Partner vindt kind lastig

Hoi allemaal,
Eerder heb ik hier een topic geschreven over mijn partner die kritiek had op mijn kind (7) en de opvoeding. Daar kreeg ik gelukkig veel goede tips en sindsdien heb ik heel wat gesprekken gevoerd met mijn partner.

https://www.ouders.nl/forum/relaties/partner-kritiek-op-opvoeding

Eindelijk is de aap uit de mouw: partner heeft aangegeven dat het hem steeds lastiger valt dat we niet zoveel tijd samen hebben omdat zoon in mijn leven is. Uiteraard begrijp ik best dat dit hem tegen kan vallen (hij is zelf geen kinderen gewend) maar ik kan het gewoon niet loslaten. De situatie is gewoon nou eenmaal zoals het is en zoon zou voor mij altijd op nr 1 staan, al betekent dit dat we niet altijd op pad kunnen als we dat willen. Dit is ook iets waar ik vanaf het begin al heel duidelijk over ben geweest. 

Nu hebben we besloten samen met een therapeut hierover te praten maar ik merk dat ik de hele tijd met een steen op mijn maag rondloop. Ik kijk er ontzettend tegenop om bijvoorbeeld bij hem te gaan logeren met zoon, ik weet immers dat hij "last" van hem heeft. Eer we bij een therapeut terecht kunnen zijn we ook weer een paar weken verder en voor nu weet ik niet eens hoe ik die tijd ga doorkomen. En daarbij twijfel ik voortdurend: stop ik hier gewoon mee (daar neig ik heel erg naar momenteel), of overdrijf ik en is dit misschien toch nog te redden? Ik ben benieuwd naar jullie mening...