Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Relaties Relaties

Relaties

Emma

Emma

06-12-2008 om 11:53

Probleem met eigen moeder

Ik ben enigst kind. Ik ben opgvoed in een eenoudergezin, zonder vader. Ik ben inmiddels zelf moeder van 3 kinderen. Mijn moeder woont aan de andere kant van het land en wil zeker eens in de maand komen logeren (of vaker)om de kleinkinderen te zien.
Mijn probleem is dat ik me alleen maar erger aan haar als ze er is. Aan echt alles wat ze doet en zegt. In mijnogen kan ze niets goed meer doen. Zo erg dat ik er niet meer tegen kan. Het zit hem in een aantal dingen:
- nu ik zelf moetder ben zie ik dingen die ik mijn moeder erg verwijt, ik verwiojt haar echt dingen die in de opvoeding verkeerd heeft gedaan.
- Ze drinkt te veel, wat al een paar keer toch tot vervelende situaties heeft geleid. Ik heb daar erg veel verdriet van. Thuiws wordt er inmiddels al geen wijn meer geschonken als ze er is. Het is nog noit besproken omdat het zo genant is. Ik denk echt dat ze een drankprobleem heeft.
- Ik heb altijd het gevoel dat ze zich opdringt als ze belt dat ze wil komen. De afgelopen 10 jaar hebben wij haar nooit eens spontaan kunnen uitnodigen, ze isons altijd voor. Als ik subtioel laat weten dat een bezoekje of logerpartij ons niet uitkoomt heeft ze een enorm bord voor haar kop.Ik viind het erg moeilij om op de man af te zeggen dat ze niet welkom is. Inmiddels ben ik het zo spuugzat dat ik er erg veel over pieker.
Ik vind het heel erg, want ze is heel erg lief voor de kinderen en ze bedoeld het allemaal heel er goed . Ik wil gewoon dat het gezellig is als ze komt! Ik weet niethoe ik hieruit kan komen. MOet ik in therapie of zo denk ik de laatste tijd wel eens, maar ja dat vindt ik dan wel weer ver gaan.? Hoe maak ik dit allemaal bespreekbaar?
Em

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Manon Bleijenberg.

Manon Bleijenberg.

06-12-2008 om 18:44

Lastig

Hallo,

Ik denk dat het zeker goed is als je eens met iemand over alles gaat praten wat je dwars zit, dat kan heel verhelderend werken. Maar dat soort dingen gaan niet snel, je hebt om te beginnen al te maken met wachtlijsten.
Voor nu zou ik zelf een actieplan opstellen. Pik één of twee dingen eruit die je het meest storen en pak die zelf aan of kaart ze aan bij je moeder.
Je moet af van het idee dat je haar kunt veranderen. Jij moet jouw opstelling veranderen. Accepteren wat je kunt en grenzen stellen aan wat je echt niet toelaatbaar vind. Maar daarvoor moet je wel de moed verzamelen om haar op haar gedrag aan te spreken. maar die moed komt meestal vanzelf als je het het helemaal gehad hebt met haar
Breken met je moeder lost niks op, ze blijft je moeder en vooral ze blijft de oma van je kinderen. In die zin is ze een heel waardevol persoon waar je je uiterste best voor moet doen om haar voor je kinderen te behouden.
Tenminste dat vond ik, mijn moeder deed dan wel niet die dingen die jij noemt maar de mijne had weer andere dingen waar ik niet mee kon omgaan. Het heeft me veel gekost maar nu heb ik afstand tussen ons gecreerd, letterlijk en figuurlijk en ben ik in staat om ook haar positieve kanten te zien. Ik deed het alleen voor de kinderen maar ik realiseer me steeds meer dat ik hoe dan ook nooit van haar loskom en dus maar beter een goede manier kan zoeken om met haar om te gaan. Alleen al als ik in de spiegel kijk zie ik haar trekken terug in mijn gezicht dus ik kan haar niet uit mijn leven verbannen want ze zit in mij. Vandaar mijn advies om een manier te zoeken om met haar om te gaan.
Veel succes
Manon

Roos

Roos

06-12-2008 om 21:08

Praktisch

En als je probeert om praktische oplossingen te bedenken? Dus zouden de kinderen bijvoorbeeld bij haar kunnen logeren? Of kan zij iets alleen met (een van de) kinderen gaan doen als ze bij jullie is? Dat jullie even rust van elkaar hebben. Een heel weekend op elkaars lip is ook wel erg veel. Of is het niet mogelijk als jullie er een dagje heen gaan?
Roos

koentje

koentje

10-12-2008 om 10:20

Nou

Ik zou mijn kind niet graag laten logeren bij iemand waarvan ik weet dat die een drankprbleem heeft....

Er zit niks anders op Emma, dan een beetje harder worden en haar je grenzen duidelijk te stellen. Anders blijft het echt zo. Misschien een brief schrijven?

anoniets

anoniets

14-12-2008 om 20:09

Zucht

Ik vrees het probleem te kennen. En met jou en mij talloze andere dochters die moeder zijn.
Dat eindeloos aan het woord zijn, alle gesprekken naar haar hand zeten, alleen over zichzelf praten en je 20 vragen per minuut geven, met multiple choice en dan zelf het antwoord geven....ik ben kapót als ze weer weg is

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.