Regelmatig twijfels over relatie (komt dit vaker voor?)

Piekeraar, leg eens uit?

Ik herken niet wat jij schrijft. Ik heb net de draad nog eens (redelijk snel) doorgelezen, maar ik kom geen chipszak tegen totdat jij er over begint. Terug lezend zie ik wel veel reacties van mensen die schrijven hoe zij het ervaren als ze twijfels hebben over hun relatie, en gedachten over waarom ze geen twijfels kennen in hun relatie.
Het lijkt alsof iets uit deze draad een zenuw geraakt heeft bij je. Kan dat kloppen, en zo ja, wat dan, en waarom?

Piekeraar

ik zie nergens chipszakken in deze draad, die zie je vooral in discussies waarin iemand ineens enorm verliefd is geraakt op iemand anders en nu van plan is iets te gaan afspreken etcetera.

In deze draad zie ik vooral verschillende gedachten over de vraag van de vraagsteller. Herkenning, tips, ook mensen die het niet herkennen - maar da's logisch lijkt me.

Maar kennelijk komt het op jou heel anders over.

tonny

Turven, piekeraar

Je kunt de reactie in een draadje als dit ook zien als het turven van nietes en welles. Nietes is ruim vertegenwoordigd bij dit onderwerp en dat is mooi lijkt mij. Als je daar de hand van de oudgedienden in ziet is dat een vooroordeel die je blijkbaar al had.
Ik denk dat het ook iets over jezelf zegt hoe je met meningsverschillen, ontevredenheid, en nog meer van dit soort relatieknelpunten, omgaat. Ik kan bij ruzie nogal een dramaqueen zijn. Ik kan er dan even niet overheen kijken. In het verleden riep ik nog wel eens 'ik heb er zo genoeg van, rot maar op!' (ja erg hè?) Dat heb ik alláng afgeleerd. Waarom zou je zoiets zeggen als je in je hart weet dat je er niet genoeg van zult krijgen? En waarom ben je ontevreden? Is dat altijd de schuld van de partner? Waarom zou je je man niet gunnen dat hij als een zak hooi op de bank zit als hij de rest van de week werkt? Ik noem maar wat.
Een man die mij verwijt dat ik te dik wordt (Manda Rijn kennende kan dat niet ernstig zijn) zou ik trouwens niet aardig vinden (op dit punt dan). In dit specifieke geval komt het dikke door een zwangerschap, mag het? Maar ook daarnaast. Gaat het om de strakke verpakking of om de persoon die erin zit? Ik voel mij op dat punt heel 'veilig'. Het maakt man niet uit of ik dik of dun ben.

Jeetje

Er wordt gevraagd of het vaker voorkomt,twjfelen over je relatie ,of dat gewoon is misschien? En als je dan aangeeft dat je dat zelf niet doet,dat twijfelen,dan behoor je tot een zelfvernoegzame forumkliek....
Bastet

Aan de gelukkigen..

Ik denk dat het "zelfgenoegzaam" lijkt door zinnetjes als: Wij nemen elkaar zoals we zijn, wij zijn volledig onszelf, wij praten knelpunten uit etc etc. ( klinkt als: wij doen het geweldig en daarom twijfelen we niet)
Alsof de minder gelukkigen dat niet proberen. Sommige mensen hebben blijkbaar niet het geluk gehad een partner te vinden waar ze een enorme chronische klik mee hebben, maar worstelen regelmatig met hun relatie. En twijfelen dan dus ook.
Hier komen we zelfs met relatietherapie niet veel verder. Ik heb het advies gekregen om zoveel mogelijk dan maar met andere mensen te gaan doen omdat mijn man voor veel dingen niet open staat en moeizaam communiceert.
Hád ik maar zo'n relatie als Tihama...

Zelfgenoegzaamheid

Stel je voor: ik heb een nare ziekte en voel me daarbij ongelukkig. Ik vraag op dit forum of mensen ervaringen willen delen en er dingen in herkennen. Dan krijg ik enkele reacties in de trant van: "Nee hoor,geen herkenning: ik voel me kerngezond, heb nergens last van, sport ook veel en ben dolgelukkig" Dat helpt niet.Je gaat voorbij aan iemands gevoelens.
Bij een onderwerp als dit gaat het in feite om hetzelfde. Ik weet ook niet waarom mensen dan schrijven, dat zouden ze dan net zo goed kunnen laten.

Ik denk dat Piekeraar dat bedoelt.

Damajo

Damajo

Anoniem vraagt duidelijk in haar posting of mensen het herkennen. Ik voelde mij niet geroepen om te melden dat ik het niet herkende totdat ik het berichtje van Manda las dat iedereen wel eens twijfelt en als je niet twijfelt dat het dan goed mis is met je relatie.
En ik denk dat de meeste reacties daarop reageerden.
gr.
Petr@

Ponpon

Ik heb deze draad net nog eens gelezen en had jouw berichtje niet goed gelezen.
Jouw opmerking "de beste investering is in jezelf" raakte mij. Ik vind het heel dapper van je dat je de knoop doorgehakt hebt en voor jezelf en je kinderen gekozen hebt.
Ik verbaas mij regelmatig over verhalen in deze rubriek hoe mensen met elkaar omgaan in een relatie en dan toch blijven doormodderen.
Ik wens jou het allerbeste toe in 2010!
Petr@

je kan denken dat als mensen het niet herkennen het dus níet binnen een relatie hoort en dat het tijd wordt om op te stappen!

Een heleboel misschiens!

En allemaal niet uit de posting van Anoniem terug te halen. Ik heb hem net nog eens overgelezen, en er staat vrij weinig. Ik lees nergens dat ze haar twijfels met haar man heeft besproken. Of dat ze misschien wel eens relatietherapie hebben gehad. Of dat misschien haar man geen problemen met hun relatie heeft.
(En heb je mijn eerste posting wel gelezing? Geen herkenning waren reacties op Manda NIET op Anoniem, maar je blijft er maar over doorgaan.)

Precies damajo@

Damajo@, girlfriend, je slaat de spijker op zn kop. Ik snap niet zo goed waarom mensen die hulp en herkenning vragen met een probleem, geholpen zouden zijn bij de mededeling dat een ander dat totaal niet heeft en de issues van de ander simpelweg wegwuiven...

Wat doe je uberhaupt op de afdeling relatieproblemen als je relatie geweldig is, vraag ik me dan ook af. Ga je ook bij de afdeling 'zwanger willen worden' vertellen aan iemand die lastig zwanger wordt en het daar moeilijk mee heeft dat jij zelf in 1x zwanger raakte? En bij de rubriek 'babies' aan wanhopige ouders met een huilbaby vertellen dat die baby van jou nooit huilde? En bij 'peuters en dreumessen' aan moeders die zich zorgen maken over de ontwikkeling van hun kind dat dat kind van jou allang kon lopen en praten met 1 jaar? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wat heeft dat voor nut als je het bij een medeling laat zonder tips voor de ander of een aardig woord of een hart onder de riem? Het komt op mij neer dat je de ander nog eens even een beetje zout in de wond strooit puur en alleen uit verveling of zoals gezegd: zelfgenoegzaamheid.

Piekeraar laat wel degelijk merken aan Anoniem dat zij niet de enige is, en in die zin vind ik haar reactie juist heel toepasselijk.Er spreekt in elk geval herkenning uit.

Damajo

Herkenning

ja, maar geen tips of een opbeurend woord. En dat is wat Piekeraar iedereen verwijt.
Maar ik vind het best, dit is mijn laatste posting.
Dit draadje heeft mij in ieder geval aan het denken gezet over mijn relatie met mijn man. In een andere rubriek is een draad gestart over dankbaarheid. Door deze draad besef ik dat ik dankbaar mag zijn voor de relatie die ik heb; voor mij vanzelfsprekend, maar niet voor iedereen.
Anoniem, ik hoop dat je toch wat aan alle reacties hebt. Ik heb voor jou een kaarsje aangestoken en wens je het allerbeste toe!

Dank je petra

Ik kijk uit naar een nieuwe start !
het zal heel moeilijk worden, maar ik ga er voor !

Zonnetje .

Dit stukje :

Twijfel en ergernis was bij mij (achteraf) een signaal om te gaan kijken naar wat er achter die twijfel zat: wie is deze man nu ineens geworden en kan ik die kant van hem ook accepteren en liefhebben? Dat soort twijfels wegpoetsen achter \'kijk ook eens naar de positieve kanten\' heeft bij mij (gelukkig) niet gewerkt. En als ik dan lees over de mensen die niet twijfelen, dan begrijp ik beter waarom ik zo twijfelde en dat dat terecht was. Er ontbrak iets heel fundamenteels in ons huwelijk, dat zij wel hebben. Helemaal niet zelfgenoegzaam dus, maar als bevestiging van dat mijn twijfel dus klopte.

is heel herkenbaar en zo goed verwoord !
zo is het maar net.

Piekeraar

Manda schreef dat IEDEREEN wel eens twijfelde. Vast heel lief bedoeld naar anoniem, maar ik ken bergen mensen die zichzelf jarenlang in slaap sussen met de gedachte: 'zo is het nu eenmaal, zo horen relaties nu eenmaal te zijn, dus laat ik maar slikken'.

Teveel mensen gehoord die jarenlang twijfelen en na 20 jaar ellende besluiten eindelijk voor een fijner leven te kiezen. En met de opmerking:'Ik dacht elk huisje heeft zijn kruisje, iedereen heeft wel eens een dip'.

Daarom reageerde ik. Ik heb zelfs getwijfeld of ik zou reageren juist omdat ik begrijp dat dit zelfgenoegzaam over kan komen. Bovendien noemde ik een paar voorbeelden in mijn relatie die ons hadden kunnen gaan storen (soortgelijk als wat anoniem noemt) en hoe wij daar mee omgaan. Helaas is het dus precies zo uitgelegd als waar ik bang voor was.

Tihama

Niet meer

Er is een tijd geweest dat ik heel veel twijfelde, iedere dag wel. Mijn vriend had een drankprobleem en hoewel ik hem aan de ene kant niet "in de steek wilde laten", was ik aan de andere kant helemaal klaar met de onzekerheid, ruzies en stress die dat met zich mee bracht. Niet alleen voor mij, maar ook voor onze kinderen.
Na veel en lang twijfelen was mijn conclusie dat ik onze relatie niet op wilde geven maar dat er wel degelijk iets moest veranderen.
Nu zijn we een paar jaar verder, we zijn nog steeds samen, inmiddels getrouwd en nog een kind gekregen. Hij is compleet van de drank af, het vertrouwen in hem en onze relatie is terug, we hebben het nu gewoon goed samen!
Maar de twijfels gaven wel duidelijk aan dat er iets mis was waar ik niet mee verder kon leven, ik heb er iets van geleerd. Ik denk ook niet dat het ongewoon is dat mensen twijfelen over hun relatie, maar waar je twijfels over gaan verschilt wel. En het ene is ernstiger dan het ander. Zijn het twijfels waar je mee kunt leven, of gaat het om iets wat voor jou een breekpunt in de relatie kan zijn? Heel veel sterkte!