Relaties Relaties

Relaties

Truus

Truus

15-09-2008 om 22:58

Spijt van scheiding


Truus/miep

Truus, als je hier post kun je een reactie verwachten. Sorry als mijn reactie niet de gewenste was voor jou, maar wat ik heb opgeschreven was wel wat ik dacht.
Miep in jouw posting lees ik een "ik vond het heel erg maar kon er niets aan doen"-verhaal, welke mij erg tegen de borst stuit. Je kunt toch niet beweren dat je in die periode ontoerekeningsvatbaar was? Daar zit 'm nou de oneerlijkheid in. Je beweert aan de ene kant van je echtgenoot te houden, terwijl je deze aan de andere kant moedwillig pijn doet.
Zou je dat ook bij je kind of bij een van je ouders doen? Waarom dan wel bij je partner? En waarom zou je partner dat van je hoeven "pikken"?

Gr. Poezie.

Miep

Miep

30-09-2008 om 21:43

Poezie

"Daar zit \'m nou de oneerlijkheid in. Je beweert aan de ene kant van je echtgenoot te houden, terwijl je deze aan de andere kant moedwillig pijn doet."

Hier zit je denkfout en dat probeerde ik uit te leggen. Ja, ik heb hem pijn gedaan, maar niet moedwillig. Ik deed het niet OM hem pijn te doen. Ik deed het OM andere redenen. Maar laat verder maar, bij mensen zoals jij zal vreemdgaan zeker tot een scheiding leiden. Prima, jouw keuze.
Miep

Ach miep,

Om wiens denkfout het is wil ik het niet gaan hebben. Dat zal een welles/nietes verhaal worden.
Je opmerking: "bij mensen zoals jij zal vreemdgaan zeker tot een scheiding leiden" slaat nergens op.
Ik heb het gehad over een JAAR lang vreemdgaan. Dat is heel wat anders dan een keer per ongeluk vreemdgaan.
Maar goed, uit jouw posting blijkt wel hoe weinig wroeging je nog hebt. Je man heeft je tenminste toch teruggenomen? Geen vuiltje aan de lucht!

Gr. Poezie.

even niet

even niet

01-10-2008 om 00:09

Poezie

Poezie, het gaat hier niet om denkfouten en wie schuld is en wie niet.
Mensen raken in situaties. Op het moment dat je vreemdgaat kun je niet overzien waar je in terecht komt. Dat gebeurt niet moedwillig. Dat wil niet zeggen: ik kon er niets aan doen, maar we zijn allemaal maar mensen en elkaars bezit niet. Ook degene die lang een verhouding heeft gehad en moet kiezen heeft hier pijn van. Misschien nog wel het meeste, want tenslotte betekent dat afscheid nemen van iemand waarvan je ook bent gaan houden.

Het gaat erom of je nog met elkaar verder kunt. En dat lukt zeker niet als degene die vreemd is gegaan altijd het boetekleed moet dragen, wel als je samen bekijkt waarom het zo ver gekomen is.

Fouten

Even niet: "Poezie, het gaat hier niet om denkfouten en wie schuld is en wie niet" Eh, daar was ik niet over begonnen.
Ik zeg niet dat mensen geen fouten mogen maken. Maar wat ik vreselijk vind (heb ik al eerder gezegd) is dat iemand niet 1x of desnoods 2x zijn/haar "geliefde" beliegt en bedriegd, maar maar liefst een heel jaar. (Vele keren dus)
Je kunt onmogelijk stellen dat de partner daar ook een aandeel in heeft, tenzij deze heeft aangegeven het ermee eens te zijn.
Ook schrijf je: "Ook degene die lang een verhouding heeft gehad en moet kiezen heeft hier pijn van. Misschien nog wel het meeste" Het eerste gedeelte, daar kan ik inkomen. De schaamte over de verhouding en de consequenties die deze gehad heeft kan zeer veel pijn doen lijkt mij. Het tweede gedeelte snap ik niet. Hoezo, heeft de "dader" geen plezier gehad in die verhouding dan? O nee? Waarom deed hij/zij dat dan?
Het allerlaatste wat je schrijft, (samen bekijkt waarom het zo ver gekomen is) dat vind ik een goed punt. Maar dat kan alleen als de "dader" echt oprecht spijt heeft, en er heel hard aan werkt om het vertrouwen van de partner terug te winnen.
Echter, Truus haar man woont samen (!) met nieuwe vlam. Is niet echt een betrouwbare bodem om "alles wat je had opgebouwd" weer op te pakken.

Gr. Poezie.

even niet

even niet

01-10-2008 om 18:31

Poezie

Het is ook vreselijk om een jaar bedrogen te worden, daar weet ik echt alles van.

Maar iemand die vreemdgaat heeft vaak niet de bedoeling om het tot een verhouding te laten komen. Als je van iemand bent gaan houden lijkt het me pijn doen om afscheid te nemen. Ongeacht of het een "ongeoorloofde" relatie was.

Wat Truus betreft ben ik het met je eens.

Truus

Truus

01-10-2008 om 21:09

Ex gesproken

Mijn ex woont niet met zijn vriendin samen, ze hebben allebei een eigen huis. Mijn ex en ik zorgen allebei 50% voor de kinderen en als de kinderen bij hem zijn dan is zij er niet. Ze gaan dan wel eens samen boodschappen doen of ze komt koffie drinken maar ze blijft nooit. Hij is ook alleen met de kinderen op vakantie geweest, zij is niet mee geweest. Ik weet niet of dit verder voor jullie discussie wat uitmaakt, die gaat volgens mij vooral over wie er schuld heeft.
Ik persoonlijk zou het nooit kunnen, vreemd gaan en ik kan me ook niet voorstellen dat iemand dat wel kan. Maar het is me overkomen en ja hij heeft me echt een jaar lang bedonderd, alhoewel hij dat wel weer anders ziet. Ik lees hier bij ool genoeg verhalen over vreemdgaan van allebei de kanten. Daardoor zie ik het nu ook anders dan in het begin, toen ik het hoorde van hem en ik gelijk besloot te scheiden. Ik weet dat er in ons huwelijk van allebei de kanten fouten gemaakt zijn, maar ik vind dat geen excuus voor vreemdgaan.
Ik heb mijn ex gesproken, hij moet erover nadenken, hij heeft zo zijn bedenkingen. Hij is bang dat we heel snel weer in de zelfde sleur zullen belanden en vraagt zich af of en hoe we dat kunnen voorkomen. Ik wacht het af. Hij heeft tijd nodig.

Miep

Miep

01-10-2008 om 22:34

Even niet

Even niet , je verwoordt het weer geweldig!! Hoe gaat het eigenlijk met jou en de man die niet wist of hij wel of niet wilde?

Liefs Miep

Miep

Miep

01-10-2008 om 22:45

Poezie

Je schreef:
"Het eerste gedeelte, daar kan ik inkomen. De schaamte over de verhouding en de consequenties die deze gehad heeft kan zeer veel pijn doen lijkt mij. Het tweede gedeelte snap ik niet. Hoezo, heeft de "dader" geen plezier gehad in die verhouding dan? O nee? Waarom deed hij/zij dat dan"

De pijn zit'm niet alleen daar in maar ook in het moeten loslaten van een liefde. Ok, eigen schuld, maar daardoor niet minder pijnlijk. En verder, je vraagt je af of de "dader" dan geen plezier in de verhouding heeft gehad. Als ik voor mezelf spreek: bijzonder weinig. Er waren momenten van vreugde maar de meeste tijd werd ik verteerd door tegenstrijdige gevoelens, schuldgevoel, machteloosheid, uitzichtloosheid etc. Ik zeg niet voor niets dat het de ellendigste tijd uit mijn leven was. Waarom deed ik het dan? Omdat ik in het begin de consequenties niet overzag en eigenlijk alleen van plan was om 1 keer te zoenen (dat vond ik wel kunnen; had ik 17 jaar geleden ook eens gedaan). Het liep anders en voor ik het wist was ik zo verliefd dat ik er diep in zat.

Groet, Miep

Truus

Truus

02-10-2008 om 09:15

Miep

Ik kan in het forum archief geen verhaal van je terug vinden. Schreef je toen onder een andere naam? Ik zou graag het hele proces waar je doorheen bent gegaan eens terug lezen. Kan ik het nog ergens terug vinden?

Miep

Miep

02-10-2008 om 09:28

Truus

Ik postte toen onder de naam roosje. Het draadje waar mijn hele proces van stoppen in te volgen is is een draadje van anoniem met de titel "verliefd op een ander'. Het draadje is van het najaar 2006. Ik las net ook even een paar postings van mezelf uit die tijd, jemig ik schrok er van. Wat was ik ver weg zeg. Het gaat nu 10000% beter en ik (en mijn man) ben (zijn) er echt bovenop.
Ik vind het echt een moedige actie van jou dat je je man een brief hebt gegeven. Je komt als heel sterk over. Je bent door je man bedrogen maar je maakt helemaal geen slachtofferachtige indruk. Dat is, denk ik, de juiste opstelling als je samen nog verder wil. Nu maar hopen dat je man dat ook gaan vinden. Mag ik nog een vraag stellen? Waarom heb je destijds meteen besloten te gaan scheiden?
Groet Miep

Truus

Truus

02-10-2008 om 21:06

Pffff

Jeetje wat een verhaal zeg Miep! Pfff ik moet het wel even laten bezinken zeg. Ik wou dat ik dit allemaal eerder had gelezen. Je vraagt waarom ik gelijk besloten heb om te scheiden. Ik vind het moeilijk om uit te leggen, ik kan het niet zo goed als jij, even niet en nog een paar anderen die toen in dat zelfde draadje meeschreven, opschrijven.
Maar het komt erop neer dat ik heel erg gekwetst was en me niet kon voorstellen dat je vreemd kan gaan als je echt van je partner houdt. Je weet dat als je het doet dat je je partner er pijn en verdriet mee doet en toch doe je het dan. Het voelde voor mij als een vernedering en alles wat we dat jaar samen gedaan hadden voelde als een illusie. Ik ben pas daarna op ool terechtgekomen en begreep toen dat het niet zo zwart wit was als ik het zag. Jouw verhaal speelt eigenlijk tegelijkertijd af als mijn verhaal. Als ik toen meegelezen had dan was ik misschien wel nooit gescheiden. Maar ik begin nu toch ook weer te twijfelen na alles te hebben gelezen. Het zal zo moeilijk worden. Jij bent erg sterk geweest en je stond voor 100% achter je beslissing. Ik weet niet of mijn ex ook zo sterk is of hij er ook voor 100% voor kan gaan. Ik heb wel weer genoeg om over na te denken en om het evt. later met mijn ex over te hebben.

even niet

even niet

02-10-2008 om 22:27

Truus

Wij kunnen niet beoordelen of het nog een kans heeft. Je hebt het verhaal van Miep gelezen inmiddels en wat ik toen heel treffend vond is dat Miep haar man de schuld niet gaf.
Dat wil niet zeggen dat je niet allebei moet gaan werken om samen weer opnieuw te kunnen beginnen.
Er is 1 opmerking die me wel opviel. Je schreef dat je man je een jaar bedonderd heeft, maar dat hij dat heel anders ziet. Juist daarop is een doorstart met mijn ex misgelopen.
Opnieuw beginnen betekent 100% voor elkaar kiezen, elkaar de kans en tijd geven om te verwerken. Miep was zich ervan bewust dat het zo niet door kon gaan en dat kiezen ook echt kiezen betekende. En dat kan alleen maar als je 100% ervoor wilt gaan.

Ik hoop natuurlijk voor je dat het allemaal goed komt.

Veel wijsheid en sterkte.

even niet

even niet

02-10-2008 om 22:34

Miep

Ik kon het niet laten en heb het draadje ook nog eens opgezocht en doorgespit. Pfffff......wat was dat heftig zeg. Ik heb toen vaak aan je gedacht. Ik vraag me nu wel eigenlijk af: zie je hem nog wel eens, mr. X?
Wat mij betreft, die man heeft net een moeilijke en langdurige scheiding achter de rug en ik denk dat het goed is dat we elkaar een tijd niet gezien hebben. Gevoelens zijn nog hetzelfde, ik denk van beide kanten. Dus....ik hoop....en blijf nog even hopen . Maar ik heb er een goed gevoel over.

Truus

Truus

03-10-2008 om 09:36

Even niet en miep

Even niet, ik snap niet wat je hiermee bedoeld: Je hebt het verhaal van Miep gelezen inmiddels en wat ik toen heel treffend vond is dat Miep haar man de schuld niet gaf.
Ik geef mijn ex in ieder geval ook niet de schuld dat ons huwelijk niet meer was wat het hoorde te zijn maar ik vond en vind dat eigenlijk nog steeds geen excuus voor vreemd gaan. Voor mij voelde het als, met je volle verstand en bewust zijn, mij pijn doen. Ik weet wel en zeker na het verhaal van Miep en de anderen te hebben gelezen gisteren dat het niet zo zwart wit is maar je hebt het toch gedaan, die keuze wel gemaakt. Miep schreef toen ook, dat ze later hun huwelijk onder een vergrootglas hadden gelegd en dat er veel mis was, maar had je dat dan beter niet eerder kunnen doen? Daar had je misschien toch ook wel op een andere manier achter kunnen komen? Ik bedoel dit niet als een aanval hoor, ik probeer het gewoon te begrijpen. Dit is wel wat ik mijn ex toen ook vaak gezegd heb, had maar eerder aan de bel getrokken, dit had ook anders gekund.
Miep, ik vond het wel heel apart om te lezen dat tijdens het hele jaar vreemd gaan, je zo liefdevol over je man schreef, hij deed eigenlijk nooit wat fout, en toen je uiteindelijk gekozen had voor je man en huwelijk, dat je toen ook pas weer zijn mindere kanten zag en de dingen die niet goed gingen in je huwelijk. Of heb ik dat niet goed gelezen en begrepen?
Als ik lees hoe moeilijk Miep het de eerste maanden (misschien wel jaar) heeft gehad nadat ze het haar man verteld heeft, dan weet ik niet of mijn ex dat ook kan, hij zal haar nog steeds af en toe blijven zien, dat kan niet anders. Maar ik weet niet of het voor hem nu ook zo intens is als voor Miep toen. Ik heb zelf niet dat idee maar daar kan ik eigenlijk niet over oordelen. Ik begin me nu wel af te vragen hoe lang hij eigenlijk nodig heeft om na te denken. Nog een week, een maand, 2 maanden, hoe lang? Zucht, zoals ik al eerder schreef, geduld is niet mij sterkste kant. Ik weet wel, zeker na al het leeswerk van gisteren, dat hij er zelf voor 100% achter moet staan dus zolang als hij twijfelt kunnen we er niet aan beginnen. Maar ja hoe lang kan je blijven twijfelen en nadenken?

Truus

Truus

03-10-2008 om 10:29

O ja even niet

Dit bergrijp ik eigenlijk ook niet: “Er is 1 opmerking die me wel opviel. Je schreef dat je man je een jaar bedonderd heeft, maar dat hij dat heel anders ziet. Juist daarop is een doorstart met mijn ex misgelopen.“ Mijn ex ziet het niet als een heel jaar vreemd gaan, ik “reken” vanaf de eerste keer dat ze gezoend hebben. Hij vind dat het toen niet echt begonnen is, want dat stelde niks voor. Wanneer het voor hem dan wel begonnen is zou ik niet weten. Maar als ik zeg je ben een jaar lang vreemd gegaan dan vind hij dus niet dat het zo lang is geweest. Dat bedoel ik met dat hij het anders ziet. Hoe bedoel jij het? Met “juist daarop is een doorstart met mijn ex misgelopen.”

Truus

Truus

03-10-2008 om 10:33

Teveel

Te snel op verzenden gedrukt dus teveel schrijffouten. Sorry.

even niet

even niet

03-10-2008 om 13:29

Truus

Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik vind het ook heel moeilijk om in een paar woorden uit te leggen. Ik ben het helemaal eens met wat je schrijft in de tweede alinea. Ik bedoelde in deze eigenlijk meer: schuift jouw ex (een deel van) de verantwoordelijkheid van zijn vreemdgaan op jou? Je zegt zelf al dat jullie huwelijk niet meer was zoals het hoorde te zijn en dat je daar je ex de schuld niet van geeft. Maar dat is inderdaad geen excuus om vreemd te gaan. En dat bedoelde ik dus ook met mijn opmerking dat het daardoor bij mij misgelopen is. Mijn exman bracht het min of meer zo dat het eigenlijk geen wonder is geweest dat hij vreemd was gegaan, hij had het bij mij zo beroerd gehad. Daarbij begreep hij ook niet dat ik tijd nodig had om de dingen een plaats te geven, hij vond dat ik niet in de slachtofferrol moest blijven hangen. Zijn algemene houding was: ik moet nog maar zien of JIJ verandert.
En dat werkt dus echt niet zo. Hij wilde mij wel terug onder voorbehoud, als ik dit en dat en dat aan zou passen. Over zijn eigen rol in het geheel was hij niet aanspreekbaar. Achteraf bleek ook dat hij gewoon die vrouw op is blijven zoeken.
Maar ik kan dus niet beoordelen hoe jouw man daarover denkt. Vandaar dat ik me afvroeg wat hij bedoelde met de opmerking "dat hij dat heel anders zag". Begrijp ik nu goed dat hij vindt dat een zoen niets voorstelt?

Je ziet, de situatie van Truus is dus heel anders dan de mijne. Mijn ex probeerde zichzelf schoon te praten door mij de grond in te boren.

Truus

Truus

03-10-2008 om 22:32

Nee dat niet

Zoals jouw ex reageerde zo reageert mijn ex niet. Hij geeft mij niet de schuld. Dat zou toch ook te gek voor woorden zijn zeg. Hij vraagt zich wel af of we niet heel snel weer in ons oude patroon gaan vervallen. Ik ben daar zelf ook wel een beetje bang voor, maar aan de andere kant weten we nu hoe dat afloopt dus zullen we wel goed uitkijken dat het niet weer gebeurt, lijkt mij.
Hij vindt inderdaad dat die eerste zoen niks voorstelde, daarna is er ook heel lang verder niks gebeurd dus die tijd telt hij niet mee als vreemdgaan tijd, en ik wel. Nou ja, is ook achteraf ook helemaal niet meer van belang. Ook dat ik alles wat we dat jaar samen gedaan hebben als een illusie zie, zo ziet hij dat helemaal niet. Maar nu ik het verhaal van Miep heb gelezen kijk ik daar ook wel weer anders tegenaan.
Hij is nu al een week aan het denken, ik vind dat best lang en ik denk ook dat hoe langer hij erover moet nadenken hoe slechter het er voor ons voor staat. Aan de andere kant wil ik dat hij voor 100% achter zijn beslissing staat dus dat kost misschien wel gewoon veel tijd. Zo denk ik de hele dag door eigenlijk aan niks anders, nog een wonder dat ik m’n werk nog gewoon kan doen

Miep

Miep

03-10-2008 om 23:43

Even niet/truus

Heel kort nog even, want ik wil slapen. Volgens mij kan je na vreemdgaan alleen maar samen verder als je allebei kunt ophouden elkaar dingen te verwijten en als je je 100% inzet voor de toekomst. Ik heb mijn man nooit iets verweten en en hij mij eigenlijk ook niet (althans niet buitensporig lang). Wel waren er dingen voor behoorlijke verbetering vatbaar, zowel bij mij als bij mijn man.
Even niet, nee ik zie X nooit meer. Een jaar geleden ben ik hem voor het laatst tegengekomen. Wel hebben we een paar keer per jaar mailcontact, meestal nav een verjaardag ofzo. Ik ben echt dolgelukkig dat ik uit die ellende ben gekomen!! Echt waar, mede dankzij jou!!
Miep

100%

Hm, ik denk dat je twee dingen uit elkaar moet gaan halen: het vreemdgaan en de relatieproblemen die er al waren.
Het vreemdgaan is een fout, gemaakt door één van de partners. Het is ook niet aan de ander om daar iets mee te moeten (behalve slikken of stikken). In die zin moet de vreemdganger (mocht deze oprecht zijn/haar huwelijk willen redden) meer inzet tonen dan 100%. Het vertrouwen moet gewonnen worden, en het gevoel van "in de prullenbak geworpen zijn door de partner" moet erkend worden en niet weggewoven met een kort "nee, dat is niet zo".
Miep je schrijft: "Volgens mij kan je na vreemdgaan alleen maar samen verder als je allebei kunt ophouden elkaar dingen te verwijten". Daarbij rijst bij mij de vraag: wat valt de niet-vreemdganger te verwijten dan?

Gr. Poezie.

Miep

Miep

04-10-2008 om 13:11

Poezie

Het gaat er om dat je openstaat voor elkaars gevoelens/verwijten/verdriet. En dan werkt het bijvoorbeeld niet als de niet-vreemdganger bij alles zegt: "Jij hebt geen recht van spreken, want jij bent vreemdgegaan". Ik verweet mijn man absoluut niet dat ik vreemd was gegaan maar er waren wel een paar dingen waardoor ik mij lange tijd erg eenzaam had gevoeld. Maar nogmaals, ook zonder dat was ik misschien wel vreemdgegaan. Toch was het belangrijk dat mijn man ook openstond voor mijn visie op onze relatie. En ik natuurlijk voor de zijne. Kortom, je kunt als vreemdganger niet eeuwig het boetekleed blijven dragen.
Miep

mirreke

mirreke

07-10-2008 om 14:33

Nog wat gehoord truus?

Ik ben benieuwd of je nog wat van je ex hebt gehoord.

Truus

Truus

07-10-2008 om 23:08

Ja, ik heb hem vanmiddag eventjes telefonisch gesproken het ging eigenlijk over de kinderen maar ik heb hem gevraagd of hij nog steeds aan het denken was. We hebben er even over gepraat en hij heeft nog steeds twijfels, maar ik hoor dat hij eigenlijk al heeft besloten om het samen met mij te proberen maar ik denk dat hij afscheid aan het nemen is en moed aan het verzamelen om het haar te vertellen. Hij klonk wel goed moet ik zeggen maar het is wel wat ik er zelf uithaal, zo duidelijk is hij zelf niet geweest. We spreken deze week nog af om het er samen over te hebben. Ik vind het spannend maar heb er een zeer goed gevoel over.

mirreke

mirreke

09-10-2008 om 01:27

Goed truus!

nee had je, en ja kan je dus krijgen waarschijnlijk. Ik vind het hartstikke goed dat je het zo hebt aangepakt. En als alles goed gaat zul je hier met zijn tweeën alleen maar sterker en hechter uitkomen.
En mocht het toch weer anders lopen, dan heb jij jezelf iig niets te verwijten en kun je ook nog eens trots op jezelf zijn dat je zo open en eerlijk en sterk bent geweest. Ik gun je alle goeds!
Mirjam

San

San

09-10-2008 om 17:05

Hmmm

Geldt dit niet als stoken in een 'goede' relatie? De ex van Truus heeft een relatie en Truus gaat er achteraan. Ik heb er verder geen problemen mee, maar in de regel is het toch not done om een gebonden persoon te versieren.

mammie2

mammie2

09-10-2008 om 19:56

"goede" relatie?

kom op San, de ex van Truus ging vreemd met die vrouw. Ook is hij de vader van haar kinderen.

Tuurlijk "mag" Truus hem terugveroveren.

Truus

Truus

10-10-2008 om 08:59

Stoken

Hmmm, ik zie dit echt niet als “stoken”. Net zo min als dat ik haar verantwoordelijk acht voor het vreemd gaan van mijn ex. Ik ben niet zo goed in het omschrijven van mijn gevoel dus misschien leg ik het niet erg duidelijk uit maar ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen relatie. En dit is iets tussen hem en mij wat eigenlijk nooit weg is geweest. Zij is degene zich heeft gemengd in een huwelijk van een ander. Maar ex had het ook niet hoeven doen, het is zijn eigen keuze en verantwoordelijkheid geweest, net zoals hij nu ook zelf de keuze moet maken. Waarschijnlijk een vaag verhaal maar zoals ik al zei ik ben hier niet zo goed in.

Winona Ryder

Winona Ryder

10-10-2008 om 10:31

Ot voor san

Hoe gaat het eigenlijk met je? Ik moest laatst nog aan je denken...
Wel "grappig" jou reactie

even niet

even niet

10-10-2008 om 12:29

Grappig

Ik vond het ook wel grappig San. Volgens mij wilde je ons even om de oren slaan met onze eigen argumenten naar jou toe toen. Nou ja, of het ergens op slaat weet ik niet, maar ik vind eigenlijk ook wel dat de situatie wat anders ligt als het gaat om een ex met wie je ook nog eens kinderen hebt. Het ligt er denk ik maar aan hoe je het bekijkt.
Hoe gaat het nu met je?

Truus, ik hoop voor jou dat het allemaal goed komt. Maar ik denk wel dat je er te licht over denkt. Ik begrijp heel goed wat je hierboven bedoelt maar ik vraag me af of straks (als jullie weer bij elkaar zijn) gevoel en redelijkheid niet gaat botsen. Als jullie weer samen zijn, komt ook weer boven water wat er allemaal niet goed ging en dan is er van beide kanten een flinke portie zelfreflectie nodig.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.