Relaties Relaties

Relaties

Toch weer die twijfel over relatie.

Ik zou heel graag jullie mening of ervaring willen heen over mijn relatieproblemen.
Man ik zijn al 14 jaar samen, waarvan 3 getrouwd.
2 kinderen van 10 en 8.
Sinds de geboorte van de eerste begonnen de ruzies en ergernissen.
Hij was ontzettend jaloers en heeft mij eigenlijk altijd geprobeerd thuis te houden; kon geen opleiding volgen, niet werken in de avonduren, met vriendinnen op pad etc.
Volgens hem uit liefde. Hij ziet sinds een jaartje in dat dit dit goed is geweest en is hard met zichzelf aan de slag gegaan.
Ondertussen is bij mij na al die jaren van verdriet en ruzie de zin aan intimiteit volledig verdwenen, moet er zelfs niet aan denken.
Hij wil dit wel maar ik kan het niet meer.
Het is verder een man die alles doet voor de kinderen en als ik hem nodig heb is hij er.
Ik weet niet of ik moet doorzetten met deze relatie.
We zijn vorig jaar ook in therapie geweest maar ik wil/kan niet intiem zijn met hem.
Wil eigenlijk van hem scheiden maar voel me dan zo schuldig tegenover de kinderen en ook hem.
Ik heb geen vertrouwen in deze relatie omdat in het verleden we al zo vaak afspraken hebben gemaakt die niet nagekomen zijn, waar weer teleurstelling op volgt.

Pfff, zo wil ik niet oud worden.

Alvast bedankt voor julliefhebbers reacties!

tante Sidonia

tante Sidonia

26-09-2016 om 13:40

nou ja,

je klinkt alsof het gewoon op is en dan moet je stoppen. Als je zelf echt alleen aversie tegen intimiteit voelt (en dan neem ik aan dat je dit algemeen bedoelt, niet alleen puur seksueel) met hem, dan is het vlg. mij gewoon over.
Anderzijds, als je kinderen van 8 en 10 niet te veel last hebben van jullie spanningen en hij is betrouwbaar naar jou en de kinderen in het opzicht van zijn verantwoordelijkheden als vader en man, is het toch echt een overweging om bij hem te blijven.
Zin in intimiteit kan langzaam weer groeien als emotionele problemen tussen jullie minder worden.
Daarnaast moet je toch ook een beetje in staat zijn om de dingen positief te bekijken: oude fouten en niet nagekomen afspraken en andere shitzooi van relatiedingetjes, bereid zijn achter je te laten.

Verder valt me in je berichtje erg op dat je veel kritiek hebt op hem, zonder dat er ruimte lijkt te zijn voor gedachtes over jouw eigen items binnen de relatie. Tuurlijk kan binnen een relatie de effecten van bepaald negatief gedrag vooral van een persoon komen. Toch is het altijd zo dat ook de ander een rol heeft gespeeld. Al is het maar de rol dat je altijd alles maar geslikt hebt. Ook die passiviteit is iets wat een uitwerking heeft op de ander: jij hebt die ander op die manier gesterkt in zijn negatieve gedrag.
Dat moet je je goed realiseren en misschien kan dat m.b.v. toch nog eens relatietherapie.
Succes

Miss leentje

Miss leentje

26-09-2016 om 15:30 Topicstarter

Tante Sidonia

Bedankt voor je reactie.
Met dat vraagstuk worstel ik dus, blijven voor de kinderen maar ben dan bang dat we weer in het oude patroon terugvallen. Heb er geen vertrouwen meer in.
Of doorgaan eventueel met therapie, en kijken of het nog helpt.
Natuurlijk zijn er ook fouten door mij gemaakt en heb het laatste jaar niks meer toegevoegd aan ons huwelijk, ik wist niet meer waar te beginnen.
Ik moet nu naar hem komen zegt hij.
En dat vind ik nu juist zo moeilijk, ben al zo vaak gekwetst dat ik me niet meer kwetsbaar durf op te stellen naar hem.
En daar komt bij dat ik hem niet graag meer aanraak op sexuele vlak.

En dit speelt al 10 jaar. Er is even een opleving geweest maar hebben het beide niet volgehouden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.