Relaties Relaties

Relaties

KonIjntje

KonIjntje

11-12-2019 om 21:25

Twijfel, stoppen met de relatie, of stoppen met twijfelen

Ik kom hier op dit forum advies vragen, omdat ik niet weer bij mijn vriendinnen wil aankloppen, maar ik echt niet weet wat ik nou moet doen.
Ik ben een vrouw van 50 met twee bijna volwassen kinderen, een huis en een redelijk goede baan. Sinds bijna drie jaar heb ik een vriend, ook met twee kinderen die meestal bij hun moeder zijn, en het voelt eigenlijk al een poos of we een stel zijn dat al 25 jaar getrouwd is, met ‘de bekende’ sleur (zo stel ik me voor).
We hebben het goed, wonen sinds een jaar samen (in mijn huis) met plannen om samen iets te kopen als mijn kinderen beide uit huis zijn, wat naar verwachting nog 2 jaar duurt.
Eigenlijk heb ik niets te klagen, mijn vriend zegt bijna elke dag dat bij van me houdt, het is meestal gezellig in huis, hij kookt en ik was. Maar ik ben bang dat ik niet hetzelfde voel als hij voor mij. Ik vind dat we veel van elkaar verschillen, ik hou van lezen, wandel graag met de hond, geloof in meer tussen hemel en aarde, probeer af en toe iets te doen voor mijn medemens, probeer bewust met het milieu om te gaan en probeer mijn kinderen daar ook in op te voeden, ik neem veel initiatief en als ik ergens niet blij mee ben, probeer ik het zo te keren dat ik er toch gelukkig van word.
Hij heeft zijn kinderen totaal anders opgevoed (ik vind ze verwend, zowel materieel als immaterieel), hij gelooft nergens in, leest nooit een boek, is totaal niet met mens of milieu bezig. Hij neemt het leven zoals het is, is heel geduldig en een tevreden mens. Maar als ik daar eens over begin en uitspreek dat ik me zorgen maak of we wel genoeg gemeenschappelijk hebben, geeft hij aan dat hij het zo leuk vindt dat we elkaar aanvullen. Ik ben zijn grote liefde en hij wil met mij oud worden.
Maar hij is niet oprecht nieuwsgierig naar mijn leven ‘voor onze tijd’, toont geen interesse in mijn werk, en eigenlijk weet ik niet waarom ik verliefd op hem ben geworden.
Ik voel me net een verwend kind. Waarom zou ik zo moeilijk doen, we hebben het toch niet slecht?
Maar het knaagt.......

Wie wil zijn mening geven? Je mag me ook op mijn donder geven, ik schrik er niet van./

Euh..

Als je hem 3 of 4 weken niet zou zien, zou je hem missen dan? Als jullie samen op vakantie zijn, verveel je je met hem? Ik zou er niet aan moetrn denken om mijn huis te delen met een man die nooit een boek open doet, of die alleen met het materirle bezig is. Maar ik heb ook net een relatie gebroken met een man met wie ik veel gemeenschappelijke interesses had dus dat is ook geen garantie op geluk.
Verliefd zijn gaat over. Hou je van hem? Wie je dat hij je vast houd als.je dood gaat bij voorbeeld? Klinkt als een gekke vraag maar als je antwoord nee is...
Sterkte
Sini

KonIjntje

KonIjntje

11-12-2019 om 22:10

Sterkte Sinilid

Althans, dat denk ik, als je net een relatie hebt verbroken is het toch een verdrietige tijd (geweest)....
Goeie vragen stel je en eerlijk gezegd: ik weet het niet. Ik zou mijn vriend wel missen als ik hem 3 of 4 weken niet zou zien, maar mis ik dan hem, of zijn aanwezigheid. Stom hè, ik weet het echt niet.
Het is niet zo dat hij mij veel appt of belt als we elkaar niet zien (hij gaat ook met zijn kinderen op vakantie), maar als hij thuis is zegt hij dus wel die lieve dingen. Hij leeft zijn leven, ben ik er even niet, dan is het ook oké. Ik kan dat soms niet zo goed rijmen, maar het is ook wel vrij.
Als ik nu dood zou gaan, dan zou ik wel willen dat hij me vasthoudt, dat wel. Maar is dat houden van?

We hadden altijd een goeie seksueel klik, maar die is nu van mijn kant ook ver te zoeken eigenlijk.

Euh 2

En toen je hem leerde kennen, was er toen gelijk de sexuele chemie waardoor je bij hem bent gebleven? Of iets anders? Het komt op mij over dat je het wel fijn vind om niet alleen te zijn en dat je vriend zich makkelijk naar je voegt. Je weet niet meer waarom je eigenlijk verliefd bent geworden, en je bent pas zo kort samen. Jeetje.

KonIjntje

KonIjntje

11-12-2019 om 22:46

Ik lees wat je zegt

Ja Ellenoris,

Ik weet wat je zegt en in het begin was die aantrekkingskracht er niet eens. Ik was meer gecharmeerd van zijn intelligentie, eindelijk eens een man waar ik gewoon mee kon praten zonder dat ik iets drie keer uit moest leggen. Dat klinkt ook raar lees ik nu, maar dat was ik niet gewend en dat vond ik hee; erg fijn! Dat vind ik nog steeds hoor, maar verder.....
Ik vind mezelf nogal sneu klinken, maar ik vier graag dingen, hij niet. Tegenslagen zijn zoals ze zijn, en de leuke dingen ook, vindt hij.
Ik vind het fijn om in zijn stevige sterke armen weg te kruipen, ben een beetje bang om weer alleen te zijn, aar weet ook dat ik dat prima kan en zelfs ook lekker vind.
Ik ben bang dat ik spijt krijg als ik de relatie beëindig, maar dit is het ook niet.

Even een overweging

https://www.theschooloflife.com/thebookoflife/why-were-compelled-to-love-difficult-people/

"This predisposes us to look in adulthood for partners who won’t necessarily simply be kind to us, but who will – most importantly – feel familiar; which can be a subtly but importantly different thing. We may be constrained to look away from prospective candidates because they don’t satisfy a yearning for the complexities we associate with love. We may describe someone as ‘not sexy’ or ‘boring’ when in truth we mean: unlikely to make me suffer in the way I need to suffer in order to feel that love is real."

Heb je een lieve, betrouwbare niet dramatische positieve intelligente man en dan verlang je naar..... ja, naar wat eigenlijk?

Phryne Fisher

Phryne Fisher

11-12-2019 om 23:09

Mwah

Het klinkt niet als een blijvertje. Soms houdt het gewoon ook op. Met iemand die totaal niet in jou geïnteresseerd is lijkt het me lastig 25 jaar volmaken.
Wat doen jullie samen, behalve huisje, boompje, beestje?

Banjo

Banjo

11-12-2019 om 23:43

Geen garanties

Je hebt evengoed geen garanties met eenzelfde partner of een verschillende.
Ik vind het stiekem wel jammer dat je jezelf toch een beetje boven hem stelt.
Dat is namelijk een garantie op mislukken.

Als je niet van hem houdt, best snel al, dan zou ik zeker geen huis met hem kopen en het nog sneller uitmaken, anders houd je hem aan het lijntje. Daar lijkt hij me te lief voor.
Een man die elke dag zegt dat ie van je houdt...dat is bijzonder mooi.

Sam

Sam

11-12-2019 om 23:55

Nee, dit is het ook niet nee

Je legt zijn wezen wel erg onder een vergrootglas, en dan eentje met negatieve glazen.

Kan zijn dat hij gewoon veel te saai blijkt voor jou.
Maar zelfs in dat geval kun je je afvragen wat het zegt over jou waarom hij de spanning in je leven zou moeten brengen. Een stabiele veilige man op de achtergrond kan natuurlijk ook net fijn zijn om zelf de spanning op te kunnen zoeken/maken.

Maar er kan ook een hoop onvrede van jou over jezelf achter zitten.

In ieder geval verdien jij het en hij ook dat je wat meer ervan gaat maken, of er idd mee stopt.
Het zou fijn zijn gewoon van hem te gaan houden zonder hem steeds te beoordelen.
Sleur is niet erg, dat is een prima teken om er iets mee te gaan doen. In de relatie, of simpel bij jezelf.

KonIjntje

KonIjntje

12-12-2019 om 00:47

Hier heb ik om gevraagd

De laatste reacties zijn kritisch en terecht. Mijn vergrootglazen zijn negatief.
Ik wil hem niet aan het lijntje houden, heb ook mijn twijfels over onze relatie naar hem uitgesproken, zelfs al twee maal serieus de relatie verbroken tijdens een rustig gesprek. Maar hij wil er niet aan, zegt dan weer dat hij zo veel van me houdt en dan voel ik mij zo geliefd en wil ik hem geen verdriet doen, dat ik dan geen voet bij stuk kan houden. Dan denk ik dat ik niet zo moet zeuren en dat ik in mijn handjes moet knijpen met deze man. Hij heeft ook nog zijn huis verkocht om bij mij te komen wonen.....
Nu ik dit schrijf realiseer ik me dat ik een reden zoek om voor mezelf de knoop door te hakken en die reden krijg ik niet van hem. Ik moet het zelf doen.
Als ik hier lees dat dit geen 25 jaar kan duren denk ik inderdaad ‘25 jaar?? Hoe dan?’

@Emma

@Emma

12-12-2019 om 03:57

Sleur

"Maar hij is niet oprecht nieuwsgierig naar mijn leven ‘voor onze tijd’, toont geen interesse in mijn werk, en eigenlijk weet ik niet waarom ik verliefd op hem ben geworden."

Dit gaat niet over wel of geen sleur. Dit is een zeer ernstige belemmering in jullie relatie. Het lijkt allemaal heel lief wat hij doet: dat hij zijn huis verkoopt, dat hij elke dag zegt hoeveel hij van je houdt. Maar over jouw diepste wezen is hij helemaal niet zo lief en dat verscheurt jou. Zo erg zelfs dat jij je een verwend kind voelt.
Als jij het aankaart ben jij degene die niet snapt hoe lief hij eigenlijk wel niet is.
Ik begrijp heel goed dat jij niet meer weet waarom je ooit verliefd op hem bent geworden.
Neem het serieus en hak een knoop door.

KonIjntje

KonIjntje

12-12-2019 om 06:59

Geen sleur

Dank je Emma,

Het is idd niet de sleur. Owwwww wat vind ik dit moeilijk, want ik weet eigenlijk niet hoe ik hem zo ver krijg dat hij echt weg gaat. Ik heb dus al een paar keer gezegd dat ik onze relatie wilde beëindigen. Ik ging ervan uit dat hij dan ook niet meer met mij verder zou willen, maar dat wil hij dus wel. Daar ben ik dan ook van in de war eigenlijk. En het maakt ook dat ik minder respect voor hem hebt, want welke man wil nou bij een vrouw blijven die heeft aangegeven dat ze de relatie wil beëindigen?
Aan de andere kant vind ik dan dan dat ik juist blij moet zijn met iemand die blijkbaar zoveel van mij houdt.
Sorry voor steeds mijn lange twijfel reacties. Als ik probeer mijn eigen posts te lezen als een buitenstaander, dan zie ik iemand die wel weet dat dit niet de juiste relatie voor haar is, maar die het lef niet heeft er echt een punt achter te zetten. Bah.

Eigenlijk ...

… vind je jezelf een beter mens dan jouw partner.
Laat hem gaan, hij verdient iemand die echt om hem geeft.

Angela67

Angela67

12-12-2019 om 08:38

maar wees slechts een beetje eerlijk

en houd het bij jezelf. Hij is zoals hij is, en jij bent anders dan je dacht.

De Engelse tekst: "it's not you, it's me" vind ik killing en zou ik niet gebruiken maar inhoudelijk komt het daar wel op neer. Ook niet zeggen wat je kennelijk wel zoekt in een relatie want dan lijkt het alsof alles wat hij wel doet niet goed is en dat hij allerlei dingen zou moeten gaan doen om wel leuk gevonden te worden door jou.
Ik denk dat je daarmee kunt vermijden dat je hem zielig zou vinden. Dat is namelijk pas echt killing. Dan gaat hij vast denken dat het vanaf het begin al niet goed zat en ook al vind je dat misschien nu, dat hoeft hij niet te weten. Niet alle eerlijkheid is goed, denk ik...

grAngela

Ad Hombre

Ad Hombre

12-12-2019 om 09:27

William/konijntje

"Laat hem gaan, hij verdient iemand die echt om hem geeft."

Ik zat ook in die richting te denken...

Konijntje:
"We hadden altijd een goeie seksueel klik, maar die is nu van mijn kant ook ver te zoeken eigenlijk."

Na drie jaar! Misschien ben je gewoon niet iemand voor vaste relaties. Misschien is je 50e wel een goed moment om je eens lekker in de seriele monogamie te gaan wentelen.

Ook een vader

Ook een vader

12-12-2019 om 09:28

Hmmm

"Aan de andere kant vind ik dan dan dat ik juist blij moet zijn met iemand die blijkbaar zoveel van mij houdt."

Je moet helemaal niks. Je moet je gevoel volgen.

Je praat niet heel liefdevol over hem, je beargumenteert bijna een 'object' met plussen en minnen. Een relatie moet toch in de eerste plaats het gevoel opwekken dat je graag bij elkaar wilt zijn. En nee dat hoeft niet 24/7, ik heb ook genoeg momenten dat ik even liever mijn eigen ding doe, maar als je twijfelt op de manier waarop jij hier laat merken en blijkbaar al langere tijd doet dan ben je in je hoofd al afscheid aan het nemen en is de beste man kansloos.

Ik ben zo'n man geweest met zo'n enorm twijfelende inmiddels ex-vrouw.
Als jij je twijfels bij hem dropt, dikke kans dat hij gaat draaien om jou te pleasen en dan is hij ook niet meer de man die je wil want onzeker, pleaser, té lief etc.

Ik kan wel zeggen: doe er wat aan, maar als je nu al niet meer weet wat er nou eigenlijk zo leuk aan hem was dan denk ik niet dat je het hem moet aandoen met een twijfelkont te blijven leven.

Je zegt, we hebben het niet slecht. Mijn exvrouw was ook niet 'ongelukkig'. Ieder zijn lat om uit elkaar te gaan ligt ergens anders.

KonIjntje

KonIjntje

12-12-2019 om 10:19

Geen beter mens

Ik voel mezelf absoluut geen beter mens!!! Eigenlijk juist niet, maar dat komt waarschijnlijk dus niet zo over. En het ligt ook zeker allemaal niet aan mijn vriend, hij heeft zich nooit anders voorgedaan dan zoals hij is. Het ligt aan mij. Ik twijfel en vraag me af of mijn ideale partner wel bestaat, of dat ik gewoon eens een keer tevreden moet zijn.

Sam

Sam

12-12-2019 om 10:38

Ligt eraan wat je wil

Die ideale partners bestaan natuurlijk wel, maar in de praktijk komen we ze echt heel weinig tegen.
De vraag is vooral (ook!) of je alleen wil leven.

Veel 'kritische' vriendinnen van mij, die zijn toch gewoon alleen. En dat is ook iets dat moeilijk te bepalen is denk ik, hoe je dat gaat vinden. Want ook dat is iets dat je voor het eerst gaat meemaken, dus uitproberen is er niet bij.
Want een jaar lang alleen is heel anders dan 10 jaar alleen. En alleen met 20 jaar weer heel anders dan met 50. Enz.

Waarom ben je gaan samenwonen? Waarom heb je hem zijn huis laten verkopen?
In die antwoorden zit misschien ook iets waar je iets mee kunt.

waarom blijven

Je hebt samen geen kinderen, je weet dat je het leven ook alleen aan kan, waarom zou je dan blijven als het niet leuk meer is? Dit klinkt misschien wel wat kort door de bocht, maar ik vind een zo'n "tweede" relatie op latere leeftijd toch anders dan een relatie waar je kinderen en toekomst mee begint.
Je bent 50, waarom zou je de rest van je leven moeten blijven in een relatie waarin je niet gelukkig bent. Misschien bestaat de ideale relatie niet, misschien ontmoet je iemand die wel veel beter bij je past.
En wat anderen zeggen, voor hem is het ook niet het beste als je uit lafheid of meelijden met hem blijft.

Mijntje

Mijntje

12-12-2019 om 10:57

uitsluiten

Ik denk dat je eerst moet uitsluiten of er niet iets anders speelt, of je bijvoorbeeld wat somberder bent of minder sex hebt door iets als de overgang of vermoeidheid, of depressieve gevoelens.
Want dat gaat niet over zonder man.

Miekemieke

Miekemieke

12-12-2019 om 11:56

ook een overweging

Is het hebben van een relatie belangrijk voor je of kan je ook goed de rest van je leven vrijgezel zijn? Is het eerste het geval bedenk dan dat het best moeilijk kan zijn om een nieuwe partner te vinden.
De relatiemarkt voor dames boven de 50 is gewoon moeilijk als ik het zo hoor van vriendinnen en collega's.

Mari

Mari

12-12-2019 om 12:08

mwaoh

Je weet het denk al. Je bent alleen jezelf nog bezig aan het houden met een boel rationalisaties. Luister naar je gevoel

Mari

Mari

12-12-2019 om 12:10

Nee toch Miekemieke?

Je gaat toch niet bij een man blijven omdat je denkt geen man meer te kunnen krijgen? Dat lijkt me hét recept voor ongelukkige relaties

en bovendien Miekemieke

Los van de terechte opmerking van Mari (waarom zou iets beter dan niets zijn?) Waarom zou de markt voor vrouwen boven de 50 slecht zijn? Ik heb andere ervaringen en mijn vriendinnen ook. Niet elke man van 55 wil alleen een vrouw van 40. (En het is al zeer de vraag of vrouwen van in de veertig een man van 50 plus willen).

Alles

Toen ik je verhaal las dacht ik, moet hij dan alles met je delen?
Hij houdt niet van lezen, wandelt niet graag met de hond, maakt zich niet druk om grote vraagstukken, gaat niet de reddende engel spelen, noch van medemensen noch van het milieu. En dat zijn wel jouw behoeftes. (grofweg samengevat).
Als ik het goed begrijp wonen er nu nog kinderen van jou bij jullie. Als ik het ook goed begrijp laat hij jouw manier van opvoeden gewoon doorgaan, de kinderen worden milieubewust opgevoed. En zijn kinderen, dus ook zijn opvoedingsmanieren, zijn in feite geen punt meer, want de kinderen wonen niet bij jullie. Er zijn ook geen conflicten over de opvoeding, als ik het goed begrijp.
Maar hij deelt een aantal dingen van jou niet. Ik zou daarom eens goed om me heen kijken: waar zijn plekken en mensen met wie je die dingen wel kunt delen? Is er een leesclub in je buurt? Wil je alleen wandelen of met iemand samen? Als het gaat om alles tussen hemel en aarde, dan zijn er ongelooflijk veel plekken waar mensen zich daarmee bezig houden. Kun je dat aan om zulke dingen alleen te doen? (Als je uit elkaar gaat moet je alles alleen doen.)

Er is 'e'en puntje waarvan ik me kan voorstellen dat je dat wel graag in de relatie hebt en dat is zijn interesse voor jouw werk, waar je mee bezig bent geweest als je thuis komt. Ik zou dat wel bespreken: je houdt van mij, maar ben je wel ge"interesseerd in mij, in mijn verhalen en ervaringen?

Omgekeerd, het kan ook zijn dat jij iets van hem kunt leren: hoe word ik een geduldig en tevreden mens, die het leven neemt zoals het komt? Spiritueel gezien is dat een hele opgave.

Deze eruit en volgende man erin kan ook, maar ik vermoed dat verliefdheden geen 25 jaar duren, ook niet bij een volgende man. Na de eerste spannende tijden breken andere dingen aan: elkaar kennen en respecteren, ieder je eigen weg vinden en toch ook samen nog wat doen etc. minder seks, meer respect.

Nog een klein aandachtspuntje: je wil hem eruit hebben, maar waar moet hij dan blijven? Heeft hij nog een eigen onderkomen?

Tsjor

KonIjntje

KonIjntje

12-12-2019 om 15:57

Dank je wel Tsjor

Voor je uitgebreide reactie!
Om gelijk met je laatste punt te beginnen: hij heeft voldoende middelen om een nieuwe woning aan te schaffen, maar natuurlijk zou ik hem niet ‘op straat zetten’, dat is echt helemaal niet de bedoeling. Het is dan wel mijn huis, maar we wonen hier samen. (En als hij weg zou gaan, dan is mijn huis trouwens nagenoeg leeg, want mijn inboedel heb ik weggegeven om zo samen een thuis te creëeren. Het zal wel gedoe worden, want mijn geld zit in de stenen, maar dat is van later zorg)
En over de rest van je verhaal: je hebt ook gelijk, ik kan ook met andere mensen delen. En dat doe ik ook, alleen wat ik dus echt mis is oprechte interesse en een soort van nieuwsgierigheid. En die heeft hij niet. Daar hebben we over gepraat en ook een oplossing voor bedacht: we praten elke dag na het eten even samen tijdens een wandelingetje in de wijk. Alleen komt het daar vaak niet van en dat is niet omdat ik er geen zin in heb.

Maar goed, ik ga eens rustig nadenken de komende tijd. Hij gaat ook binnenkort met zijn kinderen op vakantie en dan ben ik alleen thuis, dat is misschien een goede ‘test’.
Het is trouwens ook niet zo dat ik op zoek zou willen naar iemand anders. Die behoefte heb ik helemaal niet.

Paasei

Paasei

12-12-2019 om 17:37

In aanvulling op Tsjor

Interesses die je niet met hem deelt kun je ook met anderen delen. Dat is niet het belangrijkste. Wat belangrijker is, is hoe hij je laat voelen. Als het goed is; veilig, gekoesterd en beschermd.

Weet je, als je op latere leeftijd opnieuw begint, zoek je niet meer (al dan niet bewust) een vader voor je toekomstige kinderen. Je zoekt iemand waarmee je bij wijze van spreken het bejaardenhuis in wilt. Want de kinderen, en daarmee de opvoed en zorg functie, verdwijnt en je blijft mer zn 2en achter. Is het dan samen leuk? Warm, gezellig?? Vind je het een fijn idee of verstikt het je?

Ik ben zelf ook opnieuw begonnen, met een man die wel wat op de jouwe lijkt, als ik je verhaal zo lees. Ik kan me best aan hem ergeren soms; hij doet niet alles wat ik wil. Of juist niet wat ik wel zou willen... Maar ik voel me veilig en gekoesterd bij hem en ik ga graag met hem (alleen, zonder kinderen) op vakantie. En naar de verzorgingsflat.

KonIjntje

KonIjntje

06-03-2020 om 12:24

Knoop eindelijk doorgehakt

Het heeft nog een paar maanden geduurd, maar gisteren heb ik definitief de knoop doorgehakt: mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Bovenstaande berichtjes hebben me heel erg geholpen en ik heb ze vandaag nog eens nagelezen.
Jullie hebben op veel vlakken gelijk, maar wat voor mij de doorslag geeft, is dat hij niet wezenlijk geinteresseerd is in mijn leven. En dat verwijt ik hem niet, het is vanaf het begin niet anders geweest, maar ik heb het gevoel dat we naast elkaar leven en niet samen. En we waren nog maar zo kort bij elkaar.
Ik ben wel verdrietig, want ik doe iemand anders verdriet en ik weet zelf ook niet hoe ik nu verder moet, maar dat laatste komt vast wel goed. Ik heb geen verwijten gemaakt en vooral benadrukt dat het aan mijn eigen gebrek aan communicatie ligt.
Moeilijk.......
Even nog een kleine toevoeging: zijn kinderen wonen bij hun moeder, maar zij speelden een hele grote negatieve rol in ons leven, Ik heb me daarin weggecijferd, maar voelde me totaal niet gesteund door mijn vriend.
Bij elkaar geen reden om door te gaan.

Het lijkt me prima alleen, ik ben daar niet bang voor, maar ik hoop dat ik ooit nog iemand tegenkom waar het wel leuk mee is.

Mari

Mari

06-03-2020 om 12:44

Konijntje

Een sterke beslissing heb je genomen, gebaseerd op weloverwogen argumenten en gevoel.
Wellicht zal het soms lastig zijn alleen verder te gaan maar er zullen ook zaken voor terugkomen. Mijn ervaring is dat het verbreken van een relatie met iemand die niet geïnteresseerd is in mijn leven, me eigenlijk energie oplevert en zelfs meer vrienden en leuke bezigheden in de tijd die ik anders vulde met wachten op contact met de ander die dat niet gaf.
Goed gedaan en ik wens je een fijne tijd met je zelf.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.