Twijfels in de relatie wat een 'nieuwe start' zou moeten zijn..

Hoi mede-ouders,

Ik ben benieuwd naar jullie gedachten over de volgende situatie.
Ik (vader) ben circa 5 jaar geleden gescheiden van mijn toenmalige vrouw. We zijn goed uit elkaar gegaan en hadden destijds een zoontje van circa 8 maanden (nu 5 jaar oud).

Zij heeft inmiddels een nieuwe man en twee nieuwe kinderen gekregen in de leeftijd van 2 en 0 jaar. Ik heb ook een relatie, nu bijna 4 jaar. We hebben geen kinderen samen.

Door de initiële scheiding zijn ik én mijn ex-partner regelmatig verhuisd waardoor er veel gewisseld is van omgeving. Zij is twee keer verhuisd, ik drie keer. De winst is dat we nu in hetzelfde dorp wonen, daar waar dat voorheen niet zo was. We hebben dan ook co-ouderschap, wat goed gaat.

We hebben het dus goed kunnen regelen, daar ben ik dankbaar voor. Helaas gaat het al enige tijd slecht in mijn huidige relatie. De angst voor weer opnieuw een gezinssituatie breken voor mijn zoontje en wéér een hoop verhuizingen houden mij tegen om echt een knoop door te hakken. Mijn gevoel zegt dat stabiliteit nu nodig is, die wil ik hem graag kunnen bieden.
Desondanks blijf ik niet happy in de relatie; wat ook zijn weerslag heeft op hem. En in de tussentijd vormen mijn zoontje en mijn huidige partner een steeds intiemere band (zij kennen elkaar ook al 4+ jaar) waardoor het eigenlijk alleen maar moeilijker wordt.

Uit elkaar zou betekenen dat ik dus weer zou moeten verhuizen, naar mogelijk weer een tijdelijke woning. Mijn huidige partner zal uit het leven van mijn zoontje verdwijnen wat heel veel impact gaat hebben.
Als ik hier aan denk stel ik alles weer uit en probeer ik er het ' beste van te maken' . Tegelijkertijd voelt het alsof het leven op pauze staat omdat je niet 'door kunt'.

Ik zoek geen oplossing, maar ben benieuwd of er ouders zijn die zich mogelijk hier in herkennen.