Uitgaan / vrij laten
Mijn vriend en ik zijn 23 jaar samen en hebben een superrelatie. Hij houdt ervan om regelmatig naar festivals te gaan met vrienden, gaat regelmatig stappen tot heel laat. Dit heb ik nooit een probleem gevonden en nog steeds niet. Hartstikke leuk voor hem, heb ik ook eens een avond alleen 
Zelf ga ik regelmatig ergens wijntje drinken met 1 of meer vriendinnen, ben geen nachtdier verder en festivals is niet mijn muziek.
Mensen die ik nog niet zo lang ken verbazen zich er bijna altijd over dat ik me geen zorgen maak als hij op een festival loopt zonder mij of als hij pas om 5u thuiskomt.
Nee, totaal niet. Ik weet dat hij flirt, beetje met ze danst en weer verder loopt, prima, vind die verhalen wel grappig en word er geen moment onzeker door.
Is dit nou zo apart?
Nee hoor
Ik vind het mooi dat je in een relatie kunt uitgaan van vertrouwen. Ik vind dat heel gezond in een relatie.
Nee
Hier net zo, al meer dan 20 jaar samen en wij laten elkaar ook zo vrij, we hebben ook maar een kleine gezamenlijke vriendengroep, dus meestal gaan wij apart van elkaar op stap
Doodnormaal
Is doodnormaal dat jullie dingen apart doen. Wat raar dat mensen zich daarover verbazen. Is toch doodnormaal dat jullie dingen apart doen?
er zijn
best veel relaties waarin mensen veel moeite hebben elkaar vertrouwen te geven en los te laten. Maar uiteindelijk is het veel fijner en heb je meer lol met elkaar als je ook eens dingen apart doet. Althans zo denk ik er over.
Samen
Maar wil je dan de hele dag allee samen doen?
Stappen tot heel laat
Dat je ook wel eens apart van elkaar dingen onderneemt vind ik niet meer dan normaal. Houdt de relatie fris. Maar bij een partner die met enige regelmaat die kroegen afstruint tot diep in de nacht zou ik mijn bedenkingen hebben. Misschien ligt het aan het deel van het land waarin ik woon, maar 'stappen tot heel laat' gaat hier nogal eens gepaard met een overmatige alcoholconsumptie.
Zelf
Zelf zou ik het apart vinden, maar als jij het prima vindt is het toch goed?
Als mijn partner flirt, danst met andere vrouwen en dat blijkbaar nodig had, dat zou ik niet kunnen waarderen of accepteren, laat staan grappig vinden. Ik zou mijn partner wel een leuke avond/vakantie apart gunnen maar niet op de manier die jij omschrijft.
Maar als jij dat grappig vind dan is dat voor jullie in orde. Maar waarom stel je dan hier de vraag stelt als jullie beide oké zijn is me dan niet helemaal duidelijk. Waarom twijfel je door die mensen?
Die mensen die er iets van vinden..
Maar jullie kennen elkaar al zo lang en zij kennen jullie waarschijnlijk niet goed genoeg om op basis van hun ervaringen zo argwanend tegen je man op te kijken.
Ik vind het eigenlijk niet eens netjes van hen, lijkt mij geen langdurige vriendschap.
Mijn man gaat al jaren voor zijn werk de grens over. Nooit een knagend gevoel van argwaan ervaren. Ik denk dan zo; als hij dat wel zal doen , moet hij zelf met die onrust en geweten leven.
Toch de laatste paar jaar ook wel onrust gevoeld. Niet tijdens de weken dat hij in het buitenland zat, maar ik voelde argwaan naar de vrijgezelle beste vriendin van een iemand die in ons huwelijk zat te stoken. Op de ‘aangelegenheden’ waar zij mogelijk aanwezig kon zijn, ging ik met man mee. Als boodschap dat ze uit zijn buurt diende te blijven. Als boodschap dat we een stel waren. Een lastige periode want het raakt je wel. En man maar aangeven dat ik haar niet hoefde te vrezen, .ja ja We waren niet voor niets in zwaar weer beland, maar dat had een andere oorzaak.
De onruststoker is nu van toneel, argwaan naar die beste vriendin is zodoende ook nagenoeg voorbij.
Als man nu met vrienden op pad gaat of naar buitenland moet, sta ik er weer net zo onbezorgd in als vroeger.
Dus alles gaat en staat bij het vertrouwen in elkaar. Vertrouw je je man; hou dan die negatievelingen op afstand.
Wolf
Ik flirt zelf ook af en toe. Nodig hebben is een groot woord, maar we vinden het beiden onschuldig vermaak en aan meer geen behoefte.
Twijfel is er ook niet, zocht meer naar gelijkgestemden denk ik.
Flanagan
Ze brengen het niet lomp hoor. Meer als het ter sprake komt van "jee, ik zou dan zo onzeker zijn". Daar hebben we het dan over.
Femh,
Gelukkig maar.
Maar wel een onderwerp die je met hen maar beter kan omzeilen.
