Relaties Relaties

Relaties

Vader en ex-schoonzus + wat te doen voor de kinderen?


Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

20-05-2019 om 22:05

De-escaleren

Dat lijkt mij het verstandigste.

Kind wil niet meer naar vader. Zo simpel is het gewoon. Als tante zo doorgaat is het contact straks helemaal weg. Iets met gelijk hebben en gelijk krijgen.
Het lijkt mij het verstandigste dat tante nu inzet op haar eigen band met nichtjes. Want zo wordt alles op scherp gezet.
Maar als jij, Sas, nog betere tips hebt. Ga je gang.

Expres?

Ik gaf niet aan dat dochter haar vader pijn wilde doen. Eerder dat haar toekomst nu zo onzeker is geworden dat het meisje liever had dat zal ze weer bij elkaar kwamen.

Is het mogelijk je schoonzus en je vader niet als één te beschouwen? Je schoonzus maakt beslissingen om een bepaalde reden en ze is niet een verlengstuk van je vader. Ze is haar zelf.

Ik snap niet dat die nare schoonzus haar jongste aan jou meegeeft als ze zo onvriendelijk is, als je hier laat voorkomen.

Ik ben niet pro moeder.. Ik vind het heel triest voor de kinderen.

Neuroot

Neuroot

20-05-2019 om 22:33 Topicstarter

Sas

Bedankt voor je reactie. Ik heb mij ook al enkele keren afgevraagd hoe de reacties er zouden uitzien mocht ik hier posten dat mijn ex-schoonbroer mijn nichtjes mishandelt. Dat het mijn taak niet is en dat ik mij niet zo moet moeien? Ik zie kinderen in nood. Dan kijk je niet weg.

Ook ouders, zelfs moeders, kunnen toxisch zijn. Moeders zijn niet noodzakelijk heiligen. En zijn vaders echt nog steeds tweederangsouders? Moeder mag precies maar haar gang gaan. Het gedrag van mijn ex-schoonzus is op veel vlakken al veel jaren niet oké (isoleren, dominant gedrag, manipulatie, chantage). Ik heb zelf zo'n toxische vader. Ik weet hoe moeilijk het is.

Dat het niet mijn taak is, daar ben ik het mee eens. Ik vind dat een hulpverlenende instantie eens met de ouders rond de tafel moet zitten. Maar helaas is dat er niet, er wordt pas ingegrepen op het moment van een crisis, te laat, wanneer er al zoveel schade is aangericht (in België toch).

Neuroot

Neuroot

20-05-2019 om 22:49 Topicstarter

Flanagan

"Ik snap niet dat die nare schoonzus haar jongste aan jou meegeeft als ze zo onvriendelijk is, als je hier laat voorkomen." Nee, dat is inderdaad contradictorisch. Het is iets dat ik eerder nog wel heb meegemaakt bij mijn vader: eerst laten ze iets toe en vervolgens krijg je de volle lading omdat je het gedaan hebt. Ik krijg de vraag of de jongste mag meekomen met mij (de eerste keer dat dat gebeurde). Ik stem in en dan zijn er nog twee mogelijkheden: ofwel ga ik niet naar mijn broer zijn trouw om mijn ex-schoonzus tevreden te houden, ofwel ga ik wel en zijn de consequenties zwaar. Achteraf bekeken had ik uiteraard gewoon nee moeten zeggen.

Elk kind wilt uiteraard niets liever dan dat de ouders opnieuw bij elkaar zijn. Dat is logisch. Als volwassenen kun je dat vanop een afstand bekijken. Ik zie dan een moeder die om de haverklap een andere man heeft, die telkens metéén voorstelt aan de kinderen en enkele weken is dat weer voorbij. Er zijn het afgelopen jaar al twee mannen bij hen thuis ingetrokken en opnieuw vertrokken. Die kinderen kennen geen stabiliteit op die manier. Het kind zelf ervaart dat nu natuurlijk anders, zij ziet een moeder die ongelukkig is en een vader die op dat moment een trouwfeest heeft. Dat is natuurlijk moeilijk voor haar. Ik begrijp de moeilijkheden van het kind hoor.

Neuroot

Neuroot

20-05-2019 om 22:56 Topicstarter

Anderzijds

Hoeven de moeilijkheden van de oudste dochter nog niet te betekenen dat de jongste dochter geen vijf minuten mee naar het stadhuis kan en mag gaan.

Niet pro-moeder maar pro-kind

Sas, de gedragingen van de moeder zijn niet goed. Tenminste, als de verhalen kloppen (we lezen hier immers maar 1 kant van het verhaal). Maar TS mengt zich nu in de ruzie, waardoor ze het voor het nichtje alleen maar moeilijker maakt. Die zit al tussen twee vuren en krijgt er nu ook nog een gefrustreerde tante bij. Dat is niet goed voor het meisje!
TS hoeft de daden van moeder niet goed te keuren. Maar ze moet wel buiten de strijd blijven. En dat doet ze niet.

'Hoeven de moeilijkheden van de oudste dochter nog niet te betekenen dat de jongste dochter geen vijf minuten mee naar het stadhuis kan en mag gaan.'
Neuroot, dat is niet aan jou.

Neuroot

Je openingsvraag is wat je kunt doen voor de kinderen. Maar eigenlijk wil je alleen tips hebben over wat je kunt doen voor je broer.

Neuroot

Neuroot

21-05-2019 om 08:04 Topicstarter

Knurf

"Tenminste, als de verhalen kloppen (we lezen hier immers maar 1 kant van het verhaal). ". Dat vind ik opnieuw zo verbijsterend. Ik vraag mij af welke "kant van het verhaal" jarenlang getreiter, isoleren en chanteren van mijn broer en nu dus ook zijn kinderen zou kunnen rechtvaardigen. Mochten mensen inzien hoe problematisch dit soort acties zijn, zou het misschien minder voorkomen.

Wat voor jou kennelijk glashelder is, is dat voor mij inderdaad niet. Nog een voorbeeld: ik zit een tijdje geleden met het kind in de auto. Ze zegt tegen mij dat ze haar oma heeft gezien in de supermarkt. Ik antwoord met "ach zo, oké" en misschien nog wat randanimatie over welke supermarkt. Dus herhaalt ze het nog eens voor mij: dat ze haar oma heeft gezien in de supermarkt. En dat ze niets is gaan zeggen. Op dat moment voel ik mij ontzettend gefaald dat ik reageer met "ach zo" en that's it, meer kan ik niet doen. Ik wil mij niet voorstellen hoe het voelt: zo jong zijn en je oma tegenkomen in de supermarkt en niets kunnen/mogen gaan zeggen.

"Die zit al tussen twee vuren en krijgt er nu ook nog een gefrustreerde tante bij." Het is niet alsof dat kind naast mij zit mee te lezen, hoor. Ik spreek nooit met haar over haar ouders en haar situatie thuis en ze merkt niets van mijn frustratie op momenten zoals bijv. dat incident met het pretpark. Maar ik ben wel degene die het meteen wordt moeilijk gemaakt om het kind te zien, terwijl mijn vader die een lastercampagne voert helemaal geen last ondervindt.

"Neuroot, dat is niet aan jou.". Dus concreet moet ik dan zelf ook wegblijven op de trouw van mijn broer omdat ex-schoonzus wilt verhinderen dat hij zijn kinderen ook maar vijf minuten zou kunnen zien.

Kan je geloven dat ik het getreiter moe ben? En voor mij is dat maar af en toe, voor mijn broer is dit dagelijkse kost. Mijn moeder is er al helemaal aan onderdoor gegaan.

Ik besprak de situatie van mijn moeder en het kind met mijn therapeut die ook werkt als bemiddelaar en haar reactie was toen "het is goed dat het kind op die manier die kleine momenten met haar oma kan hebben. Dat heeft ze weer gehad en dat kan niemand haar nog afnemen". Ik ben daar momenteel niet meer in behandeling om dit nu te bespreken.

Neuroot

Neuroot

21-05-2019 om 09:01 Topicstarter

Knurf

"Je openingsvraag is wat je kunt doen voor de kinderen. Maar eigenlijk wil je alleen tips hebben over wat je kunt doen voor je broer."

Nee, mijn vraag is wat ik moet doen, punt:
- hulpverlening inschakelen gaat niet. Ik heb al rondgebeld en het antwoord dat ik krijg is dat ik eens met het kind naar een Jongeren Adviescentrum kan gaan, zodat ze kan praten over hoe ze zich voelt. Als tante kan ik het kind niet naar een JAC brengen, dat is niet mijn bevoegdheid en bovendien zijn het de ouders die moeten aangesproken worden. Prima als het kind kan praten over haar gevoelens, maar als het gedrag van de ouders niet verandert gaan we niet vooruit. Zoals ik eerder al schreef: hulpverlening komt pas tussen bij een crisis, wanneer het te laat is.
- een justitieel traject werkt contraproductief en dan wordt het alleen maar lastiger voor de kinderen.
- werken via het onderwijs gaat ook niet, want dan wordt het kind uit de klas gehaald en wordt er weer met het kind gewerkt ipv met de ouders.

Irene

Irene

21-05-2019 om 09:50

Lastig

Lastig allemaal, ik denk dat je niet zo heel veel kunt doen alleen. Wees lief voor de kinderen, hopelijk willen ze hun vader op een gegeven moment toch weer zien. Mijn broer zat in dezelfde situatie. Kinderen kregen dagelijks mee dat hun vader niet deugde, en dat kan heel subtiel gaan, want als je dat rechtstreeks zegt dan trapt een 12 jarige daar niet in, maar als je dagen/maanden subtiele dingen kunt laten doorsijpelen en alleen de negatieve dingen vertelt die hun vader doet en nooit de positieve, dan lieg je niet tegen de kinderen, alleen je verdraait het beeld enorm.
Mijn broer heeft zijn kinderen dus 8 jaar bijna niet gezien en nu de kinderen het huis uit gaan draait het bij, de negatieve invloed van mama is er niet meer en ze zien hun vader nu weer zoals hij echt is met zijn goede en slechte kanten (want niemand is perfect)
Het is nu aan de kinderen om hiermee om te gaan want het beeld van hun moeder is inmiddels niet meer zo rooskleurig, als ze zien hoe het allemaal gelopen is al die jaren.
Alleen zijn hier alleen maar verliezers, de kinderen die hun vader moesten missen, en vader de kinderen en moeder die nu de consequenties ervaart van haar gedrag (neem aan dat je jezelf niet trots kunt voelen over wat je al die jaren gedaan hebt, los van het feit dat het je leven ook stil zet om alleen maar bezig te zijn met je ex een hak te zetten)

Alleen Neuroot, je kunt zelf niets, je broer kan wel iets meer, dat is zijn kinderen blijven contacteren, en hopen dat het beter gaat. Mijn broer heeft ze wekelijks geappt, verjaardagscadeautjes gestuurd, altijd contact blijven houden, op dat moment tevergeefs, maar uiteindelijk komt het nu langzaam goed. Het heeft hem heel veel verdriet gedaan en nog steeds. (vaak slapeloze nachten, frustratie/boosheid kwam er toch zo nu en dan uit, nooit naar de kinderen, maar naar ons toe kon hij zijn verhaal kwijt natuurlijk) Steun je broer en hou contact met de meiden, probeer naar moeder toe niets te forceren, want je merkt het al, ze houdt alles in de gaten.

Ik ook

Ik ook

21-05-2019 om 13:22

Advies

Je vraagt wat je kan doen, zie veiligthuis.nl

Paddington

Paddington

22-05-2019 om 07:45

Vader en kinderen

De vraag wat je kunt doen voor de kinderen is eigenlijk hetzelfde als de vraag wat je kunt doen voor vader. Het is immers uit meer dan 100 onderzoeken gebleken dat beide ouders belangrijk zijn voor kinderen. Het uitsluiten van een ouder is dus altijd fout.

Natuurlijk zijn er situaties waarbij je een kind niet alleen wil laten met een van de ouders. Daar is in deze situatie, naar wat ik ervan lees geen spraken. Indien het verhaal correct is, dan maakt deze moeder zich dus schuldig aan zeer ernstige kindermishandeling.

Dat de reacties hier zo pro-moeder zijn vind ik heel erg verwerpelijk. Waar haalt deze moeder het recht vandaan om te bepalen dat de kinderen niet meer onbelast van hun vader mogen houden? Hier moet wat aan worden gedaan. Deze moeder heeft hulp nodig, ze zal moeten leren dat haar scheiding niet betekend dat de kinderen ook moeten scheiden van hun vader. Er is geen enkel kind dat een ouder zal afwijzen. Dat is genetisch ingebakken.

Nogmaals: lees je in. Kijk wat je kunt doen. Echt strijd voeren is niet goed, maar een ander geluid laten horen wel. Een kind die niet naar haar vader wil zou voor iedereen alarmbellen moeten laten rinkelen. Er is wat aan de hand daar en uit de praktijk blijkt dat het probleem dan bijna altijd ligt bij degene bij wie het kind woont. Niet zoals ik hier veel mensen zie schrijven dat vader wel de schuldige zou zijn.

Neuroot

Neuroot

22-05-2019 om 13:08 Topicstarter

Irene, bedankt om je verhaal te delen. Dat was ook wat mijn broer laatst zei: uiteindelijk zullen ze zelf wel gaan inzien dat moeder dingen deed die niet oké waren. Wat erg voor ze en intussen is het voor hem een kwestie om aan damage control te doen. Ik vind het zo jammer dat ze dit moeten meemaken.

Paddington, bedankt voor de steun. Ik zie het net zoals jij. En vergeet niet dat moeder ook al jarenlang de kinderen weghoudt van hun oma.

Ik merk dat ik het intussen zelf ook steeds moeilijker krijg. Het gedrag van mijn vader en zijn vrouw vallen mij zwaar en het gedrag van ex-schoonzus tegenover mijn broer en mij ook. Ik ben het constante gestook beu, de chantage (bijv. sms'en ontvangen met "wacht maar, ik zal wel..."), de gemene leugens, het onredelijk gedoe, etc etc etc. En ik voel mij altijd totaal machteloos. Dat duurt nu al zoveel jaar.

Villa Pinedo

https://www.villapinedo.nl/vrijwilligerswerk/

Ze hebben daar ook een forum. Er zal niet snel een 'tante' meedoen, maar misschien vergis ik me. En misschien kun je er ook wel tips vinden.

Dit zijn hele lastige situaties. Vreselijk dat sommige gescheiden ouders niet doorhebben wat ze aanrichten en wat ze een slecht gedrag laten zien.

Omgaan met gescheiden ouders die zich in de strijd gooien is een vak apart denk ik.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.