Verder na ontrouw deel 5
Hoi JJ,
Omdat het vorige draadje gesloten is wil ik je vanuit hier nog even een hart onder de riem steken en veel sterkte wensen met je intense verdriet.
Ik kan het me min of meer alleen maar voorstellen hoe je je voelt. Je zult erg veel verdriet hebben van haar beslissing maar weet je wat het is, en ik denk er zo over.
We kunnen alleen het beeld veranderen dat we in ons hoofd hebben van hoe onze relatie eruit zou moeten zien. En ik denk dat ze dat ook bedoeld. Ze kan dat beeld op een of andere manier niet meer veranderen.
Ik begreep je vrouw eerst niet, maar door de tijd heen steeds meer. Haar mindset krijgt ze niet veranderd.
Hoeveel pijn ze ook heeft, ze ziet geen uitweg meer om als gezin verder te gaan. Als partner, voor jou dus moet dat enorm hard aankomen.
Fe koek die op is. De strijdlust die (ook) in mijn geval steeds minder word... ja ik begrijp haar steeds meer...
Hoeveel ze ook van je houd, ze kan het niet meer. En ik denk dat ze dat misschien niet eens goed kan verwoorden. Jij het nooit zult begrijpen waarom ze het bijltje er bij neer legt..
Het is een innerlijk gevoel. Het komt misschien niet eens door jou maar ligt het echt bij haar. In zichzelf.
Als ik naar mezelf kijk, de tijd die ik man geef en knok net als zij haar zichzelf gaf en jou de tijd gaf... is het vlammetje op een gegeven moment gewoon uit..
Hoe pijnlijk en verdrietig ook. Soms is houden van niet meer genoeg.
Veel sterkte.
Wij zijn donderdag gestopt met relatie therapie. Geen idee wat ik er nog moet zeggen, ook duidelijk uitgesproken tijdens sessie. We gaan thuis door met onze communicatie te verbeteren. Ik ga door met me op mezelf te richten en mijn mindset verder te resetten.
Therapeut zei het erg mooi : hij had het volste vertrouwen in mij dat ik de rush, het patroon ga zíen bij man. En het " alleen " kan. Dus hij stond er ook achter.
Naja we shall see. Tijd.. Tijd... Tijd... Tijd... Tijd.. Tijd.. ja pennestreek, stip, Senna, hoedan, mamase tijd tijd tijd.. Zoals ook daar weer herhaald werd.. zo snel als je vertrouwen afgebroken werd zo hard mag man gaan laten zien dat ik hem kan vertrouwen.
Ik ben niet meer bang voor, nog steeds niet en ik vind het nu steeds bevrijdender worden flanagan. Precies Zoals jij het zij. Niet bang, wel spannend op sommige momenten maar kan me snel tot de orde roepen.
Alleen werken binnen een relatie JJ heeft geen zin.
Truste alle.
Afspraak
Snelle reactie, zondagmiddag in Zwolle is voor mij prima.
Puinhoop en afspraak
Het gaat nu gelukkig weer helemaal goed tussen man en mij. Maar dat stukje wantrouwen, dat blijft voorlopig nog wel bij mij ja.
Man zei ook al heel lang niet meer van me te houden, zelfs te betwijfelen of hij dat ooit wel echt gedaan had. En dat hij jarenlang mooi weer had gespeeld, een beetje voor de buitenwereld en ook voor mij (want uit elkaar gaan vond hij heel lang geen optie). En met het idee dat als je maar volhoudt dat het goed gaat, het ook echt goed gaat. Net zoals dat wanneer je jezelf vertelt dat je iets niet kunt, je het ook echt niet kan.
Maar ja, hij heeft dus zo goed toneelgespeeld dat ik het niet doorhad. En dat hakt erin. Ik vind het ook nog wel eens moeilijk te geloven dat hij nu wel open en eerlijk is. Maar hij wil zelf zeker ook niet terug naar hoe het toen was. Hij wil niet toneelspelen en op zijn tenen lopen. En hij is zelf heel blij met dat hij nu wel over van alles kan praten met mij. Dus ik geloof met mijn hoofd wel dat hij nooit meer dat soort twijfels zo lang voor zich zal houden. Als er iets is, zal hij dat dus eerder bespreken. Maar mijn hart, tja, die barst verdwijnt inderdaad niet meer. Op slechte momenten (inderdaad, begin van de overgang en emotioneel erg instabiel eens per maand) kan ik dat vertrouwen moeilijk vasthouden. Gelukkig kunnen we het daar nu over hebben. En kan hij mijn boze, verdrietige en opstandige buien wel handelen. Het helpt ook dat ik zelf kan zien dat wat ik dan voel niet ' echt' is, maar veroorzaakt door hormonen. Dat was een leerproces, voorheen dacht ik juist dat het andersom was, dat ik de rest van de tijd heel effectief al die nare emoties kon wegduwen. En misschien is dat ook wel een tijd lang zo geweest. Maar nu niet meer.
Wat betreft een afspraak: ik weet het nog niet. Hoewel ik heel benieuwd naar jullie ben, en ik ook al wel een paar keer op een meeting van OO ben geweest, vind ik een meeting op deze smalle basis niet zo boeiend. En ik wil niet blijven hangen. Ik merk dat hier schrijven toch ook vaak een negatief effect heeft op mijn stemming. Als jullie hier een datum, tijd en plaats afspreken dan kan ik altijd nog kijken of ik kom. Maar laat het niet van mij afhangen.
Kink in kabel
@Puinhoop, juist omdat je gelovig bent, dacht ik dat je mijn post zou begrijpen ookal is het wat afwijkend wegens andere problematiek dan het wantrouwen door vreemdgaan.
Ik wilde het wat summier houden om het draadje niet te vervuilen met schoonmoederperikelen. Het gaat mij ook eerder om het gelieg in het algemeen, het niet open zijn maar wel van mij verwachten dat er over een gebeuren heen gestapt kan worden alsof er niets gebeurd is. Over het jarenlang binnen de relatie een goed contact met elkaar hebben en dan opeens geconfronteerd worden met een kink in de kabel ( de loyaliteit aan zijn moeder terwijl ze schaamteloos een bom onder ons huwelijk plaatste en man aangeeft dat ik het verkeerd zie; dat ik hulp nodig heb.)
Ik snapte niet dat zowel man als zijn moeder mij ( ons) dat aan kan doen; het maakt zoveel slachtoffers.
Ik heb lang de situatie aangekeken en meerdere malen besproken, afvragend wanneer dit gaat keren. Onlangs ben ik het gaan loslaten ( neerleggen bij God en niet meer oppakken), omdat het nogal eenrichtingsverkeer betrof waarbij ik het gevoel had man op sleeptouw te moeten nemen. Man mag van nu af aan naar mij toekomen en tonen hoeveel hij om mij geeft.
Ik denk dat man is gaan beseffen dat hij niet meer achterover kan hangen, hopende dat de twee vrouwen er zelf wel uitkomen of de tijd het zal doen vergeten.
Maar na de aflevering over geloof en de valkuilen, lijkt het of hij is gaan nadenken. Mogelijk dat de aflevering hem een spiegel heeft voorgehouden, ookal zijn het voorlopig de kleine dingen waarin ik verandering in waarneem. Nu is mijn geduld groot.
Bobbie gaf aan dat dit mogelijk pas gaat veranderen als zijn moeder er niet meer is. Ik hoop dat dit niet zo ver hoeft te gaan. Al hoewel ik niet kan ontkennen dat deze ervaring mijn liefde voor mijn man wel wat heeft doen slinken. Ook hier een barst, terwijl ik altijd zo voor ons klaar sta. Ik snap gewoon niet waar ik het aan te danken heb. Zo slordig omgaan met de gevoelens van degene waarmee je getrouwd bent.
Nijntje, Pennestreek en Flanagan
Ha dames, even heel kort hoor:
Fijn Nijn, dat die tijd en plaats voor jou goed schikt. Ik hoop ook gauw van de anderen te horen wat zij ervan vinden.
Pennestreek, ik begrijp je reserves en bezwaren, dus beslis zelf maar idd of je wel of niet komen wilt. Als er zich maar één iemand aanmeldt, kom ik ook niet overigens 
Flanagan, los van geloof , ik ben ook een heel andere persoon dan jij natuurlijk, we kennen elkaar niet immers, dus ook daarom begrijp ik je niet helemaal. Ik heb vrij concrete uitleg nodig om iets goed te begrijpen. Zou jij ook willen komen op een ontmoeting eigenlijk?
Inhoudelijk ga ik een andere keer op jullie in, de tijd is me nu te kort. Tot gauw!
Puinhoop,
Ik zie een ontmoeting niet zitten want Zwolle ligt niet om de hoek en dan krijg ik zeurvragen van het thuisfront. Ze weten dat ik hier wel eens lees, maar ook om met onbekenden af te spreken, is een drempel te hoog.
Geloof: van mensen die gelovig zijn, mag je verwachten dat ze een ander niet aandoen wat ze zelf ook niet willen meemaken. Geloof dient als een soort bescherming. Daarom ben ik verbaasd dat dit mij overkomt; ze weten toch dat God dit ook ziet...
Dat betekent niet dat gelovigen geen fouten maken, maar wel dat ze dit recht moeten zetten.
Volgens mij leeft dit in elke kerk, want onderdeel van de bijbel.
Voor mij is het ook niet om de hoek, Ik wil wel graag komen, maar moet kijken of datum/tijd haalbaar is voor me 
Mari, hoedan, senna, drama
Komen jullie ook? En andere die willen natuurlijk.
Jammer
Flanagan dat je niet komt. Ik heb veel aan je inzicht en kennis. Ik hoop wel dat je steeds mee blijft posten.
Terug komend op je schoonma, wat triest. Zie het als haar tekortkoming. Meer woorden lijkt me voor nu te veel energie verspilling. Wat een vrouw.
Vandaar Mari dat ik ook jou vraag, ondanks je los van dit draadje bent. Heb ik eigenlijk door jou posts al dit inzicht gekregen. Begin vorig jaar toen alles uit kwam. En ben daar heel dankbaar voor. Ik zou het fijn vinden je eens te ontmoeten.
Vanavond komt filemon op bnnvara Ned 3 met een programma over vreemdgaan , monogamie etc etc. Het begint om 20.25 uur. Misschien boeiend voor sommige van ons.
Xxx
Miss
Wat lief dat je aan me denkt, Miss. Ik heb me bewust een beetje afzijdig gehouden omdat ik zelf niet meer in de relatie met de vreemdganger ben. Ik zou heel graag komen, maar ik zit in een periode met heel veel pijn in mijn lijf (fibromyalgie) en het zou voor mij bijna drie uur reizen zijn en dan weer drie uur terug, dat wordt me te veel. Dan moet ik bijna een week bijkomen. Als er een keertje iets centralers wordt georganiseerd, ben ik er graag bij. En Miss, mocht je in de buurt van de randstad wonen, dan vind ik het ook leuk om zo een keertje af te spreken.
Afspreken
Heb een e-mail adres aangemaakt: [email protected]. Locatie wat mij betreft prima, wel een eind rijden, Utrecht is misschien handiger? Als je aan wil haken, wil je dan een e-mailadres doorgeven en wellicht je woonplaats voor carpoolen? Zal ik een datumprikker regelen.
Super
Mari, wat ontzettend pijnlijk. Daar heb ik alle begrip voor! Mocht de definitieve locatie echt te ver zijn dan spreken we een keer zo af!
Fijn Ik ook! Ik ga mailen. Utrecht is voor mij een stuk gemakkelijker, ik wilde deze plaats ook benoemen, mits dat voor meerdere van jullie haalbaar is.
Twijfel nog
Ik twijfel nog. Zwolle is voor mij wel erg ver. Utecht ook maar wel makkelijker. Lijkt me zeker leuk jullie te ontmoeten.
Utrecht
Dames, natuurlijk, ik noemde gewoon een optie, als jullie andere plekken beter vinden, noem ze maar op Ik weet niet waar iedereen woont immers. Utrecht kan ook, dat is dik twee uur treinen, aan de reacties hier vermoed ik dat de meesten van jullie rond of onder de rivieren wonen, dus meerijden is dan geen optie
Flanagan, alleen even dit: ik wist niet of je man/schoonfamilie ook gelovig was. Tuurlijk moet je fouten rechtzetten. Maar dan moeten ze dat wel eerst inzien, en daar lijkt het aan te ontbreken bij je schoonouders.
Ikook, ik vind het hartstikke mooi van je, die initiatieven nemen, maar persoonlijk spreek ik liever via dit medium plaats en tijd af. Ik heb maar één emailadres en dat hou ik graag privé
Oké doen we het via deze weg
Ik stel voor Utrecht centrum te doen dan?
Ben daar niet bekent, maar we kunnen eens op internet kijken wat er gezellig uit ziet om te zitten, of iemand ideeën?
Ikom uit Brabant dus mocht er iemand mee willen rijden, dan mail ik ook maar. Ik heb haar vanmorgen gemaild. Heb je hem binnen gehad, ik ook?
Wat komt voor jullie het beste uit door de weeks of in het weekend?
Ik kan een vrije dag plannen in de maand juli. Lukt dat?
Maandag 1 juli, donderdag 4 juli, zaterdag 6 juli of zondag 7 juli.
Ik gooi maar wat op
Flanagan
Nu Ik mijn bericht terug lees, sorry ik was misschien onduidelijk. Ik ben namelijk niet zo goed in zinsopbouw. Haha. Wel in veel andere dingen maar taal is altijd een dingetje geweest als Brabants opgroeiend gezin
Ik bedoel het is geen tijdsverspilling aan jou hè. Om die aan jou te besteden maar dat jij geen woorden meer vuil hoeft te maken over haar.
Dat ik wel een beeld bij haar als type mens heb
Miss,
Vanwege de eerste zin had ik de andere zinnen opgevat zoals je dat bedoeld had. Ook het feit dat ze van jou kwamen!
Lief
Fijn dat we elkaar begrijpen!
Xxx @--♡---
niet overheen
ik kom er niet overheen. blijf hem zien als die vreemdganger. ik heb dit met alle mannen waarvan ik het weet. dus ook van de mijne.
zou zoooooooo graag opstappen. het is ook niet meer de liefde van mijn leven! hij vecht zich het laplazarus....maar ik voel er niets meer bij. en intimiteit wil ik al helemaal niet.
het wordt alleen maar erger.
ik weet niet hoe het om te buigen. het ging lange tijd heel goed. maar nu niet meer
GiteNN
Wat rot voor je. Rot voor jullie allebei, ook omdat hij zich rot werkt. Deed mijn ex ook, daarom heb ik zo lang vol gehouden terwijl ik vanbinnen voelde: maar je hebt me zo gebroken, het vertrouwen is zó weg, dat ik niet weet of het nog wel kan. Maar ja, toch hopen natuurlijk.
Dit doet vreemdgaan met koppels. Wel nog van elkaar houden maar de basis van vertrouwen is weg. Zo triest.
Pijnlijk
Maar O zo herkenbaar. Mari, heb jij een nieuwe relatie? Zo ja heb je er in die relatie nig last van. Ik houd me vast aan dat het nu in mij zit, dat deze beschaving altijd onderdeel zal uitmaken van mijn relatie.
mari
ben jij nog samen?
ik ook
ooit startte ik dit draadje, helaas. nu volg ik allang niet meer omdat het echt wel goed ging maar de laatste weken verdoof ik helemaal. steeds meer.
ben jij ook uit elkaar @ikook?
Nee ik ben niet meer samen. Maar ik houd nog steeds van die man en hij van mij. Ik lees hier soms mee om me te herinneren hoe ik me voelde toen ik het nog probeerde. De waarheid gebiedt me wel te zeggen dat mijn ex ook een persoonlijkheidsstoornis heeft, die veel van zijn harde werken teniet deed en mij ook op andere gebieden kwetste. Zo is ieder verhaal weer anders
Samen
Wij zijn na een break weer bij elkaar, houden van dat wil wel, maar dat kapotte stuk is lastig dealen!
Verdoofd
Ik voel je GitteNN.
Morgen is de dag, dan is het een jaar geleden..
De zon schijnt maar ik voel me per uur meer verdoofd... bah... wat hik ik tegen die dag aan..
Weg stoppen, weg denken het heeft geen zin. Ik laat het er zijn...
Maar wat voel ik me hard. En zo stom, dat ik niets door had.
En ja theoretisch weet ik het allemaal dat dat niet klopt.
Het heeft iets van me afgenomen, een bepaalde onbezonnenheid. En maar goed ook, want het was blijkbaar nodig.
Dromen zijn bedrog. En dat doet pijn !!
Lukt het...
Om de dag door te komen, Miss? Je zinnen te verzetten?
ja miss
Sterkte vandaag!
Sterkte Miss!
Sterkte vandaag. Hopelijk vind je wat afleiding
Met dank aan,
Met dank aan die pijnlijke ervaring ben je wel jezelf beter gaan kennen.
Niet leuk dat dit de aanleiding was, wel waardevol.
En verwen je jezelf met iets bijzonders, iets dat je koestert omdat je het voor jezelf gekocht hebt.
( Op mijn trouwdag kocht ik de bloemen zelf. Dit waren voor mij zulke mooie bloemen omdat ik zo prima in staat was mijzelf te koesteren ipv anderen pleasen).
Of het nu een jaar geleden of een maand geleden is, het is nu eenmaal een ‘fucking’ dag op de kalender. Misschien iets minder vaak naar die kalender kijken?
Dankje alle
Bedankt! Voor de lieve woorden en steun.
Ik ben de dag met af en toe een traan redelijk goed door gekomen. En de focus op mijn werk gelegd.
Misschien wel een vlucht. Maar het voelde oké.
En savonds naar de yoga/meditatie groep gegaan, dat viel niet mee maar bracht me idd dichter bij mezelf.
Het voelde als een soort afscheid van de oude miss, dat je tegen jezelf zegt tussen werk door, goh... een jaar... wat is nou een jaar?
