Verder na ontrouw deel 6

Miss

Mijn emoties; ik weet eigenlijk niet waar ik dan aan moet denken.
Ik ben gewoon “normaal” minder emotioneel. Kan nu gewoon zonder huilen over praten. Ik focus me nu vooral met aan mezelf werken, en mezelf verwennen wat ik al jaren niet meer heb gedaan. Ik ben niet blij maar ook niet super verdrietig meer. Leef gewoon me leven.

Ik heb afgelopen maandag een soa test gedaan, nu afwachten op uitslag.

Liefs

Lastig

@ visjes, dat is idd erg jong. Wat ontzettend moeilijk. Maar als je man echt niet meer wil, heb je geen keus. Hopelijk kunnen jullie snel naar ndl, dichterbij je familie en vrienden, die he hopelijk steun kunnen geven in het verwerken van alles.

@ gebroken, wat bijzonder. Blokkeer niet teveel oké? Lijkt meer op een overlevingsstand...
Je kunt het min of meer accepteren en weer doorgaan gevoel?
Goed dat je je zelf in de watten legt! Moet je toch echt zelf doen! Xxx

Hey Miss

Ik ben express een tijdje niet op forum geweest.
Er is ondertussen veel gebeurd.

Truus belde naar mijn man zaak, ze hebben zo uur lang contact gehad. Hij heeft haar duidelijk gemaakt wat zijn keuze was. Ze wilt het niet accepteren. Ze wou dat hij naar haar toe kwam, of anders zij naar zijn zaak. Hij had op haar verzoek afgewezen dat hij het echt niet wilt doen, omdat ie me pijn mee deed. En hij had haar duidelijk gemaakt om elkaar niet meer te zien en te spreken. Na gesprek had ze hem ook duidelijk gemaakt om hem niet meer te zien dit en dat.

Volgende dag belde ze weer naar de zaak, en wou ze hem nog zien om afscheid te nemen. Bang dat ze hem nooit meer zou zien enzo. Man had me verteld dat ze kwam, ik werd emotioneel helemaal brak. En dat wist hij, hij zei hij kan er niks aan doen als ze opeens komt. Ze hebben toen in de auto gepraat vlakbij zijn zaak, daarna had hij haar naar huis gebracht. Het is nu eindelijk na 1 maand afgesloten met haar. Maar ik weet niet wat haar volgende actie zou zijn. Hij heeft haar overal geblokt, en binnenkort heeft ie een nieuw telefoon nummer.
Man had duidelijk gemaakt om te kiezen voor gezin, ik lees dat ook in zijn gesprekken met haar. Ze had een hele vragenlijst naar hem gestuurd, en vroeg of hij daar antwoord op kon geven.

Thuis samen praten we er niet echt over, als ik vragen heb beantwoord mijn man gewoon eerlijk. Alleen ik heb geen vragen meer, ik weet hoe het nu zit. Alleen hoe nu veder? Man weet het ook niet en ik weet het zelfs niet.
Man wilt wel naar de intake relatie therapie, maar hij gaf aan ik doe het dan voor jou en niet voor mezelf.

Ik ben afgelopen maandag gaat praten met mijn peut, heb al opdrachten gekregen. Het voelde fijn. Online heb ik therapie, waar mijn peut alles kan zien.
1. Zelfbeeld
2. Voor mezelf opkomen.
Dit zijn de 2 dingen waar ik nu mee bezig ben.

Ik weet nu zelf niet of ik veder wil met mijn man. En ik heb nog steeds mijn twijfels.

Liefs gebroken

Dit viel te verwachten

Ze weet dat hij uiteindelijk toch wel doet wat ze wil. En tuurlijk kan je man er wel iets aan doen. Hij kan vertellen dat hij een stalker heeft en dat ze haar niet binnen mogen laten op de zaak. Maar nee hoor wat doet hij? Een uur praten in de auto (en waarschijnlijk was het meer dan praten) en haar thuisbrengen. Hij geeft hiermee voor de zoveelste keer het signaal dat zij belangrijk voor hem is. Met dit gedrag wakker je haar gedrag alleen maar meer aan, want zij krijgt wat ze wil, als ze maar genoeg aandringt.

Gebroken, de realiteit is dat je man al 4 jaar samen is met twee vrouwen. Je bent nu op de hoogte, maar er verandert niet veel. Het is nu aan jou, pik je dit ja of nee?

Dames...

Anne, ik denk dat Flanagan de taalfout opzettelijk heeft gemaakt refererende aan de post van Gebroken die deze fout eerder maakte, maar dit terzijde. Lanza, ik weet dat je vaak afgebrand wordt om je nogal boute posts maar ik vind dat je de spijker toch weer op z’n kop slaat. Gebroken, ik kan niet anders dan me achter Lanza scharen. Kom op zeg. Als je man zo consequent is als hij beweert te zijn dan gaat hij op geen van haar pogingen in. En wat doet hij? Juist.....hij houdt weer meer rekening met haar dan met jou. Het spijt mij dit zo te moeten brengen maar je kent vast wel het gezegde van de zachte heelmeesters. Pas goed op jezelf!

Hoe nu verder?

Gebroken Ik kan me geheel inleven in deze vraag, ondanks dat onze situaties compleet anders zijn.

Voorlopig blijf je die vraag nog houden. En zul je echt naar daden van je man moeten gaan kijken.
Mijn man wilde ook geen therapie maar na een tijd zijn we toch gegaan. In eerste instantie wilde ik niet en zat ik er als een boze miss bij. Alleen maar om te luisteren. Daar kan je man ook mee beginnen. Eigenlijk zoals je thuis doet.
Alleen is er met een onafhankelijk iemand meer interactie. En zal dit door de tijd heen helpend zijn en zul je iets meer duidelijkheid krijgen voor jezelf.
Wat jij nog wil en aan kunt.

Pijnlijk dat Truus maar door blijft gaan. Ik herken dit compleet bij een familie lid van me. Ze werd er finaal in meegezogen. Door de vele manipulatie en dwingende toon kon ze ook geen nee zeggen, volgens mij komt daar ook angst bij kijken. Is je man bang van haar? wellicht ook iets wat je man in gaat zien door de tijd heen. Tenminste dat hoop ik voor je.

Ik vind het ontzettend knap vab je dat je met jezelf aan de slag bent gegaan!

Kwetsbaar zijn we allemaal, maar door de tijd heen word je eigen fundering ( weer of nog beter dan ooit zoals bij mij ) dieper geworteld dan ooit. En kan je zelf op een rijtje krijgen of je er mee verder kunt.

Zoals mijn kinds (zowel oud als nieuwe ) therapeut vandaag benoemde. Soh miss je/jullie leven is echt een grote tering zooi geworden.

Ja zeg dat wel. Soms lijk je muur vast te zitten in situaties..

Anno N

"Anne, ik denk dat Flanagan de taalfout opzettelijk heeft gemaakt refererende aan de post van Gebroken die deze fout eerder maakte, maar dit terzijde. "

https://onzetaal.nl/taaladvies/de-klant-wil-wilt-kwaliteit

"Overigens vermeldt het Woordenboek der Nederlandsche Taal dat vormen als hij wilt “tamelijk frequent” zijn aangetroffen in de zestiende en de eerste helft van de zeventiende eeuw. In sommige delen van ons taalgebied is hij wilt heel gewoon; het lijkt er zelfs op dat hij wilt in het hele taalgebied aan een opmars bezig is. Maar alleen de vorm hij wil wordt als juist/standaardtaal gezien."

Op mij komt 'hij wilt' ook vreemd over, maar het kan er dus van afhangen waar je vandaan komt.

Thera

Dank je wel voor je inbreng. Zeker goed om te weten. Ik heb het al vaker voorbij zien komen en het kwam ook steeds vreemd op mij over. Ik heb ook steeds moeite met bv me man en me kind. Misschien moet ik meer met deze tijd meegaan....

Hoeveel afscheid

gaan ze nog nemen? Zij moet nu gaan begrijpen dat het pijnlijk is, maar dat cold turkey stoppen toch echt beter is voor alle partijen. Hoe minder ze nu met hem bezig is, hoe sneller ze door kan met haar leven. Ze wist vanaf dag 1 dat hij al getrouwd was en kinderen had, dus dit had ze al 4 jaar kunnen zien aankomen. Wat een sneu figuur

Maar ergens denk ik dat dit niet het hele verhaal kan zijn. Hij geeft haar hoop, zoveel is duidelijk.

...

Truus wou zelfmoord plegen, omdat ze het niet kon begrijpen dat als hij beweert dat hij van haar hou zoveel pijn kon doen. “Als ze kon verzekeren dat haar omgeving geen verdriet zou hebben had ze het gedaan”. Dat stond allemaal in haar appjes. Zelfs stond er in dat ie haar niks had kunnen geven, en juist veel van haar had ontnomen. Daarom wou ze afscheid nemen op haar manier, dus was ze naar de zaak gekomen. Hij had haar na hun laatste gesprek geblokt, en daar was ze achtergekomen. En is naar de zaak gaan bellen. Volgende dat is ze naar de zaak gegaan, omdat ze het niet kon accepteren.

“Ze wil zijn keuze niet begrijpen, beweert van jij houd van mij en ik van jou. Waarom kies je niet voor mij. Als je echt van me hield zou je me juist moeten beschermen, en mij geen pijn doen. Wij houden van elkaar waarom moet ik je terug geven aan iemand anders” dit alles stond erin.

Kennelijk vond ze hun “relatie” normaal, want ze zei normaal is een break up. Ik hou niet meer van jou dit en dat, en bij hun is juist we houden van elkaar maar moeten uit elkaar. En dat hij kon kiezen maar hij kiest voor gezin.

Ik kan nu alleen zeggen, het is afgesloten.
Alleen ik weet niet eens hoe we veder moeten. We praten er niet over, we doen niks om het te laten werken.

Frustratie

Uit frustratie tik ik te snel, en ik zit op mijn telefoon.
Vandaar veel typfouten. Ik word er gewoon emotioneel van als ik er weer aan denk, ik wil er juist niet aan denken.

Hoe begin je aan een gesprek met je man? Iemand advies? Wat moet ik hem vragen?

Dreigen met zelfmoord

is wel heel laf. Ze is duidelijk de allerlaatste troeven die ze nu nog heeft aan het spelen. En hij zal er vast gevoelig voor zijn, anders was hij niet een uur bij haar in de auto gaan zitten.

Dat hij 0,0 doet om jou terug te winnen, is een signaal dat hij jou voor lief neemt. Jij blijft toch wel, dus waarom zou hij moeite doen?

Gebroken

Meisje toch, wat krijg je toch allemaal voor je kiezen. Je moet wel een hele dikke huid hebben dat je dit allemaal over je kant kunt laten gaan. Ik begrijp dat je niet weet hoe je verder moet. Jij wil verder. Je schrijft dat jullie er niet over praten. Ik begrijp ook dat het voor jou misschien nu nog te vers is om over te praten. Je bent “numb” als in verdoofd zo lijkt het. Dit zal ook de oorzaak zijn dat jullie er nu niet aan kunnen werken, het initiatief zal helaas waarschijnlijk van jou moeten komen. Ik hoop zo voor je dat hij nu eens hard voor jou gaat werken!

Gewoon

" hoe begin je een gesprek met je man"

Denk dat daar al een deel van het probleem zit: er is geen/eeinig/slechte communicatie.

Jij kent je man het beste maar blijkbaar blokkeer je.

Zeg hem nu dat je zondag om 12 uur wilt praten. In het bos...op het strand , ergens buiten.
Vraag wat zijn plan is en vertel hem jouw plan en je verwachtingen.
En laat hem niet met slappe verhalen wegkomen maar bijt door. Stop even met verslagen zijn en zet je schouders eronder. Vecht voor wat je waard bent en laat je niet platpraten door hem.

Nou

Ik heb hem heel vaak duidelijk gemaakt dat ik het zo niet meer wil. Ik heb hem vaak duidelijk gemaakt dat het beter was om uit elkaar te gaan. Hij gaf me toen aan we zijn net een maand veder, we zouden proberen. Maar als je na een maand al zegt ik wil niet meer, heb ik in zijn ogen niet geprobeerd.

Hij kwam als de moeilijkste obstakel (Truus dus) eenmaal uit zijn leven is, kon hij beginnen met werken aan ons.

Enigste wat hij zeg is ik ben nu heel open en eerlijk na jou toe. Ik wil niet meer tegen jou liegen.

Ik heb al aangegeven dat zonder een prof, ik het NIET kan verwerken. Hij vond dat het niks voor hem was.

Op de dag dat Truus kwam, zei hij als je dit nog kan accepteren. Dan ga ik met jou mee naar de intake. En nu zegt ie dat hij het voor mij doet.

Tsja, hij weet wel dat je me heel veel pijn en verdriet heeft bezorgd. Hij had ook Truus verteld dat ik helemaal kapot gaat als ze zou komen, maar het boeide haar niet.

Bobbie

Ik weet zelf niet wat mijn plan is en mijn verwachtingen.
Ik weet niet eens waar ik mee bezig ben.

Oja;

Karma doet de rest wel, en volgens mij is dit haar karma. Verdiende loon om met een affaire te hebben met een man die al gebonden is. “Liefdesverdriet”

Goedemorgen

ik heb gister nacht met man gepraat.
Ik zag hoe kut hij zich voelde, en vroeg ernaar wat er aan de hand is.

Hij voelde zich behoorlijk klote, omdat hij haar mist/vaak aan haar denkt.
Hij zei dat ie aan het rouwen is, en hij weet niet hoe hij ermee om moet gaan. Hij vind het moeilijk, omdat het een feit is dat het over is. Iets loslaten wat hij niet wou. Zijn gevoelens liggen bij haar.

Hij had al aangegeven wat als mijn gevoelens er nu niet zijn, zou je dan bij me willen blijven. Ik had toen ja gezegd. Omdat ik denk als de gevoelens er ooit waren, er een manier is dat het terug komt. (Onder gesneeuwd) En daar moet ik me nu mee dealen.

Zijn keuze was gebaseerd op wat het voor hem het beste leek, de kinderen en ik zouden er baat bij hebben ook al moet hij zichzelf en haar pijn doen. Hij vind zijn gezin waardevoller dan wat zij hadden samen.

Enigste wat ik gisteren gedaan had, was hem verwijten op alles wat hij heeft gedaan. Zo help ik hem niet nee.
Ik heb alle punten opgenoemd wat hij bij me geflikt had.
Mijn woede kwam naar buiten. We konden niet meer normaal met elkaar praten.

Ik had gezegd als het zo moeilijk was, waarom koos je voor je gezin. Je kon beter voor haar kiezen.
Welke keuzes hij ook maak beide zijn kut, het betekent niet dat het niet pijnlijk is. En dat hij daarover niet om mag rouwen/verwerken.

Ik zou hem helpen met het verwerken, alleen ik heb het alleen maar erger gemaakt. Ik weet niet wat en hoe ik het moet doen.

Er was gisteren rake woorden gevallen.

Ik ben zo in de war, ik weet niet wat ik nog kan doen.

Gebroken

Doe eens even twee stapjes terug metaal.

Je hebt je boosheid geuit wat absoluut terecht is ( ik zou bijna éindelijk zeggen)

Doordat je je nu geuit hebt kun je die opgekropte woede iets meer een plek gaan geven.

Ik begrijp jou onmacht. Heb daar zelf ook dagelijks mee te maken. Het lijkt een aan en af stoot systeem te zijn, dat zou ik bij je therapeut wel vermelden.

Je wil het aan alle kanten goed doen, maar eigenlijk kun je je man op deze manier niet helpen. Hij zal zelf stapjes moeten gaan maken als hij bij jullie blijft.

Mijn man is momenteel heel erg boos om een afspraak die Ik gemaakt had en hij zelf vergeten was. Ik voel me zo verdrietig en ik kan er helemaal niets mee. Man heeft extreme onvrede met zichzelf die hij op mij botviert. En dan val Ik heel erg in mijn oude pleasende rol, miss wil weer alles goed maken, hem vast pakken en 1000x sorry zeggen.

Terwijl Ik NIKS fout heb gedaan. Maar het is de cirkel, gebroken die steeds terug komt. Dat kun je alleen met hulp. Wanneer gaan jullie daar heen?

Ik wil het liefst weg vandaag, gewoon een luchtig leven zonder dat eindeloze moeilijke gedoe.
Het leven kan zoveel gemakkelijker zijn. Waarom zijn sommige momenten toch zo.

Flanagan, doe mij een palletje van die lijm...

Miss

mail anders even als je daar behoefte aan hebt

Kom op meid...

@Lieve Gebroken:

2 jaar geleden dacht ik precies als jij:
Hij moet het verwerken; hij heeft liefdeverdriet; hij is getraumatiseerd; hij heeft tijd nodig; mijn gezin is alles waard; blablabla,

Maar inmiddels na 23 maanden!, nadat wij het samen zouden proberen; wens ik iedere seconde dat hij naar haar (of een andere) vertrekt;

De tijd heeft me wel geholpen om op mijn benen te staan om echt aan mezelf te werken, maar het heeft ook zeveel van MIJ weggenomen, dat ik het bij verre niet waard vindt. Ik voel me schuldig naar mezelf toe.....

Mijn kinderen hebben er ook onder geleden, ja heel erg zelfs.
Dit zou echt niet zover gekomen, als ik toen de ballen had om NEE te zeggen, tegen zijn show...

Ik weet dat elk geval/man anders is, maar ik lees zeveel vergelijkbare statements van hem in jou verhaal dat ik angstig word.

Ik wil je keuze/state of mind niet beinvloeden. Maar denk goed na. Het is JOU verdriet, JOU verwerking, JOU keuze. Hij is degene die moet vechten voor jou, voor zijn gezin. Hij heeft hiervoor 4 jaar de tijd gehad om na te denken, ookal zat ie boven op die reuze wolk.

Veel liefs...