Verder na ontrouw - deel 8

ToSweet1989 schreef op 02-07-2022 om 16:58:

ik ben een tijdje bij een psycholoog geweest en zij adviseerde mij de vragen niet te stellen... de antwoorden die mijn man zou geven zouden alleen maar weer nieuwe vragen oproepen... ik heb daar over nagedacht en zit zeker wat in. 2 jaar geleden wist ik nog niets van zijn affaire... nu 2 jaar later heb ik nog steeds wel vragen maar de antwoorden gaan voor mij niet meer uitmaken... aangezien ik behoorlijk nieuwsgierig aangelegd ben weet ik zeker dat ik er alleen maar meer vragen door krijg in mijn hoofd.... hier ook alles stabiel... zeker nu troela niet meer op de zaak is. Haar contract is niet verlengd dus manlief en ik zijn dat gisteravond uitgebreid gaan vieren..👹

Ja dat geldt voor mij ook... er komen steeds vragen in mij op...maar dan bedenk ik mij wat levert het antwoord mij op? Het antwoord op deze vragen is vaak niks, alleen maar meer pijn, want ik kan er niets meer mee. Het zijn vaak inhoudelijke vragen over het contact met die ander en dat zegt niets over het contact tussen mij en mijn man, of over hoe dit heeft kunnen gebeuren tussen ons. Het is wel moeilijk hoor om het niet te vragen, omdat er toch nog wat zaken niet kloppen zoals hij het mij verteld heeft. Maar ja, wat veranderd dat nu tussen ons, drie jaar later? Waar het nu om gaat is hoe herstellen we het vertrouwen..

ToSweet; Wat fijn dat Troela niet meer in jullie kring verkeerd...opgehoepeld..mooi dat jullie dit hebben kunnen vieren samen 

Toch vind ik het een beetje van slappigheid en onvolwassenheid getuigen als zo'n man dan samen met de bedrogen partner ineens af gaat zitten geven op de derde persoon waarmee hij vreemd ging. Eerst was hij er ook niet  zo vies van; nu is ze ineens de troela en 'blij dat ze opgehoepeld is'. Dat is toch flauw? 

Kan ik me indenken, Anna Cara, dat je er blij om zou zijn wanneer je die zorg niet meer zou hebben over haar tegenkomen (of hem, in het geval dat het in iemands anders eventuele situatie de vrouw was geweest die was vreemdgegaan). Want nu blijft het telkens 'een ding' waardoor jullie steeds weer aan het gebeuren herinnerd worden. Lijkt me erg vermoeiend, voor jullie allebei. Hopelijk lukt het gaandeweg toch steeds beter er om dat los te laten? Of probeert ze  ondanks alles toch ook nog de aandacht van jouw man te trekken?

Zo'n Truus zal misschien ook wel gedacht hebben dat zo'n man echt verliefd op haar was en dat zijn huwelijk voorbij was. Het zal dan voor betreffende Truus toch ook heel pijnlijk zijn om zo'n man weer tegen te komen op het werk of in de supermarkt. Zo'n vrouw zal zich best bekocht voelen denk ik.
Tenzij die vrouw dacht van 'die man van Anna Cara dat is een lekker ding laat ik daar eens achterna gaan' In dat geval ja.

Anna Cara schreef op 03-07-2022 om 17:05:

Wat een onzin om dit te bekritiseren. Mijn Truus/Troela/ex-minnares woont om de hoek. Ik wou dat ze ophoepelde naar 'ver weg uit beeld'. Ook mijn man wordt steeds geconfronteerd met haar. In de supermarkt, op het sportveld. Hij gaat vaak naar een andere supermarkt om een ontmoeting te vermijden. Nou ja hij wordt geconfronteerd met een zwarte bladzijde uit zijn leven. Met iets waar hij achteraf heel veel spijt van heeft. Laat staan als ze met elkaar werkten.

Prima toch dat To opgelucht is en haar man ook. En dat ze samen stil bij staan vind ik juist krachtig. Niet om te ontkennen dat hij ooit wat had. Ook niet om te zeggen ik vind haar stom. Maar omdat je niet meer zorg heb over tegenkomen. Ik zou daar ook blij om zijn.

Dat heb je mooi verwoord Anna Cara. Ik vind het ook krachtig. Het lijkt mij voor beiden zeer ongemakkelijk en confronterend om elke keer met het verleden geconfronteerd te worden door de ontmoeting.( het is al moeilijk genoeg zonder ontmoeting met de ander). En als je beiden besloten hebt voor je relatie te gaan dan is het erg fijn dat je dat kan doen zonder de ander telkens tegen te moeten komen. 

Anna Cara schreef op 03-07-2022 om 17:05:

Wat een onzin om dit te bekritiseren. Mijn Truus/Troela/ex-minnares woont om de hoek. Ik wou dat ze ophoepelde naar 'ver weg uit beeld'. Ook mijn man wordt steeds geconfronteerd met haar. In de supermarkt, op het sportveld. Hij gaat vaak naar een andere supermarkt om een ontmoeting te vermijden. Nou ja hij wordt geconfronteerd met een zwarte bladzijde uit zijn leven. Met iets waar hij achteraf heel veel spijt van heeft. Laat staan als ze met elkaar werkten.

Prima toch dat To opgelucht is en haar man ook. En dat ze samen stil bij staan vind ik juist krachtig. Niet om te ontkennen dat hij ooit wat had. Ook niet om te zeggen ik vind haar stom. Maar omdat je niet meer zorg heb over tegenkomen. Ik zou daar ook blij om zijn.

Natuurlijk ben je blij als de 3e partij weg is. Het punt is, ze had er nooit mogen zijn. De bedoeling van zo'n "vieren"  komt bij mij vwb zijn kant ook over als een ruggengraatloze druif die eindelijk weet welk kamp hij moet kiezen om de minste ellende te hebben; de spreekwoordelijke held op sokken.

Zoals gezegd, ze was eerst het groenere gras🤷‍♀️, het komt bij mij ook niet echt krachtig binnen. Opgelucht: ik snap t.

Miss:
Helemaal waar, het kan overal gebeuren. Zelfs even ergens langs de kant van de weg, tijdens een tussenstop, op weg naar de winkel ofzo. Ik acht die vrouwen daar nu ook stom genoeg voor.
Ik heb over hem en ons echt wel een goed gevoel. Het is alleen dat ik nu weet waar hij toe in staat is. En dan komt de twijfel weer terug, of ik mijn tijd niet verdoe met deze man. En de basis zal vrees ik nooit zo zijn zoals ik vind dat het zou moeten zijn."

Dat herken ik wel heel erg Haaika. Begrijp precies wat je bedoeld, voordat je hier achter komt heb je bepaalde kernwaarde en opeens wijk je daar vanaf. Het heeft met bepaalde momenten iets niets kloppend in je binnenste. 
En natuurlijk hebben wij alle de keus om weg te gaan. Maar in mijn geval is het het nog steeds waard te zijn waar ik ben. Doordat die mevrouw steeds in je leven komt is het ook enorm lastig het af te sluiten. Steeds rakelt het weer iets op.

Ach en nee afgeven op haar heeft totaal geen zin. Maar hoofd en hart hebben dat soms nodig om door te kunnen gaan met het overleven van dit kei harde leerproces.

Mijn man zag alles als lust. Dit weekend kwam het weer ter sprake dus het is zeker helpend erover te praten maar de vragen waar je geen antwoord op wil horen niet vragen. 
Het is en blijft een proces. Ik heb er nog maar zelden last van, als ik er last van heb is er een gigantische trigger, niet het praten erover maar triggers. Dus begrijp maar altegoed dat je er steeds last van hebt omdat ze blijft berichten!

En ja in mijn ogen is het dan echt naar je kop gestegen als je de gene zo blijft terroriseren als de relatie beëindigd is! Ik zeg daarmee niet dat ze geen schuld heeft maar echt normaal is het niet als je er zo in blijft hangen. Dag in dag uit stalken, wel  ?

@degene die het etentje niet snappen, het 'vieren' dat ze weg is kwam van mij uit... heb vanaf het begin gezegd als ze uit beeld is wil ik dat vieren omdat mij dat rust gaat geven. We hebben het overigens heel deze avond niet over haar gehad dus we hebben haar niet zwart gemaakt, truus genoemd of wat dan ook. Mijn man heeft nooit lelijk over haar gepraat en nu nog niet dus dat gaat ook niet op ( hoezo aannames maken?)
Hij weet dat hij heel fout geweest is, en uitkomt voor zijn fouten dus haar niet eens zwart hoeft te maken.

Ik denk dat mijn truus weinig moeite heeft mijn man te vergeten aangezien ze gelijk tijdens of vlak na hem met een ander aan het daten was. Daarom elk verhaal is anders ook qua truzen... en daarom vind ik dat ik haar truus mag noemen... deze heeft ( ja ook mijn man ) alles kapot gemaakt en naar mijn mening heeft zij er geen nacht minder om geslapen... dus truus vind ik dan eigelijk nog een nette omschrijving...

Wel jammer dat er zo een commentaar op moet komen op iets wat voor mij echt even een oppepertje was! Degene die mij snappen thanks for the support! Jullie snappen misschien meer hoe het zit en voelt voor de personen die echt bedrogen zijn

wat is er ongepast aan dat ik wil vieren dat de persoon die meegeholpen heeft mijn huwelijk kapot te maken eindelijk uit beeld is? Snap niet wat daar ongepast aan is... en eigenlijk maakt me jouw mening daarin ook vrij weinig uit...

Hoezo heb ik geen benul? Degene die mij begrijpen snappen mijn opluchting... misschien heb je wel hetzelfde meegemaakt ik zou het niet weten maar reageer je er anders op, dat kan, en daarom vind ik het fijn steun te krijgen van degene die mij wel snappen, en ook voor de vrouwen welke hier net nieuw zijn en twijfelen of hun huwelijk ooit weer kan werken, die wil ik graag ook laten zien dat die mogelijkheid er is... 

Tsja, blij zijn dat het contract van die andere vrouw niet verlengd is, kun je op meerdere manieren uitleggen. In dit opzicht vanuit het oogpunt van de bedrogen vrouw: Inderdaad de opluchting, die ik goed kan begrijpen.
En dan het niet begaan zijn met het lot van die andere vrouw. Vooral als die andere vrouw willens en wetens in het complot zat. Want dat maakt natuurlijk wel enig verschil. En die begrijp ik ook volkomen.

De vreemdgaande man in kwestie, die nog fouter was, maar die uiteindelijk eieren voor zijn geld koos, zal in de meeste gevallen vast de volle laag hebben gekregen en het waarschijnlijk de gehele duur van de relatie nog mogen blijven voelen. Ik hou die van mij in geen geval het hand hand boven het hoofd en ik lees nergens dat ToSweet dat wel doet.