Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Izza schreef op 04-06-2025 om 19:07:
Heel belangrijk is om achter de reden te komen. Waarom was hij niet gelukkig? Wat miste er dat hij dit wilde? Iets in hemzelf of in jullie relatie? Veel partners willen of kunnen dat niet beantwoorden want ze willen je geen pijn doen. Maar gedrag heeft altijd een reden en aanleiding. Als je daar niet aan werkt kom je niet verder en bestaat er kans op herhaling.
Veel partners willen of kunnen ook het ook niet zeggen als ze er achter komen dat het aan hen ligt. Want dat is heel pijnlijk voor jezelf als je moet toegeven dat je tekortgeschoten bent in een relatie en dan ook nog de fout in bent gegaan. Ook als het aan beiden ligt zal het vaak moeilijk zijn om toe te geven dat het ook aan jou ligt. Het is veel makkelijker om te zeggen dat je partner tekortgeschoten bent.
Het mooiste is als er openheid is en de partner tegelijk durft te vertellen wat hij bij jou gemist heeft en ook wat er bij hemzelf miste. En dat wat hij aan jou miste niet gebruikt als excuus, maar juist zijn excuses aanbied vanwege het feit dat hij niet open is geweest over wat hij miste.
Maar Izza doelt op de situatie dat het aan de bedrogen partner ligt en dat de vreemdgaande partner dat niet durft te zeggen. Dat kan natuurlijk ook. Beetje zielig wel. Zou het vaak voorkomen?
Eva1989 schreef op 04-06-2025 om 13:24:
Lieve allemaal,
ten eerst; wat ontzettend verdrietig om te lezen dat er veel van jullie door hetzelfde zijn gegaan. Ik ben er drie weken geleden achter gekomen dat mijn man een affaire had van een paar weken. Ik heb appjes gelezen omdat ik een vermoeden had (gelukkig maar een paar want het spookt steeds door mijn hoofd) maar daar stonden ook zinnen in als ‘hou van jou’ ‘mooie vrouw’ ‘ben zo gelukkig met jou’. Toen ik m’n man aansprak biechtte hij gelijk op verliefd op haar te zijn, en drie keer vreemd met haar vreemd te zijn gegaan, als in: all the way. Mij hart brak in 1000 stukjes, ik zag mijn hele toekomstbeeld van mijn gezinnetje in duigen vallen en oh mijn kids…. Inmiddels zijn we drie weken verder, wil hij voor z’n gezin gaan, is de enorme schokwave wat gekalmeerd, wil ik proberen om in relatietherapie te gaan (want anders zal ik áltijd blijven denken ‘wat als’ we dat geprobeerd hadden) maar sjonge, ik vind het zo ingewikkeld allemaal. ‘Waarom doet hij ons dit aan’ ‘kan ik hem ooit nog vertrouwen’ zoveel gedachtes in m’n hoofd. En de andere vrouw heeft haar kinderen ook bij ons op school dus kom haar vrijwel elke dag tegen.. We wonen in een dorp dus het ging allemaal snel rond en het gevoel dat iedereen ons aankijkt.. Over twee weken is er waarschijnlijk weer een nieuwe hype en ik moet me helemaal niks aantrekken van anderen.. maar nogmaals.. alles bij elkaar is zo moeilijk ❤️🩹 In één klap alle vertrouwen weg en het zal nooit meer hetzelfde zijn denk ik? Ik merk ook zeer veel afstand tussen ons. Ik kan me geen leven zonder hem voorstellen maar ik moet ook niet denken aan een kus oid. Hadden jullie dit ook aan het begin? Alles moet weer bij 0 beginnen voelt het..
Ah Eva, wat verdrietig! Je wereld staat op z’n kop. En inderdaad: hoe het ook gaat, je relatie zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik ben drie jaar verder en ervaar een leven voor en een leven na. Elk verhaal is uniek. Mijn verhaal is dat ik jaren verder aan de ene kant het gevoel heb dat ik meer leef dan daarvoor. De verbondenheid die we samen kunnen hebben, emoties die ik kan voelen, andere keuzes die ik maak. Tegelijkertijd ervaar ik sindsdien ook dat ik op een manier definitief iets ben verloren en kwijtgeraakt. Gelukkig heeft mijn vrouw mijn pijn erkend en alles gedaan wat ze kon om dit te herstellen.
Je staat aan het begin. De fase waarin het vooral de kunst is te blijven ademen. Te overleven. Geen dingen te doen waardoor de schade groter wordt. Recht te doen aan jezelf, staan voor jezelf. Alles wat je nu voelt gaat nog vervormen. Wat je weet is aan film die zich nog vaak gaat afspelen. Paar dingen die ik je mee kan geven en zat hier die het kunnen aanvullen:
- hij moet kiezen. Voor jou betekent: geen enkel contact meer met Truus, geen geheimen meer voor jou (wat niet betekent dat jij alles moet willen weten), volledig besef dat hij aan herstel moet werken en accepteert dat jij daarin leidend bent voorlopig.
- zoek hulp bij weinig mensen die het beste met je voorhebben. Die betrokken zijn en tegelijk met afstand kunnen kijken.
- probeer te blijven eten, slapen. Doe dingen waardoor je trots bent op jezelf.
- besef: dit is niet jouw schuld. Hij is volledig verantwoordelijk voor liegen, bedriegen, in de steek laten, de ranzigheid. Pas als dat erkend wordt kun en moet je ook samen kijken naar patronen die hebben geleid tot vervreemding van elkaar. Hier zit precies het stuk waar je ook iets kunnen winnen in al deze ellende. Groei als mensen en misschien ook samen.
- ik heb heel veel gehad aan dit forum en podcasts. Ooit een lijstje gepost op dit forum. Als je interesse hebt, maar niet kunt vinden, laat maar weten.
- geeft uiting aan wat je voelt. Dit is het moment om aan jezelf te laten zien hoe belangrijk jij bent. Precies wat hij niet heeft gedaan.
Er is nog veel meer. Maar nogmaals: met blijven ademen en geen verdere brokken lever je al een megaprestatie. You rock!
Thera schreef op 04-06-2025 om 19:55:
Maar Izza doelt op de situatie dat het aan de bedrogen partner ligt en dat de vreemdgaande partner dat niet durft te zeggen. Dat kan natuurlijk ook. Beetje zielig wel. Zou het vaak voorkomen?
Volgens mij ligt het NOOIT aan de bedrogen partner!!! Vreemdgaan is altijd een keus van die ene partner!
Natuurlijk was de partner die bedrogen werd niet perfect. En de relatie was niet perfect. En de vreemdgaande partner was al helemaal niet perfect. Maar de bedrogen partner heeft geen enkele keus gehad want was niet op de hoogte. En de vreemdganger heeft besloten de relatieproblemen niet aan de orde te stellen.
Daar heb je dus als bedrogene geen aandeel in. En dat er van alles aan de hand was binnen de relatie: het zal allemaal best maar je kunt nooit de schuld, zelfs maar voor een klein deeltje, bij de bedrogene leggen. Zou helemaal een mooie boel worden. Bedrogen worden en nog de schuld krijgen ook. Word al giftig bij het idee. 
Pippeltje schreef op 05-06-2025 om 11:57:
[..]
Volgens mij ligt het NOOIT aan de bedrogen partner!!! Vreemdgaan is altijd een keus van die ene partner!
Natuurlijk was de partner die bedrogen werd niet perfect. En de relatie was niet perfect. En de vreemdgaande partner was al helemaal niet perfect. Maar de bedrogen partner heeft geen enkele keus gehad want was niet op de hoogte. En de vreemdganger heeft besloten de relatieproblemen niet aan de orde te stellen.
Daar heb je dus als bedrogene geen aandeel in. En dat er van alles aan de hand was binnen de relatie: het zal allemaal best maar je kunt nooit de schuld, zelfs maar voor een klein deeltje, bij de bedrogene leggen. Zou helemaal een mooie boel worden. Bedrogen worden en nog de schuld krijgen ook. Word al giftig bij het idee.
Eens hoor. Als je onvrede hebt, kaart je het aan of je gaat zelf naar een therapeut. Soms heb ik het gevoel dat het gedachtegoed 'ja maar je moet gaan kijken wat er niet goed zat in de relatie' ook een verdienmodel van relatietherapeuten is. Er zijn toch ook mensen die een slag egoïstischer zijn dan anderen en van twee walletjes willen eten? En ja er zijn ook situaties waarbij vreemdgaan wel een stap naar groei kan betekenen, dat zal per koppel verschillen.
MRI schreef op 05-06-2025 om 12:13:
[..]
Eens hoor. Als je onvrede hebt, kaart je het aan of je gaat zelf naar een therapeut. Soms heb ik het gevoel dat het gedachtegoed 'ja maar je moet gaan kijken wat er niet goed zat in de relatie' ook een verdienmodel van relatietherapeuten is. Er zijn toch ook mensen die een slag egoïstischer zijn dan anderen en van twee walletjes willen eten? En ja er zijn ook situaties waarbij vreemdgaan wel een stap naar groei kan betekenen, dat zal per koppel verschillen.
Klopt ook bij mediation scheiding is eerste wat med zei je hebt beide schuld want er zat al iets niet goed dan, ow en ik mocht vooral nergens zeggen dat ze direct een andere relatie had want dan zouden anderen hun eigen conclusies trekken moest zeggen dat we samen hadden besloten uit elkaar te gaan... En tuurlijk als je gelukkig bent ga je niet vreemd maar als niet gelukkig bent kun je ook praten of inderdaad in therapie ipv het elders zoeken,
Wat denk ik ook wel gebeurt is als één van de partners iemand anders op het oog heeft en daarvoor wil gaan, ze eerst netjes de huidige relatie willen afsluiten. En daarmee beginnen door wel of niet terecht de tekortkomingen van hun partner beginnen te benoemen. Nu kan dit natuurlijk de reden zijn, die tekortkomingen dat ze hun oog op iemand anders hebben laten vallen. Kàn, hoeft niet perse in mijn ogen.
Maar misschien wel een handige tip als uit het niets je partner begint te klagen over je tekortkomingen. Om de lijdensweg die dan kan volgen zoveel mogelijk te beperken, zou je dan het beste zo snel mogelijk aan de orde moeten stellen: Vertel je dit mij omdat je het graag goed wil krijgen tussen ons? Of is het zo dat je de uitweg zoekt?
Klinkt bekend eigenlijk in deze dagen, zie Wilders met zijn geklaag..
anoniemn schreef op 05-06-2025 om 12:31:
[..]
Klopt ook bij mediation scheiding is eer direct een andere relatie had want dan zouden anderen hun eigen conclusies trekken moest zeggen dat we samen hadden besloten uit elkaar te gaan... En tuurlijk als je gelukkig bent ga je niet vreemd maar als niet gelukkig bent kun je ook praten of inderdaad in therapie ipv het elders zoeken,
Wat is dit voor een mediator om dit te menen en te adviseren ?
Er is verschil in gelukkig zijn. En wat is gelukkig? Dat kunnen nl ook momenten zijn en dat maakt het verwarrend. Bovendien kan men prima gelukkig zijn in de relatie maar onbewust niet met zichzelf. En ik schrijf idd onbewust!
Daarom ligt de schuld zeker nooit bij de bedrogene. Er kunnen wel patronen etc geweest zijn als sleur, eigen gang gaan, een BV gezin zijn ipv verliefd koppel. En het is goed om daar aan te werken maar mag nooit als oorzaak worden gezien. Vreemdgangers die dit beweren nemen niet de verantwoordelijkheid voor hun daad/daden
Onbewust kan de ander dus je het gevoel geven weer "te leven" en dat komt door dopaminestofjes die versterkt worden door geheimhouding en denk je verliefd te zijn op diegene. Maar men is vaker verliefd op het gevoel wat de ander je geeft.
Als die bubbel van geheim doorgeprikt is, is het gauw gedaan met de "verliefdheid"
Maar er zijn verschillende affaires. Deze is er 1 van.
Maar met een mediator die zoiets beweert zou ik meteen kappen. Onze mediator had meteen helder samengevat dat mijn man voor zijn "momenten van pleziertjes" 2 gezinnen had verwoest en vroeg hem of hij het dat waard vond achteraf gezien.
LifeEvent! schreef op 05-06-2025 om 12:58:
[..]
Bovendien kan men prima gelukkig zijn in de relatie maar onbewust niet met zichzelf. En ik schrijf idd onbewust!
Dat is denk ik ook zeker waar en wat Thera zegt over uitweg zoeken danwel een reden zoeken ook. Werden in mijn geval in eens dingen geroepen als sokken naast de wasmand of kruimels op aanrecht laten liggen nadat je brood voor heel gezin hebt gemaakt dat je denkt ja dat is wel een scheiding waard.
En toch hoor ik vaak dat mediators/relatietherapeuten vaak wijzen op 2 schuldigen misschien is dit om het gesprek op gang te houden denk als onze mediator had gezegd wat jij aangaf van gezin verwoest dat mijn ex-vrouw zo weggelopen was 
want haar nieuwe liefde was een gevolg en geen oorzaak... aldus zijzelf en tot 2 weken voor de mededeling was er oprecht nooit enige onvrede gedeeld
anoniemn schreef op 05-06-2025 om 13:23:
[..]
Dat is denk ik ook zeker waar en wat Thera zegt over uitweg zoeken danwel een reden zoeken ook. Werden in mijn geval in eens dingen geroepen als sokken naast de wasmand of kruimels op aanrecht laten liggen nadat je brood voor heel gezin hebt gemaakt dat je denkt ja dat is wel een scheiding waard.
En toch hoor ik vaak dat mediators/relatietherapeuten vaak wijzen op 2 schuldigen misschien is dit om het gesprek op gang te houden denk als onze mediator had gezegd wat jij aangaf van gezin verwoest dat mijn ex-vrouw zo weggelopen was
Kan me zomaar voorstellen dat dit de reden is en tegelijkertijd word ik daar best boos van want wederom mag de bedrogen partij zich dan gaan aanpassen/erboven gaan staan/verstandigste zijn/etc.
Waarom moet de bedrogen partij toch steeds de ontrouwe partner tegemoet komen om de rust te behouden, nadat de ontrouwe partner er juist zo'n zooi van heeft gemaakt.
Mijn poh zegt ook steeds dat ik de verstandigste moet zijn 🙄
GekkeHenkie100 schreef op 04-06-2025 om 21:33:
[..]
Ah Eva, wat verdrietig! Je wereld staat op z’n kop. En inderdaad: hoe het ook gaat, je relatie zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik ben drie jaar verder en ervaar een leven voor en een leven na. Elk verhaal is uniek. Mijn verhaal is dat ik jaren verder aan de ene kant het gevoel heb dat ik meer leef dan daarvoor. De verbondenheid die we samen kunnen hebben, emoties die ik kan voelen, andere keuzes die ik maak. Tegelijkertijd ervaar ik sindsdien ook dat ik op een manier definitief iets ben verloren en kwijtgeraakt. Gelukkig heeft mijn vrouw mijn pijn erkend en alles gedaan wat ze kon om dit te herstellen.
Je staat aan het begin. De fase waarin het vooral de kunst is te blijven ademen. Te overleven. Geen dingen te doen waardoor de schade groter wordt. Recht te doen aan jezelf, staan voor jezelf. Alles wat je nu voelt gaat nog vervormen. Wat je weet is aan film die zich nog vaak gaat afspelen. Paar dingen die ik je mee kan geven en zat hier die het kunnen aanvullen:
- hij moet kiezen. Voor jou betekent: geen enkel contact meer met Truus, geen geheimen meer voor jou (wat niet betekent dat jij alles moet willen weten), volledig besef dat hij aan herstel moet werken en accepteert dat jij daarin leidend bent voorlopig.
- zoek hulp bij weinig mensen die het beste met je voorhebben. Die betrokken zijn en tegelijk met afstand kunnen kijken.
- probeer te blijven eten, slapen. Doe dingen waardoor je trots bent op jezelf.
- besef: dit is niet jouw schuld. Hij is volledig verantwoordelijk voor liegen, bedriegen, in de steek laten, de ranzigheid. Pas als dat erkend wordt kun en moet je ook samen kijken naar patronen die hebben geleid tot vervreemding van elkaar. Hier zit precies het stuk waar je ook iets kunnen winnen in al deze ellende. Groei als mensen en misschien ook samen.
- ik heb heel veel gehad aan dit forum en podcasts. Ooit een lijstje gepost op dit forum. Als je interesse hebt, maar niet kunt vinden, laat maar weten.
- geeft uiting aan wat je voelt. Dit is het moment om aan jezelf te laten zien hoe belangrijk jij bent. Precies wat hij niet heeft gedaan.
Er is nog veel meer. Maar nogmaals: met blijven ademen en geen verdere brokken lever je al een megaprestatie. You rock!
GekkeHenkie heeft alweer goede adviezen gegeven.
Het is nu vooral zaak om je zelf staande te houden of staande te krijgen - er gaat een wirwar door je hoofd nu, denk ik. Ik kijk zelf terug op die eerste periode als een grote waas aan verdriet en paniek en tussendoor wel doorgaan voor je kinderen. Doe rustig aan waar mogelijk. Het is een lang proces, ongeacht de uitkomst. Ook om jezelf weer uit de put te halen, blijkbaar.
Het zal moeten blijken, denk ik, of hij echt voor jou gaat nu en welke acties daarin gebeuren. Woorden zijn 1 ding, maar de daden zijn uiteindelijk veel belangrijker.
Welkom bij onze club 
Buitenspel2024 schreef op 05-06-2025 om 14:16:
[..]
Kan me zomaar voorstellen dat dit de reden is en tegelijkertijd word ik daar best boos van want wederom mag de bedrogen partij zich dan gaan aanpassen/erboven gaan staan/verstandigste zijn/etc.
Waarom moet de bedrogen partij toch steeds de ontrouwe partner tegemoet komen om de rust te behouden, nadat de ontrouwe partner er juist zo'n zooi van heeft gemaakt.
Mijn poh zegt ook steeds dat ik de verstandigste moet zijn 🙄
Omdat hulpverleners vaak alleen maar invloed hebben op de bedrogene. ( Ga je eigen man maar na: die laat zich ook niet zien bij de therapeut.) Degene die voor de relatie vervelende dingen doet als het buiten de relatie zoeken, is ook degene die wat minder naar zichzelf wil kijken. Anders had hij dat wel eerder gedaan. Bedrogen mensen zitten ook vaak in een modus van 'wat kan ik hier aan doen?'
Hoewel ik het mooi vind als vreemdgaan leidt tot groei in de relatie en ook best geloof dat in een betrekkelijk klein deel van de relaties die groei mogelijk is (met name als vreemdgangers bereid zijn naar zichzelf te kijken) vind ik het niet fraai dat therapeuten (ihkv een verdienmodel?) blijven hangen in 'waar er twee vechten hebben er twee schuld'. Dat kan oprecht een vorm van victim blaming worden
anoniemn schreef op 05-06-2025 om 13:23:
[..]
Dat is denk ik ook zeker waar en wat Thera zegt over uitweg zoeken danwel een reden zoeken ook. Werden in mijn geval in eens dingen geroepen als sokken naast de wasmand of kruimels op aanrecht laten liggen nadat je brood voor heel gezin hebt gemaakt dat je denkt ja dat is wel een scheiding waard.
En toch hoor ik vaak dat mediators/relatietherapeuten vaak wijzen op 2 schuldigen misschien is dit om het gesprek op gang te houden denk als onze mediator had gezegd wat jij aangaf van gezin verwoest dat mijn ex-vrouw zo weggelopen was
Het is bizar wat jouw ex vrouw bezielt. Ik denk dat ze nog steeds in die bubbel zit. Ook al wil ze net die ander door dan is het nog steeds naar jou en je gezin maar ook voor haarzelf toe, noodzakelijk haar bedrog onder ogen te zien. Wat ze nu doet is excuses zoeken. Dat vind ik ook een taak van een mediator. Want als jouw vrouw hard weg zou rennen dan is het die mediator dus om het geld te doen. Dat hoor ik heel vaak. Wij zijn dankbaar dat onze mediator zo rechtstreeks is geweest en ook heeft gezegd geen beslissingen te nemen als net alles in puin ligt. Eerst de shockfase door (duurt 3 - 4 maanden) in die fase starten na 2 maanden met individuele therapie, als dat financieel mogelijk is en anders gezamenlijk. Dat laatste heet ook wel SCHIP aanpak. Dat is ook helpend om een vechtscheiding te voorkomen.
LifeEvent! schreef op 05-06-2025 om 14:36:
[..]
Het is bizar wat jouw ex vrouw bezielt. Ik denk dat ze nog steeds in die bubbel zit. Ook al wil ze net die ander door dan is het nog steeds naar jou en je gezin maar ook voor haarzelf toe, noodzakelijk haar bedrog onder ogen te zien. Wat ze nu doet is excuses zoeken. Dat vind ik ook een taak van een mediator. Want als jouw vrouw hard weg zou rennen dan is het die mediator dus om het geld te doen. Dat hoor ik heel vaak. Wij zijn dankbaar dat onze mediator zo rechtstreeks is geweest en ook heeft gezegd geen beslissingen te nemen als net alles in puin ligt. Eerst de shockfase door (duurt 3 - 4 maanden) in die fase starten na 2 maanden met individuele therapie, als dat financieel mogelijk is en anders gezamenlijk. Dat laatste heet ook wel SCHIP aanpak. Dat is ook helpend om een vechtscheiding te voorkomen.
Tja die shockfase 3-4 mnd was net de tijd dat we bij mediator zaten begonnen eigenlijk een maand nadat ze uitsprak te willen scheiden. Nu inmiddels alles afgerond dus kan nu langzaam aan weer opbouwen beginnen, zij doet nog steeds afstandelijk, ontwijkend en vreemd en ik probeer gewoon verstandig/vriendelijk te doen.
anoniemn schreef op 05-06-2025 om 15:32:
[..]
Tja die shockfase 3-4 mnd was net de tijd dat we bij mediator zaten begonnen eigenlijk een maand nadat ze uitsprak te willen scheiden. Nu inmiddels alles afgerond dus kan nu langzaam aan weer opbouwen beginnen, zij doet nog steeds afstandelijk, ontwijkend en vreemd en ik probeer gewoon verstandig/vriendelijk te doen.
Wat knap dat je het kan opbrengen. Dat ze zo doet kan ook een coping mechanisme zijn. Dan hoeft ze niet onder ogen te komen wat ze heeft gedaan.
Sterkte
