Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Max88 schreef op 08-10-2025 om 12:08:
[..]
😱Hoe reageerden jij en je man daarop?
Die opmerking van die goede vriend van man was komt doordat man (zijn jeugdvriend) blijvend veranderd is en hij zich afvraagt waar zijn vriend gebleven is die hij zo goed dacht te kennen. Deze goede vriend was ook erg verbaast toen het bedrog uitkwam en voelde zich ook beetje bedrogen. Waarom had hij hem niet in vertrouwen genomen?
Man is ook veranderd in zin van duidelijker zijn grens aangeven aan vriend en ook zijn grens met alcohol is veranderd. Hij wil niet meer extreem doorzakken. Dus voor deze goede vriend is de relatie ook veranderd.
Hij (vriend) zei deze opmerking tegen mij. Het was tijdens het uitgaan, het overdonderde mij een beetje. Ik wist op dat moment niet goed hoe ik moest reageren. Deels snap ik zijn reactie wel. Mijn man is er duidelijk over: hij is blijvend veranderd en als vriend dat niet bevalt heeft hij pech. Hij wil nooit meer terug naar hoe het was. Hij ziet nu in hoe destructief dit was, ook voor zichzelf.
Ik wil wel in het nu zijn en leven en niet te veel in het verleden. Maar duurt lang voordat trauma uit mijn lijf is. Het liegen, de andere kijk op verleden, het in brokjes en stukjes bekennen. Het liefst wilde ik dat het allemaal anders gelopen was, maar moet het doen met wat het is. Er is een mooie en diepere verbinding voor terug gekomen en dat verzacht en heelt.
MRI schreef op 09-10-2025 om 11:46:
[..]
Ja maar Izza, wat als je heel veel van iemand houdt, hem oprecht wilt vergeven (en ook denkt dat te doen) maar er komen toch triggers die je ook boos maken want dat wil je helemaal niet? Ik spreek niet voor mijzelf want ik heb geen relatie meer met de vreemdganger maar ik kan me voorstellen dat dat voor velen hier zo werkt. En dat heeft het ook een tijd voor mij gedaan.
Natuurlijk kan je heel veel van iemand houden maar soms is liefde niet genoeg. En als er continu triggers zijn is dat een afbreuk aan de relatie. Je blijft dan bezig met het verleden en bent niet daadwerkelijk tot vergeving gekomen. Heel logisch als een ander jou een trauma heeft aangedaan. Therapie kan enorm helpen. Maar uiteindelijk moet je het zelf wel kunnen. Als die triggers blijven kan je niet in de relatie blijven want zo'n situatie is niet gezond.
Yessie dat klinkt heel goed. Hij heeft een blijvende verandering laten zien. En jullie zijn samen verder gegaan. Alcohol is inderdaad heel gevaarlijk op tal van gebieden. Goed dat hij dat niet meer doet. Dan kan het zo weer verkeerd gaan.
Izza schreef op 09-10-2025 om 18:32:
[..]
Natuurlijk kan je heel veel van iemand houden maar soms is liefde niet genoeg. En als er continu triggers zijn is dat een afbreuk aan de relatie. Je blijft dan bezig met het verleden en bent niet daadwerkelijk tot vergeving gekomen. Heel logisch als een ander jou een trauma heeft aangedaan. Therapie kan enorm helpen. Maar uiteindelijk moet je het zelf wel kunnen. Als die triggers blijven kan je niet in de relatie blijven want zo'n situatie is niet gezond.
Ja maar er kan dus een tijd tussen zitten om er achter te komen of de triggers blijven komen of dat er na vijf jaar veel vertrouwen en mildheid is hersteld. Het lijkt altijd zo'n afvinklijstje hoe jij er over praat, of je dingen al na een half jaar kunt weten.
Ik vind het een wat vreemd reactie van Izza op Yessie: ergens snap je die vriend wel en dan de brug naar continu getriggerd en niet verder gekomen. Als je iemand vergeeft betekent dat niet dat er geen geen triggers meer zijn. Als er wel eens triggers zijn betekent dat niet dat je in het verleden leeft of niet verder gaat met je leven.
Natuurlijk: als je gekweld wordt door haat en wrok, als je continu getriggerd wordt, als je je slachtoffer blijft voelen, dan heb je nog een weg te gaan. Maar het verhaal van Yessie klinkt anders. De relatie is verdiept en intenser. In sommige opzichten is het beter dan ooit. Er is vergeving en iets van begrip. En soms ook triggers, pijn en eenzaamheid. Dat doe je dan niet verkeerd. Het is er en het mag er zijn. Hoort ook bij het leven. Even doorheen, wat extra liefde ontvangen (van jezelf en van partner), een bericht plaatsen op het forum en dan gaat het ook wel weer.
GekkeHenkie100 schreef op 09-10-2025 om 21:09:
Ik vind het een wat vreemd reactie van Izza op Yessie: ergens snap je die vriend wel en dan de brug naar continu getriggerd en niet verder gekomen. Als je iemand vergeeft betekent dat niet dat er geen geen triggers meer zijn. Als er wel eens triggers zijn betekent dat niet dat je in het verleden leeft of niet verder gaat met je leven.
Natuurlijk: als je gekweld wordt door haat en wrok, als je continu getriggerd wordt, als je je slachtoffer blijft voelen, dan heb je nog een weg te gaan. Maar het verhaal van Yessie klinkt anders. De relatie is verdiept en intenser. In sommige opzichten is het beter dan ooit. Er is vergeving en iets van begrip. En soms ook triggers, pijn en eenzaamheid. Dat doe je dan niet verkeerd. Het is er en het mag er zijn. Hoort ook bij het leven. Even doorheen, wat extra liefde ontvangen (van jezelf en van partner), een bericht plaatsen op het forum en dan gaat het ook wel weer.
Helemaal (weer) eens met Henkie. Het is nu ongeveer 9 jaar na mans mededeling dat hij het niet meer zag zitten. En 6,5 jaar na onze doorstart. Ik heb zeker nog triggers, in de zin van dat ik eraan herinnerd word. Maar echt scherpe pijn of wrok heb ik niet meer. Het voelt als de herinnering aan een slechte droom. Ik kan me de zware, zwarte wanhoop en de heftige emoties ook niet meer echt voor de geest halen. Maar dat is nu, na zoveel jaar. Ik schiet zeker nog wel eens vol bij een liedje of herinnering. Man troost me als ik dat laat merken. Soms wil ik dat niet/heb ik daar geen behoefte aan. Dan laat ik het moment voorbij gaan. En dat is ook goed. Wat Henkie zegt, het hoort bij ons/mijn leven. De pijn en eenzaamheid wegen bij lange na niet op tegen wat we gewonnen hebben aan diepgang en intimiteit. Maar dat weet ik nu. Drie jaar geleden stond ik er nog niet zo evenwichtig voor als nu. Er is geen tijdlijn te geven voor herstel. Dat hangt van zoveel factoren af…
MRI schreef op 09-10-2025 om 20:35:
[..]
Ja maar er kan dus een tijd tussen zitten om er achter te komen of de triggers blijven komen of dat er na vijf jaar veel vertrouwen en mildheid is hersteld. Het lijkt altijd zo'n afvinklijstje hoe jij er over praat, of je dingen al na een half jaar kunt weten.
Natuurlijk kan er tijd tussen zitten. Maar jaren aan ellende en triggers? Of zelfs 5 jaar of langer. Nee dat zou ik echt zonde vinden van mijn tijd. Je leeft maar een keer. Dan wil ik niet jarenlang in andermans ellende blijven hangen. Als er ook de mogelijkheid is om alleen of met een ander weer gelukkig te worden. Ik denk dat iedereen hier wel wat anders over triggers denkt. Even een verdrietig moment is natuurlijk heel wat anders dan regelmatig langdurig verdrietig zijn. Of er continu over willen praten of dagelijks aan denken.
Izza schreef op 10-10-2025 om 22:42:
[..]
Natuurlijk kan er tijd tussen zitten. Maar jaren aan ellende en triggers? Of zelfs 5 jaar of langer. Nee dat zou ik echt zonde vinden van mijn tijd. Je leeft maar een keer. Dan wil ik niet jarenlang in andermans ellende blijven hangen. Als er ook de mogelijkheid is om alleen of met een ander weer gelukkig te worden. Ik denk dat iedereen hier wel wat anders over triggers denkt. Even een verdrietig moment is natuurlijk heel wat anders dan regelmatig langdurig verdrietig zijn. Of er continu over willen praten of dagelijks aan denken.
Een beetje OT: hoe zie jij het dan als je partner langdurig ongeneeslijk ziek wordt of een zwaar invaliderend ongeluk krijgt? Vind je dat ook zonde van je tijd?
(niet ivm vreemdgaan hoor maar ik ben benieuwd hoe iemand met jouw visie daar dan in staat)
MRI schreef op 10-10-2025 om 23:15:
[..]
Een beetje OT: hoe zie jij het dan als je partner langdurig ongeneeslijk ziek wordt of een zwaar invaliderend ongeluk krijgt? Vind je dat ook zonde van je tijd?
(niet ivm vreemdgaan hoor maar ik ben benieuwd hoe iemand met jouw visie daar dan in staat)
Dat is voor mij wel daadwerkelijk anders. Dat is iets dat iedereen buiten zijn schuld kan overkomen. Geen bewuste keuze en niet iets waarmee een ander mij beschadigd.
Izza schreef op 11-10-2025 om 12:21:
[..]
Dat is voor mij wel daadwerkelijk anders. Dat is iets dat iedereen buiten zijn schuld kan overkomen. Geen bewuste keuze en niet iets waarmee een ander mij beschadigd.
Nu gebruik je opeens weer andere woorden!
Je schreef, daar reageerde MRI denk ik op : "Dan wil ik niet jarenlang in andermans ellende blijven hangen. Als er ook de mogelijkheid is om alleen of met een ander weer gelukkig te worden."
Je had het niet over bewust beschadigen
Yessie2000 schreef op 09-10-2025 om 13:58:
[..]
Die opmerking van die goede vriend van man was komt doordat man (zijn jeugdvriend) blijvend veranderd is en hij zich afvraagt waar zijn vriend gebleven is die hij zo goed dacht te kennen. Deze goede vriend was ook erg verbaast toen het bedrog uitkwam en voelde zich ook beetje bedrogen. Waarom had hij hem niet in vertrouwen genomen?
Man is ook veranderd in zin van duidelijker zijn grens aangeven aan vriend en ook zijn grens met alcohol is veranderd. Hij wil niet meer extreem doorzakken. Dus voor deze goede vriend is de relatie ook veranderd.
Hij (vriend) zei deze opmerking tegen mij. Het was tijdens het uitgaan, het overdonderde mij een beetje. Ik wist op dat moment niet goed hoe ik moest reageren. Deels snap ik zijn reactie wel. Mijn man is er duidelijk over: hij is blijvend veranderd en als vriend dat niet bevalt heeft hij pech. Hij wil nooit meer terug naar hoe het was. Hij ziet nu in hoe destructief dit was, ook voor zichzelf.Ik wil wel in het nu zijn en leven en niet te veel in het verleden. Maar duurt lang voordat trauma uit mijn lijf is. Het liegen, de andere kijk op verleden, het in brokjes en stukjes bekennen. Het liefst wilde ik dat het allemaal anders gelopen was, maar moet het doen met wat het is. Er is een mooie en diepere verbinding voor terug gekomen en dat verzacht en heelt.
Je man is veranderd ten goede! Dit herken ik ook bij mijn man. Zijn vrienden en collega's vinden ook dat hij veranderd is. Hij was altijd een flirter en bovendien ook zeer arrogant. Dat is niet meer zeggen ze (soms nog wel wat eigenwijs maar dat is ook wie hij is)
Maar ik krijg ook te horen dat ik ten goede ben veranderd. Ook onze kinderen merken het op. Dat is bijzonder en fijn om te horen. Het kwade is ten goede gekeerd. Dit is een tekst uit de Bijbel die voor ons zo waar is gebleken.
Merken jullie kinderen ook verschil?
LifeEvent! schreef op 11-10-2025 om 19:30:
[..]
Nu gebruik je opeens weer andere woorden!
Je schreef, daar reageerde MRI denk ik op : "Dan wil ik niet jarenlang in andermans ellende blijven hangen. Als er ook de mogelijkheid is om alleen of met een ander weer gelukkig te worden."
Je had het niet over bewust beschadigen
Vreemdgaan is toch de ander ( bewust, want toerekeningsvatbaar) beschadigen?
Wordt mijn partner ziek, dan is dat geen bewuste keuze, het beschadigt "mij" niet, dat overkomt je; vreemdgaan niet.
Als mijn partner ziek wordt, zou ik deze nooit verlaten. Houden van en/of intiem zijn kan op zoveel manieren.
Is mijn partner vreemdgegaan en heb ik het een jans gegeven en heb er 5 jaar lang bijna chronisch last van of word ik steeds getriggerd, kan ik er niet overheen komen, dan zou ik persoonlijk ook niet blijven. Het leven is te kort.
Daarom vertel ik mogelijke kanshebbers meteen van tevoren hoe ik over vreemdgaan denk en wat de gevolgen zijn: relatie klaar en de ander mag m hebben.
LifeEvent! schreef op 11-10-2025 om 19:30:
[..]
Nu gebruik je opeens weer andere woorden!
Je schreef, daar reageerde MRI denk ik op : "Dan wil ik niet jarenlang in andermans ellende blijven hangen. Als er ook de mogelijkheid is om alleen of met een ander weer gelukkig te worden."
Je had het niet over bewust beschadigen
Ik zie een affaire als een bewuste keuze. Door toedoen van een ander kom jij in de ellende (triggers, verdriet, ellende). Dat is bij ziekte niet zo. En het ging over triggers en hoelang die (mogen) duren. Niet oneindig wat mij betreft want dan kom je niet verder.
Izza schreef op 11-10-2025 om 19:43:
[..]
Ik zie een affaire als een bewuste keuze. Door toedoen van een ander kom jij in de ellende (triggers, verdriet, ellende). Dat is bij ziekte niet zo. En het ging over triggers en hoelang die (mogen) duren. Niet oneindig wat mij betreft want dan kom je niet verder.
Helemaal mee eens. mijn man heeft een ernstig auto ongeluk gehad met blijvend letsel dat kun je niet vergelijken met vreemdgaan. Hij heeft niet gekozen voor zijn lichamelijke beperkingen , een vreemdganger verkiest zijn plezier/geluk boven dat van jou en jullie afspraken. Mijn man zijn ongeluk bezorgde mij geen risico op een soa om maar iets te noemen.
Interessant ding waar denk ik best wat bedrogen partners mee worstelen. Natuurlijk is vreemdgaan bewust. En des te meer als mensen het actief opzoeken. Mijn vrouw heeft gezegd dat er veel momenten waren waarop ze zich ervan bewust was dat de grenzen overschreed. Dat ze dingen deed waar ik (of anderen) niet achter moest komen. Dus bewust. En tegelijk geldt dat mensen die vreemdgaan dikwijls geen bewustzijn hebben op onderliggend gemis of pijn en dus eigen kwetsbaarheid. Gaat het vreemdgaan in kleine of grote stappen waardoor ze er meer en meer in verstrikt raken. Zijn er parallellen met verslavingsproblematiek (dat is ook bewust en zien we tegelijk vaak ook als ziekte). Zeggen velen achteraf dat ze het maar wat graag niet gedaan hadden. Hebben ze verdrongen te voelen hoe pijnlijk het echt zou zijn voor hun partner. Dus: welk gewicht moet je toekennen aan ‘bewust’?
Hoe dan ook: je bepaalt zelf de grenzen in jouw leven. Alle begrip voor mensen die besluiten niet verder te gaan. Die meer vrijheid en veiligheid ervaren juist door eruit te stappen. En tegelijk is er die andere kant. Dat mensen juist door het lijden de liefde zien groeien. Door beter te gaan begrijpen hoe kwetsbaar en kostbaar liefde is. Verdriet en vreugde kunnen dus ook goed hand in hand en de pijn kan een verdieping geven. Ik had het nog steeds maar wat graag niet meegemaakt. Ik ben ruim 3 jaar verder en heb nog steeds dagen waarop ik me down en eenzaam voel. En tegelijkertijd wil ik juist oud met haar worden, ondanks of dankzij alles wat we hebben meegemaakt.
