Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Elpisto schreef op 18-01-2023 om 16:22:
[..]
Ik denk dat het vanuit je vrouw vooral een manier is om haar eigen schuldgevoel kwijt te raken. Tenminste, als ze echt spijt heeft van de actie, dan zal het schuldgevoel erover heel groot zijn. Misschien dat het voor haar een manier is om dat kwijt te raken.
Dat denk ik ook. Maar dan zou ik met haar toestemming en haar wetenschap seks hebben met een andere vrouw. De enige manier waarop haar dat minder schuldig zou laten voelen is als ze dat gelijk zou stellen aan haar affaire met een andere man, waarin ze 2 maanden lang elke week naar hem toe ging voor onbeschermde seks terwijl ik thuis zat met onze dochter. Waarna ze ook nog eens onbeschermde seks had met mij en niet alleen haar eigen gezondheid, maar ook nog eens die van mij op het spel zet. Ik voel mij daardoor bijna aangerand. En daarna liegen over een verkrachting, mij laten denken dat ik gek ben, tot ik na een week van leugens eigenlijk de waarheid boven tafel had... Dat is natuurlijk totaal niet te vergelijken en zou ons voor geen mogelijkheid 'quitte' laten staan.
Misschien is seks voor haar iets transactioneels. Iets puur fysieks zonder enige emotie. "Ik had seks met iemand anders. Nu ben jij boos. Als jij nu seks hebt met iemand anders maakt dat het goed." Het zou wel verklaren waarom ze dit überhaupt heeft kunnen doen...
Het vertrouwen is weg omdat je partner gelogen heeft . Dingen achter je rug om gedaan zonder dat je ervan wist. Dingen geheim gehouden. Het vertrouwen komt niet terug als je vreemd ( of legitiem sex hebt met een ander) gaat.
Als je samen blijft..blijft het nog steeds een issue dat het vertrouwen weer terug moet komen.
Vooral in het eerst jaar , en je besluit samen verder te gaan, moet hier keihard aanngewerkt worden. En zelfs dan..komen er triggers naar boven waardoor je wantrouwen weer versterkt wordt.
Je kan dan wel quitte staan..maar dat wil niet zeggen( denk ik) dat alles dan gewoon weer is zoals het was. Het vertrouwen wat weg is blijft evengoed
Hoe ziet ze dat voor zich verloren vader. Dat jullie dan gewoon weer verder kunnen?
Ik denk dat ze dat dacht inderdaad. Geen idee waarom ze dat zou denken. Het is echt alsof ik haar niet meer ken.
Hoe groot achten jullie trouwens de kans dat dit de eerste keer was dat ze is vreemd gegaan tijdens onze 8 jaar samen, waarvan 5 jaar getrouwd?
Je zou denken dat je dan eerst begint met chatten met mensen. Dat een paar maanden/jaar doet, en als dat stiekem lukt allemaal, dat je dan een stapje verder gaat en iemand ontmoet. En als dat lukt zonder ontdekt te worden, misschien nog een keer proberen met iemand anders. En als dat steeds lukt, nog een stapje verder met een complete affaire met wekelijkse meet-ups.
Ik ben denk ik gewoon bang dat ik misschien niet de vader ben van onze dochter? Ze heeft mijn kleur haar, maarja... Ik heb daar voor dit alles nooit over getwijfeld, maar nu... Op play.google.com/apps zie je een lijst van alle apps die je ooit hebt gedownload met je Google account, dus ook op oudere telefoons. Ik zag daar zojuist dating sites tussen staan zoals 3Fun, Badoo, Twoo, eDarling, Zoosk... 3Fun had ze gedownload om te zoeken naar een extra vrouw voor hun avontuur, maar de rest? Het kan zijn dat ze die gedownload had voordat ze mij leerde kennen. Twoo bestaat bijvoorbeeld niet meer en eDarling heet tegenwoordig EliteDating, dus die zijn al wat ouder. Maar zeker weten kan ik het natuurlijk niet...
Hoe groot is nou de kans dat je, bij je eerste misstap in een relatie, meteen een full-blown affaire hebt?
VerlorenVader schreef op 18-01-2023 om 21:20:
Ik denk dat ze dat dacht inderdaad. Geen idee waarom ze dat zou denken. Het is echt alsof ik haar niet meer ken.
Hoe groot achten jullie trouwens de kans dat dit de eerste keer was dat ze is vreemd gegaan tijdens onze 8 jaar samen, waarvan 5 jaar getrouwd?
Je zou denken dat je dan eerst begint met chatten met mensen. Dat een paar maanden/jaar doet, en als dat stiekem lukt allemaal, dat je dan een stapje verder gaat en iemand ontmoet. En als dat lukt zonder ontdekt te worden, misschien nog een keer proberen met iemand anders. En als dat steeds lukt, nog een stapje verder met een complete affaire met wekelijkse meet-ups.
Ik ben denk ik gewoon bang dat ik misschien niet de vader ben van onze dochter? Ze heeft mijn kleur haar, maarja... Ik heb daar voor dit alles nooit over getwijfeld, maar nu... Op play.google.com/apps zie je een lijst van alle apps die je ooit hebt gedownload met je Google account, dus ook op oudere telefoons. Ik zag daar zojuist dating sites tussen staan zoals 3Fun, Badoo, Twoo, eDarling, Zoosk... 3Fun had ze gedownload om te zoeken naar een extra vrouw voor hun avontuur, maar de rest? Het kan zijn dat ze die gedownload had voordat ze mij leerde kennen. Twoo bestaat bijvoorbeeld niet meer en eDarling heet tegenwoordig EliteDating, dus die zijn al wat ouder. Maar zeker weten kan ik het natuurlijk niet...
Hoe groot is nou de kans dat je, bij je eerste misstap in een relatie, meteen een full-blown affaire hebt?
Als je daar aan twijfelt, is het verstandiger dit met je huisarts te bespreken. Stel je voor dat je twijfelt en ze is gewoon je dochter...
Flanagan schreef op 18-01-2023 om 21:42:
[..]
Als je daar aan twijfelt, is het verstandiger dit met je huisarts te bespreken. Stel je voor dat je twijfelt en ze is gewoon je dochter...
Nouja, het is niet alsof ik minder van m'n dochter zou houden en haar anders zou gaan behandelen als dat niet zo blijkt te zijn. Maar het zou wel de zoveelste messteek zijn van m'n vrouw, 1 wat er denk ik voor zou zorgen dat ik echt niet meer verder zou kunnen.
Ze is verpleegkundige, dus toen we een kind wilden proberen te krijgen maakte ze regelmatig echo's bij collega's om te zien wanneer de eisprong was enzo. Ze kwam toen eens thuis van een nachtdienst, maakte me wakker, zei dat NU het perfecte moment was om een kind te maken, en jahoor, in 1x raak. Maar wat als ze al zwanger was? Natuurlijk wil ze dan ook snel seks hebben met mij om dat te verbergen. Ik las ook een verhaal van een man wiens vrouw steeds seks had met hem nadat ze seks had met iemand anders, zodat als ze zwanger zou raken ze kan zeggen "natuurlijk ben ik zwanger van jouw kind, we hadden toen seks!"
Misschien moet ik gewoon even een pauze nemen van het internet. Ik doe haast niks anders dan verhalen lezen van anderen en hun ervaringen met vreemdgaan, en hoe ze verder zijn gegaan, wat allemaal goed werkte, of wat er uiteindelijk juist voor zorgde dat het niet meer goed kwam.
VerlorenVader schreef op 18-01-2023 om 21:53:
[..]
Nouja, het is niet alsof ik minder van m'n dochter zou houden en haar anders zou gaan behandelen als dat niet zo blijkt te zijn. Maar het zou wel de zoveelste messteek zijn van m'n vrouw, 1 wat er denk ik voor zou zorgen dat ik echt niet meer verder zou kunnen.
Ze is verpleegkundige, dus toen we een kind wilden proberen te krijgen maakte ze regelmatig echo's bij collega's om te zien wanneer de eisprong was enzo. Ze kwam toen eens thuis van een nachtdienst, maakte me wakker, zei dat NU het perfecte moment was om een kind te maken, en jahoor, in 1x raak. Maar wat als ze al zwanger was? Natuurlijk wil ze dan ook snel seks hebben met mij om dat te verbergen. Ik las ook een verhaal van een man wiens vrouw steeds seks had met hem nadat ze seks had met iemand anders, zodat als ze zwanger zou raken ze kan zeggen "natuurlijk ben ik zwanger van jouw kind, we hadden toen seks!"
Misschien moet ik gewoon even een pauze nemen van het internet. Ik doe haast niks anders dan verhalen lezen van anderen en hun ervaringen met vreemdgaan, en hoe ze verder zijn gegaan, wat allemaal goed werkte, of wat er uiteindelijk juist voor zorgde dat het niet meer goed kwam.
Idd, skip die giftige relazen die met je aan de haal gaan.
Je hebt een doel; samen voor jullie kind zorgen en haar een stabiele jeugd proberen mee te geven door gezamenlijk een goed voorbeeld te wezen. Gezamenlijk!
Lukt dat gezamenlijke niet, dan optie B; apart.
ja..als je er samen voor wilt gaan probeer dan samen opbouwende gesprekken te houden. Maar ook je wantrouwen en twijfels zijn belangrijk. Gewoon alles op tafel. Wat heb je te verliezen.
Laat haar maar bewijzen dat ze jou waard is.
Verloren Vader, heb je al gesprekken met praktijkondersteuner (gratis via huisarts)? Zo niet, ga dat aub doen. Wat mij hielp was dat deze zei dat het verslavend werkt al dat graven. Maar dat het je meer niet dan wel helpt. Het roept vragen op. Controleren ervoer ik anders, maar graven gaf inderdaad nog meer stress.
Je oppert internet te bannen. Goed idee. En schrijf verder al je vragen op. Plan 1x in de week praat sessie met je vrouw. Neem dan de vragen door MAAR bedenk bij elke vraag vooraf wat je met het antwoord kan en wil. Als het zo is dat het niets toevoegt, stel die vraag dan niet. Wil je alleen maar haar sorry horen. Wegstrepen. Of je pijn uiten met Waarom vragen (deze zijn aanvallend), wegstrepen. Zo streepte ik veel vragen weg.
Jouw vertrouwen is geknakt. Je vraagt je af waar nog meer over gelogen is. Wie zij is. Alleen jouw vrouw kan dit beantwoorden. Maar geloof je haar antwoorden straks wel?
Wat heeft jou rust? Haar het vragen? Dna test? Hier je uiten? Erover praten? Zoek uit wat jou helpt en zoek in ieder geval afleiding. Ga veel doen om je hersenen aan het werk te zetten. Want je gedachtes maken je gek en zijn niet de werkelijkheid.
Xxx
RoodVruchtje schreef op 18-01-2023 om 16:17:
[..]
Misschien zou je wat meer je eigen advies (laatste zin) kunnen opvolgen Ruud!
Wat is jouw vrouw nu verloren, niets toch, je bent er en blijft nog steeds. Je geeft haar alle teugels en controle, dus nee, jouw vrouw is helemaal niets verloren zoals ik het bekijk.
Denk eerder dat jij jezelf helemaal bent kwijtgeraakt en dat vind ik heel erg verdrietig om te lezen, nog stééds!
Knap Roodvruchtje dat je het van een afstand kan beoordelen. Maar nee ben mijnzelf niet kwijt. Sterker nog voel me super goed. Laat alles op me afkomen. Geen stress om huis/ inkomen. Leef apart en doe waar IK zin in heb.
Ruud1971! schreef op 19-01-2023 om 09:31:
[..]
Knap Roodvruchtje dat je het van een afstand kan beoordelen. Maar nee ben mijnzelf niet kwijt. Sterker nog voel me super goed. Laat alles op me afkomen. Geen stress om huis/ inkomen. Leef apart en doe waar IK zin in heb.
Dat is hetgeen ik uit jouw schrijfsels haal en ja, ik kan het ook totaal mis hebben of verkeerd interpreteren natuurlijk. Daarom schreef ik ook ‘ik denk’, dus vooral geen feit.
Ruud1971! schreef op 19-01-2023 om 09:31:
[..]
Knap Roodvruchtje dat je het van een afstand kan beoordelen. Maar nee ben mijnzelf niet kwijt. Sterker nog voel me super goed. Laat alles op me afkomen. Geen stress om huis/ inkomen. Leef apart en doe waar IK zin in heb.
Ruud, fijn dat je geen stress hebt en je goed voelt. Is de scheiding doorgezet?
Anna Cara schreef op 19-01-2023 om 20:02:
[..]
Ruud, fijn dat je geen stress hebt en je goed voelt. Is de scheiding doorgezet?
Zie andere topic
Triggers, wie heeft ze en wat is de ergste? En hoe te helen?
Ik heb een paar data waarop ik elk jaar best stevig weer verdriet of boosheid voel. Soms zo dat ik weer twijfel aan mijn keuze om verder te gaan met hem.
Ik ben nog steeds zoekende naar hoe het beste ermee om te gaan. Om het te kunnen helen.
Wat hielp of helpt jullie?
Anna Cara schreef op 21-01-2023 om 09:19:
Triggers, wie heeft ze en wat is de ergste? En hoe te helen?
Ik heb een paar data waarop ik elk jaar best stevig weer verdriet of boosheid voel. Soms zo dat ik weer twijfel aan mijn keuze om verder te gaan met hem.
Ik ben nog steeds zoekende naar hoe het beste ermee om te gaan. Om het te kunnen helen.
Wat hielp of helpt jullie?
Het toe te staan en het er te laten zijn en dan als je eigen beste vriend tegen jezelf zeggen wat je tegen een ander zou zeggen.
Daarnaast denk ik de verwachting stoppen dat dat (volledig) geheeld kan worden. Ik denk niet dat dat per se hoeft. Het onbezorgde is kapot en zonder op voorhand negatief te willen zijn, denk ik dat het je scherp houdt als je het toelaat er te zijn.
De tijd zal uitwijzen of dat gevoel milder wordt.
ja hier ook triggers, maar heb er wel minder en minder last van... zo ging ik vorig jaar compleet over de rooie en dit jaar niet maar ik weet zeker dat die maanden en data's altijd gevoelig zullen blijven. Eens met max, het komt nooit meer helemaal goed, ik heb dat nu echt geaccepteerd, het speciale is er vanaf,mss ben ik nog wel speciaal in zijn ogen maar hij niet in mijn ogen, nu zijn we gwn het zoveelste cliche maar we kunnen mss wel nieuw geluk vinden... maar ik heb nu geen hoop, ik verwacht niets en we zien wel...
