Verjaardag - moeilijk nee zeggen

kort door de bocht

maar ik zou daarvoor passen. Ik zou op de morgen gaan of op de middag. Maar me niet laten wegsturen om weer terug te moeten komen. Dat vind ik al vervelend bij trouwerijen maar bij een verjaardag (van een peuter nota bene) zou ik er niet aan denken.

Aagje

De keus geven

Vraag haar wat ze liever heeft. Dat jullie in de ochtend komen of in de middag. Uiteraard nadat je dat besproken hebt met je broer en wat hem handig lijkt. Maar haar enige invloed geven kan het gevoel bij haar wat temperen.
Verder zou ik daar toch kort in zijn. Blijven twijfelen lijkt het alsof ze toch enig recht van spreken zou hebben en dat is niet zo. Je gaat zelf over je tijd en twee keer komen is onhandig en uitzonderlijk en blijft toch echt een kwestie van eigen keus.

een keer is prachtig

dus maak je keuze.

Ik snap wel dat deze mensen (is het hun eerste/enige kind?) tussen de middag rust willen, want bij een enigszins gehorig huis gaat zo'n ukkie niet slapen. Maar visite tweemaal laten komen - bijzonder.

Al bedenk ik me nu dat ik mensen ken die 's ochtends op de koffie gaan en dan 's avonds weer terug komen als er ook andere visite is. Dat zijn gewoon mensen met veel plezier in verjaarsvisites en ongetwijfeld heel gezellige familie

later

Ik zou ook vragen welk deel van de dag je zult komen. Bespreek het met je broer. De peuter wordt een keer groot: zijn vrouw zal echt moeten leren dat je dit niet kunt vragen van mensen. Hoe moet dat later als het kind ouder is?

hahaahh

wat bijzonder, twee keer per dag op visite. Ik geloof toch echt dat ik dat direct al geweigerd had, maar ik ben het met de anderen eens: ga of in de ochtend of in de middag en ...that's it!

Al een paar keer gedaan....

ik zou gewoon smorgens gaanen smiddags lekker thuis blijven. Gewoon aankondigen dat je smorgens komt. Als ze dan liever hebben dat je smiddags komt wil je nog wel stitchen maar 2 x is te veel. Joh ,je schrijft dat dit al een paar keer zo is gedaan dus t kind wordt minimaal 3... nog een verjaardag of 14 of zo als je nu niet aangeeft dat je t niet wil. {plus evt brusjes die nog kunnen gaan komen}
Ik heb dit echt nog nooit gehoord, vreemde gang van feest vieren.

Cadeaus

Moet je ook 2x een cadeau meenemen?

maar volgend jaar

is dit probleem toch opgelost? Dan hoeft de kleine niet meer te slapen 's middags en dan mag je dus gewoon blijven. Gewoon de hele dag dus. Ik weet niet of je dat (wel) wilt? Het scheelt de reistijd, maar dan ben je dus wel/ook een hele dag bezig.

Dat laatste hebben wij overigens ook vaak. Familie woont ver weg, al gauw 2 uur in de auto. Dus met bezoek zelf ben je al gauw een heel groot deel van je dag 'kwijt'.

Jeetje

Je laat je wel bespelen door haar zeg. Zeg gewoon dat je 's middags komt. Je hoeft geen reden te geven.

Sidonia

Eerlijk gezegd pik ik inderdaad teveel van (schoon)familie, en dan zeker van haar omdat ze zo onvoorstelbaar boos kan worden als iemand zonder goede reden eens een keer niet aan haar verwachtingen voldoet. Normaal gesproken is ze super lief maar soms gaat op het verkeerde moment een knop om en dan kan ze zich zelfs in het openbaar niet inhouden. Therapie is overwogen. Maar dan nog hou ik liever de lieve vrede. Wat dus betekent dat ik wel erg vaak aan mijn vrouw moet vragen of wij ons dan toch maar weer niet aanpassen. Nu ik er eens goed over nadenk, ik neem altijd stappen om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk mensen blij zijn dat ik zelf eigenlijk nauwelijks blij ben. Hooguit tevreden met het resultaat...

's Ochtends?

Als ik een verjaardagsfeest vier, of ik het nou zelf organiseer of dat ik gast ben, vind ik het vaak jammer dat het zo druk is, dat ik als gastvrouw weinig tijd voor m’n gasten heb en dat ik als gast ook niet echt de kans heb voor echt goede gesprekken. Daarom zou ik het feestje in de ochtend belangrijker en leuker vinden dan het feestje in de middag. Misschien geldt dat voor je schoonzus ook zo?

Daar lig je toch niet van wakker

Haar boosheid is jouw probleem toch niet. Laat haar lekker boos zijn en doe je eigen ding. Natuurlijk wil je langskomen op de verjaardag van je neefje/nichtje maar je gaat er niet je hele dag aan besteden. Geef je grenzen aan en als ze boos wordt laat haar lekker boos zijn.

Natuurlijk Niet

Ik zou uiteraard niet 2x komen opdraven. Wat enorm ongastvrij. Als je graag de gasten de hele dag op zoek wil hebben dan zorg je er ook voor dat ze de hele dag kunnen blijven. En anders nodig je ze alleen 's ochtends of 's middags uit. Persoonlijk vind ik de ochtend een vreselijk tijdstip voor een feestje maar daar aan zou ik me wel aan willen passen. Maar ik kom niet 2x en ga dan tussendoor weer een uurtje naar huis.

En ik....

Zou 's morgens komen met het hele gezin omdat schoonzus dat zo belangrijk vindt. En 's middags zou ik even alleen gaan, sorry, man kon niet en de kind(eren) hebben huiswerk.

Volgende keer zie ik dan wel weer, maar het lijkt een soort traditie, ik heb er ook niets mee. Maar vooruit, als het 1 of 2x per jaar is pas ik me wel aan. De lieve vrede is mij ook wel wat waard.

Als Wil

Zo zou ik het ook doen. Voor die 2 keer per jaar, een paar jaar lang.

Ik snap het intieme van de verjaardag in kleine kring wel een beetje. Ik zou het meer als qualitytime zien.
En 2 keer per jaar geen zondag overhouden zou mij verder niet zo heel veel interesseren. Sterker nog, door de reisafstand zijn wij sowieso meestal een hele dag kwijt of pas in de nacht thuis bij familiedingen.

Bij jezelf houden

Je bepaalt zelf of je haar hierin tegemoet wilt komen. Maar hang dat niet op aan een oordeel over haar idee van verjaardag. Je hoeft het niet met haar eens te zijn maar je hoeft er ook niet negatief over te oordelen.

Tegengas

Het vervelende van dit soort gedrag is dat het in stand wordt gehouden omdat mensen geen tegengas durven geven omdat die schoonzus dan heel boos wordt. Maar je moet een keer tegen haar in gaan, wil je de situatie veranderd krijgen.
Het onhandige is dat jullie niet al de eerste keer hebben gezegd dat je maar één keer op een dag kwam. Maar dat kan je nog herstellen door het dit jaar te doen. En zoals iemand al suggereerde: vraag aan haar of ze liever heeft dat je ‘s ochtends of ‘s middags komt en als ze dan zegt: allebei, dan zeg je dat je die optie niet als keuze gaf. Het is een beetje als met kleine kinderen die ontzettend kunnen zeuren over hun kleren. En dan gaan huilen als je iets voor hen klaarlegt dat ze natuurlijk net die dag niet willen. Dat los je ook op door ze een keus te geven uit twee dingen die jij voor ze kiest. Zo hebben ze het gevoel dat ze zelf de keuze hebben gemaakt.
Jullie laten je wel piepelen. Je maakt toch zelf uit hoe jij je zondag indeelt?

my two cents

Ik vind 2 keer per jaar een zondag aan een neef of nicht besteden helemaal niet erg, doe ik graag. Dus mij zou het niet gaan om het 'verliezen' van een deel van mijn vrije dag. Wat ik wél heel vervelend zou vinden is het heen en weer gaan. Het maakt dan niet uit of je ver weg woont of niet, het is gewoon een raar plan om visitie weg te sturen en vragen om over een paar uur weer te komen opdraven. Heel ongastvrij. Ik zou dit dan bespreken, en dan niet met betreffende schoonzus of -broer maar met mijn eigen broer/zus. Ik zie mijn zussen wel 'dichtbij' genoeg om te zeggen: lieve zus, wat een achterlijk plan, ik ga echt niet weg om dan terug te komen hoor.

Goede reden

Ik vind het huiswerk van je kinderen een hele goede reden om aan te geven dat je één keer kom.
Afhankelijk van de visite, kan je dan kiezen voor de ochtend of de middag. Als het in de middag te druk is, kan je kiezen voor de ochtend om zo de drukte voor je schoonzus wat te verspreiden.
Maar laat een ander je niets voorschrijven terwijl ze blijkbaar geen rekening wenst te houden met het feit dat jij ook kinderen hebt.

Na een paar keer één keer te komen, went ze wel aan het feit dat jij je niets laat voorschrijven.

Hmm

Een volwassen vrouw die haar driftbuien niet in toom kan houden en niet vraagt maar eist, lijkt me een lastig familielid om in de buurt te hebben wonen. Sterkte. Ik zou geen smoesjes verzinnen, en ook niet de kinderen als dekmantel gebruiken. Gewoon zeggen dat je helaas al andere plannen hebt voor een dagdeel. Dat die niet meer om het lijf hebben dan lekker uitslapen, met het gezin het bos in, of met een boek op de bank hangen hoeft zij verder niet te weten.

precies

deze onzin hebben jullie al veel te lang in stand gehouden en geen taart in de middag? Wat vindt je broer hiervan, waarom zeg je het niet tegen hem? Hij is met haar getrouwd, jij niet.

Trvia

Jij schreef:

"Wat vindt je broer hiervan, waarom zeg je het niet tegen hem? "

Om in OOLterminologie te spreken: schoonzus klinkt als IADHvrouw in full denial. Daarmee is het zwaar kersen eten, Broer rest waarschijnlijk niets anders dan doffe berusting of hij en de kinderen moeten het wekenlang bezuren als hij niet toegeeft aan haar grillen.

Dat zou dan weer heel misschien een overweging kunnen zijn om toch maar wel twee keer te gaan. Of om te verhuizen.

jawel

maar als er dan toch kersen gegeten moeten worden doe ik dat niet met de 'kouwe kant'.

Maar goed, als je je broer wil beschermen dan is dat je motivatie, kan ook. Algemeen advies is dat als je een probleem hebt met je schoonouders, dan moet je het je partner laten oplossen. Dat geldt hier eigenlijk net zo goed, toch?

Wie wat oplost

In het algemeen wel, maar ehm ..iemand die flipt in het bijzijn van anderen, dit klinkt niet helemaal gezond. Dat gaat net weer even iets verder dan een mekkerende schoonmoeder. Werd er ook al niet iets van een gestokte gang naar een therapeut geopperd..Lastig en vooral sneu voor de kinderen.

Ik heb wel eens lichte verschillen van inzicht over hoe bepaalde familieaangelegenheden ingevuld worden met een zeker schoonfamilielid. Beste meid verder, maar laten we het erop houden dat zij van de toeters en bellen is, en ik meer een KISSaanhanger ben. Geen hoogoplopende conflicten verder. En ze woont niet om de hoek, dat houdt 't leuk.

Man ergert zich zelden aan iets, en voegt zich makkelijk. Hij vult mij wat dat betreft uitstekend aan Dan ligt het echt bij mij om er op een diplomatieke manier een draai aan te geven waarbij niemand voor het hoofd gestoten wordt en ik niet het gevoel krijg dat ik aan allerlei heisa onderworpen word waar ik geen zin in heb.