verjaardagen schoonfamilie
Even een vraagje hoe dit in jullie families gaat. De situatie:
Ik kan door werkomstandigheden soms niet op bepaalde verjaardagen van mijn familie. Het gaat dan om mijn familie. (als het om iemand in mijn schoonfamilie gaat dan kijken we vaak gewoon naar een datum wanneer ik ook kan)Maar mijn man en kind hebben meestal niet zo'n zin om daarnaartoe te gaan zonder mij.
Is dat nu zo raar? Mijn familie (broer zus) benoemen dit en als de reden is dat ik niet kan zeggen ze:'Ja, maar man en kind kunnen dan toch wel komen?'
Het grappige is dat hun partners dit eigenlijk ook nooit gedaan hebben als dit wel eens voorkwam. (en het is voorgekomen)
Zij zijn beiden verschillende keren gescheiden en hadden vaak mot in de relaties. Dit werd dan als reden opgevoerd dat ze dus ook nogal eens niet meekwamen naar familiebijeenkomsten. En al helemaal niet kwamen als zij zonder mijn broer of zus naar hun schoonfamilie hadden 'gemoeten'.
Moet ieder voor zich weten, maar als ik hen teruggeef dat 'hun partners (namen) ook nooit zonder hen op onze familiebijeenkomsten; verjaardagen o.i.d. kwamen, dan zeggen ze "ja, maar jouw man is al zo lang in de familie : daarom is het anders". 'Hij kent ons toch lang genoeg dat hij zich niet ongemakkelijk hoeft te voelen?En kind al helemaal niet?'
Maar ja, dat is het punt ook niet zo zeer; man en kind hebben vaak gewoon niet zo'n zin om daar zonder mij heen te gaan, ze vinden dat wel gezellig om het als gezin te doen.
Wat mij betreft hoeft dat ook helemaal niet. maar mijn familie zit er steeds over te miepen. Hoe gaat dat bij jullie als het dat voor mocht komen?
sjee
Het valt me heel erg op op dit forum dat verjaardagen een big deal zijn, met name in de familie.
Wij gaan gewoon niet als we niet kunnen. Soms wordt het niet gevierd. Ook goed. Verjaardagen van de volwassenen worden hier al helemaal zelden gevierd en als ik het vier dan vier ik het vaak met een klein clubje vriendinnen en dan nodig ik familie niet eens uit. Nooit een probleem. Verjaardagen van de kinderen doen we wel moeite voor en als ik zie aankomen dat ik weleens niet zou kunnen vraag ik zeer op tijd of er vier plannen zijn en zo ja wanneer? Daar draai ik dan wel een punt aan. En soms gaan we eerder op de dag. Als je man en kinderen niet willen gaan ze toch lekker niet? Zou ons hier echt een worst zijn als dit in onze familie zou voorkomen. We zien elkaar liever rondom andere afspraken bv het is lekker weer we gaan zondag bbq'en. Komen jullie? Maar niet perse omdat iemand jarig is.
leuk is dat
Ik denk altijd maar: als jouw regels voor mij gelden, gelden mijn regels ook voor jou.
Niet de discussie aangaan. Luisteren, zeggen: ik begrijp dat jij zo denkt/dit voelt. Einde discussie. Koffie? 
Niet druk om maken en het probleem laten waar het is.
Positief bekijken.
Vooropgesteld dat ik al die verplichtingen een hoop gezeur vind, kun je hun aandringen ook positief bekijken: ze zien jouw man niet als zwager, als koude kant van de familie, maar meer als broer.
Guera
Bij ons zijn de verjaardagen belangrijk, vooral van de grootouders en de kleinkinderen en kinderen van twee bevriende stellen.
Maar toch kunnen we gemakkelijk zeggen dat we niet komen als het niet uitkomt. Opa is vlak voor Kerst jarig, gaan we eigenlijk nooit.
De verjaardagen van de ouders van de kleinkinderen vieren we zelden behalve bij speciale gelegenheden. Mijn zus viert haar verjaardag altijd 's avonds op 1,5 uur afstand. Daar heb ik geen zin in. Dus komen we over het algemeen niet.
Bij de bevriende stellen komen we sowieso niet op de verjaardagen voor de volwassenen, als we kunnen wel op die van de kinderen.
Alles bij elkaar denk ik dat we 10-11 reguliere verjaardagen hebben per jaar, inclusief die van onze eigen kinderen. Daar proberen we heen te gaan. Niemand kijkt ons raar aan als we zeggen dat we niet kunnen. Uitleg is niet nodig.
Daar komen dan 1-2 verjaardagen bij voor speciale gelegenheden. Op 11 volwassenen die niet bij de reguliere verjaardagen horen, vind ik dat meevallen. Ik zie nu dat wij ongeveer 1x per maand een verjaardag vieren. Mooi toch, zo zien we familie/vrienden geregeld. We wonen te ver van elkaar om zomaar even op bezoek te komen.
