Vreemdgaan, wat vertellen we de kinderen wel en niet?
Wat vertel ik wel en wat ik vertel ik niet aan mijn 12 jarige kind over het vreemd gaan van zijn vader?
Kind voelt haarfijn aan dat er wat loos is, dus er moet wel wat verteld worden, ook omdat we in een kleine gemeenschap wonen, maar we weten niet goed wat we wel of niet moeten vertellen.
Iemand tips ?
niks concreets
je vertelt je kind in elk geval niks concreets.
Je vertelt wel dat er iets aan de hand is in de relatie tussen jou en zijn vader, maar dat het geen betrekking heeft op je kind.
Alleen steeds bevestigen door jullie beiden dat jullie er zijn voor hem.
Alleen iets vertellen als jullie zouden gaan scheiden
lijkt mij tenminste. Je kind hoeft toch niet te weten wat zich tussen jullie afspeelt? Tenzij jij vindt dat je man dat op zou moeten biechten, als een soort wraak of boetedoening?
Vreselijk dat je/jullie dit overkomen is, maar je kind hoeft het niet te weten. Ook niet trouwens als het toch tot een scheiding zou komen. Vertellen dat jullie relatie in zwaar weer zit is genoeg. Het hoe en waarom voert te ver. Overigens, ga niet beloven dat het 'allemaal wel goed komt', want dat weet je niet. Het gaat even niet zo lekker, en jullie gaan je best doen om het wel weer goed te krijgen allemaal. Dat kost tijd, er zal best af en toe ook ruzie zijn, en spanning. Het is denk ik wel belangrijk dat je kind daarop voorbereid is.
En inderdaad wat Kaori zegt. Dat jullie samen even niet zo lekker gaan heeft niets te maken met hoeveel je van je kind houdt. Dat is voor een kind belangrijk om te weten/horen.
Hangt er vanaf
Als jullie in een kleine gemeenschap wonen en alles toch naar buiten zal komen door het roddelcircuit dan kan je maar beter alles vertellen. Liefst samen met de vader. Beter dan dat ze het van een vreemde te horen krijgen op het schoolplein.
Gewoon
In kinderlijke vorm de waarheid.
Kind is 12, geen 6 en op die leeftijd kan het soms beter een eenvoudige waarheid horen op neutrale manier dan overduidelijk een geheim verbergen en ook daarmee angst op kunnen roepen.
Zeker als iemand in de omgeving zich verspreekt kan kind zich terecht behoorlijk beduveld voelen.
Nee
Die informatie is enorm belastend voor een puber en plaatst hem in een loyaliteitsconflict. Waarom zou iemand dit aan je kind gaan vertellen? Als hij met vragen komt is het vroeg genoeg.
Ik denk dat de enorme kracht
Van een kleine gemeenschap verwoestend kan zijn.
Verder hangt het er meer van af of de ouders samen blijven, of dat vader met vriendin verder gaat. In het laatste geval moet je echt eerlijk zijn, maar dan feitelijk.
Mijn kinderen konden prima scheiden ( om in stijl te blijven) wat bij hem als vader hoorde of bij hem als partner. Ze hadden heel goed door dat ze net zoveel van hem konden en mochten blijven houden als elke dag ervoor.
Als de ouders verdergaan zou ik zwijgen; als hij verder gaat met nieuwe vriendin moet je vertellen en bij scheiding zonder nieuwe vriendin laat je het weg.
Als het dorp er al achter is zou ik beperkt informatie geven.
Toch wel
Kinderen voelen het aan of horen het van anderen en dan worden ze ermee overvallen. Ik zou zeggen dat je vader is gaan knuffelen met een andere mevrouw. Er zijn er meer die dat weleens doen, maar het hoort niet, het doet pijn want dat was niet de bedoeling, en daardoor hebben vader en moeder nu een conflict. Maar het is wel je vader en dat blijft het ook. Vader en moeder moeten nu uitzoeken hoe het verder gaat.
Als je dit tijdig vertelt geef je je kinderen het vertrouwen dat ze betrokken zijn bij het gezin en dat je er voor hen bent wat er ook gebeurt.
Wel vertellen
Heb dit meegemaakt in kleine gemeenschap en kinderen op school wisten het eerder dan eigen kids. Dus wel vertellen wat en wie maar verder niet te veel details. Had ook een puber en gelukkig bleef hij heel nuchter onder (meer dan ik 
)
Ligt eraan
Is het bekend in de gemeenschap waar je woont en wordt er normaal gesproken over zoiets geroddeld? Dan zou ik het wel vertellen. Maar hou het sumier, je wilt hem niet in een loyaliteitsconflict duwen (lees hierover!!).
Maar als je denkt dat het tussen jullie blijft, zou ik niet meer vertellen dan wat Kaori en Pennenstreek zeggen.
Inderdaad
Wij wonen in een dorp en hier hoor je zoveel over elkaar. Mijn man komt ook nog eens uit een echte roddelgemeenschap dus er gaat hier van alles over de tafel. Ik weet van heel veel mensen met wie ze allemaal in bed hebben gelegen terwijl dat me van geen van die mensen echt aangaat. Dat soort zaken is niet altijd makkelijk geheim te houden. Dus dan kan je beter eerlijk zijn.
Als het niet via de gemeenschap naar buiten komt dan hangt het er vanaf of je moet vertellen. Als het een tijdelijke indiscretie is dan niet. Als pa echter verder gaat met zijn paramour dan is het misschien toch wel handiger om het wel te vertellen. Kind is 12 tenslotte dus die zal het dan sowieso wel doorkrijgen. Dan kan je maar beter gelijk open kaart spelen en vertellen dat papa verliefd is geworden op een andere vrouw en heeft besloten om met haar verder te gaan. Dan heb je in elk geval controle op wanneer het kind het te weten komt en op welke manier. Dat lijkt me beter dan als hij/zij er zo maar opeens een keer achter komt.
Vertellen maar niet belasten (en vraag nav AnneJ)
Ik weet t, de grens is dun maar ik denk dat je kind wel moet informeren dat een langdurige relatie door ups&downs gaat en dat jullie in een down zitten. Dat dat niks met kind en liefde voor hem te maken heeft. Dat papa ook iemand anders leuk vindt en dat dat pittig is maar jullie je best doen er het beste van te maken. Zoiets
Even ingaande op suggestie AnneJ: vertellen dat papa is gaan knuffelen met andere mevrouw? Het kind is toch twaalf? Ik hoef daar echt niet mee aan te komen bij mijn twaalfjarige. Zijn wij daar dan zo voorlijk in met de kinderen?
Ja Ely
Je zoekt de tekst die bij jou kinderen past. Mijn dochter hoefde je op 12 jarige leeftijd niet het woord 'sex' te gebruiken. Dat was 'iew'. Iemand anders 'leuk' vinden is net zo goed een eufemisme. Bovendien wil je ook niet in de weg staan dat ouders ook gewoon vrienden hebben die ze leuk vinden en dat dat volstrekt normaal is.
Maar het is maar een suggestie. Je kent je eigen kind het beste. Mijn kind was op 12 jarige leeftijd ook helemaal niet toe aan expliciete verhalen itt. tot zoon die daar al veel vroeger een technische belangstelling voor had.
Mijn moeder...
Mijn moeder heeft mij op bijna dezelfde leeftijd verteld dat zij en mijn vader gingen scheiden, omdat papa verliefd was geworden op een andere vrouw.
Meer details zijn er niet gezegd en dat was goed.
Natúúrlijk ben je als kind niet gek en heb je snel door hoe het echt in elkaar zit, maar die vragen komen later. Ik deed dit zelf ook toen ik wat ouder was, gevraagd aan mijn moeder hoe het écht zat.
Respect voor zowel mijn moeder als vader, zij hebben zich beide nooit negatief uitgelaten over de ander en ik heb nooit getouwtrek ervaren.
Weliswaar heb ik geen contact meer met mijn vader, maar goed da's een ander verhaal.
