Wat als relatietherapie maar van 1 kant komt
Onze huwelijk loopt niet meer lekker. Ik wil niet zomaar opgeven en ik heb relatie therapie voorgesteld. Mijn man wil dit niet. Hij zegt dat dat niet helpt en wil ik ook niet praten over prive dingen met een ander. Hij heeft geen behoefte aan. Hij zegt dat we zelf wel kunnen praten, maar het ligt natuurlijk complexer. Nu ben ik 1 keer zelf bij zo'n therapeute geweest maar zij zegt als je alleen in therapie gaat het nog meer scheefgroei geeft. Zij vond het ook egoistisch dat hij niet wil en ik wel die stap zet.
Sinds dat ik heb gezegd dat ik vindt dat onze relatie niet lekker loopt doet hij ook niet zijn best te laten zien dat hij wel van mij houdt. Hij raakt me niet eens meer aan. Gezien ik twijfel, dan moet ik deze stap zetten.... Hij vraagt alleen af en toe of ik al weet wat ik wil.. Tja daar schiet ik niet echt wat mee op. Hoe komen we hier uit?
tja
Sommige mensen vinden dat een relatie vanzelf moet gaan. Het enige wat je daar tegenover kan stellen is daden. En dan bedoel ik laten weten dat het wat jou betreft zo niet langer gaat en dat jullie anders op een scheiding afstevenen. Dat je denkt dat het niet vanzelf goed gaat komen maar dat je er alles aan wilt doen.
Misschien zijn er therapie vormen waarbij jullie eerst apart met een therapeut praten of ieder met een eigen therapeut en is dat wat. sterkte
Wacht hij tot jij de stap zet?
Je huwelijk loopt niet lekker, jij wil met therapie de boel redden maar hij niet, en sindsdien raakt hij je niet meer aan maar vraagt nog wel of jij weet wat jij wil.
Wat in mij opkomt is, dat hij in gedachten al min of meer "uitgecheckt" is. Maar hij wil niet de volgende stap zetten om wat voor reden ook. Nu jij aangeeft dat jij vindt dat het niet lekker loopt, wil hij niet meewerken aan een oplossing maar doet ook niet bepaald zijn best. Hoopt hij dat jij de knoop gaat doorhakken zodat hij het niet hoeft te doen?
Uitgecheckt
Sommige mannen geloven niet in praten of zien er niet overheen, verwachten er geen positieve uitkomst van of kunnen het gewoon niet.
Een ex van mij vond het zo niets dat hij nog liever uit elkaar ging dan doorgaan met die relatiegesprekken.
Dat wil zeggen dat het nog niets hoeft te betekenen en dat zou ik ook niet doen. Veronderstellingen, zeker bij een relatie die niet lekker loopt, zijn niet helpend.
Je kunt het wel vragen, rustig, een vraag tegelijk, neutraal.
In dat opzicht kan een goede therapeut jou helpen om zelf tekst te vinden en het verloop van de gesprekken of de interactie met je man te duiden en weer na te vragen.
Andere opties?
Zijn er nog andere opties dan een therapeut erbij halen? Heb je zelf nog enig idee wat je zou willen veranderen en wat je al kunt veranderen zonder dat hij meteen meedoet?
Tsjor
Zenna
wat een onzin van die therapeut. Je kunt prima aan jezelf werken en toch de verbinding met je man houden/weer vinden. Dat hangt er een beetje vanaf waar de pijn precies zit. Als jullie in een soort negatieve vicieuze cirkel zitten, dan kan het juist heel goed werken als er eentje uit die cirkel stapt. En dan kan het natuurlijk goed zijn dat je dan verder uit elkaar groeit. Maar voor hetzelfde geld schept het juist ruimte om weer naar elkaar toe te bewegen. Dus om te stellen dat jij egoïstisch bent vind ik erg vreemd. In ieder geval is dit dus niet de juiste therapeut, dat lijkt me duidelijk.
Je kunt zelf beginnen met wat zelfhulpboeken lezen en dan zelf al met tips daaruit aan de slag gaan. Betrek je man daarbij, vertel erover. En dan hopen dat hij inziet dat therapie wel degelijk effect heeft/kan hebben.
Alternatief is hem een ultimatum stellen. Als hij daar niet in meegaat, maar kiest voor de scheiding weet je ook genoeg. Heel erg zonde, erg onbevredigend, want je hebt er niet alles aan kunnen doen dan, maar wel helder. Voor een relatie heb je er inderdaad 2 nodig.
Alleen kan wel!
Ik ben in het verleden een tijdje alleen in relatietherapie geweest. Dat heeft best wel wat opgeleverd. Ik zou het niet uitsluiten.
Is je relatie 'gelijkwaardig'?
Is je relatie 'gelijkwaardig'? Hebben jullie allebei ongeveer evenveel vrije tijd? Allebei contacten buitenshuis? Allebei dezelfde financiële ruimte? Dragen jullie allebei verantwoordelijkheid voor kinderen/huishouden? Als jullie 'zelf' ergens over praten, is de uitkomst de ene keer dat jij iets verandert aan je gedrag, en de andere keer dat hij iets verandert?
Als jullie relatie verder gelijkwaardig is, dan is het toch vooral een kwestie van duidelijk maken hoe serieus de situatie is (hoe ongelukkig jij bent, en dat jullie op een scheiding afstevenen). Hij geeft nog steeds om je, maar hij heeft een blokkade in zijn persoonlijkheid waardoor hij het probleem niet ziet, of het wel ziet maar niet weet wat hij eraan kan doen, of zich hulpeloos en fatalistisch opstelt. Je kunt dan proberen om toch maar op zijn manier 'zelf' te gaan praten, waarbij je jezelf vooraf/achteraf kunt laten ondersteunen door een vriend of therapeut.
Als de relatie niet gelijkwaardig is, dan is dat waarschijnlijk de kern van het probleem. Jij bent ongelukkig, terwijl hij hartstikke tevreden is met zijn verworven 'privileges'. Hij wil het liefst dat de relatie weer teruggaat zoals die was, en dat hoopt hij te bereiken door geen vinger mee te veren en jou te 'straffen' met het onthouden van genegenheid. Je kunt dan veel hebben aan individuele therapie of een vriend/vertrouwenspersoon om voor je zelf de situatie helder te krijgen, maar het samen praten kun je beter uitstellen totdat je de situatie helemaal helder hebt. Kies dan ook geen relatietherapeut maar iemand die zich richt op individuele therapie.
Een ultimatum stellen (relatietherapie of anders...) moet je alleen doen als je zeker weet dat de relatie zoals jullie die tot nu toe hebben gehad, slechter is dan helemaal geen relatie hebben. Terugkrabbelen van een ultimatum kan de ongelijkwaardigheid in je relatie vergroten. Je moet van te voren al vrede hebben met beide mogelijke uitkomsten die zo'n ultimatum kan hebben.
syboor/pennestreek
Bedankt voor jullie reacties. Heel fijn om feedback te krijgen. Onze relatie is voor mijn gevoel niet gelijkwaardig meer. ik ben kostwinner. Hij werkt als zpp-er in de techniek. De meeste kosten draag ik. Dat geeft op zich niet, maar hij is ook niet van plan om het te veranderen, zodat ik minder kan gaan werken. Hij is nu meer thuis, wat destijds toen de kinderen klein waren heen fijn was. Hij verder geen hobby's, geen vrienden, is veel thuis. Af en toe fitnesst hij. Ik merk dat het mij ook benauwd. Ik heb vriendinnen waar ik graag mee zou willen afspreken, maar dat doe ik minder dan voorheen, doordat ik weet dat hij weekends graag liever wat samen doet. Bemoeit zich verder veel met het huishouden, het liefst gaat het op zijn manier. Terwijl hij juist vind ik dat ik het op mijn manier wil doen. Wat de kinderen betreft/ administratie alles regel ik qua school, mentorgesprekken. Hij wil wel, maar dan moet ik alles uitleggen en aansporen. Hij verdiept zich niet in de mail. Ik wil graag ook wat ruimte in huis voor mijzelf. Nu hij niet in therapie wil ik heb ik het idee dat hij ook met allemaal verwijten naar mij komt en totaal geen toenadering meer zoekt. Ik heb aangegeven dat we er juist over moeten praten, liefst wel in therapie, omdat een professional dan dingen kan aanvullen die niet qua gevoel met ons verbonden is. Het wordt er dus zo niet beter op het loopt zo vast. Hij ziet het van zijn kant en lijkt mij ook niet te begrijpen..
even een heel lullige opmerking
Maar kan het zijn dat jullie heel erg verschillen in intelligentie? Zoiets verander je niet maar ik denk wel dat je bij een therapeut kunt leren hoe je omgaat met zulke verschillen. Een therpeut kan handreikingen doen ook al is jouw man daar niet bij aanwezig.
Niet zo best
Ik kan natuurlijk alleen reageren hoe het voor mij was. Ook mijn man wilde eerst niet, toen 2x wel , en toen weer niet meewerken aan relatietherapie.
Het heeft het geen goed gedaan. De therapeut was op mijn hand, hij werd weggezet als de slechterik, en ik was bezig met een ‘spel’. Waar mijn man dan t onderspit zou delven, vond hij. Dat leverde bij hem n flinke paniek op. Geen goede situatie. Het duurde nog n hele poos voor ons huwelijk eindigde en ook toen had hij t idee dat ik samen met anderen hem probeerde te ondermijnen. Er gebeurde nog meer maar dat heeft met mijn situatie te maken en laat ik even achterwege. Mijn advies is, als je insteek is je huwelijk te redden, zoek dan naar een methodiek om aan je relatie te werken die hij ook wil. Vraag wat hij wel zou willen doen.
Teff
Bedankt voor je reactie. Jammer dat de relatie therapie voor jullie niet heeft gewerkt. Goed dat je deze kant belicht Mijn man wil dat we het samen oplossen door te praten, maar dat loopt vast, doordat hij dingen anders ziet, met name alleen vanuit zijn eigen perspectief . Dat maakt dat wij niet verder komen.
ook hier een niet willer
Hi, ook mijn man is een 'niet willen man'. Dingen oprakelen wil hij niet bij een vreemde en we kunnen het zelf. Nou dat kunnen we dus niet net zoals jij. Juist het vast zitten in patronen en daar niet uitkomen is zo lastig. Ik ben ook zelf in therapie gegaan. Ik vind de tips hierboven heel interessant. Zoek inderdaad een andere therapeut. Het gaat ook om zelf zekerder worden en grenzen stellen wat je wel en niet accepteert of wil accepteren. Dat maakt je sterker om na te denken over je eigen gedrag en je kan jóuw gedrag veranderen. Wie weet wat je dan ziet veranderen bij hem.
Maar wat mij in de laatste post van jou opvalt is dat er een wie heeft gelijk strijd lijkt te zijn. Hij vindt dat jij het op jouw manier wil en jij vindt dat het altijd op zijn manier moet gaan. Mmmm ... ik zie ook wat starheid bij jou? Kan dat? Dat dingen die ooit prima waren, voor jou nu niet meer prima zijn. Dat jij minder wil werken bijvoorbeeld. Heb je dit met hem besproken? En hoe jullie dit kunnen realiseren? En je zegt over schooldingen: hij wil wel maar dan moet ik alles uitleggen. Leg het hem gewoon uit en laat het hem op zijn manier doen. En dat jij ruimte wil in huis heeft misschien meer uitleg nodig (misschien begrijp ik het niet goed), maar maak gewoon afspraken over wat JIJ wil. Wat vraag jij dan precies? Jij lijkt je enorm te irriteren? Maak jij concreet wat jij wél wil. In plaats van het houden bij 'onze relatie loopt niet lekker'. Geef aan wat je graag anders wil zien en waarom. Maak het concreet. Verander dingen met kleine stapjes. Ook voor jezelf. Draag over. Laat dingen bij hem. En maak alleen een punt van daar waar je echt veranderingen wil zien. En bespreek dat met hem. Daar kan je partner misschien dan meer mee? Sterkte!
