Wat na de vlinders?
Wat als je een (verboden) verliefdheid hebt? vb je hebt al een vaste partner, maar moet vechten tegen de vlinders welke je oneindig overweldigen voor een ander...
Na een tijdje 'lijkt' het alsof je de vlinderstrijd aan het winnen bent
Zijn er mensen welke al verder hierin zijn ? Lukt dat ? Hoe zie je die persoon achteraf ? blijf je dan best afstand houden ? of lukt het daarna toch een normale relatie te hebben, gewoon met elkaar om te gaan ?
Hoe lang zou zoiets duren ? de strijd zelf, het tot rust komen en daarna elkaar gewoon onder ogen kunnen komen, gewoon omgaan met elkaar en misschien zelfs kunnen glimlachen om wat je was overkomen ??
3 jaar verder...
..en helaas, niet bemoedigend maar de tijd heeft er niet voor gezorgd dat het ging "zakken". Integendeel...
Uiteraard ook een verboden liefde, wij hebben nog wel contact, echter minimaal. Heb van alles al geprobeerd maar mij nu bij neerglegd dat deze gevoelens voorlopig
niet van plan zijn om te wijken.
En wacht het nu rustig af....pfff.
Maar jij zit er nu middenin?
Nu?
Ik heb hevig verliefd geweest, heel puberaal, heel veel vlinders. Niks mee gedaan, want veel te dol op mijn eigen man. Onderwerp van mijn verliefdheid zie ik wekelijks. Het heeft een jaar geduurt, toen was ik het zat. Kon niet meer normaal slapen, denken, en functioneren als die meneer in de buurt was.
Ik heb het symbolisch uitgemaakt, heb veel chololade ijs gegeten, een doos tissues leeg gesnottert bij een hele zielige film en ik was er klaar mee.
Ik ben gewoon gestopt met verliefd zijn. Dat duurde even maar dat is wel gelukt.
Ik zie de meneer nog steeds wekelijks ( werk gerelateerd) en hij blijft wel een beetje bijzonder, maar ik ben niet meer verliefd.
Misschien belangrijk om te vertellen. NIEMAND weet dit. Ik het er alleen hier over gesproken onder een nick.
Maar verder heb ik het nooit tegen iemand verteld. Dus dan kan je het ook heel makkelijk ontkennen en vergeten.
Het is voorbij, het was een leuke tijd die ik volledig en alleen heb beleefd. Maar het ging gelukkig voorbij.
groetjes ik ook
ja...ik heb jouw verhaal destijds gelezen en hoewel ik het uitgeprobeerd heb mocht dat ook niet baten.Ik beleef het dan ook niet alleen dus er zijn wel blikken over en weer als wij elkaar tegenkomen wat gelukkig niet vaak gebeurd.Inmiddels kan ik wel weer functioneren, de verliefdheid zit niet meer in de weg...het is meer een soort gemis wat ik ervaar. Misschien gaat het wel van zelf over...ooit?? (3 jaar is wel lang...)
Hier dus ook
Hier boven al een stukje over geschreven. Ik voel momenteel erg veel voor mijn ex vriend. Waarmee ik het uitmaakte toen ik mijn man leerde kennen.
Wij zien elkaar wel zeer regelmatig, hij weet (hoe stom kon ik zijn??!!!) van mijn gevoelens. Wij spreken daar dus samen over (nog stommer).
Hij is net als ik zeer rechtlijnig. Je kwets de ander (in mijn geval, mijn man) niet door samen eraan toe te geven. We blijven op het juiste pad. Maar ik zou zo graag van deze gevoelens af willen.
Alleen hoe? Ineens geen contact meer, zou erg vreemd zijn. En eerlijk gezegd wil ik dat ook niet, we hebben een hele fijne en goede vriendschap. Wij waren elkaars eerste grote liefde, dus we blijven altijd speciaal voor elkaar. Hij heeft dus ook een plekje in mijn hart. Alleen begin dat plekje nu iets te groeien, en dat wil ik niet..
Ik hou van mijn man, en ik wil van deze gevoelens af!!
Pff hopelijk gaat dat snel gebeuren.. Maar het contact met mijn ex zou ik nooit opgeven! Zou ook lastig gaan, aangezien de mannen zeer goede vrienden zijn.
Als ik dit lees
Ben ik vreselijk blij dat ik nooit tegen mijn meneer heb gezegt wat ik voel, laat staat dat ik het ooit tegen iemand heb gezegt. Heel fijn! Wat je niet ziet, bestaat niet.
ik heb geen advies voor jullie, mijn situatie is/was zo anders doordat het bij mij iets was wat alleen in mijn eigen hoofd bestond/bestaat.
afspreken om er nooit meer over te praten misschien?
Ik ook
Ja dat snap ik goed.. Ik had het ook graag voor mijzelf willen houden.
Alleen ex en ik kunnen elkaar door en door, we weten wanneer de ander ergens mee zit, en wanneer de ander ergens over lieg.. Dus hij heeft het min of meer "geraden" en ik kon ontkennen wat ik wilde, maar het was al te laat. Hij had het gezien.
Fijn dat het bij jouw over is gegaan en dat verder niemand hier van weet..
Jaren geleden toen het een tijd slecht ging in mijn huwelijk, werd ik ook verliefd, heb dit toen ook heel snel aan mijn man verteld. En daarna was de verliefdheid ook zeer snel over.
En heel raar, maar nu durf ik er met hem niet over te praten. Maar spreek ik er dus wel met de verkeerde over. En daar voel ik me dan weer zeer schuldig over. Eerlijkheid staat voor mij altijd voorop. En nu ben ik de gene die niet eerlijk is.
Pff gevoelens, waar is die ijskast waar ik het in kan zetten??!!
Waarom
..."Erna".. vraag je jezelf wel eens af wáárom je zo (heftig) verliefd bent?! Toch niet zomaar lijkt mij...?
Het waarom
Over dat waarom kan ik ook wel iets nuttigs zeggen.
Ik heb me dat natuurlijk ook afgevraagd. Mijn meneer was ook nog eens helemaal niet standaard aantrekkelijk. Dus geen hunk om te zien. Mijn man echter wel! en geloof me, ik heb en had een super fijne goede relaties met mijn man, incl zeer goed sexleven.
Op het moment dat ik verliefd werd op mijn meneer, had ik net een lichamelijk andere periode achter de rug, door een hormoomswitch in mijn huishouden ( snappen jullie het nog) Ik denk dus dat die verliefdheid iets puur hormonaals was, en de meneer, puur toeval! hij was daar waarschijnlijk, op de juiste plaats op het juiste moment. Was daar een ander geweest was ik daar misschien wel verliefd op geworden.
Ik pleit dus enorm voor het feit dat er echt niks mis hoeft te zijn met je relatie als je verliefd word op een ander. Ik heb aan de lijven ondervonden dat verliefdheid een soort chemische reaktie van je lichaam is op verandering van hormonen. Daarom zijn pubers ook om de haverklap verliefd, en steeds weer op een ander.
Nou, dit is mijn visie. Er zullen mensen zijn die er stevig in geloven dat er iets heel erg mis moet zijn in je relatie om zo hevig verliefd te worden op een ander. Maar ik denk, dat juist om dat mijn relatie zo goed is, ik absoluut niets met die verliefdheid heb gedaan. ( behalve in mijn hoofd en dromen dan.)
groetjes Ik ook
Inderdaad ik ook
Ik begrijp helemaal wat je schrijf..
Ook ik wil helemaal niets met die verliefdheid doen. Mijn man en ik hebben het erg goed samen. Dus het zo heel goed mogelijk zijn dat het gewoon mijn hormonen zijn. Al is het bij mij natuurlijk wel iemand van wie ik ooit mega veel gehouden heb, en die nog altijd een plekje in mijn hart heeft. Ik denk dat het daarom zo moeilijk is.
Inmiddels weet ik ook dat ik dit nooit tegen mijn man kan vertellen. Hij vertelde me gisteravond dat wanneer ik ooit weer verliefd op ex zou worden, dat hij zijn koffers dan pak. Juist door het verleden dat ik met ex heb. Dus dan heb en hou ik toch een geheim in mijn huwelijk, want hem kwijt raken dat nooit!!!
En er zijn mensen die zeggen, er lekker van genieten. Die zijn volgens mij nooit hoteldebotel geweest van een ander. Want ik geniet er helemaal niet van, ik ben misselijk en heb buikpijn en krijg geen eten door mijn keel.
Ik zoek nog even verder naar die ijskast!
Hoe lang
Hoe lang duurde bij jullie die vervelende buikpijn ed ? was dat een half jaar, een jaar , langer ??
Antwoord
in het begin dacht ik dat ik dood ging ( hij sprak zijn gevoelens naar mij toe uit maar op hetzelfde moment zei hij dat hij er niks mee wilde.. te ingewikkeld)
de vervelende buikpijn... ik denk een half jaar.
Nu denk ik nog steeds de hele dag aan hem, maar het is draagelijk(er)...
Spatie
Beste Spatie,
Drie jaar? Ik probeer mezelf al 2 jaar over mijn verboden liefde heen te zetten en dat lukt al niet. Het gevoel is er, en lijkt te blijven zitten. Het gevoel is wederzijds, maar hij kiest voor zijn gezin.
En ik? Ik zit rustig te wachten tot deze allesoverheersende verliefdheid over gaat. Maar dat wil nog niet zo lukken. Lekker opbeurend, zo'n berichtje van jou. 
Ik heb dus nog een lange weg te gaan. Maar toch fijn, die herkenning.
Groetjes,
Toosje
En mannen?
Hoe doen hun zoiets? Hoe proberen ze om over een verboden liefde heen te komen, haar te vergeten? Hebben ze het moelijker of makkelijker met zoiets?
Gaan ze je op eens negeren of proberen het tenminste (maar het lukkt niet) of proberen ze om je mogelijkst niet tegen te komen?
In mijn geval
Als hij het moeilijk heeft omdat hij me mist, zoekt hij afleiding. Daar waar ik naar muziek ga luisteren en zwelg in mijn liefdesverdriet, zoekt hij afleiding, slikt een paar keer en gaat wat anders doen. Hard werken helpt ook.
Vrouwen kunnen echt meer dingen tegelijk, dus wij blijven aan hem denken terwijl we werken, winkelen, voor de kinderen zorgen, of wat dan ook. Mijn ex-minnaar gaat werken en dan ben ik ook echt gewoon een tijdje weg uit zijn geheugen. Dat maakt het volgens mij makkelijker.
Negeren kan hij helaas ook. Als de beste. En dat is zo erg!
Groetjes,
Toosje
Nog steeds
heb ik vlinders in mijn buik voor een ander dan mijn eigen partner en dat toch al ruim 3 jaar. Het lijkt wel alsof ze wat minder hard fladderen maar ze zijn er dus nog wel. Althans van mijn kant zeker maar van zijn kant heb ik af en toe mijn twijfels. We hebben niet meer zoveel met elkaar te maken dus zomaar een praatje maken doe ik dan niet zo snel, dan ben ik bang dat hij me opdringerig zal vinden of zoiets. Maar soms zie ik hem een aantal keer naar me kijken en heb dan het idee dat het bij hem ook niet helemaal over is. Maar we doen er verder niks mee en dat is prima zo.
Jaren
Ja Toosje, jouw verhaal heb ik natuurlijk ook aandachtig gelezen en ik moet zeggen niet zonder enig jaloezie. Jullie hebben tenminste iets met elkaar gehad en heb je herinneringen om op terug te vallen...bij ons is er niets maar dan ook werkelijk niets gebeurd.Ik weet niet eens hoe het is om zijn hand vast te houden 
wat betreft de tijd, ja de jaren zijn nu zo omgevlogen en af en toe schrik ik er ook van dat ik nog steeds in dezelfde fase zit. Het is vast niet gezond maar anderzijds ik heb geen zin om tegen mijn gevoel te moeten vechten- het is niet mijn keus!
Nog en Toosje, ik geloof onze verhalen lijken erg op elkaar...en het zijn de mannen die "bang" zijn of een bepaalde kosten/baten analyse opmaken waarvan ook ik rationeel moet toegeven dat deze niet gunstig uit pakt..
Ook hier niks gebeurd...
...behalve oogflirten. Maar dat was wel erg leuk en spannend, omdat ik toen ook door een erg moelijke periode ging en dit toch weer een kick voor mijn ego was. Het gekke was, ik kende hem al jaren, maar op eens sloeg iets om, toen ik bij hetzelfde bedrijf ging werken.
Ik zie nu echter, dat hij erg gekwetst is, omdat er nooit iets van geworden is. Hij gaat mij afwisselend negeren en dan op eens, als ik niet meer eraan denk, zoekt ie weer contact, er is nog steeds een bepaalte spanning.
Ha ha
ja dat deed ik ook afwisselend negeren of juist extra aardig doen Dat ontstond uit een soort machteloosheid, ik wist ook niet zo goed hoe ik het beste ermee om kon gaan, dus je probeert wat uit. Bij ons was het wel echt flirten, wij genoten van elkaars gezelschap. Maar ja, dat is nu voorbij natuurlijk.
Mijn troost: ik heb dan niet zijn lichaam of geest maar zijn hart is wel van mij!!!
Raar
...misschien komt het omdat ik hier gepost heb, maar ik ben er sinds gisteren vanaf!! Voel mij heeeeerlijk...
heb weer zin in alles, het kwam zomaar uit het niets. Zelfs de gedachte dat hij iets met iemand anders zou beginnen doet mij niets meer... nou maar hopen dat het zo blijft natuurlijk, maar ik denk het wel. Het voelt duidelijk anders...ik heb het nu losgelaten.
Ik weet zeker dit moment komt voor jullie ook, vroeg of laat..sterkte ermee!
Spatie
Wat heerlijk voor je!! Hier nog altijd de kriebels, maar ik heb besloten ze te accepteren voor wat ze zijn, en dan er in stilte dan maar van te genieten. Ik heb ex in een mail gezegt er niet meer over te willen praten, als hij op een gegeven moment wil weten hoe ik er in sta, mag hij dat vragen. Maar verder praat ik er niet meer over. Hij snapt dit en respecteer dit.
En ik heb in ieder geval geen misselijk gevoel meer, en als hij een leuke vrouw tegen kom, dan gun ik hem dat van harte. Ik zal toch mijn man niet voor hem verlaten, daarvoor hou ik te veel van hem. Ik neem het maar zoals het nu is, ik zie ex zeer regelmatig, ook komt hij zeer regelmatig hier thuis. DUs ik kan hem regelmatig even zien, en daar doe ik het dan mee.
Al moet ik zeggen dat ik liever die gevoelens niet voel!
