Weer single - gevoelens van diepe eenzaamheid

Wat rot voor je. En lastig, zeker in de decembermaand. En dat thuiswerken helpt natuurlijk ook helemaal niet. Even dagelijks een praatje met iemand kunnen maken, al is het maar aan het koffiezetapparaat op het werk, scheelt al een hele hoop. Maar goed nu dat is er nu niet. 
Ik ben iemand die soms last heeft van 'toxische eenzaamheid' . Dan is het niet zozeer dat ik mensen wil zien maar dat het alleen zijn de eenzaamheid uit mijn jeugd triggert, toen ik als enig kind opgroeide met een narcistische moeder en autistische vader. Ik zeg dit omdat je ook schrijft over een toxische relatie die je achter de rug hebt, wat ook weer wijst op dysfunctionele achtergrond. Misschien kan je daar hulp bij zoeken?
Maar wat goed van jou dat je een grens hebt getrokken en de relatie hebt beëindigd. Dat doen veel mensen niet omdat ze bang zijn voor die eenzaamheid. Jij wel en daarmee heb je voor jezelf gekozen waar je dat eerder misschien niet deed. Je zit ook nog in rouw vanwege die relatie, en de maanden zijn donker. Ik wil je veel sterkte wensen. Het is niet altijd makkelijk als je geen verbinding voelt met andere mensen maar ik weet uit ervaring dat je steeds betere maatjes met je zelf zult worden. 

Is er geen optie om af en toe collega's te ontmoeten? Al is het 1x per week? 

En natuurlijk is het voor iedereen anders maar verwerk eerst je vorige relatie voor je verder gaat. Eenzaamheid is geen goede reden voor een relatie. Leer het alleen leven te accepteren. Dat kost veel tijd. Bedenk wat je kunt doen in die tijd en zoek activiteiten op. 

De app NMLK is een aanrader om in je eigen omgeving nieuwe mensen te leren kennen. Het is geen datingsite! Je kiest zelf activiteiten en ontmoet veel verschillende mensen (wandelen, sporten, uit eten etc).

Liam9841 schreef op 12-12-2023 om 20:37:

Hey Belgica,
wat jammer te lezen dat de relatie is stukgelopen. Mooi dat je zegt, geen slechte man maar ook geen slechte vrouw. Ik denk dat je het tenminste geprobeerd hebt.

Eenzaamheid voelen valt zwaar. Het klinkt cliché maar jij bent echt de enige persoon die terug zal moeten leren om alleen te zijn. Ik geloof echt dat je eerst terug moet leren houden van jezelf en moet proberen vrede te nemen met het "alleen zijn". Pas als je jezelf daarin hebt teruggevonden, ga je de juiste mensen op je pad tegenkomen. Die juiste mensen gaan echt opdagen.
Maar ik begrijp dat je dat nu zo niet ziet.

Eenzaamheid is trouwens niet alleen als je geen partner meer hebt, ik heb zelf een partner maar voel mij ook eenzaam in mijn relatie. Maar dat is een andere soort van eenzaamheid omdat je fysiek wel mensen rondom je hebt.

Sport is belangrijk, ik begrijp dat je daarmee bezig bent... goed, sporten zorgt er echt voor dat je gelukkiger wordt. Blijf dit doen!

Meditatie iets voor jou? Ik weet dat er bij mij in de buurt een meditatiecentrum is waar je elke week kan mediteren in groep. Maar ik woon in België dus

Maar Liam, ben je wel eens zelf meer dan bijvoorbeeld drie jaar, zeg vijf jaar achter elkaar alleen geweest? Zo niet dan zijn je beweringen voor mij toch wat abstract hoor. Geen verbinding voelen in een relatie is ook een trieste toestand maar van een heel andere orde dan dagenlang geen ander menselijk wezen spreken.  

Dat de juiste persoon echt komt opdagen als je maar van jezelf houdt vind ik de spirituele variant van de prins op het witte paard. Een platitude die niet te weerleggen valt, want ja, als die persoon niet komt, of het is weer een toxisch geval, dan houdt je nog niet genoeg van jezelf... of heb je nog veel te leren. 

Och, Belgica, dat IS ook wel heel eenzaam: hele dagen thuis werken en soms dagenlang geen contact met andere mensen hebben. Ik begrijp heel goed dat je je soms eenzaam voelt. Zeker in deze tijd, als iedereen gezellig met elkaar de feestdagen lijkt door te (gaan) brengen.

Is het een idee om dat gewoon uit te spreken naar de mensen die je dierbaar zijn? Tegen een goede vriendin bijvoorbeeld: vertellen dat je je soms eenzaam voelt?

elledoris schreef op 13-12-2023 om 10:14:

[..]

Dat heb je goed onder woorden gebracht. Ik dacht na mijn scheiding ook "eerst alleen gelukkig worden" maar zo simpel blijkt het niet te zijn. ( Zeker als er dan ook nog een lockdown komt en je ineens bijna 2 jaar 24/7 alleen zit.)

Ja het 'eerst maar alleen gelukkig zijn' wordt ook meestal gezegd door mensen die niet langere tijd echt alleen zijn geweest. En dan heb ik het dus niet over een jaartje maar over minstens drie met weinig andere nabije contacten. Alleen gelukkig zijn is makkelijker als je jong en gezond bent met allerlei contacten dan als je ouder bent en bijvoorbeeld lichamelijk beperkt. Ik merk zelfs dat mensen die al jaren in een relatie zitten, anderen gaan zeggen dat ze eerst maar alleen gelukkig moeten zijn. Tuurlijk joh. 

Dat gezegd hebbende kan alleen zijn ook vele voordelen hebben en  op een gegeven moment ook fijn voelen. Voor mij althans wel. Maar dat is ook een verworvenheid die je je eigen moet maken. En mensen die al jaren in een relatie zitten lijken daar geen weet van te hebben. 

 Maar ik begrijp voor ts dat ze gewoon te veel geïsoleerd is en ook nog eens in de rouw is over een verloren relatie. Dat is niet mis.