Relaties
Stenna
01-04-2013 om 14:01
Weggaan vanwege collega: slecht idee?
Ik werk 7 jaar in mijn huidige baan. Vanaf dag 1 heb ik problemen gehad met 1 collega, waar ik juist erg van afhankelijk ben in mijn werk. Ik ben leidinggevend, zij is ondersteunend, qua functie, maar juist daardoor erg invloedrijk op de dagelijkse gang van zaken en in mijn ogen op een ondermijnende manier. Mijn eigen aandeel in de problemen zie ik zeker, daarom heb ik in de afgelopen jaren veel geïnvesteerd in het proberen te verbeteren van mijn omgang met haar. Cursussen (communicatie, leidinggeven), coaching, gesprekken met directie en onlangs, actieve deelname in een organisatieadvies traject (dat wat breder was dan dit). Het leidt tot niets. Onze gezamenlijke baas is erg conflictvermijdend, en probeert ieder voorvalt te sussen / over te laten waaien zonder de bereidheid het echt over de onderliggende problemen te hebben, dat kapt hij meteen af. Bovendien neemt hij haar van het begin af aan erg in bescherming, om persoonlijke redenen die ik op zich wel begrijp (vandaar mijn inspanningen om het van mijn kant af te verbeteren).
De laatste tijd wordt het weer erger en ik ben er eigenlijk zo klaar mee, eigenlijk wil ik nu weg. Ik ben al voorzichtig aan het orienteren en solliciteren. Maar is dat wel een goed idee? Weggaan vanwege een conflict is niet de beste reden om ergens anders te beginnnen, wel? Krijg ik er spijt van? (ik heb een erg goede baan, zou er vrijwel zeker op achteruit gaan nu, ergens anders tijdens de crisis die flink opspeelt in mijn vak). Heb al eens bij anderen gezien dat ergens weggaan uit een soort wrok/wraakidee (“dan komen ze er nog wel achter hoe het echt zit”) vooral voor jezelf slecht is. Toch heb ik ook wel echt heel erg zin in iets anders, weer eens iets nieuws en gewoon werken zonder deze voortdurende persoonlijke stress. Nou is overal wel wat natuurlijk, maar dan is het niet perse meer zo aan mij persoonlijk verbonden. Want dat zuigt wel energie dus. Graag meningen, advies, tips!
Aagje Helderder
01-04-2013 om 14:46
Moeilijk
Op basis van wat je schrijft, lijkt het me erg lastig. Je hebt al veel geïnvesteerd in de relatie met je collega zo te lezen. Volgens mij kun je ervan uit gaan dat die relatie er niet beter op zal worden. Die moet je vlgs mij gewoon als een gegeven beschouwen. De keuze is nu volgens mij vooral: wil je de komende jaren zo werken. Natuurlijk is het zuur als je die keuze alleen maakt vanwege een verstoorde relatie en niet om werkinhoudelijke redenen, maar uiteindelijk breng je een boel uren door op je werk en beïnvloedt je werk ook de rest van je leven. En als je daar dan zodanig gestrest van raakt dat het de rest van je leven negatief beïnvloedt, dan is het niet gek om te kiezen iets anders te gaan doen. Dan moet je dat volgens mij niet zien als op de vlucht slaan, maar als investeren in je eigen rust...
Aagje
Leen13
01-04-2013 om 15:19
Blijven
Met blijven sanctioneer je dat je collega zich blijven tegenover jou kan misdragen. Dat is voor niemand goed. Als jou leidinggevende daar verder ook niets mee kan of doet is het verstandig om weg te gaan. Uiteindelijk is je psychische gezondheid belangrijker dan een verstoorde werkrelatie. Het gaat om de balans. Is het te doen of neemt het inmiddels zoveel van je energie in gebruik dat het je werkzame leven en je persoonlijke leven bedreigt?
Ook al is de markt niet zo goed, toch is het beter om te solliciteren waar je misschien toch nog wel beter van wordt. Dat is ook een kans.
Heks
01-04-2013 om 15:22
Overal is wat
Bij een verandering van baan zijn er altijd 2 motieven; de redenen waarom je weg gaat en de redenen waarom je ergens naartoe wilt. Overal is wat, dus weggaan vanwege een nare collega zou ik niet zo gauw doen. Maar ik lees ook dat ergens naartoe wilt, het is tijd voor een nieuwe omgeving en een nieuw avontuur (en je werkt daar tenslotte al 7 jaar). En die twee staan niet los van elkaar. Nu de collega weer begint op te spelen wordt je al moe van weer een ronde "gedoe' en speelt bij jou ook de behoefte aan iets nieuws en fris op. Ik zou dus geen energie meer steken in de collega en gaan nadenken waar je naartoe wilt; frisse lente, tijd voor een nieuw begin. Maar wees realistisch; moeilijke collega's en slappe bazen zijn een realiteit van het werkend leven en overal is wat. Maar bij tijd en wijle kunnen ook nieuwe ergernissen verfrissend zijn
Stenna
01-04-2013 om 18:10
Energie op
AnneJ, collega misdraagt zich niet hoor, zo is het niet. Maar we hebben een fundamenteel andere manier van werken en andere visie op essentiele zaken. Onze communicatie is ernstig verstoord en komt denk ik niet meer goed. We hebben daar beiden onze fouten in gemaakt, ik zeker ook. Alleen denk ik wel dat ik meer moeite heb gedaan om het te verbeteren of er iets aan te doen. Zij heeft minder inzicht in haar aandeel dan ik (denk ik dus he, dit is geheel mijn interpretatie van het probleem natuurlijk).
We hebben niet dagelijks ruzie, het is oppervlakkig wel werkbaar. Maar er moet zich geen probleemsituatie voordoen of iets waarvoor ik aanspraak op haar ondersteuning moet doen. Dan laait het op en gaat het mis. Ik word daar wel heel erg moe van. Gevoel van op eieren lopen, zeg maar.
Maar inderdaad, overal is wel wat. Dat weet ik ook uit ervaring (zelf en van anderen). Hoewel ik er nog nooit eerder zo persoonlijk in zat, met zo’n aanslag op mijn energie. En ook niet zo zonder enige hoop op verbetering. Ik kan haar niet uit de weg gaan of met rust laten, dat is waarschijnlijk wat elders beter zou kunnen worden: wij zijn te afhankelijk van elkaars werk.
Ginny Twijfelvuur
01-04-2013 om 22:56
De lat
Snap het probleem niet helemaal eerlijk gezegd. Krijg ook een beetje het idee dat jouw lat misschien een stuk hoger ligt dan die van haar. Als dat zo is, dan neem je dat ook mee in een volgende baan.
Ik ben in mijn werk nogal afhankelijk van een hatseflats collega, die verder een aardig mens is. En dat scheelt natuurlijk ook wel. Maar ik weet dat als ik haar moet vragen om iets te doen dat dat dan a. op eieren moet, heel duidelijk moet en b. dat ik er nogal eens op terug moet komen voordat het goed gedaan wordt, als het al gedaan wordt. Ik beschouw het maar als een uitdaging om daar goed mee om te gaan. Ik stoor me er niet genoeg aan om te gaan solliciteren en de andere optie is alles zelf doen. En ook daar pas ik voor.
Ik persoonlijk zou alleen overstappen naar een andere baan als ik minimaal gelijk zou kunnen oversteken. De kans dat je jezelf meeneemt naar de nieuwe situatie of dat daar weer wat anders is dat je tegen de borst stuit is nogal groot. Ik zou dus echt zoveel mogelijk alle risico willen uitsluiten dat ik uiteindelijk slechter af zou zijn.
Koolmees
01-04-2013 om 23:55
Energie lek
Zoals ik het lees, is je werk een energie lek voor je. Vooral door die collega. Je werkt er al zeven jaar, dat is best lang. Ik zou dus wel om gaan zien naar iets anders. Zelfs iets minders, omdat je dan wel wat inlevert, maar je krijgt er ook weer iets voor terug. Je energie lek is dan dicht.
En op een andere werkplek zal er ook wel weer wat zijn. Maar dit is er dan niet meer. Zij is daar niet. Soms kom je mensen tegen, waarmee je een extreme mismatch hebt. Maar dat is niet op elke werkplek zo. Je hebt van deze situatie geleerd, je hebt geprobeerd hem te veranderen. Je weet wat jijzelf hebt fout gedaan, wat je valkuilen zijn. In mijn ogen is het nu tijd om naar wat anders uit te zien. Om te zoeken naar een werkplek die je meer energie oplevert, dan dat het je kost.
Laatst sprak ik een collega, die uit een soortgelijke situatie is weg gestapt. Ze vertelde hoe heerlijk het was, dat ze nooit meer over die situatie hoefde na te denken. Dat het gewoon was afgesloten. Ze vertelde dat ze zich nu pas realiseerde hoe veel gedachten ze aan die ene persoon wijdde. Hoeveel weerslag dat heeft gehad op haar hele leven. Ze was erg opgelucht.
Stenna
02-04-2013 om 01:10
Ginny
Ik neem mezelf mee inderdaad, naar een nieuwe baan. Maar ook mijn huidige baan is niet mijn eerste baan hoor. Ik werk al heel lang en op veel verschillende plekken (o.a. door meeverhuizen met man). Overal is wel eens wat, weet ik ook daardoor. Maar een situatie als deze, dat ik er helemaal niet meer uit kan komen, dat heb ik niet eerder meegemaakt. Eerlijk gezegd lijkt me de kans dus niet zo groot dat ik dat weer tegen ga komen. Het conflict gaat wel wat verder en is veel heviger dan niet goed aansturen / niet doen wat ik vraag.
De collega heeft trouwens nog nooit op een andere plek gewerkt dan waar ze nu zit.
+ Brunette +
02-04-2013 om 08:09
Denk er heel goed over na.
Ik ben dus 14 jaar geleden vanwege een vervelende collega ergens weggegaan en heb daar eigenlijk best spijt van, in alle volgende banen was wel iets. Een baan zoals die heb ik nooit meer kunnen vinden. Ook ik probeerde het goede voorbeeld te geven en stelde me begripvol. Mischien moet je harder worden? Als ik ooit weer in een dergelijke situatie zou komen, zou ik me namelijk cynischer opstellen en veel minder begrip hebben voor de foute houding van die ander. Ook zou ik mijn eigen gedrag waarschijnlijk kritischer bekijken maar dat doe je al. Ik zou me in ieder geval niet meer de kaas van het brood laten eten. Laat zíj maar een andere baan zoeken.
Je verhaal is een beetje vaag. Wat is de werkrelatie? Teamleider-secretaresse of iets dergelijks? Hoe lang zit ze er al? Wat maakt de relatie van haar met jouw baas zou speciaal? Alleen het feit dat ze er zo lang zit of is het familie?
Ginny Twijfelvuur
02-04-2013 om 10:17
Stenna
Als de zaken er zo voorstaan, is rustig om je heen kijken voor een nieuwe uitdaging misschien niet zo een heel erg gek idee. Maar een stapje terugdoen lijkt mij hoe dan ook een hoge prijs. Je kunt natuurlijk alleen zelf bepalen of die hoge prijs het waard is.