Wie herkent dit en hoe mee om te gaan
een tijdje geleden heb ik hier ook een draadje gestart over mijn vriend.. Een hele leuke lieve man. Destijds dacht ik dat hij een borderline patient was, en daarbij had hij ook meerdere vriendinnetjes die hij niet wilde opgeven omdat hij ook liefde voor hun voelde en af en toe sex had. Uiteindelijk hebben wij het zo leuk gekregen dat hij die vriendinnen nog wel heeft maar geen sex meer met hen. Wij hebben samen een hele leuke relatie. Zijn bijna altijd bij elkaar. Ik heb kinderen, hij niet. Hij heeft ook al heel lang geen vaste relatie gehad. Ik bestempel hem als eerlijk. Hij heeft nooit gelogen over anderen en wat daar mee gebeurde. Nu is 1 van die vriendinnen nog steeds heel erg gek op hem. Hij wil vriendschap. Zij probeert zich daar bij neer te leggen maar laat hem wel weten dat hij de enige is voor haar. (ze is zelf getrouwd en ging altijd vreemd met hem ! ) Ik heb haar nog nooit gezien en ze wil mij ook niet zien. Hij heeft in de loop van de jaren veel steun gehad aan haar en wil haar vriendschap niet kwijt. Ik word door haar afgeschilderd als iemand die hem van haar heeft afgepakt en die hem nu in de 'tang' heeft. Hij heeft haar duidelijk gemaakt dat dit zijn keuze is en dat ihij vriendschap wil en verder niets. Nu wil ze van aankomende week een dag met hem op pad. En hij gaat mee! TErwijl ze vorige week nog heel leulijk over mij heeft gedaan. Als ik hem zeg dat ik het niet leuk vind moet ik hem vertrouwen en hem die vrijheid geven anders krijgt hij het benauwd. Nu heb ik een ander probleem er bij. Zijn moeder claimt hem ook nog eens heel erg. Wij zijn net 10 dagen op vakantie geweest. En moeder was helemaal in de war omdat ze dit niet van hem gewend is dat hij een vaste vriendin heeft. En zij gaat nu ook zijn tijd claimen. Hij is de laatste acht dagen al vijf dagen met haar weg geweest om haar weer gunstig te stemmen. Nu is hij weer in de war. Daar kwam mijn borderlline idee dus vandaan. Dit is dus al die tijd gebeurd zonder dat ik het wist. Overigens zijn de laatste twee maanden samen echt top geweest en hebben we het super met elkaar. Maar nu komt dit weer op de proppen en merk ik dat hij in de war raakt omdat er door zijn moeder en die vriendin aan hem wordt getrokken. Ze zien mij als bedreiging en ik ben de kwaaie pier. Moet ik nu eens heel boos worden met het risico dat ik hem kwijt raak? Moet ik hem die vrijheid geven om met die vriendin weg te gaan? En hoe zit het met een moeder die zo om gaat met een volwassen zoon! ik vind het onbegrijpelijk
Patronen
Waarschijnlijk is er een patroon doorbroken bij hem, waardoor die vriendin en zijn moeder zich verraden voelen, of in ieder geval schrikken van de verandering. Ik denk dat het helemaal bij hem ligt hoe hij hierop reageert naar hun toe. Hij moet doorzetten en duidelijk zijn, dat zou jij niet moeten hoeven doen of afdwingen.
Als hij probeert iedereen tevreden te houden, gaat dat ten koste van iets of iemand.
Maar dit zijjn maar mijn hedachten, ik ken niet de hele situatie. Ik zou zelf geen dergelijk gedoe willen als ik opnieuw een reltie zou keijgen, zeker noet met kinderen in het spel. Ik zou daar gewoon geen zin in hebben, maar ik snap natuurlijk wel dat je het niet over alles voor het zeggen hebt 
Succes in ieder geval!
Dat is best een goede mogelijkheid
Er is zeker een patroon doorbroken dat zie je heel goed. En ik hoop dat hij duidelijk is en blijft naar hun toe. Hij zegt van wel. Ik kan voor mijn gevoel niet meer doen dan afwachten waar dit toe gaat leiden. Momenteel is hij bezig om zijn moeder weer te plezieren. Van de acht dagen heeft hij al vijf met haar door gebracht. Hij kruipt onderhand voor haar. Want zegt hij ' als het met haar niet goed gaat , gaat het met mij ook niet goed'. Ik vind zelf dat een moeder haar zoon zijn geluk moet gunnen en zich op de achtergrond moet houden. Nu probeert ze hem op te eisen en dat lukt haar nog ook. Als hij deze tijd niet met haar door brengt gaat ze mokken als een klein kind. Bah, het is dat het een kanjer van een man is met een super goed hart, maar anders was het voor mij het gedoe ook niet waard geweest. Ik voel mij er desondanks rot onder, buitengesloten en niet gesteund na de vervelende opmerkingen die vriendin en moeder gemaamkt hebben over mij. ( vriendin en moeder zijn ook nog eens vriendinnen van elkaar ) Heel toevallig allemaal.
Rekening willen houden
Moeder en vriendin zullen (bewust of onbewust) alles uit de kast trekken om vriend weer in zijn oude gedrag/patroon te krijgen. Super lastig wanneer je vriend dit niet doorziet of kan weerstaan.
De vraag die in mij opkomt is wat voor invloed dit heeft op jouw beeld van hem. Je schrijft dat h et een geweldig, fijne man is (strekking, niet jouw letterlijke woorden) Maar.... een geweldige man laat dit toch niet gebeuren? Een geweldige man staat toch naast zijn vrouw (jij) als anderen haar afvallen? Ik zou in jouw geval hem niets verbieden. Dan ben jij uiteindelijk de kwade pier... Het is zijn keuze hoe hij met deze vrouwen in zijn leven om wil gaan. Aan jou de keuze of jij dit wil. Wat ik wel zou doen, is aangeven wat het met jou doet. Ik heb mijn lief destijds aangegeven dat ik niet blij was met zijn vriendschap met iemand die mij achter mijn rug kwaad over mij sprak. Ik verbood hem niets, maar vertelde wel wat het deed met mij. En in mijn geval zorgt het op een bepaald vlak voor verwijdering als hij dan toch voor die vriendschap kiest. Prima, maar weet wel dat het gevolgen heeft voor mijn gevoel naar jou. Mijn vriend heeft de vriendschap dood laten bloeden. Een andere vriendin heeft dat niet gedaan. Ook prima, maar had wel invloed op onze intieme band. Ik voelde me gekwetst en heb een stapje terug gedaan: kennelijk vind je mij niet belangrijk genoeg om (vanuit jezelf) rekening mee te houden. Geen verwijten verder maar heeft wel gevolgen.
Zo zie ik het ook met jouw vriend. Lastige situatie. Vooral met moeder. En een die vriendinnen is met de andere vriendin... 
(
Sterkte!!
Next
Ik begrijp niet zo goed waarom je bij een man blijft waarvan je eerst denkt dat hij borderline heeft, en die daarna stevig onder de plak blijkt te zitten bij moeder en exvriendin. Daar zit je toch niet op te wachten? Als je in het begin van je relatie al zoveel gelazer hebt, kun je het echt beter uitmaken. Juist die eerste maanden moet alles alleen maar leuk zijn.
Weet je
Niemand kan jou zeggen wat je wel en niet moet accepteren. De enige die weet waar jouw grenzen liggen, of dat in elk geval zou moeten weten, ben jij. Tijd dus om even goed na te denken wat wel en niet goed voelt, en dan gaan praten.
Trouwens, paragrafen zijn geen overbodige luxe hoor.
Eens met vic
Je zet hem neer als slachtoffer van zijn dominante moeder en (ex)vriendin maar het is geen toeval dat dit bij hem gebeurd, het overkomt hem niet, hij is zelf 50% van die relaties en zet er blijkbaar geen stuur op in jouw richting en in de richting van het belang van jullie relatie, integendeel zelfs.
Je spreekt jezelf ook tegen: zegt dat jullie bijna altijd bij elkaar zijn maar ook dat hij nu al 5 van de 8 dagen bij zijn moeder is.
Ik vermoed dat deze man je het gevoel geeft heel speciaal te zijn als je bij hem bent en tegelijkertijd gewoon zijn eigen gang gaat zonder te handelen naar het feit dat jij en jullie relatie zo speciaal zou zijn. Ik denk dat het feit dat het zo leuk is als jullie met elkaar zijn zand in je ogen strooit en je niet het hele plaatje ziet, terwijl het hele plaatje -gebaseerd op wat jij schrijft (!)- mi stukken minder fraai is.
Maar dat is slechts mijn mening, enkel gebaseerd op wat je hier verteld.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Sorry nu met paragraaf 
inderdaad wel iemand die erg moeite heeft met afstand nemen en trouw is aan de mensen die hem dierbaar zijn. Het liefst wil hij iedereen tevreden houden.
Het klopt wat Vertigo zegt. Hij is patronen aan het door breken. Zegt dat dat bij hem even tijd nodig heeft en bij moeder ook. Ze zijn altijd erg close geweest sinds de dood van vader. Nu pakt hij zijn eigen leven weer op omdat hij verliefd is geworden op mij. Dat is iets wat hem al lang niet meer is overkomen.
Door zijn oprechtheid van begin af aan heb ik wel veel geaccepteerd en geduld gehad. Voor ons is de relatie daardoor gegroeid.
Ik ken hem al jaren maar we gaan nu anderhalf jaar met elkaar om. Waarvan het laatste half jaar heel intensief. Dat steekt bij hen denk ik. En komt nu tot uiting. Na onze vakantie twee weken geleden zijn deze probleempjes tot uiting gekomen.
Denk dat het te duidelijk is geworden dat we toch wel serieus met elkaar zijn en dat ziet moeder niet zitten. Dat gaat ten koste van haar tijd in de toekomst. Ik ben bang dat daar het probleem het meeste zit . Ze staat niet meer op de eerste plaats.
Bij vriendin speelt het mee dat ze nog gek op hem is en probeert op alle manieren hem terug te krijgen. Aan hem inderdaad om er iets mee te doen. ik mag me er niet mee bemoeien maar vind het een rare situatie. Ik verwscht inderdaad dat hij achter mij gaat staan, maar het enige wat hij tegen vriendin zegt dat ze normaal moet doen en niet zo over mij moet praten. ik wil hem wel voor de keuze zetten maar vind ook dat het iets is wat vanuit hemzelf moet komen.
Keuze
Ik denk dat als je de relatie wil behouden dat je je partner dan beter niet voor 'de keuze' stelt. Daar kunnen relaties sowieso slecht tegen. Zelden kiest een man tegen zijn moeder en meestal ben jij dan de sta in de weg die harmonische relaties zit te verstoren. Nee, dat zou ik beslist niet doen.
Ik denk dat je deze man zult moeten accepteren zoals hij is. Er zit bovendien beweging in dat kun je respecteren. Verder zou ik je willen adviseren iets meer begrip op te brengen en iets minder op je strepen te staan.
Een relatie moet iets toevoegen, ook voor je partner. Ik zou het ook niet accepteren als iemand me dwingt te kiezen voor familie, vrienden of die ene. Dat is extreem.
Veel te accepteren
Ik vind niet dat je deze man hebt te accepteren, meer begrip moet tonen en minder op je strepen moet staan. Integendeel. Je hebt al veel van hem moeten accepteren, aannemen en voor lief moeten nemen: hij had meerdere bedpartners toen jullie elkaar leerde kennen. Hij kiest voor jou, maar gaat nog wel om met die andere vrouw(en?). Je moet maar aannemen dat hij niet meer met ze slaapt. En nu een jaloerse ex- minnares en een moeder die je slechte pers geven, jou niet accepteren en ook nog eens vriendinnen zijn. En hij geeft ze alle ruimte en tijd van de wereld.
Kiest deze meneer wel echt voor jou?
Ik zou in dit geval verlangen dat deze man als een blok voor mij zou gaan staan: hij maakt een duidelijk statement naar beide dames, zijn moeder en z'n jaloerse ex accepteren je, stoppen met slechte klets en stoppen met claimen van z'n agenda en zien in dat hij nu veel tijd met jou wil doorbrengen omdat hij verliefd op jou is. Als ze dat niet kunnen opbrengen of als hij die strijd niet met hen wil aangaan zou ik deze meneer niet serieus nemen in zijn gevoelens voor jou. Of in zijn vermogen om zijn leven in te richten naar eigen wens. Of dat nou onvermogen of onmacht is: het resultaat zou hetzelfde zijn, jij delft onderspit dus ik zeg in dat geval: jammer maar helaas, kom over n jaar maar weer terug als je je zaakjes en jezelf op orde hebt.
Hij heeft wel gekozen
En wel om niet te kiezen: iedereen tevreden houden wat nooit zal functioneren. Volgens mij gaat dit een slepende en frustrerende zaak worden. Jullie staan tegenover elkaar in plaats van naast elkaar. Ik ben van mening dat als je een relatie hebt, je samen problemen trotseert. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, maar voor de buitenwereld zou het wel duidelijk moeten zijn dat jullie een team vormen. Dat geldt zowel voor een smachtende vriendin als een claimende moeder.
Het komt op mij niet echt over als het doorbreken van patronen, maar door dat geschipper juist in standhouden ervan.
Is er een mogelijkheid dat je samen met hem een keer bij zijn moeder langs gaat? Hoe meer hij aan zijn moeder duidelijk maakt dat jij het niet leuk vindt dat hij zo veel tijd met haar doorbrengt, hoe negatiever zij over jou (of jullie relatie) gaat denken.
Sterkte,
Fély
Nog even dit
Je bent wel erg bezig met het invullen van gedachtes van hem, de vriendin en zijn moeder.
Fély
Ik heb het gevoel
dat jullie heel niet hetzelfde in de relatie staan. Hij misschien vanuit onkunde, dat weet ik niet, maar zo te horen heeft hij nogal wat moeite met de standaard relaties.
Het lijkt of jij nu denkt iets te hebben dat je eigenlijk niet hebt maar zo graag wilt hebben.
Zeker omdat je kinderen hebt zou ik erg voorzichtig zijn (weet niet hoe oud ze zijn natuurlijk) met wie/wat je zo graag wilt.
Ik heb niet het idee dat je met deze man zult krijgen wat de meeste vrouwen/mensen verwachten van een relatie.
Dan kun je een paar dingen doen:
* doormodderen
* accepteren en blij zijn met wat er soms goed gaat en daarop teren als het (weer eens) misgaat met al het teveel aan mensen met wie je hem blijkbaar moet delen, op welke manier ook
* of jezelf liever gaan vinden en geen genoegen nemen met wat hij je kan geven. Zoals je in al je berichten doorklonk, lijkt mij persoonlijk niet dat deze relatie er eentje is waarmee je oud zult worden. Ik besef dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, want je zult maar voor iemand vallen.
Eens met….
Donderdopje! Heb hier weinig aan toe te voegen.
Tav ex-vriendin zou ik het absoluut niet accepteren dat hij met haar op stap gaat. Ze spreekt notabene kwaad over je en hij accepteert dat? Vreemd hoor. Hij zou vierkant achter je moeten staan!
Wat zijn moeder aangaat. Hij is nu bij jou! Jij staat bovenaan en niet zijn moeder. Dat moeder daar moeilijk mee om kan gaan is haar probleem.
De manier waarop hij het nu denkt op te lossen, gaat ten koste van jullie relatie, echt!
Kom op zeg, een moeder die jou niet accepteert en hem claimt en waar hij kennelijk op in gaat en een ex (waarmee hij notabene het bed mee gedeeld heeft) claimt hem ook en is bovendien met moeders bevriend? Sorry, maar dan zou ik hem ook voor een keus stellen. Nu je zaken regelen en anders zie ik je wel weer als je je zaakjes op order hebt zoals donderkopje zegt. Kom op zeg, je bent toch zeker meer waard dan 2e/3e keus te zijn??! In dat geval vind ik je vriend helemaal niet zo lief overkomen als jij doet voorkomen. Hij kiest niet voor jou en jij moet je relatie delen met anderen…lijkt me een tikkeltje te veel, is het niet?
Eens met jullie
Ik ben het zeker eens met jullie..pff en ja, je zal er maar voor vallen. Een man die beste vriendinnen is met zn moeder . Hij wilt het op zijn eigen manier doen. Hij zegt dat moeder moet wennen aan de situatie en heeft haar zeker geconfronteerd en gezegd dat hij nu een vriendin heeft en dat ze dat moet gaan accepteren. Tegen mij doet ze overigens heel aardig.
Tegen de ' vriendin' heeft hij gezegd dat hij het niet accepteert dat ze zo over mij spreekt. Hij houdt haar op dit moment op afstand. Wel hebben ze contact via whatsapp. Hij blijft er bij dat hij haar vriendschap niet kwijt wilt omdat hij ook van haar houdt als vriendin.
Zo is het met haar ook begonnen. Een relatie hebben ze nooit gehad. Wel een intense vriendschap met daarbij sex als ze dat wilde. Dat haar gevoel zoveel dieper zit komt er de laatste maanden pas uit. Ik mag haar niet bellen om met haar te praten. Hij wil dit op zijn eigen manier oplossen en vindt dat ik me daar niet mee mag bemoeien.
Ik persoonlijk zou haar heel graag willen spreken.
Heel veel geduld heb ik inderdaad al gehad met hem. Hij is het overigens wel waard hoor dat kan ik wel inschatten. Er is veel gebeurd in zijn leven en hij heeft een flinke depressie gehad. Ik ben zijn eerste serieuze relatie in 12 jaar tijd. Hij wilde geen relatie meer.
Wat ik het moeilijkst vind is dat hij mij wel alles vertelt maar dat ik me niet mag bemoeien met hoe hij de dingen oplost. Ik ben ook van mening dat een relatie betekent dat je naast elkaar staat en voor elkaar op komt. Maar dat stukje mag ik me niet mee bemoeien en hij vindt dat ik hem daarin moet vertrouwen dat hij het op zijn manier oplost.
Volgende week ga ik 10 daagjes met mijn kinderen op vakantie. Hij gaat in principe niet mee omdat moeder dan in de 'war' raakt dat hij er weer niet is. Hij is wel van plan om een aantal dagen langs te komen. Ik voel me er onrustig over. Die vriendin zal dan ook wel haar kans grijpen om met hem af te spreken. Ik denk dat ik hem de keuze moet geven om maar helemaal niet te komen en eens goed na te denken wat hij nu eigenlijk wilt. Maar ojee wat zal ik hem dan missen zeg die tien dagen.
Vergeef mij
Maar ben ik de enige die twijfelt of deze meneer nu zo monogaam is? Is hij wel zo vaak bij zijn moeder als hij zegt? Raakt ze echt in de war als hij anderhalve week niet komt? Of ...?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Grappig, maar dat denk ik dus helemaal niet
Hij lijkt me iemand die het gewoon zou zeggen als hij bij een andere vrouw zit. Tenzij, je hem inderdaad gaat verbieden met mensen om te gaan! Dat is funest voor een relatie.
Een ding wat ik wel geleerd heb in het leven: mensen verander je niet. Dus ofwel je vertrouwt hem. Wat hij vertelt kan ik me namelijk goed voorstellen, hij heeft jarenlang geen vaste partner gehad, zijn moeder was er altijd voor hem en andersom. En nu ineens kan ze wieberen, omdat jij er bent? Nou sorry, maar jij bent er pas net, als liefde. Dus jij moet langzaam je weg vinden in zijn leven. Zijn moeder zal altijd deel uitmaken van zijn leven, en hij wil haar niet kwetsen. Wat ik hier lees vind ik nou een uitstekend voorbeeld van mannen die zich door vrouw/vriendin gemangeld voelen omdat ze gewoon ook met hun moeder en andere vrienden willen omgaan.
Ik vind het werkelijk bizar wat ik hier allemaal lees: je moet eisen dit, en verlangen dat, en hij moet mensen uit zijn leven bannen omdat ze kwaad over jou spreken. Hij mag god blijkbaar op zijn blote knieen danken dat hij jouw vriendje mag zijn...
Bizar gewoon, hij is nog steeds een mens met zijn eigen kring om zich heen, en als jullie bij elkaar blijven voegen die kringen zich langzaam ineen, en sommige mensen vallen af en anderen komen erbij. En je zult altijd ook individueel vrienden blijven houden, althans dat hoop ik wel.
Of je vertrouwt hem niet, en je kunt niet accepteren hoe hij is. En dan stop je ermee.
Enfin, laat het los, ga gewoon met je kinderen op vakantie, vertrouw op hem, en als het anders uitpakt weet je dat ook weer. En ga vooral niet zitten eisen en verlangen dat hij mensen uitbant, eens even vertelt hoe het zit, enzovoorts. Bij mij zou het in ieder geval niet werken.
Annej, prima posting!
Zo zie ik het ook.
Moederskindje
"Ik mag haar niet bellen om met haar te praten. Hij wil dit op zijn eigen manier oplossen en vindt dat ik me daar niet mee mag bemoeien"
Nee, zou ik als die vriend zijnde ook niet willen natuurlijk. Stel je voor dat de beerput open gaat als je snapt wat ik bedoel. Hij is bang voor wat ze je allemaal gaat vertellen wat hij jou wellicht nooit verteld heeft. Sorry hoor, maar waar is hij bang voor? ik krijg het gevoel alsof je vriend iets wil verbergen. Als ik hem zou zijn zou ik haar uitnodigen met jou erbij! het moet ondubbelzinnig duidelijk zijn voor haar dat jij nu bij hem hoort.
Van waar dat gedraai?
Ik ben er niet op tegen dat hij een vriendin heeft (in de zin van een vriend), maar ik heb er wel moeite mee dat hij naar bed is geweest met deze dame en hij nu de vriendschap wil voortzetten met deze dame als zijnde een goede vriendin.
Sorry, maar dat gaat er bij mij niet in. Ook het feit dat er kwaad over je wordt gesproken tegenover hem geeft dus al aan hoe brutaal ze is en dat ze er niet voor schroomt je een hak te zetten. Hij heeft haar duidelijk gemaakt dat hij dat niet accepteert.
Ze zal nu proberen hem nu op een subtielere manier van je los te weken. Dit soort relaties (lees: lijken in de kast) zijn de doodsteek in een beginnende relatie. Hij zal misschien goede bedoelingen hebben (naar haar en jou toe), maar zij niet. Zolang dat niet duidelijk is naar hem toe, moet jij inderdaad afstand nemen van hem.
Aan moederskindje
Die moeder daar moet je mee leren leven maar ik vind het wel vreemd dat ze een vreemdgaande vrouw die een verhouding met haar zoon heeft (gehad?) boven jou stelt, met wie hij een normale relatie kan hebben.
Ik ben het met de rest eens dat gezonde vriendschappen met ex-sexpartners geen taboe moeten zijn. Maar dit betreft een vreemdgangster die nog steeds verzot is op de man in kwestie en dat niet onder stoelen of banken steekt... Nee, dat zou ik niet willen. Ik ben het eens met degene die zegt dat je hem moet laten weten wat dit allemaal met je doet en dat hij keuzes moet maken. Als hij echt van je houdt, geeft hij haar op. Al die aandacht van haar is natuurlijk heel leuk maar niet van levensbelang. Blijft de vriendschap maar doormodderen, dan is dit voor mij een bewijs dat hij niet echt van je houdt. Geen woorden maar daden. Voor de liefde moeten soms offers worden gebracht.
Heeft mirreke weleens een relatie met een borderline-achtig type gehad? Ik wel en die kon liegen dat het gedrukt stond. Ik zou dus wel degelijk rekening houden met de mogelijkheid dat er nog dingen achter je rug gebeuren. Een bepaalde schijnopenheid is een prima afleidingsmanoeuvre. Het hóéft natuurlijk niet zo te zijn maar waarom dan al dat afschermen? Waarom kan die ene ex niet gewoon aanschuiven bij een etentje met zijn drieën?
Heel moeilijk allemaal. Brrr, ik zou er geen zin in hebben. Maar ik weet als geen ander dat als je verliefd bent, je geneigd bent de idiootste toestanden te accepteren.
Zo denk ik ook een beetje
Ik heb geen reden tot wantrouwen naar hem toe. Ook verbieden wij elkaar helemaal niks. Ook vriendschappen niet. Hij gaat zijn gangetje als hij wilt en ik kan dat ook. Wij zoeken elkaar op omdat we het leuk vinden bij elkaar en dat is toevallig heel vaak. En de laatste maanden eigenlijk iedere dag. Als hij vrienden met haar wilt zijn moet hij dat vooral doen. En dat geldt zeker voor zijn moeder. Ik zal hem nooit iets verbieden. Ik hoop dat hij zelf gaat inzien waar vriendin mee bezig is.
En wat moeder betreft..dat is zijn moeder maar ze gedraagt zich als zijn beste vriendin die gaat mokken omdat hij minder tijd voor haar heeft. Ze wilt eigenlijk dat zij de belangrijkste persoon in zijn leven is en blijft. En dat is nog steeds zo , alleen heeft hij minder tijd voor haar.
Wta Esmee schrijft is eigenlijk ook een beetje waar ik mee zit. Aangezien hij al zo lang bevriend is met vriendin en ze hele goede dingen voor hem heeft gedaan ziet hij het gestook niet in. Ik heb al meerdere keren aangegeven dat ik haar graag wil ontmoeten. Maar zij wilt mij niet zien.
Althans, dat zegt hij. Toen wij twee weken geleden terug kwamen van vakantie stond ze ineens voor de deur en was boos dat hij nog geen tijd had gehad voor haar. Dat was mijn schuld volgens haar. Want ik hou hem bij haar weg. Dat is niet zo, hij kiest daar zelf voor.
Ik twijfel nu of ik me hier bij neer moet leggen. Of haar eens op te bellen om te kijken of er toch niets meer aan de hand is wat ik niet weet en waardoor zij telkens de hoop houdt dat het goed komt. Of dat ik maar eens even afstand moet gaan nemen zodat hij zelf kan gaan bekijken wat hem nu meer waard is.
Brunette
je hebt gelijk. Ik denk dat hij ook best kan liegen. Alleen uit de berichtjes die ze elkaar sturen blijkt dat hij niet liegt. Ik mag ze gewoon lezen. Wat niet weg neemt dat ik het erg raar vind dat er vijf maanden geleden door hem aan haar al gezegd is dat er geen sex meer is omdat hij die behoefte niet meer heeft met haar en dat hij terug wilt naar de vriendschap die ze hadden. en dat ze blijft trekken aan hem en blijft schrijven over de passie die ze mist bij hem en dat hij de enige is waarvan ze houdt. Hij wilde geen relatie met haar en dat is voor haar de reden geweest om ook haar man niet te verlaten. Die weet overigens na al die jaren nog steeds van niks.
Hij zegt tegen mij dat hij wel van vriendin houdt en haar niet kwijt wilt. Dat dat zijn ding is en dat dat buiten mij om gaat. Misschien dat dat me zo onzeker maakt. Voor mij is het of mijn zegeningen tellen nu en accepteren zoals alles gaat of hem een tijdje niet te zien, wat overigens goed kan aangezien ik een weekje op vakantie ga en hij niet de volle week mee gaat.
Normale vriendschap?
"Ik heb al meerdere keren aangegeven dat ik haar graag wil ontmoeten. Maar zij wilt mij niet zien.
Althans, dat zegt hij. Toen wij twee weken geleden terug kwamen van vakantie stond ze ineens voor de deur en was boos dat hij nog geen tijd had gehad voor haar. Dat was mijn schuld volgens haar. Want ik hou hem bij haar weg. Dat is niet zo, hij kiest daar zelf voor."
Zij wil jou niet zien volgens hem….???en hij wil een normale vriendschap met haar? Sorry hoor maar dat is toch niet normaal? !
In een normale vriendschap kun je gewoon met elkaar om de tafel zitten hoor. Waarom weet haar man van niets en mag kennelijk van niets weten als het zo'n normale vriendschap is en waarom wil ze jou niet zien als het zo'n gewone vriendschap is (ook volgens je vriend)?
Sorry dat ik het zeg hoor, maar ik een gewone vriendschap staat zij niet voor de deur boos te zijn dat hij nog geen tijd voor haar heeft gehad en vervolgens dat het jou schuld is.
Voor mij is het duidelijk:
Volgens mij houden ze je voor de gek en zetten ze hun 'oude vriendschap' gewoon voort hoor en gooien jou zand in de ogen. Ik zou toch echt twijfelen aan de oprechtheid van je vriend naar jou toe (ook vanwege het feit at hij die opmerkingen van die vriendin naar jou toe kennelijk accepteert).
Een 'normale' vent had haar al lang de deur gewezen namelijk! Die accepteert dat toch niet?! Denk daar maar eens over na.
Esmee
je hebt gelijk hoor. Ik vind het ook geen normale vriendschap. Ik denk dat ik er heel goed aan doe om de vakantie alleen door te brengen en maar eens goed na te denken over wat mijn grens is. Ik geloof dat ik die een beetje uit het oog ben verloren.
Ik ben hier in mee gegroeid omdat ik in eerste instantie helemaal niet serieus met hem was. Ondertussen ben ik van hem gaan houden. Dat dat wederzijds is weet ik wel zeker. Dat de situatie nog niet goed is, is mij ondertussen ook wel duidelijk. Tijd misschien om even pas op de plaats te maken zodat ook hij kan bekijken wat hij wilt en hoe ver hij achter mij staat. Ik sta altijd voor hem klaar en wordt zelden echt boos. Andersom geldt dat overigens ook. Ik ben ook vrij om te gaan en staan waar ik wil. Ook mijn visie is dat je uit jezelf bij elkaar bent en niet omdat het moet. Dat we onder deze voorwaarden bijna altijd bij elkaar zijn is voor mij een teken dat hij wel kiest voor mij. Toch raakt hij in de war van vriendin en moeder. Ze hebben allebei een grote invloed op hem. Wat ik van moeder nog kan voorstellen omdat ze een hele hechte band hebben en het uiteindelijk zijn moeder is. Maar dat vriendin nog zoveel invloed op hem heeft zit mij niet lekker.
Moederskindje
Ik denk dat het een goed idee is om zelf even pas op de plaats te nemen en goed na te denken waar je grens ligt. Onbewust leg je die steeds verder.
Je stelt:
"Ik sta altijd voor hem klaar en wordt zelden echt boos. Andersom geldt dat overigens ook. Ik ben ook vrij om te gaan en staan waar ik wil. Ook mijn visie is dat je uit jezelf bij elkaar bent en niet omdat het moet. Dat we onder deze voorwaarden bijna altijd bij elkaar zijn is voor mij een teken dat hij wel kiest voor mij."
Dat zou zeker zo zijn, maar hij kiest kennelijk ook voor een ex-vriendin die nog dol op hem is, aan hem trekt en jou in een kwaad daglicht stelt. Als hij goede vrienden is met haar, accepteert hij dat niet. Dat bezien, zou ik me afvragen of hij wel echt kiest voor jou.
Ik en mijn man zijn ook bij elkaar omdat we dat zelf willen en niet omdat het moet en wij laten elkaar ook vrij om te gaan en te staan waar we maar willen.
Verschil is dat er wederzijds respect is.
Er bij ons geen ex-vriendin dan wel vriend is die aan hem/mij trekt, voor de deur moeilijk staat te doen en de ander aanvalt. Ik kan je op een briefje geven dat de vriendschap dan heel snel bekoeld zou zijn; zo niet afgebroken zou worden. Dat heeft met respect naar elkaar te maken.
OK, hij heeft met haar het bed gedeeld. Dat doet hij nu niet meer (zegt hij), maar wil wel vriendjes blijven want hij houdt van haar als vriendin?? terwijl zij jou voor van alles en nog wat uitmaakt en verwijten naar jou maakt? Dat doet een goede vriendin niet hoor, geloof me. En hij houdt nog van haar? Wat zegt dat over jullie samen…..
Hij moet begrijpen dat het voor jou ontzettend moeilijk is en helemaal nu die ex jou voor van alles en nog wat zwart maakt en zijn aandacht en tijd eist. Hij moet toch begrijpen dat een dergelijk contact niet meer gezond is te noemen?
"Toch raakt hij in de war van vriendin en moeder. Ze hebben allebei een grote invloed op hem. Wat ik van moeder nog kan voorstellen omdat ze een hele hechte band hebben en het uiteindelijk zijn moeder is. Maar dat vriendin nog zoveel invloed op hem heeft zit mij niet lekker."
Die vriendin maakt dankbaar gebruik van zijn moeder om hem terug te krijgen en je vriend is kennelijk niet sterk genoeg duidelijk zijn grens te bepalen naar haar toe. Vindt dat jij je kennelijk niet zo druk moet maken, hem moet vertrouwen. Hij ziet kennelijk niet waar ze mee bezig is. Har beschuldigingen over jou tegenover je vriend vind tenenkrommend en dat zou je vriend toch ook moeten zien. Dat zegt toch al genoeg.
Als hij het niet wil of kan zien, dan moet jij het voor hem doen door duidelijk jou grens te stellen….en dat is een relatie zonder die ex-vriendin anders is het over en uit.
Gister geconfronteerd
gister een goede confrontatie gehad met hem. Dat ik lieverniet heb dat hij naar mijn vakantieadres komt en maar eens moet gaan nadenken. Hij heeft aangegeven dat hij achter mij staat en mee gaat. Dat hij vriendin al weken af houdt ( En dat klopt ze hebben elkaar al zeven weken ong niet gezien) maar nog wel met haar gaat praten. Ze heeft wel haar excuses aangeboden al en wil afspreken. Hij wilt dat niet. Moeder is natuurlijk een ander verhaal. Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel naar haar toe. Wat ik wel respecteer. Ik hoop dat moeder ten aanzien van mij ook verandert. En dat ze accepteert dat hij een vriendin heeft. Hij gaat wel weer met haar praten daarover maar wil eerst de rust terug krijgen. Moeder ziet mij als bedreiging. Ik denk niet dat dat ooit verandert en daar leg ik mij bij neer voorlopig. Hij moet dat maar oppakken zoals hij dat zelf denkt te moeten doen. Ik ben blij met het gesprek wat we hebben gehad. het heeft de nodige tranen opgeleverd van beide kanten. Ik zie aan hem dat hij het er moeilijk mee heeft dat het kennelijk van de andere kant niet geaccepteerd wordt dat hij verandert is en nu wel een relatie heeft. Maar hij geeft aan zijn eigen koers daarin te blijven varen. Hij voelt zich gelukkig met mij en dat wilt hij niet kwijt. Ik denk dat ik me op dit moment er bij neer moet leggen. Vriendin is voor mij het grootste probleem geweest. Dat hij zo openlijk voor mij kiest naar haar toe vind ik heel fijn. bedankt voor alle reacties. Het is heel prettig om andere meninge te lezen en daarover te kunnen nadenken. Ook om van me af te kunnen schrijven.
Voor een eventuele volgend gesprek.
Hij zegt dat hij nog steeds een platonische liefde voor zijn vriendin voelt. En dat hij dus waarschijnlijk het beste met haar voor heeft. Maar is dit deze vriendschap eigenlijk wel in haar belang? Zo komt ze nooit los van hem. Wil ze seks, dan zal ze een andere minnaar moeten zoeken. En gaat het om de vriendschapsband en de diepe gesprekken... ook die kan ze beter bij een ander zoeken zonder dat er oude gevoelens in de weg zitten. Als hij op een nette manier van haar af wil komen, dan kan hij dus argumenteren dat het voor haar eigen bestwil is dat het contact op een heel laag pitje wordt gezet. Hij zou ook een afkickperiode kunnen afspreken, bijvoorbeeld een half jaar geen contact. Ik durf te wedden dat de vriendschap daardoor doodbloedt of in ieder geval tot een acceptabel niveau wordt teruggedrongen.
Zo heb ik t nog niet bekeken
brunette, zo heb ik het nog niet bekeken. Ik heb wel gezegd dat zo'n vriendschap niet werkt omdat er gevoelens zijn. en vooral van haar kant. Woorden als ' ik hou alleen van jou' en ' ik mis de passie tussen ons' zijn niet echt vriendschappelijk zou ik zo zeggen. Wel lijkt het me dat hij inderdaad geen sex meer heeft met haar. Hij heeft de vriendschap al op een laag pitje gezet. En na de laatste vervelende opmerkingen heeft hij haar nog niet gezien. Deze week zuden ze afspreken maar ook dat gaat niet door. Hij zegt wel dat hij met haar wilt praten. Hij heeft het er overigens wel moeilijk mee en zegt haar vriendschap te missen.
Ik ben wel blij met zijn eerlijkheid. Ik weet dat hij het er moeilijk mee heeft. Hij wilt graag haar vriendschap maar dat kan ze hem kennelijk niet geven zonder dat er gevoelens bij komen die dieper gaan. Tijd om de stekker er voorlopig uit te trekken lijkt mij. Ik kan me daar niet te veel mee bemoeien. Ik kan hem alleen af en toe er op wijzen dat het niet gaat werken tussen ons als zij er telkens probeert tussen te komen, en dat hun vriendschap niet werkt omdat zij nog te veel gevoelens heeft. Verder zou hij zelf zijn plan moeten trekken. Ik voel me daar wel onzeker over, ondanks dat hij keer op keer voor me 'kiest' .
Heb je hem al eens gevraagd wat hij precie mist?
Je s hrijft: "Hij heeft het er overigens wel moeilijk mee en zegt haar vriendschap te missen."
Wat zou hij missen? Het lekkere gevoel begeerd te worden? De erotische spanning als ze bij elkaar zijn? Of de diepzinnige gesprekken? Probeer daar eens duidelijkheid over te krijgen. Alle voornoemde dingen zou hij overigens bij jou moeten zoeken, niet bij een ex.
Eens met brunette
"Wat zou hij missen? Het lekkere gevoel begeerd te worden? De erotische spanning als ze bij elkaar zijn? Of de diepzinnige gesprekken? Probeer daar eens duidelijkheid over te krijgen. Alle voornoemde dingen zou hij overigens bij jou moeten zoeken, niet bij een ex."
Helemaal mee eens! Daar wrikt ook de schoen volgens mij. Wat biedt zij waardoor hij iets? mist wat jij hem niet kunt geven?! Feit is wel dat zolang hij met haar contact houdt, dat dat jullie relatie in de weg zal zitten. Dit werkt niet, klaar.
Knap dat je het gesprek bent aangegaan en hem duidelijk hebt gemaakt over hoe jij het ziet….en dat hij iedere keer voor jou kiest…snap ik echt niet. Hij kiest voor jou of niet. Op deze manier hou je een soort van strijd met die vrouw.
