Wie speelt met wie.
Ten eerste. Tips als dumpen, nooit meer zien en overige negatieve reacties allemaal prima, maar dat ga ik niet doen. Alle meningen zijn verder welkom hoor, ook de negatieve. Maar wilde gewoon even mijn verhaal kwijt omdat ik dit verder met iemand anders kan delen.
Dus.. het verhaal.
Een aantal hier weet dat ik het afgelopen jaar een relatie heb gehad. We vinden elkaar onwijs leuk, kunnen hele diepgaande gesprekken hebben of gewoon lekker los leven over eten. Eigenlijk gaan onze gesprekken altijd wel over eten. Daarbij was de seks echt onwijs goed. Niet gewoon goed, maar gewoon de beste seks die ik in mijn 40 jarig bestaan heb gehad.
Uiteindelijk is het stukgelopen om meerdere redenen. De kinderen, hij heeft geen kinderwens en dat al vanaf het begin uitgesproken. Maar zij zelf waren het probleem niet, dat is mijn ex. Die heeft zich het afgelopen jaar zo kinderachtig gedragen dat hij mijn relatie heeft verziekt. Hij vind mij geweldig, de kinderen ook, maar kan en wil niet dealen met mijn ex.
Enerzijds zou je zeggen dat ie daar maar overheen moet stappen, maar anderzijds begrijp ik zijn positie ook wel vanwege zijn achtergrond.
Maar goed. The breakup.. Die was lang en liefdevol en vurig.. Daarna was ik kapot van verdriet. Een dikke week later was hij hier, kijken hoe het met me ging. Hij heeft de kinderen op bed gelegd en we hebben wat zitten kletsen. Lachen, sniffen en een knuffel. Toen was het tijd om te gaan voor hem. De hele avond hing er zo'n ongemakkelijke sfeer. Of eigenlijk meer een soort van spanning. Hij doet jas en schoenen aan, kijkt me nog eens aan en 2 minuten later liggen alle kleren op de grond.
Het was gewoon geweldig...
Daarna hebben we er niet over gesproken, het was goed zo. Hij ging weg en ik was even enorm van de kaart.
Poosje later via de app nog wel even wat berichten heen en weer, maar zodra ze een beetje richting gevoel gingen hij afstand nam.
Toen had ik het gevoel dat ik misschien wel gewoon too much was in onze relatie. Ik appte hem de hele dag door, bestookte hem met lieve en leuke berichtjes en de klaagzang over m'n ex. Hij belde mij ook dagelijks hoor en dan konden we gerust een uur bellen. Maar na verloop van tijd werden de gesprekken minder inhoudelijk en minder vaak. Ik voelde ook aan wanneer hij belde maar er eigenlijk geen behoefte aan had. Heb toen ook gezegd dat bellen geen moetje is.
Maar goed, terug naar het besef dat ik misschien wel teveel was. Heb nagenoeg geen sociale contacten, dus dan ga je al gauw hangen aan datgene dat je wel hebt. Hem..
Ik ben hem gaan negeren. Geen appjes zelf sturen en onwijs laat reageren als hij een appje stuurde. En ik reageer expres een beetje kort.
In de afgelopen weken is hij twee keer hier geweest op eigen initiatief. Gewoon gezellig wat drinken. Bij aankomst en vertrek kreeg ie een korte kus, gewoon echt kort kort en verder kreeg ie niks. De laatste keer heb ik hem een fijne vakantie gewenst, en dan zou ik hem 4 weken niet horen en zien.
Ik heb hem op de dag van zijn vlucht nog even een goed vlucht gewenst. Daarna kreeg ik rond 11u nog een berichtje terug. Heb ik wel gelezen, maar via de voormelding op m'n startscherm. Uiteindelijk heb ik rond 1900 het berichtje gelezen. Niks bijzonders hoor, gewoon Bedankt en jij ook nog een fijne vakantie met de kinderen. En pas om 2000 kort gereageerd.
Ik laat het contact nu volledig van hem afhangen en dat resulteert nu dus in steeds meer berichten vanaf zijn kant. Hoe gaat het, leuke dag gehad etc etc. En krijg zelfs foto's. Heb er nu meer van hem dan ik het afgelopen jaar heb gehad. En stiekem vind ik dat heel leuk natuurlijk.
Gisteravond begon hij weer te appen. Meestal sturen we twee of drie korte berichtjes, maar hij bleef aan de gang tot ik het echt afkapte om te slapen.
Kwam er op neer dat als ik het goed vind hij na de vakantie een biertje komt drinken.
Prima, je bent altijd welkom was.mjjn reactie. Ik dacht dus eigenlijk dat hij na een paar dagen zou willen langskomen, maar hij komt dus direct vanaf het vliegveld door.
Ik ben voorzichtig en blijf gewoon een soort van afstand houden, maar ik ben nog steeds verliefd op hem. Maar ondanks dat ook heel afstandelijk en berekenend. Heb voor mezelf besloten dat als hij iets van mij wil, hij zijn best moet doen. Geen friends with benefits, gewoon friends of een relatie.
En ben ergens wel benieuwd waar dat playing hard to get naartoe gaat.
En ja, ik ben me er enorm van bewust dat ik mezelf pijnig op deze manier. Maar ik blijf wel realistisch. Zolang hij voor zichzelf niet bepaald waar dit eindigd, zal ik een bepaalde afstand houden.
En misschien draait het op niks uit hoor, maar eigenlijk vind ik dit spelletje nu gewoon te leuk om te spelen.
Zonne2017 schreef op 07-08-2022 om 18:52:
Gisteren open je een topic dat vol staat met spijt, zelfverwijt, verdriet en onmacht. Je bent erg verliefd op hem maar je houdt krampachtig afstand omdat … geen idee waarom eigenlijk want als je van elkaar houdt hoef je geen afstand te houden, of je nu gewoon vrienden bent of een relatie hebt, dat maakt niet uit. Een vriend zal het ook snappen als je even veel aandacht vraagt, dus waarom dan dat zelfverwijt en dat afstand houden ?
Maar goed, een dag en een paar reacties later heb je overal vrede mee, is je vriendenkring hersteld, is er niets aan de hand, gaat alles precies zoals je zou willen en ben je bijna sereen geduldig aan het afwachten wat zijn volgende actie zal zijn, jij hebt in ieder geval overal begrip voor. Van jou mag het alle kanten op, het maakt jou niet uit. Het lijkt wel of de reacties hier jou helpen jezelf te overtuigen door ons te overtuigen dat het allemaal helemaal geweldig gaat.
Ik ben het eens met Kersje: Je houdt jezelf voor de gek. Ik vind dat best een beetje droevig.
Pardon? Gisteren had ik ook overal vrede mee. Vorige week ook al. Ik heb helemaal nergens spijt van, waar moet ik spijt van hebben?
Het enige wat ik mezelf verwijt en waar ik de afgelopen weken enorm aan heb gewerkt is het feit dat ik obsessief bezig ben geweest. En dat vind ik zelf. Contact met vrienden is niet gisteren hersteld of vorige week. We hebben het hier over een proces van een aantal weken.
Het is ook niet dat alles helemaal geweldig is nu er weer contact is met vrienden. Maar het is een begin. Het is soms best moeilijk om je eigen fouten te erkennen, maar ik ben blij dat ik wat dit gedrag betreft aan mezelf kan werken.
En er is een wezenlijk verschil tussen iemand waar je een relafie mee hebt gehad een jaar lang, dag in dag uit bestoken met appjes. Tientallen per dag. En daar vervolgens bewust een beetje afstand van te nemen ook al ben je nog bevriend.
Of het beantwoorden van een appje van iemand die je misschien eens per zoveel weken spreekt.. nu krijg ik doorgaans niet zoveel appjes, dus mijn telefoon is sowieso heel rustig op het moment.
Maar ga alsjeblieft niet doen alsof ik een of ander sneu figuur ben. Ik probeer iedereen hier een beetje inzicht te geven, een kijkje in mijn gedachtengang. Maar maak het niet groter dan het is.
Jij opent een topic, met kennelijk een hulpvraag, al is het mij niet duidelijk wat de hulpvraag precies is. Ik heb geen idee hoe ‘groot’ het probleem is. In het begin leek het groot, nu lijkt het klein. Als dat het effect is van het openen van dit topic is je doel misschien al bereikt en dat is prima. Wij moeten het hier doen met jouw input. Op basis daarvan krijg je reacties. Sommige helpend, anderen niet. Ik denk niet dat mijn reacties helpend zijn want de inhoud komt niet aan of we begrijpen elkaar helemaal verkeerd.
Ik wens oprecht dat je met deze man (of een andere, ooit) een fijn contact kunt opbouwen en dat je je vriendenkring verder kunt onderhouden. Een netwerk om je heen is altijd fijn, zeker als alleenstaande moeder. Het beste TO !
Zonne2017 schreef op 07-08-2022 om 19:40:
Jij opent een topic, met kennelijk een hulpvraag, al is het mij niet duidelijk wat de hulpvraag precies is. Ik heb geen idee hoe ‘groot’ het probleem is. In het begin leek het groot, nu lijkt het klein. Als dat het effect is van het openen van dit topic is je doel misschien al bereikt en dat is prima. Wij moeten het hier doen met jouw input. Op basis daarvan krijg je reacties. Sommige helpend, anderen niet. Ik denk niet dat mijn reacties helpend zijn want de inhoud komt niet aan of we begrijpen elkaar helemaal verkeerd.
Ik wens oprecht dat je met deze man (of een andere, ooit) een fijn contact kunt opbouwen en dat je je vriendenkring verder kunt onderhouden. Een netwerk om je heen is altijd fijn, zeker als alleenstaande moeder. Het beste TO !
Ik heb geen hulpvraag..wilde gewoon ff het verhaal kwijt. En alle meningen en input neem ik ter harte hoor ook die van jou.
Maar het is niet dat ik een probleem heb. Soms als je je verhaal deelt dan kun je dankzij de input van anderen dingen vanaf een ander oogpunt bekijken. Of kunnen anderen daar weer wat mee.
Zoals al zei ben ik voor mezelf tot de conclusie gekomen dat ik te obsessief bezig was. Hier probeer ik aan te werken. Dus dat is eigenlijk mijn voornaamste probleem
Mijn eerste gedachte: las even een pauze in met analyseren. Heel goed dat je jezelf kritisch bekijkt. Ik zie het als een leerproces waar je nooit te oud voor bent. Of het wat wordt, zal de tijd leren.
Fély schreef op 09-08-2022 om 15:49:
Mijn eerste gedachte: las even een pauze in met analyseren. Heel goed dat je jezelf kritisch bekijkt. Ik zie het als een leerproces waar je nooit te oud voor bent. Of het wat wordt, zal de tijd leren.
Ja, misschien wel een goed tip.
Mijn probleem in het algemeen is dat ik altijd goed probeer te doen. In mijn werk ben ik precies hetzelfde. Altijd direct willen reageren en overal bovenop zitten. Voor een klant natuurlijk fijn, maar soms is een pas op de plaatst beter om het geheel te overzien.
Dus ik ben eigenlijk in hef algemeen een pleaser. Wat voorkomt uit het feit dat mijn stiefvader vroeger altijd riep dat ik nergens voor deugde.
