zo blijven doorgaan met een moeilijke man of voor jezelf kiezen

meegemaakt

Wat is erger: alleen staan zonder extra stress van deze relatie, of de aanhoudende stress van deze relatie plus de invloed die dit op de kinderen heeft?

Je zegt dat hij zich fel uit. Dat betekent: schreeuwen als jij niet doet of zegt wat hij wil? En doet hij dat ook tegen de kinderen?
Je noemt zijn jaloezie. Merk je dat je (oude) sociale contacten minder worden? Dat is heel zorgwekkend! Je hebt ze nu juist nodig!
Je zegt dat hij wel eens te zorgzaam is. "Te zorgzaam" bestaat niet, te bemoeizuchtig of teveel voor anderen willen bepalen hoe ze moeten leven wel.
In zijn ogen deugt er weinig aan je. Je bent in zijn ogen een slechte huisvrouw, co-ouderschap is niet goed en jouw kinderen deugen ook niet. Wat zoekt hij: een partner of een neukertje die zijn eten maakt en onderbroeken wast, om het maar eens even heel duidelijk te stellen?

Wil je zo op deze manier oud worden met iemand die je zo behandelt? Ik ben al jaren gescheiden, maar ik blijf liever tot mijn dood relatieloos dan dat ik een vent in mijn leven krijg die me zo behandelt. Ik heb de helft van mijn leven gegeven aan zo'n man en ik sterf liever alleen (inclusief dagen alleen liggen voor je gevonden wordt) dan dat ik weer die eenzaamheid opzoek.

Ja, ik heb een behoorlijk identieke ervaring en heb het heel lang volgehouden want ja, ik was getrouwd, hij was vader van de kinderen, hij had ook wel goede kantjes en vooral humor, en och, ik was toch ook niet perfect? Dat liet hij tenminste regelmatig blijken en op den duur geloof je dat. En de angst dat ik het alleen niet zou redden speelde ook mee.

En "ik hou van hem", maar ik verwarde "houden van" met "afhankelijk zijn van". Van zijn geld, we hadden afgesproken dat ik zou thuismoederen en ik werkte parttime.
Van zijn aandacht; als ik me maar genoeg aan hem aanpaste en aan zijn grillen en eisen. En hoe minder sociale contacten (dankzij zijn jaloezie), hoe meer je afhankelijk bent van zijn aandacht.

Over het effect op je kinderen zal ik maar zwijgen. Gelukkig is het niet hun vader, maar ze zullen ook wel geconfronteerd zijn met zijn gedrag.

Er zullen nu vast mensen zijn die roepen dat je eerst moet gaan praten en van alles moet gaan proberen, maar je bericht is duidelijk genoeg. En geloof me, hij zal niet veranderen. De oorzaak doet er ook niet toe. Het feit dat hij zo handelt is genoeg, daar heb je geen excuus in de vorm van een diagnose voor nodig. Zijn psychische gesteldheid kan meespelen, het kan ook gewoon zijn karakter zijn, dat doet er niet toe. Feit is: dit werkt niet, dit maakt jou kapot.

Hij is niet de vader van je kinderen, dat scheelt al.

Jij redt het wel alleen, ook financieel. Er zijn heel veel alleenstaande ouders op bijstandsniveau die het ook redden, al is het niet leuk. Maar jij geeft nu je kinderen wel een heel slecht voorbeeld, namelijk: dat je met een grote bek altijd je gelijk kunt halen en hoe jij je als moeder altijd maar weer schikt, vanwege de centen.

Ik denk wel dat jij zelf eens heel snel hulp moet gaan zoeken om los te kunnen komen van deze man. want hij zal niet veranderen en geld is geen reden om een relatie in stand te houden. Wat is er met jou aan de hand dat je je zo afhankelijk voelt van deze relatie?
Dan kun je denken aan maatschappelijk werk en de huisarts.

Tip: lees eens "als hij maar gelukkig is" van Norwood of Het Monsterverbond van Roodvoets.

wegwezen

Ik kan heel kort zijn; wegwezen!
Je woont niet samen, begrijp ik, dus er verandert weinig. Geniet van jezelf en hoe geweldig je bent! Geen enkele man de je zo behandelt mag in je leven zijn. Verbaas je er niet over als hij t niet begrijpt en je radeloos terug wil. Niet op in gaan. Ook niet als hij zegt dat niemand jou wil. Ga op een leuke datingsite en spreek af en toe af met een man voor een hapje of drankje. En als t maar in de verste verte op deze moeilijke man dreigt te gaan lijken, afkappen en een volgende zoeken. Tot je iemand getroffen hebt die je op handen draagt. Alleen zo iemand verdient een plaats in je leven.
Zo, en nu neem je een glaasje prosecco op dit fantastische besluit.
Succes!

Ik ook

Ja, ik heb ook zo'n man meegemeaakt en ik zeg ook: maak hier een einde aan nu het nog kan! Humor en geld kunnen nooit goedamken wat hij kapotmaakt. Deze laatste serie aan akkefietjes maken glashelder wat jij voor hem betekent: bar weinig. Zet hier een pnt achter, lik je wonden, kom tot jezelf, maak je eigen leven vol en leuk. Daarna kruist er vanzelf iemand anders je pad. Iemand die jou wel verdient. Iemand die jou behandelt zoals je verdient behand te worden. Met liefde en respect, in goede en slechte tijden. Of niet, maar dan heb je het leuk met jezelf en je eigen leven en contacten, en dat is ook prima.
Sterkte meid!

thanx

ja grootste probleem is als dingen niet gaan op zijn manier dan is er onenigheid.

Laatst viel hij over dat ik iets niet had opgeruimd in zijn keuken en ik als hij hier is alles voor hem doe en hij soms ook niet direct de vaat in de vaatwasser zet. Maar daar ga ik geen drama van maken. Ik zorg dat zijn was wordt gedaan en ook als hij moet slapen ivm nachtwerk dat ik even weg ben met de kids.

Er zijn momenten dat hij erg waardeert maar als er bijv niet te veel onder mn bed ligt en hij is nogal schoon dan krijg je daar hele lange discussies over. Ik denk nou ja ik had een drukke week en doe ik het morgen he.

Maar dat hij niet de moeite nam toen ik hoge koorts had afgelopen weekend terwijl ik hem zo nodig had (hij wilde uitslapen en niet aangestoken worden) was voor mij echt de druppel en dan zo opmerking nog maken. Ik zeg hem vaak elke andere vrouw zou zo bij jou weggaan. Zegt hij ja dan moet je een andere vent zoeken en poeslief is en een softie is.

Zoiets meld ik maar niet meer geen zin in eindeloze discussies.

En financieel ben ik afhankelijk heeft mij weleens geholpen maar heb gewoon een baan en kids komen niks te kort.

Maar hij kan mekkeren over zoveel dingen; rommel die kids keer niet opruimden en ook jaloezie als ik weer wat plaatste op fb over mn kids (zn eigen kids ziet hij niet) en ging vervolgens van fb weer af omdat ik geen rekening hield met zijn gevoel.

Ja daar kan je toch helemaal niks mee he

je kunt hem niet maar jezelf wel veranderen.

Pardon? Jullie latten, maar hij komt bij jullie slapen vanwege nachtdienst waardoor jij en de kinderen weg gaan want stel je voor dat jullie sturen? In JOUW huis?!?!?!?!?

Sorry hoor, maar dringt de situatie wel tot je door? Héb jij eigenlijk wel grenzen of ben je écht niets meer dan dat neukertje dat ook nog eens zijn was doet in ruil voor wat aandacht? (negatieve aandacht is immers ook aandacht)

En uit jouw laatste bericht concludeer ik dat hij donders goed weet dat hij alles bij je kan uitvreten. Jij pikt het wel want stel je voor dat je alleen komt te staan...

Ik ga nu wat heel hards zeggen, maar ik bedoel het goed en ik zeg het uit mijn eigen ervaring. Het probleem ligt namelijk ook bij jou. Jij kunt niet veranderen hoe hij doet, maar wel hoe jij ermee om gaat.
Je weet het waarschijnlijk wel, maar je wil hem niet kwijt vanwege jouw afhankelijkheid. En zijn humor. En dus pik je alles wat hij doet.

Ik zou als ik jou was heel snel hulp hiervoor zoeken, want deze man maakt jou en je kinderen kapot, vervreemdt de kinderen van hun eigen vader, jou van je sociale contacten... Hij laat je keihard barsten (zoals op het vliegveld en nu je ziek bent).
En dat is niet te veranderen. Maar wel de manier hoe jij er mee om gaat.

Volgens mij zit ik er niet ver naast als ik aanneem dat hij ook wel eens tussen jou en je kinderen probeert te komen. Want die belemmeren ook dat jij zijn exclusief bezit bent. Hij wil maar één ding: een neukertje met een schoon huis dat 24/7 zijn exclusief bezit is en op commando opzit en pootjes geeft.

Alleen maar omdat jij niet alleen kan zijn...

Wat wil je daaraan doen? En als je jezelf niet goed genoeg vindt om er wat aan te doen, wil je het dan voor je kinderen doen die nu een geweldig voorbeeld krijgen hoe het niet moet en daar zelf ook onder lijden?

Hoe ver moet hij gaan voor je ook zegt "nu gaat het niet meer"?

je hebt gelijk

in wat je schreef. Ik pik ook veel te veel en ook idd om hem tevreden te houden en daardoor ook gezelligheid en liefde te krijgen.

tis gewoon niet te snappen dat iemand zoiets kan doen en ook niet uit zichzelf zelf beseft ik ben nu te ver gegaan en biedt excuses aan want dat doet hij heel soms als ik zeg dat hij nu echt sorry moet zeggen.

Maar tis meer de stap om deze relatie te verbreken vind ik lastig maar weet heel goed dat dit niet zo kan. Ga eraan onderdoor en moet mezelf en de kids vooraf gaan zetten

bedankt voor de reactie

Labiele man

Het lijkt mij een labiele, egocentrische man die, als jij ziek bent en jij hem nodig hebt, te labiel is om iets voor jou te doen. Hij kan prima partners uitkiezen want hij is met iemand die geeft en geeft en geeft. Wees blij dat je alleen een griepje had en geen psychische nood (overlijden of ziekte van een van je naasten). Hij trapt je namelijk nu al op je ziel.

Je kan je blijven afvragen hoe het toch komt dat hij zo reageert maar feit is dat hij zo reageert. Hij kan je niet tot steun zijn op een manier die jij nodig hebt en misschien wil hij het ook niet. Hoe dan ook, je zal het niet krijgen, behalve gedoe, en dat lijkt mij de voornaamste reden om te maken dat je snel weg bent bij deze man. Als je bang bent voor zijn reactie als je het uitmaakt, neem flink afstand en laat het doodbloeden: neem geen contact meer op en als hij jou belt, hou het vriendelijk, afstandelijk en vaag.

Sterkte!

Ik begrijp de situatie waar je in zit. En nee, als dat besef er nooit is geweest bij hem zal het ook nooit komen. Hij komt het alleen goedmaken als zijn was weer gedaan moet worden en zijn bed opgewarmd. Sorry dat ik het zo bot uitdruk, maar helaas...

Doodbloeden

Dat doodbloeden van Fruitella is inderdaad misschien nog wel een te behappen manier als je niet in staat bent het uit te maken. Je neemt zelf geen contact op want nu ben je ziek en straks heb je heel begrijpelijk even niet zoveel zin in zijn gezelschap. Als hij belt, reageer je lauw. Afspreken? Nou, volgende week misschien. Nee, ik ben nu nog te moe en morgen heb ik met een vriendin afgesproken en de dag daarna moet ik kind helpen met zijn huiswerk en ik heb ook maar 24 uur in een dag en twee handen. Gesputter: jammer, afgesproken is afgesproken. Zeg gewoon dat hij maar in zijn eigen huis moet slapen als hij nachtdienst gehad heeft en rust wil (volkomen logisch!). Als je afspreekt, spreek dan alleen bij hem thuis af, daar is het immers schoon en netjes en rustig. Kook niet meer voor hem, maar zeg dat je niet zoveel zin in koken hebt. Kan hij niet eens koken? Of stel voor (op zijn kosten - jij zit krap) een pizza te bestellen of uit eten te gaan. Nodigt hij zichzelf uit om bij jullie te komen eten? Kook iets wat hij niet lekker vindt. Hij kan best zijn eigen was regelen. Lukt het je niet om dat te zeggen, "vergeet" zijn was maar eens een paar keer. Sorry, druk gehad, niet aan gedacht. Seks? Sorry, vandaag geen zin (volgende keer ook niet, trouwens). Ik vermoed dat zijn zogenaamde liefde dan heel snel bekoelt.
Mocht hij vragen wat er is, dan kun je heel eerlijk zeggen dat je nu begrijpt dat hij zijn ware gezicht en gevoelens heeft laten zien toen je ziek was en op het vliegveld en dat je moet nadenken of je wel een relatie wilt met zo'n soort man.
Zo hoef je hem nergens van te beschuldigen en hou je het bij jezelf. Wil jij zo'n man? Ik denk het niet.

een combinatie van Draka en Alti

1) je grenzen trekken.
2) dood laten bloeden.

Mijn grens trekken zou trouwens zijn: ik heb je niet meer in huis want ik wil niet meer weg omdat jij bij mij je nachtdienst moet wegslapen hier en ik weiger nog commentaar te horen over mijn huishouden en mijn manier van co-ouderschap en sociale contacten. En ik ben ook niet meer je huishoudster omdat ik dat niet doe voor mensen die me respectloos behandelen. En ja, daar zul je vast je mening wel over hebben, en dat het aan mij ligt. Jammer dan.

Dit is mijn uitspraak en hier zult u het mee moeten doen

En zelf hulp zoeken om je grenzen te leren trekken blijft mijn andere advies. Hoe ging dat in de relatie met de vader van je kinderen?

Waarom hou je van hem?

Weet je zeker dat je niet bij hem bent omdat je eigenlijk denkt 'beter iets dan niets'? Zo klinkt het voor mij wel. Volgens mij heb je al eerder gepost over deze man. Was toen ook het advies veelal om het uit te maken. Wat houd je tegen? Bij hem blijven om lessen te leren zou ik niet doen. Hij klinkt weinig liefdevol en gevend. Stuur gewoon een whatsapp; 'ik ben er klaar mee, ik denk dat je ook wel snapt waarom. Zo niet ben ik natuurlijk bereid het uit te leggen. Ik vind het heel erg jammer dat het zo moet lopen maar hier kan ik niet tegen. Of je bent er voor me, of niet. Jouw keuze is blijkbaar niet. Balen. ' of zoiets.....

on topic

Waarom blijf,je,bij hem?

Wat levert het je op?

En wat vind je zelf van jullie relatie als voorbeeld voor je kinderen?

Vinden je kinderen hem leuk? Leuk als hij er is?

Nb. Herken je verhaal, het gedrag van je vriend, wel een beetje. Heb ook een moeilijke man.

Maar ik woon samen met mijn man, heb kinderen samen met mijn man en we zijn al meer dan 25 jaar samen en hebben veel leuke dingen meegemaakt. Dat wil ik niet zo.aar weggooien.

Jouw situatie is wat dat betreft heel anders.

Ik zou er nu echt mee stoppen, zou er klaar mee zijn. Hij,is niet goed voor je zelfvertrouwen. Dit verdien je echt niet, hoor.

Sterkte met dapper zijn en er een einde aan te maken, de relatie dan .

Heeft hij jouw huissleutel?

Ben je gelukkig?

Dat is misschien de vraag die je je moet stellen. Vandaag en de komende dagen een paar keer per dag.

Ik heb ook moeilijke tijden gekend, maar was/ben altijd gelukkig geweest, ondanks,mijn moeilijke man.

De vraag is of jij dat hebt. Je klinkt niet zo.

Als blijkt dat jij door de,hele situatie je eigenlijk aldoor (of heel vaak) niet gelukkig voelt, dan is het misschien duidelijk voor jou dat je hiermee moet stoppen.

Overigens: ik denk dar jij gezien jouw kinderen (niet de zijn) sowieso veel reden hebt om met hem te breken. Ik geloof niet dat je op hem moet oefenen. Je klinkt daar niet sterk genoeg voor en volgens mij kan je slecht tegen hem op.

Durf je het wel uit te maken met hem, gesteld dat je het zou willen?

jee dames

We gaan wel weer lekker hier. De man is intussen een monster geworden hier.
Kan best een monster zijn, weet ik veel, maar dat lees ik helemaal niet!
Ik lees over een man met sterke en zwakke, negatieve en positieve kanten. Het klinkt bijna als een mens
Maar jullie zijn vast allemaal perfect...

Verder lees ik over een vrouw die haar grenzen NIET stelt. Discussies aangaat die ze niet aan wil gaan. Zich veel teveel aantrekt. (Zijn kritiek) Enorm op hem leunt. Hij mag haar financieel bijstaan. Dat geld moet ergens vandaan komen uiteraard. Maar als hij dan kiest voor zijn eigen rust omdat hij werkt, en dat zal al genoeg kosten icm zijn stoornis, is hij egoistisch want hij moet haar verzorgen. Pfft. Misschien niet al te aardig van 'm, (maar ben zelf ook niet zo zorgzaam, maar heus leuk mens!) maar dat maakt hem geen monster.