zo enorm moe gestreden maar nog zo waardevol

Samengevat

Jullie hebben twee jaar een relatie, waarvan het al 3+3+2 maanden slecht gaat? Dan lijkt het mij tijd om daaraan je conclusies te verbinden. Na zo korte tijd moet het gewoon nog leuk zijn.

Maar...

Even inhoudelijk, want ik heb niet meer dan 1 concreet gegeven over wat er misgaat en dat is dat zij zich irriteert dat je steeds te laat komt?

Even objectief gezien, kun je over het algemeen uit een negatieve spiraal komen door consequent op de kleinste positieve dingetjes te letten en daarover te communiceren. Je zit nu als het ware steeds op te letten of het "weer"gebeurt...en vervolgens wordt daar dan ruzie over gemaakt neem ik aan. En dat helpt niet. En voor ruzie maken zijn er altijd twee nodig. je hoeft niet altijd de discussie aan te gaan, je kunt ook gewoon sorry zeggen als je te laat was bijv. en er verder niet in blijven hangen.

Tja

Je bent niet getrouwd met haar, hebt geen kinderen met haar?
Dan zou ik er de stekker uit trekken.
Sorry hoor met al 2x uit elkaar geweest in zo'n korte tijd.
Tijd om elders in te gaan investeren.
Dit gaat op lange termijn toch niet goed.
Kort door de bocht? Ik ben het eens met Katniss
Ik denk van niet.
Je ontmoet vast wel weer een leuke vrouw waarmee je een fijne relatie kunt opbouwen zonder deze toestanden en dat verdien je ook.
Sterkte en ook succes!

Zonde van je energie, dit gehakketak

Ik word al moe als ik het alleen maar léés...

Wat een raar iemand ook, die vriendin van je. Dus als jij jezelf niet uitgebreid verantwoord, mag je niet binnen komen??? Is echt niet normaal hoor. Komop, je bent een volwassen kerel met een léven. Er is vast ergens een leuk iemand die daar heel anders mee om gaat.

Stoppen dus, lijkt me.

Hormonen

In de eerste 1 a 2 jaar van een relatie spelen verliefdheidshormonen nog een rol. Dankzij die hormonen heb je een roze bril waardoor de relatie prettig loopt. Na 1 a 2 jaar verdwijnen die hormonen, en dan komt de eerste relatietest: vind je elkaar ook nog leuk als je geen hormonen meer hebt als ultiem smeermiddel?

Dat de eerste 14 maanden goed liepen zegt niets. Daarna zie je pas elkaars ware gezicht. Veel mensen proberen dan het weer goed te krijgen want het was in het begin wel goed. Maar dat is onzin: je ziet nu voor het eerst elkaars echte gezicht.
En als dat ware gezicht niet fijn is: kappen.

als dit nu al fout gaat...

hoe dan na 10 jaar? ik zou ook mijn conclusies trekken.

Communicatie verbeteren?

Persoonlijk vind ik de reacties hierboven erg kort door de bocht. Je geeft ook zeer duidelijk aan dat je relatie voor jou ook zeer waardevol is. Ook lees ik dat je een kort lontje hebt wanneer je vriendin aangeeft iets niet prettig te vinden ervaar jij het als kritiek en loop je weg. Zij zal op het wegloopgedrag ook niet fijn op reageren, actie-reactie. En voor je het weet heb je om het minste of geringste ruzie, zeker wanneer zij ook wegloopt wanneer jij aan haar aangeeft haar in jouw ogen verwijten niet prettig te vinden.
Je hebt beide je eigen manier van communiceren en zeker na het verdwijnen van de roze bril worden deze verschillen meer en meer zichtbaar en worden van beide kanten persoonlijke grenzen aangegeven. Dit is een hele normale verschijning in een relatie. . Als jij van haar houdt en zij van jou en jullie hebben beide de intentie om bij elkaar te willen blijven dan zou ik je willen adviseren om op een moment dat jullie blij zijn met elkaar een open gesprek te hebben om erachter te komen wat de pijnpunten van de ander zijn. Ik denk niet dat haar echte probleem is dat je vijf minuten te laat bent maar misschien hebben zich vaker dit soort situatie voorgedaan en denkt ze dat het desinteresse is van jou of ze hartstikke moe na een lange werkdag waarna ze ook nog een kind van de opvang moest halen en boodschappen doen en eten koken en kan ze door de moeheid net die vijf minuten te laat van jou niet hebben en uit ze zich niet handig waardoor jij alleen het verwijt hoort en daar boos op reageert. En zi kunnen er tig achterliggende redenen zijn waardoor ze ergens moeite mee heeft en dit niet handig uit. Dat zelfde geldt natuurlijk ook andersom, vat jij iets te snel als verwijt op wat zo niet is bedoeld?
Probeer eens met elkaar rustig een gesprek te hebben en afspraken te maken hoe je met elkaar wil omgaan en wat daar voor nodig is. Jullie zijn beide volwassen en hebben wellicht al een leven met een andere partner achtende rug waar er heel andere rolpatronen waren en die je gewend bent. Zoek naar het evenwicht dat je met elkaar wilt vinden en als daar relatietherapie voor nodig is om goed met elkaar te leren praten doe dat dan als je de relatie beide waardevol vindt en je er zonder hulp niet uit komt

Ik begrijp het niet

Wat is er dan nog zo waardevol in jullie relatie? Daar ben ik echt heel erg benieuwd naar.
Aan wat ik van je lees kan ik ook maar een conclusie hangen, wegwezen! Als je nu na twee jaar al moegestreden bent, dan wordt dat alleen maar erger. In mijn ogen is een relatie waardevol als je wordt geaccepteerd zoals je bent. De beste voorspeller over hoe iemand gaat reageren in de toekomst is het verleden. Dus is dit wat jij wilt, wil jij op eieren lopen voor je vriendin? Wil jij jezelf iedere keer moeten verantwoorden aan haar? Probeer eens heel objectief te kijken naar hoe jij in deze relatie staat, wat zou jij jezelf aanraden?

In jouw reacties lees ik dat jij het eigenlijk al weet, dat jij met het posten hier je vermoeden bevestigd wil hebben.

Wellicht zijn de meeste reacties wat negatief, maar besef wel dat de meeste mensen hier behoorlijk wat levenservaring hebben.

Uit jouw verhaal lees ik dat jij over jouw grenzen heen laat lopen, waarom doe jij dat? Hebben jullie wel dezelfde doelen in het leven, dezelfde instelling?

waardevolle relatie

Er moet wel iets héél goeds tegenover staan om deze relatie toch waardevol te maken.

Chef-kok

Ik denk dat de vrouw heerlijk kan koken maar een hekel heeft aan laatkomers omdat haar kunstwerk dan staat te verpieteren.

TS geeft aan dat er ruzies zijn geweest en dat hij ook fouten heeft gemaakt. Ik denk dat we niet het hele verhaal lezen.

Tweelingzielen

Dat zijn die hormonen.

Kortom

De geschiedenis met haar ex speelt nu weer heel hevig, roept allerhande gevoelens bij haar op.
Vervolgens krijg jij die op je boterham, en ben je het er roerend mee eens dat het jouw "schuld" is, en dat jij daar dus iets aan moet doen.

Heb ik het zo correct samengevat?

Alleen nog een oprechte vraag van mij: "Waar ben je nu helemaal mee bezig?" Zij kan niet of slecht omgaan met haar verleden, en vervolgens ben jij de verantwoordelijke daarvoor?

Wiens gevoelens en verwachtingen zorgen nu voor deze hele heisa? Die van jou of die van haar?

Haha Katniss

Dat dacht ik ook meteen...

PBA: ik begrijp dat jullie niet samen wonen. Ik zou even een weekje pauze nemen, en dan kijken hoe je gevoel is. Eerlijk zijn naar jezelf.

Iemand gaf mij ooit deze tip: ga ontspannen op bed liggen en denk aan je partner. Laat het gevoel wat over je komt als je aan haar denkt toe en kijk eens wat dat is. Is dat opluchting, verliefdheid, verlangen, de gedachte dat je niet zonder haar wilt/kunt, of opluchting bijvoorbeeld. Of word je bang bij de gedachte haar te verliezen.

Kijk natuurlijk is het zo: waar twee vechten hebben er twee schuld. Maar nogmaals, ik word er al moe van als ik het alleen al lees...
Onthou, je kunt een ander niet veranderen. Dus denk niet dat je als ridder op het witte paard je vriendin kunt gaan redden en de handschoen oppakken. Zo werkt het niet, dat moet je vriendin zelf doen.

Het lijkt mij nu al veel te veel op een aantrekken/afstoten-relatie waar iemand hierboven je ook al voor waarschuwde.

Neem lekker een weekje even afstand, kom tot jezelf, en kijk dan nog eens naar de hele boel...