Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

liedewij

liedewij

23-03-2009 om 14:10

Wie is god..

Ik had beloofd een draadje te starten...maar merk dat ik huiverig ben. Ik vind het moeilijk onder woorden te brengen hoe ik God zie en hoe Hij is. Of Hij almachtig is en alles bestuurt. Ik ben huiverig omdat woorden zo snel verkeerd geinterpreteerd kunnen worden. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik de wijsheid niet in pacht heb, dat wat ik schrijf mijn beleving en gedachtes zijn. Ik heb absoluut niet de behoefte mensen te overtuigen.
Ik geloof,Starry Night, dat God zorgt voor zijn wereld en mensen. Dat Hij mensen inderdaad als instrument gebruiken kan maar dat wij niet willoos alles ondergaan. We hebben verstand meegekregen om verstandig te handelen en zijn dus zelf verantwoordelijk voor wat wij doen. We zijn geen marionetten waar aan de touwtjes getrokken wordt. God wil ook dat wij zelfstandige wezens zijn. Hij dwingt ons het geloof in Zijn zoon niet af maar geeft ieder mens een keus. De bijbel is de handleiding. Maar helaas voor velerlei uitleg vatbaar zoals blijkt. Ik lees hierin een rode draad en dat is dat God van ons houdt(Hij heeft ervoor gezorgd dat er geen barrieres meer zijn tussen Hem en ons) en dat wij mogen genieten van ons bestaan. Dat wij onze naaste lief moeten hebben( poeh, soms al een moeilijke taak) en bewust met de schepping om moeten gaan. Als je hierover nadenkt heeft dit gevolgen voor je praktische manier van leven. Ik lees de bijbel wel degelijk als een oud boek uit een andere tijd/cultuur. Ik lees meestal geen pasklare antwoorden en al helemaal niet voor moderne ethische vraagstukken. Ieder mens maakt hier zijn keuzes in en het is goed om daar goed over na te denken. En voor ogen te houden dat je verantwoordelijk bent voor elkaar en voor de schepping.

Eerlijk gezegd weet ik niet eens of het allemaal zo belangrijk is. Soms denk ik wel eens dat wij allemaal nog voor verrassingen komen te staan. Dat wij met onze menselijke geest en beperkingen wel proberen om vat te krijgen op "God" maar dat het zo eenvoudig niet is.

Nou ja, zomaar wat gedachtes die in mij opkomen.

groeten Liedewij


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Voor mij...

Wat mooi gezegd Liedewey, knap verwoord! En ook dapper dat je het doet, want er zal mss. commentaar op kunnen komen. (wellicht net als op mijn bericht).

Voor mij is God, Diegene die mij heeft gemaakt, uit liefde en Die wil dat ik Hem lief heb.Ik, als zondig mens, zal nooit zo lief kunnen hebben als Hij verdient. Hij heeft Zijn Zoon gestuurd om mij te redden, uit liefde voor mij.Ik geloof in Jezus, als Zijn Zoon en redder van mij, en als kado mag ik het eeuwige leven hebben. Jezus is voor mij gestorven en opgestaan en is nu in de hemel, bij God.
God is voor mij Alwetend, Almachtig. En de Bijbel zie ik als Waarheid en neem ik aan als antwoord op mijn vraag: Hoe kan ik proberen te leven, zoals God mij bedoeld heeft.

Ik ben benieuwd hoe anderen Hem zien, of niet zien....?

Lisa

Lisa

24-03-2009 om 09:45

Liedewij

Ik vind het ook knap dat je je zo verwoorden kan, vind het mooi als mensen pogen uit te leggen wat ze vinden/denken.
On topic: ik worstel altijd zo met de verantwoordelijkheids vraag, is God degenen die ons stuurt (instrument) of bepalen wij zelf wat we doen en is God meer een vader/vriend bij wie je terecht kunt voor steun en medeleven/liefde?
Bij de alwetende almachtige heb ik altijd zo'n moeite dat Hij niet al ons lijden kan wegnemen/oplossen. Ook denk ik niet dat Hij een loket is waar je naar believen met gebeden verzoeken in kan dienen.
Voor mij (persoonlijk dus) zijn Hij en moeder maria meer steun en toeverlaten, waar je je gedachten/verdriet/vreugde/dankbaarheid mee kan delen en in moeilijke tijden op kan steunen, meer de vriend/vader gedachte.
Nu ja, het is verre van simpel, ben benieuwd naar anderen,

Lisa

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

24-03-2009 om 14:58

God is voor mij

Zo Liefdevol, trouw,mijn toevlucht ,steun en toeverlaat,
de rots waarop ik sta.
Ik geloof dat het God is die mij leid maar dat ik ook een eigen keuze heb.
Dat het aan mij is of ik mijn ogen gericht heb op Hem die mij leid en een plan heeft met mijn leven.
Dat het ook aan mij de keuze is om te willen luisteren of hem te willen volgen of dat ik mijn eigen koers vaar.
Ik geloof ook dat God mij gebruiken wil als instrument omdat God samen wil werken met mij/ons om tot zij doel te komen.
Ik geloof dat God zoveel groter is dat wij als mensen
daar met ons beperkte verstand gewoon eigenlijk niet bij kunnen.
En eigenlijk maakt dat dat ik nog nieuwsgieriger wordt naar wie Hij werkelijk is .
God is mijn Hemelse vader,
heel anders dan aardse vaders.

Ik kan me een leven zonder hem niet meer voorstellen.

Een van de mooiste liedjes die ik ken
zegt:
ik heb Jezus nooit gezien (martin brand)

en daarin zingt hij o.a.:
sinds ik Hem mijn hart gaf heeft mijn hele wezen God herkent......
en zo ervaar ik het inderdaad.

*Lotus*

*Lotus*

24-03-2009 om 16:27

Hmm

Wat ik altijd zo jammer vind is dat ik het jargon niet begrijp.
Wat bedoel je met de rots waarop ik sta.
Ik denk dat als God zou bestaan iedereen het zou moeten kunnen begrijpen, maar door bepaalde jargon en religie is het niet meer begrijpbaar.
Dus voor mij is God een vaag iets.. iets niet begrijpbaars.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

24-03-2009 om 19:14

Lotus

Je schrijft:Ik denk dat als God zou bestaan iedereen het zou moeten kunnen begrijpen, maar door bepaalde jargon en religie is het niet meer begrijpbaar.

Ten eerste wil ik aangeven dat wat al eerder geschreven werd dat het niet is om mensen te overtuigen maar om
aan te geven wie God voor je persoonlijk is.....

Maar nu je toch om antwoord vraagt op iets dat ik schreef ,zal ik ik proberen of ik je kan uitleggen waarom ik die uitspraak gebruik.

Jezus sprak in gelijkenissen.
Juist denk ik om mensen aan het denken te zetten,ze iets te willen leren,zelf te laten onderzoeken.

In matteus 7 staat het verhaal over een man die zijn
huis bouwde op een rots en een man die zijn huis bouwde op zand.

Toen storm en regen en wind zich op het huis op de rots stortte hield dat huis stand.
Maar het huis op het zand stortte in.
Dus nu terugkomend op Wie God voor mij is.....

Ik geloof in God en Hij is dus mijn Rots,mijn fundament.
God beloofd mij niet dat we ik geen tegenslag krijg
Maar beloofd mij wel een behouden aankomst.
En dat is wat mij ongelooflijk veel steun geeft in het leven...
Ik ben niet alleen....

tonny

tonny

24-03-2009 om 19:18

Tja, dat jargon...

dat maakt gesprekken tussen gelovigen en niet-gelovigen er niet eenvoudiger op...

Vertellen wie God voor mij is, vind ik nu veel moeilijker dan toen ik 18 was. Kreten en bekende termen voelen al gauw aan als incompleet en onbevredigend.

Ik ervaar God als een kracht in mijn leven, als wijsheid, als leiding, als bemoediging.
Maar hoe en wat God precies is, dat gaat mijn verstand te boven. Woorden schieten tekort.

Tonny

Zonder jargon --- en wat ik geloof

Kunnen we het geloof uitleggen zonder het jargon te gebruiken? Ik denk het wel, ook al zal het moeilijk zijn. De gemiddelde kerk waar je als nietgelovige binnenstapt, zul je niet snappen. Termen vliegen je om de oren, zowel in de pkn-kerken als in de evangelische kerken. Dat vind ik zoooooo jammer!!! De kerk zou drempelloos moeten zijn! Ik doe mijn best het zo helder mogelijk te verwoorden:
- Ik geloof dat God het leven gemaakt heeft, op welke manier en in welk tijdsbestek dan ook, daar gaat het mij totaal niet om, maar het léven..... dat kunnen mensen niet maken.
- Ik geloof dat God zowel een soort vriend als een soort vaderfiguur is (zonder dat ik een mensfiguur voor ogen heb, ik heb helemaal geen beeld voor ogen eigenlijk), waar ik altijd bij terecht kan door gewoon tegen Hem te praten, op elk moment van de dag en op elke plaats in deze wereld. Ik geloof dat Hij altijd luistert, niet altijd doet wat ik wil of vraag, ik geloof dat Hij alles ziet wat gebeurt, en alles voelt wat ik voel (en daarom voel ik me altijd zó begrepen door Hem, zelfs als ik de woorden niet kan vinden om tegen Hem te praten)!
- Ik geloof dat God alles kan, maar niet zomaar alles bestuurt, omdat Hij de mensen zelf verantwoordelijkheid gegeven heeft. Ik geloof wel dat hij kán ingrijpen, maar het niet altijd doet (en hoe dát zit, waarom soms wel en waarom soms niet, dat weet ik écht niet, ik weet dat het tegenstrijdig klinkt met het volgende punt, maar zo geloof ik het echt).
- Ik geloof dat God liefde is, dat Hij het lijden niet wil, dat Hij van álle mensen houdt, dat Hij graag wil dat alle mensen ook van Hem houden en bij Hem willen horen. Ik geloof dat als je bij God wilt horen, dat je daar niets méér voor hoeft te doen dan het gewoon tegen Hem te zeggen.
- Ik geloof dat Jezus niet alleen echt bestaan heeft als mens, maar dat Hij ook de Zoon van God is, hoe moeilijk dat ook uit te leggen is. Ik geloof dat God zijn zoon mens liet worden op de aarde om de mensen te laten zien hoe God graag zou willen dat je leeft, en ik geloof dat Jezus toen Hij stierf, alles heeft vergeven (weggedaan, gewist zeg maar) wat alle mensen ooit verkeerd deden of nog gaan doen! Ik geloof dat Hij echt is opgestaan uit de dood en naar God is teruggegaan, waar Hij nu nog is.
- Ik geloof dat God zijn adem zeg maar (de "Heilige Geest") in ons heeft geblazen, zodat we ons geholpen voelen in ons leven. Aiai wat is de Heilige Geest moeilijk te bevatten, laat staan uit te leggen!
- Ik geloof dat Jezus ooit terug zal komen op de aarde. En dat er een nieuwe aarde komt, waar alles goed zal zijn, en waar we bij God en Jezus zullen zijn. En dat iedereen die dat wil, hoe je leven ook geweest is, daarbij kan horen. Je hoeft het alleen maar te zeggen. Of zoals een mooi lied zegt: "Kom tot de Vader, kom zoals je bent.... Hij wacht alleen nog maar totdat je komt".
Hoop dat ik een beetje duidelijk was. Anders roep maar

Vergeet ik nog

- Ik geloof dat de bijbel door God gegeven is (via mensen die hem schreven) als een leidraad voor het leven. Moeilijk boek hoor, soms snap ik het totaal niet! Gelukkig komt er over 5 jaar een versie in "gewone taal"

Toch wel raar

eigenlijk? Zeggen wat/wie God voor jou is. God IS. punt. Ons geklungel om er dimentie aan te geven, dat deel te belichten wat ons het beste uitkomt, of wat ons het meest aanspreekt is toch wel behoorlijk tekortkomend lijkt me. Beetje zoals de vergelijking met....wat was het een olifant? Van wie ieder maar een klein deel ziet en dan denkt dat dat een olifant een staart is, of 1 poot heeft, of een groot oor is, maar niemand het geheel kan zien.
Maar goed, mijn stukje beperkte zicht: schepper, trooster, bron van liefde, vader.

*Lotus*

*Lotus*

26-03-2009 om 10:39

Sorry beetje late reactie

Ik vind het erg mooi Geerke hoe jij geloof beschrijft.
Ik ben zelf christelijk opgevoed en dan zeiden ze altijd dat je het geloof moest voelen. Maar hoe dan? Je ziet niks.. ik weet niet wat voor voorstelling ik erbij moet maken. Dan kan je zoiets toch niet voelen?
Misschien denk ik te nederlands.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

26-03-2009 om 22:15

Lotus

het geloof voelen?
hmmm dat vind ik best lastig als je vraagt hoe dan...
ik snap wel dat je dan bij jezelf denkt huh?? hoe doe je dat?

Ik denk dat geloven is...een keuze maken te geloven dat God er is.
Maar ik denk ook dat je God niet altijd voeld.
Je geloof ook niet altijd voeld...
als je op je gevoel alleen afgaat kom je (lijkt mij ) toch ook bedrogen uit want je gevoel gaat alle kanten uit?
Maar God is er ,of mijn gevoel nu wel ofniet mee wil werken...en mijn hoofd weet dat,gelooft dat ook .
dus tja lastige idd!

Ik geloof wel dat als je de keuze maakt voor God
dat God je dan soms kan raken dmv een lied of tekst in de bijbel...en dat dat dan iets is wat je voelen kunt....

pfoeh...zoals jouw familie het beschrijft daar kan ik ook niet zo heel veel mee merk ik...maar t zet me aan het denken dat wel!

*Lotus*

*Lotus*

27-03-2009 om 10:29

Ja lastig beetje ot

Geloven is een keuze maken dat je er ergens in gelooft.
Maar je gelooft ergens in als je er van overtuigd bent.
Die overtuiging, komt dat dan door een gevoel of dat je dat geloof het meest waarschijnlijke lijkt of..
Toevallig zag ik gister een programma van bnn volgens mij.
Dat heet zooo 30. Hier werd ook gezegd dat als mensen rond de 30 gelovig zijn opgevoed en altijd hebben gelooft dit ineens in twijfel gaan trekken. En juist als je niet gelovig opgevoed bent dat je dan op zoek gaat naar het spirituele. Dit zou te maken hebben met de pyramide van Maslov. In westerse landen bereiken we al zo snel de top (zingeving) dat we niet meer weten wat nou waar/ niet waar is en wat we willen geloven enz.
Maar nog even terugkomend.. wat heeft jullie overtuigd tot het christelijke geloof? En hoe of wie heeft je God beeld gevormd?
Als ik te nieuwsgierig ben moet je het zeggen hoor!

Leonhard

Leonhard

27-03-2009 om 11:21

Lotus

Mijn vragen c.q. twijfels zijn beantwoord door het gedachtengoed van dominee Klaas Hendrikse.

God is niet almachtig. God bestaat niet.
Maar je kunt er wel in geloven en, kernstuk, je kunt hem ervaren.

Dit maakt het persoonlijk en bevrijdt je van een hele ris theologische probleemstukken. Want alles over 'boven' komt van 'beneden'. Al is de grote goegemeente het daarmee meestal niet eens...

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

27-03-2009 om 12:41

Lotus

pfffff weet je wat ik lastig vind?
om het onder woorden te brengen dat een ander het begrijpt

Ik wil het wel proberen maar vraag me af of het me lukt om dat te verwoorden.

Als kind werden wij gelovig opgevoed.
Toch uiteindelijk omdat beide ouders verschillende opvattingen hadden en een van beiden flink weerstand bood hebben ze het gelaten bij bidden voorr het eten en bijbel lezen na het eten.
echt gesproken werd er niet over.

Later bekeerde een van beiden zich maar sloeg enorm door daarin zo dat het opbsessief gedrag werd.
Gevolg was van mijn kant enorme aversie....
zo kon het geloof niet zijn bedoeld....
ik heb jaren een aversie gehad tegen mensen die goed bedoeld een bijbel tekst gaven om te bemoedigen ofzo.
Want dat herrinnerde mij aan het hersenspoelen dat bij ons thuis vaak hetgeval was.
Maar diep in mij had ik altijd wel een Gods besef ofzo.
Ik bad wel ,maar hield mijn geloof bij mezelf....

Tot ik jaren geleden in de kerk kwam omdat mijn zoon graag wilde gaan uit nieuwsgierigheid .
Toen ik daar kwam,merkte ik dat niet alle christenen zo zijn als mijn vader!
en ik merkte dat mensen oprecht waren,maar ook oprecht geloofden....
Langzaamaan ging ik vaker naar de kerk,
nieuwsgierig waarom de ervaring in die kerk met die mensen zo anders was.
En nieuwsgierig naar wat zij hadden dat ik niet begreep...
Ik ben een alpha cursus gaan volgen uit die nieuwsgierigheid naar wie die God dan eigenlijk is,
en waar de basis van het geloof werd uitgelegd op een
heel vrijblijvende wijze zonder dat gehersenspoel.
Voor mij was het het puzzelstukje dat op de lege plek viel....
ik ging meer begrijpen van de bijbel,het hoe en waarom,
en wat je zegt...het was voor mij zooo logisch toen ik de basis ging begrijpen.....
dat ik het ook kon geloven!Nu begreep ik het en leek het of die God van zo ver in de hemel (zoals ik altijd ervoer)ook heel dicht bij mij was gekomen .....

Voor mij was het nooit een vraag geweest of er een God was................maar voor mij was God in de hemel.
En niet iemand die echt ook dicht bij kan komen.
maar nu ging ik iets meer begrijpen van het geheel....
en dat was denk ik het moment waarop het geloof mij raakte...
waarop ik kon ervaren dat God IS zoals Silone al schreef.

maar of dit een antwoord is waar je iets mee kunt...
Ik heb werkelijk geen idee....
Tis niet bedoeld te overtuigen...
puur getracht uit te leggen hoe het mij is vergaan ....
en hoe ik erin sta...
maar ik blijf ook denken dat woorden tekort schieten.
Ik geloof wel dat als je openstaat voor God dat
je dan ook kunt gaan zien wie Hij is .
Ik geloof dat God ons niet dwingt van Hem te houden,
dat ie ons daarin een keuze laat.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

27-03-2009 om 12:45

Lotus nog iets...

ik denk dat ieder vogeltje zingt zoals ie gebekt is.
Het ene mens is een gevoels mens...en die gaat op zijn gevoel af en gaat vandaaruit opzoek naar bevestiging van datgevoel.
Anderen zijn misschien meer dat ze op onderzoek gaan
en aan de hand van de feiten die er liggen overtuigd raken en dat het gevoel komt daarna???

tonny

tonny

27-03-2009 om 16:40

'doet god ertoe?'

Van de week was er vanuit onze kerk een lezing georganiseerd; hierin voerde prof. dr. Palmyre Oomen het woord over 'Wetenschap en geloof; wat doet God in deze wereld? Doet God ertoe?'

Zij is bioloog, theoloog en filosoof en hield een betoog dat tot nadenken stemde en me hielp op een andere manier tegen het 'vraagstuk God' zoals dat in deze draad ter sprake komt, aan te kijken.

Google maar eens op haar naam.

Tonny

Helaas

niets inhoudelijks kunnen vinden van de lezing van Palmyre Oomen.

Lisa

Lisa

31-03-2009 om 09:38

Jasset/tonny

Ik heb ook gegoogled, maar niet makkelijk een stuk te vinden. Misschien Tonny, heb jij nog concrete tip voor ons? Ik vind de combinatie van de wetenschap met filosofie/theologie een hele interessante, Lisa

tonny

tonny

01-04-2009 om 22:47

De lezing heb ik niet op papier

en het was net wat je ingewikkeld om hier na te vertellen... Morgen is er een 'napraat-avond', wie weet steek ik daar nog wat van op.

Als je op haar naam googlet, zie je wel welke filosoof voor haar van belang is in haar gedachtengang. Ik meen dat het Whitehead was.

Tonny

Starry Night

Starry Night

09-04-2009 om 00:04

Excuses liedewij!

Want je startte deze draad n.a.v. een discussie met o.a. mij en vervolgens ging ik weer eens een van mijn Ouders Online-loze fasen in...

In grote lijnen wel de draad gelezen zojuist. Wat mij opvalt is dat de rode draad van wat of wie God is eigenlijk vooral steun, liefde, warmte is en ook vrij persoonlijk gevoeld wordt (vaderfiguur). Klopt dat? Het komt heel positief op me over althans. Ik kom eigenlijk geen strenge, controlerende God tegen.

Overigens was de vraag natuurlijk ook: is God een Almachtige Bestuurder en zijn wij slechts marionetten? Of hebben we ook eigen veantwoordelijkheden en mogen we dus best als mens ingrijpen in sommige processen binnen dit leven? Laat je alles aan God over, of kun je menselijk ingrijpen beschouwen als het inzetten van een instrument (door God)? M.a.w.: is euthanasie (bijv.) een ongeoorloofde streep door God's plan? En als dat zo is, waarom zou kunstmatige levensverlenging dan wel zijn toegestaan? In beide gevallen grijpt de mens in.

En de vraag is dan: vinden jullie dat God de mens o.a. geschapen heeft om dat te mogen doen (als instrument dus)? Of speelt de mens in zo'n geval teveel zelf voor God en zou hij meer God's wil moeten volgen (feitelijk door de natuur zijn gang te laten gaan)?

En als daar een antwoord op is, kun je dat ergens terugvinden of is dat toch vaak gebaseerd op interpretatie?

Starry Night

Starry Night

09-04-2009 om 00:23

Toevoeging

Even citerend:

"Ik geloof, Starry Night, dat God zorgt voor zijn wereld en mensen. Dat Hij mensen inderdaad als instrument gebruiken kan maar dat wij niet willoos alles ondergaan. We hebben verstand meegekregen om verstandig te handelen en zijn dus zelf verantwoordelijk voor wat wij doen. We zijn geen marionetten waar aan de touwtjes getrokken wordt. God wil ook dat wij zelfstandige wezens zijn. Hij dwingt ons het geloof in Zijn zoon niet af maar geeft ieder mens een keus."

De vraag die bij mij bovenkomt: hoe zorgt God dan voor zijn mensen? Want Hij zorgt toch aantoonbaar vaak NIET voor zijn mensen? En als we een instrument kunnen zijn, hoe kunnen we dan tegelijkertijd verantwoordelijk zijn? Een hamer bepaalt toch ook niet zelf of hij op een duim gaat slaan of niet? Als we zelf verantwoordelijk zijn, dan impliceert dat toch dat we géén instrumenten zijn?

Overigens voelt mijn niet-geloven niet als keus... Als ik echt kon kiezen, dan koos ik wat jullie geloven, want het lijkt me mooi. Maar ik geloof het gewoon werkelijk niet. Tegen mijn eigen wens in eigenlijk... Om met John Malkovich te spreken: "It's beyond my control."

tonny

tonny

09-04-2009 om 19:42

Gedachten

In de lezing van Palmyre Oomen waarover ik het eerder had, beschreef zij verscheidene gedachten over God, vanuit de filosofie van Whitehead die haar hielp als wetenschapper tevens gelovig te zijn.

In de lezing ging het onder meer over 'Doet God ertoe - hoe werkt God in deze wereld'
Ze legde uit dat God niet is als een bakker die brood bakt (het deeg doet zelf niets, het wordt brood) of als een marionettenspeler die alle touwtjes van de poppen bedient.
Een beeld dat bij mij bleef hangen is dat waarin Oomen God beschreef als dirigent. Zonder dirigent weerklinkt er geen muziek. Hij/zij bestuurt en inspireert alle musici tot hun werk. Maar dat betekent niet dat er geen foute inzet kan zijn, geen valse toon of wat ook. De musici maken er het beste van, maar ze hebben hun beperkingen.

Ik vond het een mooie gedachte.

Tonny

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

09-04-2009 om 20:37

Starry night

quoteverigens voelt mijn niet-geloven niet als keus... Als ik echt kon kiezen, dan koos ik wat jullie geloven, want het lijkt me mooi. Maar ik geloof het gewoon werkelijk niet. Tegen mijn eigen wens in eigenlijk... Om met John Malkovich te spreken: "It's beyond my control."

Byzonder eigenlijk dat je dat zo omschrijft :
dat als je ECHT kon kiezen je zou kiezen wat wij geloven....
omdat het je wel mooi lijkt....

ik weet niet goed wat ik er op zeggen moet....
ik geloof nml zeker dat je echt kunt kiezen....

Ik omschreef eerder een paar regels uit een lied dat ik mooi vind...

en ik zal de link naar You Tube voor een ieder die interesse heeft erbij zetten.......
zoals hij het verwoord...ik vind het erg mooi....


http://www.youtube.com/watch?v=pZZQP_3HytU

Yta Chalne

Yta Chalne

09-04-2009 om 21:11

Starry

Vind ik ook wel interessant, dat je liever wel zou geloven. Persoonlijk zou ik het wel makkelijk vinden om juist níet te geloven, het maakt het leven wel overzichtelijk en eenduidig. Maar ik geloof dus wel, en ik heb net als jij het gevoel dat ik geen keus heb. Als ik er vandoor wil kijkt God telkens teleurgesteld om het hoekje of ik alweer terug kom, dus ik blijf maar in de buurt. Ik heb het geloven wel zesentwintig keer geprobeerd af te schaffen maar dat is me niet gelukt. Ik geloof dus.
Over die vrije wil, ja, die hebben we, maar omdat er bij God geen tijd is weet hij toch al wat wij, met onze vrije wil, gaan kiezen. Hij ziet ons hele leven, als wij er middenin zitten. Vind ik zowel ongrijpbaar als geruststellend. Als ik het allemaal prima kon begrijpen zou het een stuk minder interessant zijn.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

09-04-2009 om 21:46

Nog een reactie starry night (lang)

quote:

Wat mij opvalt is dat de rode draad van wat of wie God is eigenlijk vooral steun, liefde, warmte is en ook vrij persoonlijk gevoeld wordt (vaderfiguur). Klopt dat? Het komt heel positief op me over althans. Ik kom eigenlijk geen strenge, controlerende God tegen.
--------------------------------

Ik ervaar God idd als een liefde volle God die van ons houd,ook van jou...
God is geen olifant in een porceleinkast die ons dwingt van Hem te houden of bij ons binnenstormt.

Ik vind het voorbeeld van de deur heel mooi die ik ooit hoorde....
Hij klopt op je deur maar het is een deur met alleen aan onze kant een deurkruk...Hij wacht tot wij open doen...omdat Hij ons een vrije wil heeft gegeven.

Ik ervaar God als een liefdevolle Vader,
die rechtvaardig is.

Wij als ouders houden van onze kinderen,
maar als je bijv. geen grenzen aangeeft aan je kinderen
en er geen spelregels zouden zijn in je gezin geen basis
regels dan zul je snel merken dat je kind juist de weg kwijt raakt .
Ik geloof dat God ons de tien geboden niet geeft om
met zijn vingertje te wijzen ,maar omdat Hij het beste met ons voor heeft en als onze Vader zoveel van ons houdt
en weet dat bepaalde dingen ons geen goed zullen doen.

Ik geloof ook dat als je als je een goede relatie hebt met iemand dat je dan dingen zult doen maar ook zult laten uit Liefde voor de ander.

En zo ervaar ik bijv.de tien geboden ook,
Ik zie het niet als "ik mag dit niet ik mag dat niet"
Ik streef ernaar vanuit liefde die ik voor God voel me
hieraan te houden....doe ik dat niet...zal dat mij geen goed doen....God weet wat goed voor mij is...
En ik ben niet perfect...ieder mens maakt fouten...zo ook ik,
Maar dankzij Zijn genade dankzij Jezus die voor ons aan het kruis stierf mag ik mij geliefd voelen.

En Ik geloof ook dat een ieder mens door God geschapen is met een hang naar spiritualiteit,een bepaald verlangen...een leegte....die ieder mens wil opvullen.

Om je heen zie je veel gebeuren dat mensen die leegte proberen op te vullen....
met het gebruik van Drugs bijv,
drank, of materialisme,het alsmaar mooiere grotere nieuwere spullen willen kopen,of elke week met een ander in bed ,op zoek naar spanning enz.....
en dat geeft ons eventjes ...een lekker goed gevoel....
maar helaas...tis allemaal zo van korte duur...

En ik geloof dat God ons gemaakt heeft ,omdat hij van ons houdt maar ook omdat Hij ernaar verlangt dat wij
van Hem houden....en Hij ons vervolgens mag vullen met Zijn eindeloze Liefde en kracht.

Het zou zo makkelijk zijn als God een soort Robots van ons gemaakt had,zonder eigen wil....
maar daar had ie geen voldoening uitgehaald...zo kant en klaar.
Ik geloof dat God er voldoening van krijgt als wij uiteindelijk,vanuit onze eigen vrije wil
kiezen om van Hem te leren houden en Hem beter willen leren kennen.
Want dat geeft veel meer waarde ...dan als je iemand probeerd te dwingen van je te houden...vaak werkt dat ook averechts...

Daarbij geloof ik en heb ik zelf aan de lijve mogen ervaren dat als de leegte die wij allen kennen die we allemaal anders opvullen,dat als die gevuld word met de Liefde voor en van de Here Jezus dat mijn leven ineens VOL is en ik eindelijk het puzzelstukje heb gevonden
dat er mistte.
Waar ik jaren naar op zoek was...
een verlangen waarvan ik geloof dat God dat in jou en mij heeft gelegd maar waarvan ik zelf op zoek mocht gaan oprecht op zoek om te ontdekken hoe het bedoeld is.

Ik kan niet voor een ander spreken...
Ieder heeft hierin zijn eigen keuze,om wel of niet oprecht met open hart op zoek te gaan naar wat Gods wil dan is...

Ik kan alleen maar zeggen....dat mijn zoektocht rijkelijk beloond werd...
dat ik 4 jaar geleden tot geloof kwam en dat ik niet meer zonder zou willen of kunnen,dat het mijn leven vol maakt en dat het mij steund en blijdschap geeft !!
Ik las (volgens mij op de link van dat liedje )een reactie van iemand die zei:

eerst zien dan geloven...

en een ander zei daar terug:

eerst geloven,....dan zien...

en dat laatste zo heb ik het oprecht ervaren....

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

09-04-2009 om 21:50

Yta

quote:
Als ik er vandoor wil kijkt God telkens teleurgesteld om het hoekje of ik alweer terug kom, dus ik blijf maar in de buurt. Ik heb het geloven wel zesentwintig keer geprobeerd af te schaffen maar dat is me niet gelukt. Ik geloof dus.

______

En dat terugkomen bIj God Yta,
is dat vanwege een in jouw ogen strenge controlerende God?
Uit schuldgevoelens ? Of doe je dat Uit Liefde voor Hem?

Ik kan me voorstellen dat dat een vraag is die bij niet gelovigen zou kunnen opkomen?

Yta Chalne

Yta Chalne

10-04-2009 om 07:51

Welnee

Ach nee, ik heb juist helemaal geen schuldgevoelens rondom geloof, dat zou ook in tegenspraak zijn met de essentie ervan. Het is meer dat ik me dan realiseer dat God een werkelijkheid is voor mij dat ik dús geloof in zijn bestaan. Ik kán helemaal niet stoppen met geloven.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

13-04-2009 om 16:33

Yta

ik snap je hoor !

Starry Night

Starry Night

15-04-2009 om 23:37

Evy en yta

Niet geloven maakt het leven voor mijn gevoel niet overzichtelijker dan wel geloven. Het is eerder zo dat er een soort handvat ontbreekt. "Wat is de zin van dit bestaan?" Wel, er is geen 'zin'. Die zin moet je zelf maken.

Ik zal proberen het uit le leggen a.h.v. een recent voorbeeld. Ik sprak onlangs met een gelovige over het gegeven dat een plant, mens of dier ontstaat uit een puur toevallig samengestelde verzameling moleculen. "Dat kan zo zijn", zo stelde hij, "maar toch vind ik de gedachte dat mijn naam geschreven staat in de palm van God's hand veel mooier."

En daar draait het dus om. Dat kan ik me namelijk voorstellen. Prachtig, uitverkoren zijn, speciaal gecomponeerd door een Opperwezen. Maar daarom gelóóf ik het nog niet. Ik geloof in die moleculen en niet in die hand, die me erg Monty Python-achtig (en dus niet 'echt') voorkwam.

Dat bedoel ik dus: ik heb begrip voor de spirituele behoefte, omdat ik die zelf ook heb. Zoals ik soms zelfs mijn horoscoop lees in de hoop een antwoord te vinden op een vraag die me plaagt. Soms, als het antwoord me te pas komt, dan doe ik er zelfs iets mee. Maar het werkelijk geloven? Nee. Ik gebruik het als ik het gebruiken kan, ik heb soms dus zelfs daadwerkelijk steun aan het idee begeleid te worden, maar het werkelijk geloven, dat is een stap te ver. Dat lukt me gewoon niet.

Starry Night

Starry Night

15-04-2009 om 23:53

Overigens

Overigens lukt het me dus niet, omdat ik er op de keper beschouwd kennelijk niet écht behoefte aan heb. Ik vind dat besef van vergankelijkheid en van toevalligheid, willekeurigheid, namelijk vooral erg rustgevend en prettig. Ik begrijp eerlijk gezegd vaak ook niet wat daar zo bedreigend aan is.

Wat Martin Brand bezingt gaat uit van het tegenovergestelde eigenlijk. Niets wijst daadwerkelijk op het bestaan van Jezus, maar kennelijk is zijn behoefte aan het geloof in Jezus zó sterk, dat het zijn leven een enorme meerwaarde geeft. Dat bewijst natuurlijk niet dat Jezus bestaat. Het bewijst slechts dat Martin Brand baat heeft bij het geloof erin en niet maalt om bewijzen. En prima dus. Voor hem en het publiek dat die behoefte deelt.

Ik ben niet zozeer sceptisch als iemand aangeeft zo sterk in Jezus te geloven dat het hem kracht geeft. Ik ben sceptsich als iemand daadwerkelijk gelooft dat dat ook voor mij kan (of zelfs zou moeten) gelden en dat ik dus iets mis als ik het niet geloof. Dán wil ik bewijzen. Want ik voel dat gemis niet.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.