Geen seks meer willen na 'baby making'
Dag allemaal,
Helaas kon ik geen herkenbare verhalen vinden , dus toch maar een topic aangemaakt. Misschien ben ik de enige in deze situatie, maar wie weet, zijn er anderen die hetzelfde mee hebben gemaakt of hebben jullie tips!
Mijn man en ik (16 jaar samen, liefde van mijn leven) hebben altijd ups and downs gehad wat betreft seks. Mijn libido was vroeger hoger, ik had meer behoefte aan voorspel en dingen uitproberen. Hierin ben ik vaak teleurgesteld en ik heb om deze reden ook eens de relatie verbroken. Achteraf denk ik dat hij zich daarna wel probeerde om zich aan mij aan te passen en we hebben ook wel periodes fijne seks gehad. Tot het moment dat we zwanger probeerden te worden. Helaas heeft het anderhalf jaar geduurd voordat dat lukte. In deze tijd is het voorspel volledig verdwenen (ik 'moest' toch wel, dus waarom moeite doen) en is een vrijpartij verworden tot hij die even aan mijn borsten zit en vervolgens van achteren in mij masturbeert tot hij klaarkomt. Dit vond ik op een gegeven moment prima, want meer zat er toch niet in en achterlangs hoefde ik mijn gezicht tenminste niet 'in de plooi' te houden om mijn tranen te verbergen. Natuurlijk heb ik geprobeerd hier over te praten, maar het resultaat daarvan is een boel frustratie en boos over mij heen wrijven omdat 'jij dat perse wil'. Oftewel, het wordt erger.
Uiteindelijk dus maar gekozen voor lijdzaam ondergaan en eenmaal zwanger heb ik de seks direct afgekapt. Nu, vier maanden na de geboorte van mijn zoon, hebben we geen seks meer gehad sinds zijn verwekking. Man geeft op passief-agressieve wijze aan hier wel behoefte aan te hebben, wat bij mij nog meer weerstand opwekt en doorsijpelt in de rest van onze relatie. Ondertussen knuffelen en kussen we ook niet meer, omdat er dan direct een hand richting billen gaat en ik daar écht niet op zit te wachten. Ik ervaar zijn gedrag als uitermate respectloos en wil eigenlijk nooit meer seks met hem. Voor mij was het 'baby making' namelijk ronduit traumatiserend. Het is overigens een hele aantrekkelijke man en hij weet ook best hoe hij mij kan laten genieten - daar ligt het niet aan, hij heeft er gewoon geen zin in. Je kunt iemand helaas niet dwingen om interesse te tonen in jouw seksualiteit. En nee, ik wil helemaal geen gekke dingen - gewoon wat voorspel, intimiteit, zoenen, door mijn haar gekriebeld worden, af en toe wat orale seks en thats it.
We houden wel veel van elkaar dus uit elkaar gaan is geen optie én hij is bovendien een hele leuke papa! Maargoed, we willen op den duur wel graag een tweede kindje. Ik zie dat echt niet voor me. Help!
Jullie hebben een jong gezin en hopelijk nog een heel leven voor je. Maar op dit forum zijn genoeg dramatische verhalen van mensen die deze weg voor jou hebben afgelegd en waar echt grote problemen zijn. Hier moet je echt samen wat aan doen! Verstop je niet achter een goede relatie want die heb jij niet. In een goede relatie hou je rekening met elkaars wensen en ga je respectvol met elkaar om. Intimiteit (nog los van seks) is de basis van een relatie. Anders ben je feitelijk gewoon goede vrienden.
Ga met elkaar in gesprek. En zoek hulp bij een seksuoloog om dit echt grondig aan te pakken. De behoefte van je partner is heel normaal. En wat hij bij jou niet krijgt zal hij elders gaan zoeken. Hoe hij met jou omgaat is echt niet ok. Dat moet veranderen en daarin kan je echt leren. Maar hem behandelen als zaaddonor ook niet. En wil je in zo'n relatie een 2e kind??
Jullie willen beiden seks. Maar de manier waarop kan echt veranderen. Tranen in je ogen om je maar te laten bezwangeren is niet ok.
Oef, sorry maar wat een vreselijke manier om zwanger te worden. Ik zou hier echt nog goed over nadenken.
Ach mijn hart breekt als ik dit lees: " is een vrijpartij verworden tot hij die even aan mijn borsten zit en vervolgens van achteren in mij masturbeert tot hij klaarkomt. Dit vond ik op een gegeven moment prima, want meer zat er toch niet in en achterlangs hoefde ik mijn gezicht tenminste niet 'in de plooi' te houden om mijn tranen te verbergen. Natuurlijk heb ik geprobeerd hier over te praten, maar het resultaat daarvan is een boel frustratie en boos over mij heen wrijven omdat 'jij dat perse wil'. Oftewel, het wordt erger."
Je hebt het veel te ver laten komen. Ja jullie allebei natuurlijk maar jij leed eronder en hij vond het wel best. En nu wil hij niet meer terug van zijn masturbatieseks en jij wil dat niet meer want je voelt je (terecht) getraumatiseerd.
Ik vind het minstens zo erg dat hij 'een beetje wrijft omdat jij dat zonodig wil". Dit is geen vrijen meer maar ... ja wat is het eigenlijk. Wel goed dat je met dat soort seks gestopt bent.
Ik zou in de groep gooien dat je jullie seksualiteit weer wil opbouwen op een manier die respectvol en voor beiden fijn is: ik zou tantra voorstellen en hem daar ook dingen over laten lezen. Daar in kan jij het tempo aangeven dat voor jou het fijnst is. Veel mannen zijn eerst weerbarstig maar zeggen na de ervaring dat het de fijnste seks is die ze ooit hadden en ze willen niet meer terug. Zoek een goede tantra begeleider.
Wil hij dat niet (of iets anders bij een seksuoloog of zo), dan zegt dat imho heel veel. Ik vind nu al een beeld van een egocentrische man naar voren komen.
Tantra is een goed idee, maar kan helaas ook op weinig enthousiasme rekenen (al geprobeerd 
)
Wat verdrietig om te lezen...
Maar hoe kan het nou dat je vindt dat je een goede relatie hebt, maar dat hij zich zo gedraagt mbt intimiteit? Dat is toch heel verdrietig om te merken?
Wintertype schreef op 28-11-2023 om 15:16:
Tantra is een goed idee, maar kan helaas ook op weinig enthousiasme rekenen (al geprobeerd
Ja ik snap dat je niet per se zit te wachten op dingen opbreken als je net een lief kindje hebt. Maar in dit geval zou ik toch iets hebben van "it is my way or the high way". Met andere woorden: zeggen: "ik ga niet meer terug naar masturbatieseks (en dat is ook je met een jantjevanleiden ervan afmaken) dus je kan kiezen: of geen seks of we gaan naar een seksuoloog of tantra doen.
Echt hoor, anders blijft dit jullie hele leven een punt. Dat kan toch ook niet?
En dat 'we houden heel veel van elkaar', hoe merk je dat bij hem dan?
Ik denk dat je dit zonder hulp niet op gaat lossen. Maar ik denk eerder aan een relatietherapeut dan aan een seksuoloog. Want blijkbaar loopt het op het gebeid van communicatie ook niet lekker. En wat maakt dat jij je zo laat behandelen?
Wintertype schreef op 28-11-2023 om 15:16:
Tantra is een goed idee, maar kan helaas ook op weinig enthousiasme rekenen (al geprobeerd
Maar wat wil hij dan wel? Hoe ziet hij dit. Ik mag toch hopen dat een normaal gesprek wel mogelijk is? Communicatie is echt wel de basis.
Vraag jezelf af waarom jij je zo laat behandelen. En waarom je zo'n verknipt beeld hebt van relaties dat dit ok zou zijn.
Als jullie dit niet oplossen zal jij na je 2e kind weer alles stoppen. Hij raakt verder gefrustreerd en zal zich af reageren in jullie relatie. Of zoekt (al dan niet met jouw medeweten iemand voor erbij). Zou jij daarmee akkoord gaan?
Los dit op voor je aan een 2e kind gaat beginnen.
Izza schreef op 28-11-2023 om 16:25:
[..]
Maar wat wil hij dan wel? Hoe ziet hij dit.
Nou dat lijkt me duidelijk: hij vindt dat hij recht heeft op masturbatieseks zonder gedoe (als in: zij heeft ook seksuele gevoelens) en verder geen gezeur.
Hoe het zo ver heeft kunnen komen? Deze situatie is natuurlijk niet in één dag ontstaan - dit is een proces van anderhalf jaar, waarbij het steeds een klein beetje erger werd. Typisch gevalletje kikker in de kookpot.
Communicatie loopt inderdaad niet lekker, hij is conflictvermijdend van aard en erg gevoelig voor kritiek. Daarnaast vindt hij dat ik zeur. Hier zal ik ongetwijfeld ook een aandeel in hebben hoor.
Relatie liep altijd erg goed, maar is sinds ik ben gestopt met seks hebben erg snel verslechterd. Hij wil nu ook op andere fronten geen rekening met mij houden, hier hebben we veel ruzie over. Of seks de oorzaak is van dit gedrag weet ik niet zeker, dat is een aanname.
Hij houdt wel veel van me hoor, daar twijfel ik niet over. Hij uit het alleen een beetje anders 
hij zegt het heel vaak, zowel met woorden als met cadeaus (andere liefdestaal...)
ik lees niks over het relaas van jou man?
Tussen de regels door lees ik dat je waarschijnlijk heb lopen drammen om een kind.
hij is er maar mee in mee gegaan omdat uit elkaar gaan teveel gedoe lijkt.
ik zou in dat geval ook totaal geen zin om sex te hebben met jou, je wilde alleen maar resultaten zien (zwanger worden) en om er dan dagelijks een uitgebreide vrij partij ervan te maken daar had hij allang geen zin meer in.
Dus om jou toch aan jou wens te voldoen heeft hij het opgelost om er een snelle transactie van te maken.
jij blij (want toch zwanger) hij blij (want het ging snel)
Nu kom jij hier piepen dat "de passie" weg is.
terwijl je die zelf heb afgemaakt door je gedram voor een kind.
Haha dat is een interessante conclusie. Ben wel benieuwd waar je dat uit opmaakt 
In werkelijkheid wilde hij denk ik liever dan ik 
o, dit klinkt echt heel fout.
Dit is geen seks, dit is een regelmatige verkrachting maar toelaten omdat je niet weg durft te gaan.
Bedenk ook dat veel vrouwen (en mensen iha) vaak toxisch gedrag goedpraten onder het uitspreken van "oh maar het soms ook heel lief hoor". Ja dat zal ook wel, natuurlijk is hij niet alleen een klootzak anders zou je niet aan een kind beginnen met hem. Maar dat betekent niet dat je letterlijk en figuurlijk over je heen moet laten gaan voor zijn seksuele gratificatie. Ik ga een ouderwets woord gebruiken: zo met iemand seks hebben is onterend gedrag. Het onteert je en volkomen begrijpelijk dat je daar tranen om laat. Eis alsjeblieft respect voor jouw lijf en gevoelens.
Onterend is inderdaad het goede woord.
Het moeilijke is, dat hij echt twee gezichten heeft. Aan de ene kant is hij oprecht de leukste man die ik ooit heb ontmoet. Attent, sociaal, verantwoordelijk, grappig, betrouwbaar, supportive, etc. Daarnaast bestaat er dit gedrag. Ik weet dat hij in het verleden een nare seksuele ervaring heeft meegemaakt - onderzoek wijst uit dat dit (onbewust) dadergedrag in de hand kan werken. Misschien heb ik het inderdaad te lang goedgepraat.
Ik ben ook niet 'bang' om weg te gaan - ik ben economisch zelfstandig, hij is niet agressief of gevaarlijk oid. Ik WIL niet weg, omdat hij naast bovenstaande echt een leuke partner is. Hoe dan ook, er is helaas geen gesprek mogelijk. Misschien dan toch wachten tot hij er zelf over begint (over een jaar ws), en dan bezoek aan een seksuoloog eisen. Maarja, hoeveel nut heeft dat... therapie is imo niet zinvol als iemand er niet vol voor gaat.