Oplossingen libidoverschil
Er wordt, zowel hier als op andere forums, veel geschreven over de een die meer of minder wil dan de ander. Vaak zijn de antwoorden in de trant van: veel praten en samen een oplossing vinden, maar je hoort zelden hoe het afloopt.
Zijn er hier koppels die dit probleem hebben ervaren en er ook een oplossing voor gevonden hebben? Hoe is het bij jullie gegaan?
Ik hang zelf een beetje vast op mijn partner die aangeeft: dit is wat het is en ik kan er niet meer van maken. Hierdoor wordt “ons” probleem “mijn” probleem en kom ik niet echt verder. De liefde is voor mij wel te groot om er een punt achter te zetten (een relatie is meer dan seks alleen en die enkele keer dat we het dan wel doen is het wel erg fijn).
Saar76 schreef op 16-12-2023 om 09:43:
[..]
Ik krijg toch de indruk dat jouw relatie met (fixatie op) seks niet helemaal gezond is. Ik denk dat dit probleem in jullie relatie blijft bestaan, als je daar niet mee aan de slag gaat. Behoefte aan seks is heel normaal, maar het is best bijzonder als je humeur er afhankelijk van is. Dat klinkt als een verslaving. De seks is nodig want als het te lang niet gebeurt wordt je humeurig, somber? Daarmee maak je je partner dus verantwoordelijk voor jouw humeur en mentale welzijn en dat moet opgelost met seks, dat is heel instrumenteel en niet gezond. Dan kan je dus ook niet ontspannen met seks omgaan. Dat werkt door in hoe jouw partner seks ervaart, en ik denk dat daar jullie huidige situatie uit is ontstaan.
Je hebt tot nu toe je pijlen gericht op haar zo ver krijgen dat zij vaker seks wil, maar dat gaat de oplossing niet zijn. Ik denk dat je alleen uit deze situatie raakt als je een gezondere relatie met jezelf en met seks krijgt en samen beter gaat communiceren en afstemmen. Dus niet alleen insteken op samen naar een relatietherapie/seksuoloog/tantra, maar ook inzetten op een traject voor jezelf.
Haha ik wilde eerst een zin bold maken maar ben het zo eens met je dat alles bold werd. Het is ook precies wat ik al eerder zei: ga eens kijken naar jezelf. Deze drang en inderdaad het feit dat jouw welbevinden opgelost moet worden via seks met je partner doet haar libido stellig geen goed.
Maar ts vindt dat allemaal te ver gezocht: " seks is normaal, en anderen hebben het wel en masturbatie is iets heel anders".
Nee, ga eens naar jezelf kijken, ook samen naar een traject maar vooral ook naar jezelf, ts. Als je vindt dat je recht op iets hebt en er wordt niet aan voldaan, word je veel gefrustreerder dan als je blij en dankbaar bent met wat er wel is. En dan kan je je verlangen veel makkelijker langs andere wegen vormgeven.
MRI schreef op 15-12-2023 om 16:24:
[..]
Hoi, wat rot dat je je zo gevoeld hebt en dat het zich nog verder in je leven voortzet. Wat er kan gebeuren is dat je daardoor een slachtoffer gaat voelen want je krijgt niet wat anderen wel krijgen dus het is blijkbaar een soort privilege wat jou onthouden wordt. Als je het niet krijgt voelt het als een afwijzing van jouw persoon.
Dat geeft een lading aan seks die door de partner gevoeld zal worden en die misschien niet bevorderlijk werkt voor spontane seksbeleving van haar kant. Heel naar want jij lijkt hier ook niet voor te hebben gekozen.
Is het misschien een idee je even niet meer bezig te houden met hoe je met je partner seks kunt hebben maar eerst eens je frustratie en je vermeende gevoel van afwijzing met een eigen coach of therapeut te bespreken? Dat zou ook een bepaalde druk van het seks gebeuren af kunnen halen. Nu zit je mind gevangen in de mantra "ik wil seks en ik krijg het niet en dat is niet eerlijk"
Mooi geschreven.
Ik vind het lastig te verwoorden want TO spreekt op een bepaalde manier heel genuanceerd en liefdevol over zijn relatie. Maar toch proef ik ergens dat hij recht heeft op seks en dat dat normaal is en erbij hoort in een bepaalde frequentie. En dat is naar mijn mening niet zo. En in die zin hebben beide partners een even groot probleem, en zit de oplossing niet in “hoe verhogen we de frequentie” maar in : hoe kunnen we allebei gelukkig zijn en verbondenheid voelen en respect hebben voor elkaars behoeften en zelf dealen met wat de ander niet voor ons kan oplossen?
Ik kom denk ik uit zo'n relatie. Partner (man) wilde altijd maar seks (zo voelde dat op een gegeven moment) en ik wilde nooit, vond hij.
Omdat hij altijd maar wilde, ging het mij echt tegen staan. Alles leek op een gegeven moment maar daar over te gaan (niet altijd letterlijk, maar op de achtergrond bleef het sluimeren) Als we het dan weer eens gedaan hadden, dan viel er even voor een paar dagen een last van mijn schouders, want dan was het leuk en gezellig thuis...tot het weer eens tijd werd, dan begon ik ergens druk te voelen, en dat werkt gewoon averechts.
We zijn inmiddels jaren verder, we zijn uit elkaar, ik heb een nieuwe partner gevonden die totaal anders is en de seks werkt hier wel.
Wat doet hij dan anders zou je je afvragen; het grootste verschil is wel dat ik me bij deze partner gehoord voel, hij is betrokken, stelt vragen aan mij, onthoudt wat ik gezegd heb, weet wat ik leuk vind, wat ik niet leuk vind, ik kan op hem leunen en vertrouwen.
Achteraf zie ik dus dat mijn ex al die dingen niet had, maar dit was er zo ingeslopen dat je sommige dingen op het moment zelf niet meer kan benoemen, of gewoon niet meer benoemt omdat het toch niet gebeurt. Ex luisterde dus slecht naar mijn verhalen, zei vaak 'nee hoor, heb je niet gezegd', of uit zijn reactie naar mij of anderen kwam ik er achter dat hij gewoon werkelijk zijn oren uitzette als ik wat vertelde. Wist gewoon heel weinig van mij. Hij had ooit, in het begin van onze relatie goed opgelet en wist dat ik een bepaalde duitse zanger leuk vond en dat ik chanel 5 als luchtje had. Dat dingen in de loop van de jaren veranderd waren, dat ik andere dingen ook leuk vond (qua muziek bijv.) of andere luchtjes kocht... dat kwam er nooit meer in. Alles wat ik daarna vertelde over muziek of luchtjes, dat onthield hij niet, dus na 10 jaar zei hij nog steeds dat ik fan was van 'de duitse zanger' terwijl dat totaal niet meer zo was.
(dit zijn maar suffe voorbeelden, maar ik wil hiermee uitleggen hoe dingen liepen, ze zijn los van elkaar niet belangrijk, maar voor het totaalplaatje wel)
En dan vraag je je af wat dat met seks te maken heeft...ja voor mij alles wel, ik wil seks met iemand die ik voor 100% leuk vindt, niet iemand waar ik me toch wel heel vaak aan irriteer. Ook al was onze relatie op heel veel vlakken wel leuk, we konden enorm lachen, hij kletste gezellig, was lief voor de kinderen. Een ideale huisgenoot en we runden het gezin goed, maar (ik zag dit achteraf pas hé) hadden we totaal geen verbinding meer.
Ik heb therapie gedaan en de therapeute zei op een gegeven moment hardop denkend 'vind je hem nog wel aantrekkelijk" en ik zei meteen 'ja natuurlijk wel', maar ook weer veel later (na de therapie zelfs) had ik deze vraag nog heel goed onthouden, het antwoord was namelijk 'nee, denk het niet' (want zijn niet luisteren, het niet betrokken zijn, altijd weg van huis zijn) maakte hem gewoon zeer onaantrekkelijk. Ik heb dus eigenlijk geen oplossing van je probleem, maar kijk eens verder naar al jullie andere patronen in het leven, wellicht zit daar een oplossing
Beetje off topic: Wat denk ik niet helpt, ook hier niet is dat we als mensheid een verhaal hebben gehad van "mannen moeten nu eenmaal seks hebben", "daar hebben ze ook recht op" "mannen hebben seks met een vrouw nodig om te ontladen".
Je hoort ook zo vaak van vrouwen dat als de man 'het' niet krijgt, hij sacherijnig wordt en als ze het even gedaan hebben, het weer een paar dagen gezelliger is.
Die entitlement zit denk ik diep in het collectief bewustzijn en wordt geconcretiseerd in allerlei verhalen, porno, het bestaan van sekswerk (voornamelijk voor mannen) .
Ik heb als vrouw, een paar keer meegemaakt in een relatie dat ik een veel groter libido had dan een man. Dat vond ik verdrietig maar dat was vooral omdat me dieper wilde verbinden met die ander. Maar als er wel geknuffeld, aangeraakt, lepeltje lepeltje werd geslapen, redde ik mijzelf wel seksueel en voelde de relatie toch compleet.
Ik heb vaak gemerkt dat mannen zeggen 'ik heb seks met een vrouw nodig om te ontladen, anders raak ik gefrustreerd". Dat vind ik intrigerend. Natuurlijk is huid op huid contact en langdurig naakt bij elkaar fantastisch, maar diezelfde mannen deden dat helemaal niet, ze waren niet van heerlijk lang lekker vrijen met veel huidcontact. Het ging meer om snel genitaal contact. Hoe zit dat dan? Wat is dan de meerwaarde ten opzichte van het zelf doen?
(ts ik zeg niet dat jij zo'n man bent, he,)
MRI schreef op 16-12-2023 om 11:04:
[..]
Haha ik wilde eerst een zin bold maken maar ben het zo eens met je dat alles bold werd. Het is ook precies wat ik al eerder zei: ga eens kijken naar jezelf. Deze drang en inderdaad het feit dat jouw welbevinden opgelost moet worden via seks met je partner doet haar libido stellig geen goed.
Maar ts vindt dat allemaal te ver gezocht: " seks is normaal, en anderen hebben het wel en masturbatie is iets heel anders".
Nee, ga eens naar jezelf kijken, ook samen naar een traject maar vooral ook naar jezelf, ts. Als je vindt dat je recht op iets hebt en er wordt niet aan voldaan, word je veel gefrustreerder dan als je blij en dankbaar bent met wat er wel is. En dan kan je je verlangen veel makkelijker langs andere wegen vormgeven.
Ik kan er echt niet bij hoe jullie het raar vinden dat ik seks en masturberen als twee totaal verschillende dingen zie.
En ook het zogenaamd vinden dat ik recht heb op iets vind ik kort door de bocht. Alsof ik iets van haar eis, dat is niet zo. Als we beiden 1x per maand goed zouden vinden dan is er niks aan de hand. Het probleem zit hem in dat ik het graag vaker zou doen maar dat dat niet kan. Daar heb ik mij in zekere zin tegenover haar bij neergelegd want ik laat haar het tempo bepalen. Alleen kan ik niet goed dealen met die momenten waarop ik wel zin heb maar zij niet. Ik weet niet hoe ik dan van die zin af kom ofzo en gewoon naast haar op de bank kan gaan zitten zonder aan seks met haar te moeten denken.
_Anoniem_ schreef op 16-12-2023 om 11:18:
Ik kom denk ik uit zo'n relatie. Partner (man) wilde altijd maar seks (zo voelde dat op een gegeven moment) en ik wilde nooit, vond hij.
Omdat hij altijd maar wilde, ging het mij echt tegen staan. Alles leek op een gegeven moment maar daar over te gaan (niet altijd letterlijk, maar op de achtergrond bleef het sluimeren) Als we het dan weer eens gedaan hadden, dan viel er even voor een paar dagen een last van mijn schouders, want dan was het leuk en gezellig thuis...tot het weer eens tijd werd, dan begon ik ergens druk te voelen, en dat werkt gewoon averechts.
We zijn inmiddels jaren verder, we zijn uit elkaar, ik heb een nieuwe partner gevonden die totaal anders is en de seks werkt hier wel.
Wat doet hij dan anders zou je je afvragen; het grootste verschil is wel dat ik me bij deze partner gehoord voel, hij is betrokken, stelt vragen aan mij, onthoudt wat ik gezegd heb, weet wat ik leuk vind, wat ik niet leuk vind, ik kan op hem leunen en vertrouwen.
Achteraf zie ik dus dat mijn ex al die dingen niet had, maar dit was er zo ingeslopen dat je sommige dingen op het moment zelf niet meer kan benoemen, of gewoon niet meer benoemt omdat het toch niet gebeurt. Ex luisterde dus slecht naar mijn verhalen, zei vaak 'nee hoor, heb je niet gezegd', of uit zijn reactie naar mij of anderen kwam ik er achter dat hij gewoon werkelijk zijn oren uitzette als ik wat vertelde. Wist gewoon heel weinig van mij. Hij had ooit, in het begin van onze relatie goed opgelet en wist dat ik een bepaalde duitse zanger leuk vond en dat ik chanel 5 als luchtje had. Dat dingen in de loop van de jaren veranderd waren, dat ik andere dingen ook leuk vond (qua muziek bijv.) of andere luchtjes kocht... dat kwam er nooit meer in. Alles wat ik daarna vertelde over muziek of luchtjes, dat onthield hij niet, dus na 10 jaar zei hij nog steeds dat ik fan was van 'de duitse zanger' terwijl dat totaal niet meer zo was.
(dit zijn maar suffe voorbeelden, maar ik wil hiermee uitleggen hoe dingen liepen, ze zijn los van elkaar niet belangrijk, maar voor het totaalplaatje wel)
En dan vraag je je af wat dat met seks te maken heeft...ja voor mij alles wel, ik wil seks met iemand die ik voor 100% leuk vindt, niet iemand waar ik me toch wel heel vaak aan irriteer. Ook al was onze relatie op heel veel vlakken wel leuk, we konden enorm lachen, hij kletste gezellig, was lief voor de kinderen. Een ideale huisgenoot en we runden het gezin goed, maar (ik zag dit achteraf pas hé) hadden we totaal geen verbinding meer.
Ik heb therapie gedaan en de therapeute zei op een gegeven moment hardop denkend 'vind je hem nog wel aantrekkelijk" en ik zei meteen 'ja natuurlijk wel', maar ook weer veel later (na de therapie zelfs) had ik deze vraag nog heel goed onthouden, het antwoord was namelijk 'nee, denk het niet' (want zijn niet luisteren, het niet betrokken zijn, altijd weg van huis zijn) maakte hem gewoon zeer onaantrekkelijk. Ik heb dus eigenlijk geen oplossing van je probleem, maar kijk eens verder naar al jullie andere patronen in het leven, wellicht zit daar een oplossing
Wat rot voor je. Ik herken het dingen vergeten wel, komt denk ik voor een stuk omdat er soms heel veel dingen door mijn hoofd gaan die ik moeilijk uit kan zetten. Ook in het dagelijks leven kan ik soms echt veel rommel maken terwijl zij net overdreven vaak poetst en opruimt. Misschien moeten we daar eens aan werken. Bedankt voor je verhaal.
MRI schreef op 16-12-2023 om 11:46:
Beetje off topic: Wat denk ik niet helpt, ook hier niet is dat we als mensheid een verhaal hebben gehad van "mannen moeten nu eenmaal seks hebben", "daar hebben ze ook recht op" "mannen hebben seks met een vrouw nodig om te ontladen".
Je hoort ook zo vaak van vrouwen dat als de man 'het' niet krijgt, hij sacherijnig wordt en als ze het even gedaan hebben, het weer een paar dagen gezelliger is.
Die entitlement zit denk ik diep in het collectief bewustzijn en wordt geconcretiseerd in allerlei verhalen, porno, het bestaan van sekswerk (voornamelijk voor mannen) .
Ik heb als vrouw, een paar keer meegemaakt in een relatie dat ik een veel groter libido had dan een man. Dat vond ik verdrietig maar dat was vooral omdat me dieper wilde verbinden met die ander. Maar als er wel geknuffeld, aangeraakt, lepeltje lepeltje werd geslapen, redde ik mijzelf wel seksueel en voelde de relatie toch compleet.
Ik heb vaak gemerkt dat mannen zeggen 'ik heb seks met een vrouw nodig om te ontladen, anders raak ik gefrustreerd". Dat vind ik intrigerend. Natuurlijk is huid op huid contact en langdurig naakt bij elkaar fantastisch, maar diezelfde mannen deden dat helemaal niet, ze waren niet van heerlijk lang lekker vrijen met veel huidcontact. Het ging meer om snel genitaal contact. Hoe zit dat dan? Wat is dan de meerwaarde ten opzichte van het zelf doen?
(ts ik zeg niet dat jij zo'n man bent, he,)
Voor mij is die meerwaarde denk ik net wat jij opnoemt. Dat huid op huid contact, de tijd nemen voor elkaar,… Masturberen is vooral snel. Dan ga doe ik niet uitgebreid, gewoon snel 5 minuten, doekje er bij en weer verder met mijn leven. Het effect van rust dat je erna ervaart blijft ook niet lang hangen, na een half uur is alles weer zoals er voor. Fijne seks kan ik rustig een dagje van nagenieten. Ook de sfeer van masturberen (stiekem in een hoekje hopen dat niemand je betrapt) tegenover seks (met iemand er bij, minder om je voor te schamen) is helemaal anders.
Waarom zou je je binnen je relatie schamen voor masturbatie? Heeft je vriendin gezegd dat je dat niet mag doen ofzo?
De rest van de relatie zou ik wel volhouden de komende 50 jaar, we hebben heel veel gemeen op heel veel vlakken en staan op eenzelfde manier in het leven. Alleen op vlak van seks, en dan vooral in frequentie/behoefte, verschillen we.
Dit kan net zo goed een dealbreaker zijn als een kinderwens of de woonplaats. Misschien heb je angst geen nieuwe partner meer te vinden. Je zegt zelf nu ook dat de rest van de relatie ook vrij liefdeloos is met alleen een kus voor slapen of weggaan. Dan kun je net zo goed met je zus samenwonen.
Ik vind je overigens niet raar, verslaafd of geobsedeerd overkomen. Je bent een gezonde knaap van 30 niet een vent van 70. Jouw behoefte aan seks vaker dan eens per maand is niet raar. Er zijn hordes en hordes mannen in een relatie die naar de hoeren gaan om minder. Ik kan het weten want ze kwamen bij mij. Het siert jou dat je hier wat hulp zoekt. En masturberen is inderdaad totaal niet hetzelfde als seks. Seks werkt als lijm in een relatie en brengt elkaar dichter tot elkaar.
Y123 schreef op 16-12-2023 om 12:11:
[..]
VoorFijne seks kan ik rustig een dagje van nagenieten. Ook de sfeer van masturberen (stiekem in een hoekje hopen dat niemand je betrapt) tegenover seks (met iemand er bij, minder om je voor te schamen) is helemaal anders.
Dit geldt denk ik voor veel, misschien wel de meeste mensen. Dus masturbatie en seks me je partner zijn zeker niet hetzelfde, maar het is ook weer niet zo dat het totaal iets anders is.
Waar het een probleem is dat jij moeite hebt met als dit niet vaak genoeg gebeurt, dan ben je er dus teveel afhankelijk van. En je vraagt om een oplossing, en ik denk dat die bij jou ligt.
Je vertelt ook dat je als je zin hebt, je niet naast haar op de bank kan zitten. Dat je niet van die zin af komt. Je hebt dus seks nodig om dat gevoel te ontladen. En je kan gewoon bij haar in de buurt zijn dan maar lastig hanteren. Lijkt mij superongemakkelijk voor haar, dat zij eigenlijk alleen maar lust opwekt waar zij niet op zit te wachten. En dat jij dat niet opzij kan zetten...
Misschien helpt het om dit te vertalen naar een andere behoefte aan intimiteit: probeer je eens voor te stellen dat je partner haar behoefte aan intimiteit haalt uit diepgaande en filosofische gesprekken met je voeren en dat dit op regelmatige basis moet gebeuren omdat ze anders neerslachtig wordt. Ze gaat steeds aansturen op met jou in gesprek gaan over diepgaande zaken, je bevragen, en als je daar even een tijdje geen zin in hebt wordt dat het gespreksonderwerp: waarom jij die diepgaande gesprekken niet steeds wil voeren, omdat zij het wil en nodig heeft. Soms loopt het zo op dat ze niet meer met jou in een kamer kan zijn of naast je kan zitten, zonder de hele tijd de wens te hebben om diepgaande gesprekken te voeren. Ik weet niet of dit het beste voorbeeld is, maar misschien geeft het weer dat alles wat zo'n lading heeft dan dwangmatig kan worden.
Y123 schreef op 16-12-2023 om 12:11:
[..]
Voor mij is die meerwaarde denk ik net wat jij opnoemt. Dat huid op huid contact, de tijd nemen voor elkaar,… Masturberen is vooral snel. Dan ga doe ik niet uitgebreid, gewoon snel 5 minuten, doekje er bij en weer verder met mijn leven. Het effect van rust dat je erna ervaart blijft ook niet lang hangen, na een half uur is alles weer zoals er voor. Fijne seks kan ik rustig een dagje van nagenieten. Ook de sfeer van masturberen (stiekem in een hoekje hopen dat niemand je betrapt) tegenover seks (met iemand er bij, minder om je voor te schamen) is helemaal anders.
En als je alleen huid op huid contact zou hebben zonder dat dat tot seks leidt? En echt tijd er voor nemen om lichamelijk te zijn met elkaar? Zou je dan ook lang kunnen nagenieten?
MRI schreef op 16-12-2023 om 12:52:
[..]
En als je alleen huid op huid contact zou hebben zonder dat dat tot seks leidt? En echt tijd er voor nemen om lichamelijk te zijn met elkaar? Zou je dan ook lang kunnen nagenieten?
Zulke opdrachten geven ze ook in therapie ja. Dan kan de vrouw ontspannen omdat er een afspraak is dat er geen seks komt en de dreiging weg is. Ik vind dat een goede tip om eens een avond te proberen. Kan jullie liefde weer wat groeien van deze verbinding.
Lieve schat ik ga je lekker masseren en strelen met penetratie verbod in alle openingen. Wat zeg je ervan? Ondertussen praten we wat over wat je bezighoud deze dagen en mag jij genieten.
Ik heb nog een tip, ken je de liefdestalen? Ik scoorde bijvoorbeeld hoog op 'quality time' en daarna op 'physical touch' en mijn vriend juist op 'quality time' maar daarna op 'acts of service' (en er zijn nog 3 categorieën) ik vond dat wel handig om te ontdekken. Je kan wel uitgaan waarvan je zelf blij wordt maar misschien werkt dat bij je partner wel heel anders.
Ik had een goede uitleg hierover gelezen op een blog van iemand, hij kan het echt mooi uitleggen: https://sochicken.nl/relatie-verbeteren
En hij zet daar ook een link naar de test in, is wel in het engels hoor. Deze test kan je doen en dan krijg je meteen het antwoord: https://5lovelanguages.com/quizzes
Je kan ook even op liefdestalen zoeken, want er zijn ook nederlandse tests, maar dan moet je je e-mail adres achterlaten en je abonneren op een nieuwbrief enz.
Moederkareltje schreef op 16-12-2023 om 12:58:
[..]
Lieve schat ik ga je lekker masseren en strelen met penetratie verbod in alle openingen. Wat zeg je ervan? Ondertussen praten we wat over wat je bezighoud deze dagen en mag jij genieten.
Ik lees dit nu (en had dat van de liefdestaal al geschreven) maar dit is ook een mooi voorbeeld; ik moet er bijv. niet aan denken om de hele tijd gemasseerd te worden 😏, ik ben daar na 5 minuten al klaar mee. Maar als mijn partner zou voorstellen om lekker bij een open haardje te gaan zitten met een wijntje en lekkere hapjes en dan gezellig tegen elkaar aan zitten maar ook te kletsen over van alles en nog wat heerlijk vinden, beetje kriebelen in elkaars haren, maar ik zou wel graag mijn kleding aanhouden (ik heb het erg snel koud namelijk 😊) of onder een hele berg dekens samen zitten.
Maar goed, het is natuurlijk niet de bedoeling dat je alleen maar moet doen wat je partner leuk vindt, want dan ga je aan jezelf voorbij, echter het is wel handig om er achter te komen wáar de ander warm voor loopt, dan kan je compromissen sluiten of gewoon zo nu en dan doen (wederzijds) wat de ander leuk vindt
Ja okay, misschien moeten we ook bij de beleving van ts blijven: de vraag ontstond naar aanleiding van dat ts schreef:
Y123 schreef op 16-12-2023 om 12:11:
[..]
Voor mij is die meerwaarde denk ik net wat jij opnoemt. Dat huid op huid contact, de tijd nemen voor elkaar,… Masturberen is vooral snel. Dan ga doe ik niet uitgebreid, gewoon snel 5 minuten, doekje er bij en weer verder met mijn leven. Het effect van rust dat je erna ervaart blijft ook niet lang hangen, na een half uur is alles weer zoals er voor. Fijne seks kan ik rustig een dagje van nagenieten. Ook de sfeer van masturberen (stiekem in een hoekje hopen dat niemand je betrapt) tegenover seks (met iemand er bij, minder om je voor te schamen) is helemaal anders.
Toen vroeg ik:
En als je alleen huid op huid contact zou hebben zonder dat dat tot seks leidt? En echt tijd er voor nemen om lichamelijk te zijn met elkaar? Zou je dan ook lang kunnen nagenieten?
Ik herken het dingen vergeten wel, komt denk ik voor een stuk omdat er soms heel veel dingen door mijn hoofd gaan die ik moeilijk uit kan zetten.
Dit is interessant: als jouw hoofd vol zit gaat dat ten koste van deze vorm van verbinding? Bij haar gaat dus de verbinding via seks er het eerste uit? Jullie hebben dus hoogstwaarschijnlijk andere behoeften als het gaat om verbinding ervaren.
Je geeft verder aan dat je het vreemd vindt dat bij andere mensen hun humeur niet lijdt onder weinig seks. En dat fora vol staan van dit soort verhalen, en dus dat het niet vreemd is dat dit bij jou zo werkt. Daarmee maak je jouw beleving tot de norm. Maar er zijn zat mensen die niet zo sterk aan seks hechten (maar meer aan andere vormen van verbinding). Die zal je niet op die fora tegenkomen want die ervaren dit niet als probleem. Bovendien is er bij de stellen die deze problemen wel ervaren dus altijd een partner die het probleem niet of minder ziet. Let dus op dat je je eigen beleving niet als de norm ziet, maar ga samen op onderzoek uit waar dit verschil vandaan komt: dat ligt dieper dan verschil in libido.
En terugkomend op wat ik eerder zei: de oplossing ligt natuurlijk niet alleen bij jou. Maar ik denk dat het begin van de oplossing wel bij jou ligt, door met een ander perspectief te kijken wat nu daadwerkelijk het 'probleem' is.