Vakantie
Hallo Allemaal,
Mijn (49m) vrouw (44V) en ik hebben al een tijdje problemen in de slaapkamer. Ik vind 1 keer per 2 a 3 maanden niet echt genoeg, zij vindt het meer dan zat en begrijpt niet waar ik over zeur. Al vele gesprekken over gehad en kom geen stap verder.
Excuses zijn vaak te moe, te veel stress en niet lekker in d'r vel zitten.
Ik doe best veel in huis en met de kinderen (15 en 17), dus dat wordt niet voor m'n voeten geworpen.
Nu is het elk jaar tijdens de vakantie hetzelfde. Geen interesse in sex of wat dan ook. Krijg dan vaak te horen "dit is de periode om even tot mezelf te komen".
Elk jaar ga ik weer met lood in m'n schoenen op vakantie. Warmte, rust en bikini's maken mij juist erg hongerig.
Nu hebben we al een tijdje weer niets gedaan en ook geen gesprekken gevoerd. En hier komt mijn vraag dan ook.
Heeft er hier iemand tips hoe en wanneer erover te beginnen? Wil namelijk ook niet dat zij al hierover gestresst op vakantie gaat.
Zou er niet op vakantie over beginnen als je wil dat iedereen een fijne vakantie heeft.
Nog even los van het feit dat de behoefte aan seks nogal per persoon kan verschillen qua frequentie, hebben veel (niet alle) vrouwen pas zin in vrijen als ze genoeg verbinding voelen, zeker naarmate een relatie langer duurt. Ja, stress en vermoeidheid kunnen ook meespelen, maar zodra het gevoel van emotionele intimiteit er te weinig is, kun je vragen om meer seks tot je een ons weegt. De vraag is dus vooral: voelt zij zich echt gezien, delen jullie interesses, leuke en nieuwe ervaringen, hebben jullie diepgaande gesprekken waarbij je echt geïnteresseerd bent in hoe zij dingen ervaart en ziet?
En het is niet zo dat je uit eten gaat, en dat ze dan zin heeft. Dus dit soort dingen zijn dus niet een soort optelsom: ik heb dit gedaan, we hebben een leuke dag gehad, nu hebben we seks. Het vraagt dus misschien investeren in andere aspecten van de relatie? Daar biedt de vakantie misschien een uitgelezen kans voor....
Heb je je vrouw als eens gevraagd hoe zij jullie relatie ziet, wat ze nodig heeft? Het kan zijn dat ze het zelf ook niet precies weet, maar in elk geval (nu) niet genoeg verbinding ervaart om zin in lichamelijke intimiteit te hebben.
ik vind 1 keer in de 2-3 maanden echt extreem weinig. Ik heb ook niet vaak zin uit mij zelf (we zijn 10 jaar samen) , maar mijn man wel, en als we dan bezig zijn krijg ik vanzelf zin. Tevens heb ik absoluut geen zin als mijn man in mijn ogen onredelijk naar mij geweest is en dat veranderd dan ook niet totdat ik geen wrok meer naar hem heb. Maar volgens mij is dat in jouw situatie niet het geval. Ik zou echt het gevoel hebben dat ik mijn man tekort doe met 1 keer in de paar maanden seks. Als ik een week geen seks heb begint man al te piepen (wel op een goede manier)
Wou je vrouw vroeger wel regelmatiger seks?
Bedankt voor jullie antwoorden tot dusver.
Vroeger was de sex wel wat regelmatiger, maar nooit echt meerdere keren per week. Met 2 a 3 keer per maand zou ik best kunnen leven.
En de gesprekken over de "emotionele verbintenis" hebben we ook vaak gehad. Weet van mezelf dat ik echt niet de moeilijkste man ben. Ook gaan we regelmatig op leuke uitjes en praten we veel (liggen ook op 1 lijn) over alles behalve sex.
Maar lijkt wel of die "emotionele verbintenis"vaak als vaag excuus wordt gebruikt om me aan het lijntje te houden. Net als de sex, net op het moment dat ik het echt slecht begin te trekken, dan heb ik het gevoel dat ik weer even "mag".
Besloten om er nu vlak voor en tijdens de vakantie niet over te beginnen. Heb geen zin in ruzie. Dan maar als broer-zus op vakantie 
Hebben jullie de kinderen altijd om je heen? Ik merk dat ik met grote kinderen in huis wel flink ingeboet heb aan privacy, ze zijn altijd nog wakker als wij naar bed gaan, of komen net thuis en dan vallen ze de slaapkamer nog even binnen als er nog licht brandt om welterusten te zeggen. Allemaal gezellig maar onze slaapkamer voelt meer als het stationsplein dan als privé, zeg maar… en dat helpt niet mee. Dat je nog laat zware stappen langs je slaapkamer deur hoort en commentaar krijgt op ongeveer alles vind ik ook niet makkelijk, ze zijn betere chaperonnes dan pa en ma vroeger thuis!
Sjef74 schreef op 26-07-2023 om 14:12:
Bedankt voor jullie antwoorden tot dusver.
Vroeger was de sex wel wat regelmatiger, maar nooit echt meerdere keren per week. Met 2 a 3 keer per maand zou ik best kunnen leven.
En de gesprekken over de "emotionele verbintenis" hebben we ook vaak gehad. Weet van mezelf dat ik echt niet de moeilijkste man ben. Ook gaan we regelmatig op leuke uitjes en praten we veel (liggen ook op 1 lijn) over alles behalve sex.
Maar lijkt wel of die "emotionele verbintenis"vaak als vaag excuus wordt gebruikt om me aan het lijntje te houden. Net als de sex, net op het moment dat ik het echt slecht begin te trekken, dan heb ik het gevoel dat ik weer even "mag".
Besloten om er nu vlak voor en tijdens de vakantie niet over te beginnen. Heb geen zin in ruzie. Dan maar als broer-zus op vakantie
Ik denk niet dat het een vaag excuus van haar is, maar datgene waarin jullie elkaar juist net niet goed genoeg begrijpen. Als jij jezelf de moeilijkste niet vindt en denkt dat zij jou aan het lijntje houdt hebben jullie nog wel eea te bespreken op dat gebied.
Ga inderdaad maar gewoon als broer en zus op vakantie, en daarna verder. Lijkt me voor iedereen het rustigst nu.
Pas hiermee op: te veel het onderwerp vermijden om ruzie te voorkomen is echt geen fijn ding voor je relatie. Hoe is het met de rest van jullie relatie?
Heb je ook wel eens geprobeerd haar lust op te wekken ZONDER dan te eisen/verwachten dat ze je meer geeft? Een massage bijv?
Natuurlijk heb ik alles al geprobeerd. Haar lust opwekken zonder er zelf iets mee te willen lukt zonder problemen, maar het gaat nooit dan verder als ik niet verder ga.
Het gebeurd ook nooit andersom.
Heb de laatste weken erg opgelet om niet mijn "teleurstelling" te laten blijken dat het alweer weken was geleden dat er iets is gebeurd. En dat is volgens mij erg goed gegaan, gaf mijzelf ook rust. Maar toch denk je dan.....ik ben 49, zo kan je toch niet blijven leven?
En wat schetste mijn verbazing?! Vanmorgen nam ze initiatief. Maar in mijn achterhoofd speelt natuurlijk wel dat dit was om af te vinken voor de vakantie.
Zo'n probleem fucked gewoon met je hoofd.
Ik denk dat je om te beginnen het gesprek moet aangaan en blijven aangaan. Als eerste over het misverstand dat dit jouw probleem is. Dit is namelijk een gezamenlijk relatie probleem! Zorg dat je dit haar ook laat inzien. Het probleem is ook niet weg als ze 1x per kwartaal een keer toegeeft om aan haar verplichtingen te hebben voldaan. Waarschijnlijk is ze er onvoldoende van doordrongen hoe groot het probleem daadwerkelijk is. Ik zou dus relatietherapie of een seksuoloog voorstellen. Wil ze dat niet dan weet jij genoeg. Ze wil niet investeren en vind iets dat jou ongelukkig maakt niet de moeite waard om aan te werken.
Natuurlijk kan hier ook zeker sprake zijn van de overgang, altijd al een laag libido of andere (deels hormonale) problemen. Maar daarmee mag ze jou dit niet ontzeggen. Ga in gesprek over de mogelijkheden om de relatie te openen op dit gebied. Als zij dit niet meer wil of kan bieden zijn er andere opties. Wil ze dat ook niet dan is het een kwestie van terugkerende frustraties die jullie relatie verder zullen verslechteren of jij gaat zonder haar instemming en medeweten eens verder kijken.
En bedenk ook dat jullie al enige tijd geen goede relatie meer hebben. Want er is een essentieel probleem tussen jullie waar niet aan gewerkt wordt (zelfs niet serieus genomen).
Sjef74 schreef op 28-07-2023 om 09:36:
Natuurlijk heb ik alles al geprobeerd. Haar lust opwekken zonder er zelf iets mee te willen lukt zonder problemen, maar het gaat nooit dan verder als ik niet verder ga.
Het gebeurd ook nooit andersom.
Heb de laatste weken erg opgelet om niet mijn "teleurstelling" te laten blijken dat het alweer weken was geleden dat er iets is gebeurd. En dat is volgens mij erg goed gegaan, gaf mijzelf ook rust. Maar toch denk je dan.....ik ben 49, zo kan je toch niet blijven leven?
En wat schetste mijn verbazing?! Vanmorgen nam ze initiatief. Maar in mijn achterhoofd speelt natuurlijk wel dat dit was om af te vinken voor de vakantie.
Zo'n probleem fucked gewoon met je hoofd.
Tja... zo is het natuurlijk ook nooit goed he!!
Ik weet niet of het al ergens is gevraagd: welke anticonceptie gebruiken jullie? De pil kan in veel gevallen als een double dutch inzich zelf werken. Het zorgt dat je libido tot 0 daalt. Hoe langer je het gebruikt hoe groter deze kans wordt.
Pippeltje : Ik snap je opmerking, maar afwijzing na afwijzing maakt je echt heel onzeker. En achteraf heb ik gelijk gehad, was vooral om me koest te houden tijdens de vakantie. Ik heb het op een gegeven moment helemaal opgegeven.
Ysenda : De pil is inderdaad een dingetje. Maar ze wil er absoluut niets aan veranderen. Deze werkt voor haar het beste zegt ze.
Dus zoals hierboven al gezegd, geen sex op vakantie. Ondanks het schitterende weer en prachtige locatie. De kids hadden zelfs een eigen kamer.
Het enige wat ik kreeg te horen (via een sneer) is "waarom wil iedereen altijd wat van me?".
Extra informatie : Ze werkt parttime met eigen in te vullen tijden, we hebben een huishoudster, kinderen zijn erg zelfstandig, ik help veel in de huishouding, ze heeft geen druk sociaal leven.....dus hoezo "wil iedereen wat van haar?".
Als ik dat laatste vraag dan krijg ik als antwoord : Nou, gewoon!
Jouw partner ziet of wil niet inzien dat jullie een gezamenlijk probleem hebben. Het is niet alleen jouw probleem! Ik zou bij haar aangegeven (op een rustig moment) dat jij wilt dat ze dit serieus neemt. In een goede relatie is intimiteit en seksualiteit een belangrijk onderdeel. Het wegvallen daarvan is een groot probleem als dat geen bewuste keuze is.
Ik zou aangegeven dat jij hieraan wilt werken dmv therapie. Of bespreek een open relatie. Dat haalt de druk en frustratie bij haar weg en jij komt beter in je vel te zitten. Je partner wil of kan jou dit niet meer geven. Maar dat betekent niet dat jij daardoor niets meer kan of mag. In een uiterste geval is vreemdgaan een optie. Ben ik geen voorstander van maar als iemand het gewoon niet wil zien is er sprake van onwil en geen onmacht (dan neem je elkaar serieus en werk je eraan).
Hoe denkt ze over scheiden?
@Sjef Je vrouw ziet het inderdaad als verplichting. Kijk in een lange relaties veranderen dingen. Tuurlijk zijn er zoveel factoren die mee spelen. Tiener kinderen lopen door het huis. Ja je kan niet elk moment van de dag gaan vrijen zoals 17 jaar geleden. Moet een beetje ingepland worden en dat is natuurlijk een dooddoener. Wordt zo plichtmatig zeker als de seks ook zo voorspelbaar is. Weet dat zelf ook. Zoenen jullie wel elke dag, knuffel geven, samen douchen, naakt tegen elkaar liggen, tegelijk naar bed enz enz??
@Izza heb jij wel eens een lange relatie gehad van 15 jaar of langer waar ook kinderen zijn geboren in deze periode?
Gewoon nieuwsgierig.
Heb 1 keer het woord scheiden in de mond genomen. Wat een verdriet. En dat wil ik haar (nog) niet aandoen. Ook zijn er kinderen, een huis en een bedrijf die me in de houtgreep hebben.
Therapie? Nope.....nogmaals, zij ziet echt geen probleem.