Vakantie
Hallo Allemaal,
Mijn (49m) vrouw (44V) en ik hebben al een tijdje problemen in de slaapkamer. Ik vind 1 keer per 2 a 3 maanden niet echt genoeg, zij vindt het meer dan zat en begrijpt niet waar ik over zeur. Al vele gesprekken over gehad en kom geen stap verder.
Excuses zijn vaak te moe, te veel stress en niet lekker in d'r vel zitten.
Ik doe best veel in huis en met de kinderen (15 en 17), dus dat wordt niet voor m'n voeten geworpen.
Nu is het elk jaar tijdens de vakantie hetzelfde. Geen interesse in sex of wat dan ook. Krijg dan vaak te horen "dit is de periode om even tot mezelf te komen".
Elk jaar ga ik weer met lood in m'n schoenen op vakantie. Warmte, rust en bikini's maken mij juist erg hongerig.
Nu hebben we al een tijdje weer niets gedaan en ook geen gesprekken gevoerd. En hier komt mijn vraag dan ook.
Heeft er hier iemand tips hoe en wanneer erover te beginnen? Wil namelijk ook niet dat zij al hierover gestresst op vakantie gaat.
Sjef74 schreef op 15-08-2023 om 10:08:
Pippeltje : Ik snap je opmerking, maar afwijzing na afwijzing maakt je echt heel onzeker. En achteraf heb ik gelijk gehad, was vooral om me koest te houden tijdens de vakantie. Ik heb het op een gegeven moment helemaal opgegeven.
Ysenda : De pil is inderdaad een dingetje. Maar ze wil er absoluut niets aan veranderen. Deze werkt voor haar het beste zegt ze.
Dus zoals hierboven al gezegd, geen sex op vakantie. Ondanks het schitterende weer en prachtige locatie. De kids hadden zelfs een eigen kamer.
Het enige wat ik kreeg te horen (via een sneer) is "waarom wil iedereen altijd wat van me?".
Extra informatie : Ze werkt parttime met eigen in te vullen tijden, we hebben een huishoudster, kinderen zijn erg zelfstandig, ik help veel in de huishouding, ze heeft geen druk sociaal leven.....dus hoezo "wil iedereen wat van haar?".
Als ik dat laatste vraag dan krijg ik als antwoord : Nou, gewoon!
Waarom laat jij je dan niet steriliseren?!? Waarom moeten het altijd de vrouwen zijn die jarenlang hun lijf moeten ontregelen. Zucht.
Terug naar het onderwerp, ik ben dus vrouw en meer dan 25 jaar samen geweest met een man die niet wilde vrijen en daar de ene na de andere drogreden voor had. Hij wilde er niet over praten, kwam heel snel met een oorzaak (die vooral inhield dat ik iets moest veranderen). Ik weet hoe vreselijk het is om geen intimiteit te hebben en hoe vreselijk afgewezen je je kan voelen.
Wat ik na mijn scheiding heb ontdekt, intimiteit is meer dan sex. Elkaar gewoon aanraken, strelen, knuffelen is net zo belangrijk. Doen jullie dat wel? En ik ben in aanraking gekomen met Tantra. Dat zou wat mij verplichte kost moeten zijn voor iedereen🙃. Het geeft handvatten om elkaar respectvol te vinden en elkaars verlangens en grenzen te erkennen zonder dat er afwijzing bij komt kijken. Een ander is nóóit verantwoordelijk voor het vervullen van jouw verlangen. Je kan het boek van Jan de Boer aanschaffen, daar staan mooie oefeningen in die op een veilige manier contact bevorderen. En laat je steriliseren 😬
"Waarom laat jij je niet steriliseren?"........
Ik BEN gesteriliseerd. Al een jaar of 10 geleden. Ik sta helemaal achter je mening dat het anticonceptie probleem niet geheel bij de vrouw hoort te liggen.
Ze gebruikt de pil om haar cyclus te reguleren.
Ook wil ze 9 van de 10 keer nog met condoom vanwege de rotzooi.......yep, shoot me! Ook niet over te discusieren.
Er is nog wel andere intimiteit, maar 90% door mij geiniteerd.
Het is niet zo dat ze niet liefdevol is, wil haar hier niet alleen maar lopen zwartmaken. Hou ook immens veel van haar. Maar ik vind het steeds zwaarder worden.
elledoris schreef op 15-08-2023 om 12:13:
[..]
Waarom laat jij je dan niet steriliseren?!? Waarom moeten het altijd de vrouwen zijn die jarenlang hun lijf moeten ontregelen. Zucht.
Terug naar het onderwerp, ik ben dus vrouw en meer dan 25 jaar samen geweest met een man die niet wilde vrijen en daar de ene na de andere drogreden voor had. Hij wilde er niet over praten, kwam heel snel met een oorzaak (die vooral inhield dat ik iets moest veranderen). Ik weet hoe vreselijk het is om geen intimiteit te hebben en hoe vreselijk afgewezen je je kan voelen.
Wat ik na mijn scheiding heb ontdekt, intimiteit is meer dan sex. Elkaar gewoon aanraken, strelen, knuffelen is net zo belangrijk. Doen jullie dat wel? En ik ben in aanraking gekomen met Tantra. Dat zou wat mij verplichte kost moeten zijn voor iedereen🙃. Het geeft handvatten om elkaar respectvol te vinden en elkaars verlangens en grenzen te erkennen zonder dat er afwijzing bij komt kijken. Een ander is nóóit verantwoordelijk voor het vervullen van jouw verlangen. Je kan het boek van Jan de Boer aanschaffen, daar staan mooie oefeningen in die op een veilige manier contact bevorderen. En laat je steriliseren 😬
Ja ja, en dat zit ons Sjefke daar straks met afgebonden zaadleiders en zijn vrouw wil nog steeds niet. Want die vindt het wel prima zo. En blijft lekker aan de pil (ze geeft immers niet aan dat ze daar van af wil).
Ik ben bang, Sjef, dat het nogal trekken aan een dood paard is zo. Zij komt niet in beweging, voor haar is het wel prima, dat je voorzichtig aangeeft dat je weg wil maakt haar aan het huilen en dan is alles weer goed zonder dat zij ook maar enige aanpassing hoeft te doen.
Advies heb ik niet, ik voel wel met je mee. Een partner die eigenlijk niks om je geeft, mij lijkt het zwaar.
Dankjewel AnnePollewop.
Erg lieve woorden.
Ruud1971! schreef op 15-08-2023 om 11:32:
@Izza heb jij wel eens een lange relatie gehad van 15 jaar of langer waar ook kinderen zijn geboren in deze periode?
Gewoon nieuwsgierig.
⁸
Ja die heb ik zeker gehad. Maar ondanks dat denk ik dat je niet alleen vanwege de kinderen bij elkaar moet blijven. Een lange relatie is voor velen een vanzelfsprekendheid. Mensen vinden het wel best, investeren niet meer in elkaar en nemen de ander voor lief. Dat zie je ook bij TO! Die vrouw wil gewoon niets meer. Niet praten, geen therapie, geen intimiteit of seks niet nadenken over oplossingen. Maar als to dan met het idee van scheiding komt zielig doen en gaan huilen. Of eventjes to tevreden stellen? Zo werkt het gewoon niet.
To zoals een ander ook aangaf jullie huwelijk lijkt mij dood op dit moment. Niet vanwege de seks. Maar omdat jullie elkaar ongelukkig maken en dat niet kunnen en willen oplossen. Het leven is kort wil jij echt jezelf nog een mooie toekomst ontzeggen? Vreemdgaan en open relatie zijn fijne uitstapjes die het dragelijker maken. Maar de basis zelf is niet meer goed.
Als vrouw van een betrapte vreemdganger zeg ik oprecht dat er alleen maar verliezers zijn op termijn als je stiekem buiten de deur gaat punnikken. Want je huwelijk is ook op andere vlakken voorbij als ze het ontdekt. Bizar advies in mijn ogen van Izza. Wel interessant: Open relatie bespreken. Of betaalde sex. Clubs bezoek mogelijk?
Het zeer serieus in gesprek gaan over jouw gemis en daarover praten lijkt mij wel goed. Jouw vrouw heeft niet zo een behoefte, dat mag. Het is niet fout. Jij wil meer vrijen, dat mag ook. Jij wil liefst met haar vrijen neem ik aan? Maar dat gaat 'm dus niet worden. Wat voor oplossingen kunnen jullie samen bedenken om dit op te lossen?
Je wil niet scheiden, houdt van haar maar wil meer sex. Zij houdt van jou maar wil niet vaak sex.
Wat zie je zelf als oplossing?
En zij?
Het is een gevoelig onderwerp ondertussen. Zij gaat in de verdediging. Waarom. Daarom. Misschien niet vragen maar stellen dat jullie een (sex?) Therapeut gaan bezoeken omdat jullie nu afstevenen op een scheiding voor jouw gevoel ivm verschil in x.
Denk dat inderdaad een bezoek aan een prostituee geen slecht advies is. Het is een betaalde dienst en geen liefde. Doe wel alles safe want je vrouw zit niet te wachten op een geslachtsziekte. Begin anders eerst met een body2body massage. Kijken of het wat voor je is. Kijk ook dan ook of je geen schuld gevoel krijgt naar je vrouw toe.
Heb ooit eens op een feestje gesproken met een vrouw die prostituee was. Ze krijgt vaak alleen maar getrouwde mannen. Natuurlijk moet je wel naar erkende privehuis gaan ipv een kelderbox. Ook beter ivm mensenhandel en ziektes
Anna Cara schreef op 15-08-2023 om 20:15:
Als vrouw van een betrapte vreemdganger zeg ik oprecht dat er alleen maar verliezers zijn op termijn als je stiekem buiten de deur gaat punnikken. Want je huwelijk is ook op andere vlakken voorbij als ze het ontdekt. Bizar advies in mijn ogen van Izza. Wel interessant: Open relatie bespreken. Of betaalde sex. Clubs bezoek mogelijk?
Het zeer serieus in gesprek gaan over jouw gemis en daarover praten lijkt mij wel goed. Jouw vrouw heeft niet zo een behoefte, dat mag. Het is niet fout. Jij wil meer vrijen, dat mag ook. Jij wil liefst met haar vrijen neem ik aan? Maar dat gaat 'm dus niet worden. Wat voor oplossingen kunnen jullie samen bedenken om dit op te lossen?
Je wil niet scheiden, houdt van haar maar wil meer sex. Zij houdt van jou maar wil niet vaak sex.
Wat zie je zelf als oplossing?
En zij?
Het is een gevoelig onderwerp ondertussen. Zij gaat in de verdediging. Waarom. Daarom. Misschien niet vragen maar stellen dat jullie een (sex?) Therapeut gaan bezoeken omdat jullie nu afstevenen op een scheiding voor jouw gevoel ivm verschil in x.
Zijn ook genoeg vrouwen die daar geen problemen mee hebben.
In gesprek blijven is zeker belangrijk maar kans is ook groot dat zijn vrouw dat ook niet wil. Een therapeut werkt ook alleen als beide partijen het willen. Deze vrouw wil niks, ook geen therapie. Wel huilen en zielig doen als het woord scheiding valt...maar zelf nergens aan willen werken. Das ook niet bepaald eerlijk.
Wat een akelige situatie. Pijnlijk ook dat het je vrouw zo weinig uit lijkt te maken dat jij je ongelukkig voelt onder de situatie. Ik zou denk ik toch een soort ultimatum stellen: “Zo wil ik niet leven, er moet een oplossing komen en de beste oplossing is therapie. Op deze manier stevenen we op een scheiding af. Ik wil dat niet, maar er moet wel wat veranderen.” En houd dan ook je poot stijf. Ook als ze gaat huilen. Ook als ze je weer een keer seks “toestaat” om ervan af te zijn.
Mijn eigen libido lijdt ook behoorlijk onder overgang en medicijnen, ik heb zelden spontaan zin, maar je kunt echt wel zin maken als degene van wie je het meeste houdt daar wel meer behoefte aan heeft.
Sterkte, het lijkt me echt heel rot.
AnnaPollewop schreef op 15-08-2023 om 13:44:
[..]
Ja ja, en dat zit ons Sjefke daar straks met afgebonden zaadleiders en zijn vrouw wil nog steeds niet. Want die vindt het wel prima zo. En blijft lekker aan de pil (ze geeft immers niet aan dat ze daar van af wil).
Ik ben bang, Sjef, dat het nogal trekken aan een dood paard is zo. Zij komt niet in beweging, voor haar is het wel prima, dat je voorzichtig aangeeft dat je weg wil maakt haar aan het huilen en dan is alles weer goed zonder dat zij ook maar enige aanpassing hoeft te doen.
Advies heb ik niet, ik voel wel met je mee. Een partner die eigenlijk niks om je geeft, mij lijkt het zwaar.
Dat ze ging huilen had ik nog niet gelezen. En inderdaad is het zwaar, daar heb ik alle ervaring mee. Neemt niet weg dat ik graag meer over tantra had geweten vóórdat ik ging scheiden. Achteraf kan ik constateren dat je door een partner die geen sex of intimiteit wil, best wel verknipt gaat denken. Meer tantra kan dat wel weer relativeren.
Wat mij het meest lastige lijkt is dat er eigenlijk ook geen intimiteit meer is. Dat is echt nog weer wat anders dan seksualiteit. En zelfs dat komt zo goed als volledig van TO. Wat hou je dan nog over qua relatie?? Eigenlijk runnen jullie een gezin zoals je dat bij een bedrijf doet. Je bent goede collega's in de gezinsbv. Maar geen partners meer. Ze neemt jou niet serieus en wil gewoon niet meer. Dat kan natuurlijk maar wees dan zo eerlijk en volwassen voor een echt gesprek. Hoe pijnlijk ook. Nu blijft ze jou aan het lijntje houden.
Tijd voor een goed gesprek waarin je huilen ook niet hoeft te accepteren. Dat zorgt voor afleiding en medelijden maar brengt jullie nergens. Een keer toegeven van haar kant ook niet (alleen om jou tevreden te houden). Tijd om door te pakken TO. Zo kom je niet verder.
Laat je huwelijk niet afschrijven en doe dat zelf ook niet. Er zijn meerdere liefdestalen (lees samen 'de vijf talen van de liefde) en leer elkaars taal.
' Er is nog wel andere intimiteit, maar 90% door mij geïnitieerd.' Ik weet niet waar je op doelt. Maar met elkaar spreken over wat je bezighoudt (en dan bedoel ik niet wat je mist aan fysieke intimiteit) luisteren naar wat er in je vrouw omgaat. Vraag daarna.
Andere advies: begin zelf een tijd niet met fysieke intimiteit uitgezonderd een hug en een zoen. Laat je vrouw voelen dat ze dat mist. Dat lukt haar nu niet, omdat jij al weer pogingen doet. Laat haar dan naar jou uitreiken.
Libido van vrouwen stijgt met de jaren, kan best goed komen, dat jullie steeds beter, ook op dit gebied bij elkaar gaan passen.
Wat nou als TO een vrouw zou zijn en haar man zou geen seks willen? Zouden we dan niet hier de vraag krijgen heeft die een ander, porno verslaafd? Wat nou als de vrouw van TO gewoon geen zin meer heeft in TO? Iets van de koek is op.
Wat ik hiermee wil zeggen is zou ze een ander hebben of eigenlijk niks meer voor TO voelt maar gevangen zit door financiën van jullie gezin en niet durft te scheiden. Misschien een slechte gedachte van me maar wel iets om rekening mee te houden.
Blijf het vreemd vinden dat je vrouw van 44 jaar nog aan de pil zit. Hartstikke slecht voor haar terwijl jij ook nogeens gesteriliseerd bent. Ook moet je nog een condoom gebruiken. Waarom? Zogenaamd voor dat beetje sperma of is de reden iets anders??
Sorry maar wat een onzin dat het libido van vrouwen zou stijgen met de jaren. Wellicht voor sommige vrouwen maar vaker neemt het juist af (onder invloed van hormonen en de overgang oa). En de vrouw van TO mist het fysieke nu ook niet. Dus gefrustreerd gaan zitten afwachten en hopen dat ze de hint oppikt? Grote kans dat ze in nog meer passiviteit wegzakt.
Gebruik de pil kan ik mij overigens wel indenken. Genoeg vrouwen hebben inderdaad problemen met hun cyclus of menstruatie en daar kan de pil heel goed bij helpen. Ik ken tal van vrouwen die vanwege medische redenen de pil gebruiken terwijl het qua bescherming niet hoeft. Een condoom is in dit geval dan wel heel vreemd. Het lijkt wel alsof ze een beetje vies is van TO of van seks.
En de kans is gewoon ook heel groot dat ze eigenlijk gewoon klaar is met TO. En dat de zin en opwinding met hem helaas voorbij is. Je ziet wel vaker dat bij een nieuwe partner het opeens volledig terugkomt. Opwinding bij vrouwen is behalve hormonaal en fysiek ook voornamelijk mentaal. Dat gevoel lijkt hier weg. En zonder praten en echte hulp gaat dat nooit meer terugkomen. Wil ze dat niet dan zou ik mijn conclusies trekken (ipv gaan zitten afwachten).
Izza schreef op 16-08-2023 om 10:29:
En de kans is gewoon ook heel groot dat ze eigenlijk gewoon klaar is met TO. En dat de zin en opwinding met hem helaas voorbij is. Je ziet wel vaker dat bij een nieuwe partner het opeens volledig terugkomt. Opwinding bij vrouwen is behalve hormonaal en fysiek ook voornamelijk mentaal. Dat gevoel lijkt hier weg. En zonder praten en echte hulp gaat dat nooit meer terugkomen. Wil ze dat niet dan zou ik mijn conclusies trekken (ipv gaan zitten afwachten).
Klopt laatst een artikel hier over gelezen. Een soort dierlijk proces. Het binden met een nieuwe partner waarbij de vrouw het 1e jaar veel seks heeft met nieuwe partner. Met betrekking tot het 2e jaar neemt dit fors af voor 80% van deze vrouwen. Daarom lees je ook altijd artikels van dat de seks met de nieuwe partner zo goed is en ze heeft dat nog nooit zo beleefd. Lekker simpel gedacht natuurlijk als je al 20 jaar samen was en een nieuw "snoepje" krijgt. Vindt dit ook erg pijnlijk voor een ex-man.
Maar goed dat was even off-topic.
Ik denk inderdaad dat het probleem groter is dan wat de behoefte van TO is.