Kosten vakantie

Kaaskopje

Ik vind 2 dingen minder leuk aan vakantie met kleine kinderen: de constante verantwoordelijkheid en het rekening moeten houden met.
Bijvoorbeeld niet rustig op het strand kunnen liggen een boek te lezen want constant de kinderen in de gaten moeten houden zodat ze niet afdwalen, niet kunnen genieten van het mooie uitzicht want de kinderen rennen heen en weer en mogen uiteraard niet te dicht bij de rand komen... Ik vind dat dus echt hard werken.
En het rekening houden... niet uren door het Louvre lopen want dat is voor kleine kinderen vermoeiend en ook niet echt leuk, geen lange wandelingen kunnen maken, middagdutjes die ze nog echt nodig hebben.... en als ze moe zijn dan zijn ze een stuk minder leuk.
Het maakt vakantie voor mij inderdaad minder leuk. Is wat egoïstisch maar ik geniet altijd het meest van vakanties met vrienden.

Uiteraard wordt het wel makkelijker/leuker als de kinderen ouder zijn. Met onze oudste kinderen op vakantie gaan vind ik nu heel leuk. Al voelt het nog altijd minder vrij dan met vrienden. Ik blijf toch de ouder en ik blijf toch verantwoordelijk.

wisselend

We zijn op fietsvakantie in nl geweest toen dochter 9 was en we zijn naar Zuid-Afrika geweest toen ze 3,5 was. We hebben min of meer een vaste route: NL-EU-ver weg, en soms moeten we voor het 'ver weg' echt wel sparen en dan wordt het een extra jaartje NL.

En dat is dan vaak kamperen, in een tent zonder electra of een aantal dagen stay-okay.

Waar we een aantal jaar geleden regelmatig een weekend weg gingen gaat dat nu niet meer ivm sporten en dat geld gaat bij de hemelvaartpot. We gaan nu alleen nog met Hemelvaart (meestal kamperen, dit jaar Londen omdat dochter in groep 8 zit) en 2-3 weken in de zomervakantie.

Ik probeer om de paar jaar ook nog een weekje fijn alleen weg te gaan. Liefst op wandelvakantie of een stedentrip. Beiden houdt dochter niet zo van: 5-6 uur wandelen per dag of museum in museum uit.

Ik vind op vakantie met kleine kinderen ook hard werken, harder dan thuis waar ze toch hun eigen dingen hebben en het meer is aangepast. Maar de 2 vakanties die ik met een alleenstaande ouder club heb gedaan waren dan wel weer heel luxe in die zin dat je dan niet de hele tijd op je peuter hoeft te letten. De eerste keer was de ouder groep heel leuk, de tweede keer waren het allemaal mensen die hun scheiding nog moesten verwerken en de hele tijd op hun ex zaten af te geven en dat was vreselijk. Ik werd bijkant genegeerd omdat dochter en ik gezellig met ex zaten te bellen over dochters belevenissen want dat kon toch niet.

Ik geef ook graag mijn geld uit aan belevenissen en niet aan spullen. Ik geef niet veel om kleding, dat koop ik sporadisch en sinds mijn favoriete merk een andere stijl heeft gekregen steeds vaker bij de kringloop. Daarbij besef ik ook verdraaid goed dat het leven niet te plannen is, het kan zo maar afgelopen zijn, of je kunt minder, dus als het kan wil ik ook echt leuke dingen doen. Soms zijn die duur, vaak ook niet.

Niet ontspannen

Met kleine kinderen, inderdaad constant opletten, geen ritme en dus moe, huilen om niks, niet in slaap vallen in de bloedhete tent, kotsen in de auto..... En ga zo maar door.

Toch gingen we ieder jaar weer kamperen, gewoon omdat wij dat zelf lekker vinden om weg te gaan. Voor hele kleine kinderen hoeft dat helemaal niet. En ieder jaar weer beetje makkelijker.

Inmiddels ook een aantal verre reizen gemaakt, daar sparen we voor.

Iets duurder

De laatste jaren ben ik vaak rond de 4000 kwijt voor een dag of 9 zomervakantie voor 1 volwassene en 3 kinderen, maar als ik de keus had, dan was ik veel liever op zo’n vakantie voor 2 of 3 weken op een Franse camping gegaan zoals jullie dat beschrijven.

Toen mijn ex hier nog woonde, zaten we heel erg krap en als we dan al op zomervakantie gingen, was het een mysterie-vakantie bij Centerparcs. Waren dan echt maar een paar honderd kwijt hooguit, alleen dan wisten we vantevoren niet in welk park of wat voor een huisje we terecht zouden komen. Vaak waren dat toch de leuke parken en soms zelfs een vip huisje. Ook zijn we een keer naar een stacaravan in Drenthe geweest die we goedkoop van familie konden huren.

Toen de oudste naar de middelbare school ging, vond ze dat vervelend worden. Bijna iedereen uit haar klas ging naar het buitenland, zelfs in die tussendoor vakanties maakten klasgenootjes de meest verre reizen en zij kwam nooit buiten Nederland. Toen mijn ex weg ging, kwam ik wat ruimer te zitten en wilde ik voor de kinderen ook graag een keer naar het buitenland. Ik heb echter geen auto en ook geen rijbewijs. Ik heb echt lang lopen zoeken naar campings die goed bereikbaar waren met het openbaar vervoer en waar je bijvoorbeeld een stacaravan of bungalowtent kon huren, maar dat is bijna niet te vinden (tips blijven welkom!). Met drie kinderen is dat ook best een gedoe, ik heb nog steeds die vakantie in Drenthe in mijn achterhoofd (regen, een bushalte op 3 kwartier lopen en een bus die dan 1 keer per uur gaat). Zonder auto kun je ook vaak geen kant op als het regent.

Vandaar nu tegenwoordig een relatief korte vliegvakantie naar de Canarische Eilanden. Mooi weer, alles binnen handbereik zonder auto en kinderen hebben het helemaal naar hun zin.

Eerste keer alleen met drie kinderen vrat ook hier energie. Zag er vantevoren al tegenop. Vooral ook dat de kinderen mij altijd moesten kunnen vinden. Kon ik dan wel van mij stoel af gaan als er een keer een vroeg om even mee te gaan? Ben nu dus wel blij dat ze net iets groter zijn.

Nee kaaskopje

Ik ga op vakantie omdat ik het leuk vind en de kinderen moeten mee. Natuurlijk pas ik de activiteiten aan de kinderen aan. Maar ik doe niet alleen maar wat zij leuk vinden of nodig hebben, dan blijf ik wel thuis, kunnen ze ook in eigen omgeving en ritme blijven. Als ik ergens ben wil ik de omgeving zien, ook het Louvre dus als ik in Parijs ben. Mijn kinderen zijn allebei in de Louvre geweest toen ze klein waren.

Ik zou me te pletter vervelen 'als de kinderen het leuk hebben' want dan zit ik aan een zwembad of aan een speeltuin en verder niks! vreselijke vakantie lijkt mij dat.

Ik begrijp Kyana heel goed, ik was pas een weekend weg met man. En het is heerlijk om helemaal te doen wat IK wil, geen speeltuinen, geen slaapjes, uren tafelen bij een restaurant van onze keuze en geen rekening houden met kindvriendelijk. Alleen maar man om mee rekening te houden, heerlijk!

Liever kinderen

Ik heb dat mwt kibderen nooit zo ervaren. Wel als je jezelf verplicht nuttig door een museum of kerk te lopen met kinderen die daar niets aan vinden. Ik ook niet trouwens.

Met vrienden zou ik nooit op vakantie gaan. Ten eerste is de vriendschap me meer waard dan kapot te laten gaan door verschil in gewoontes, maar ook omdat je dan weer verplicht moet praten en onderhoudend moet zijn. Wijntjes moet drinken, moet schateren om flauwe grappen, stinkkaasjes moeten eten want dan hoor je erbij, de ene helft zwijgt niet, de ander zegt niets, de ene wil duur uit eten, de ander lust niks, die willen om 6 uur opstaan enz. Ik zou verre van mezelf zijn met andere volwassenen. Ik zou kbetter worden van het aanpassen en niet tot rust komen en blij zijn naar huis te mogen.
Vakantie is voor mij voor mijn rust, vooral geestelijk. Laat mij dan heerlijk poedelen in een peuterbadje, zandfiguren en strandwandelingen maken. Dan gaat mijn hoofd leeg. Zo kan het dus ook, mensen die dat graag doen: niks of met de kleintjes/kinderen zijn.
Met mijn ex had het 2 weken racen door een heet binnenland geweest. Ik krijg er alweer kippenvel van als ik er aan denk.

Tamje

Ik zou ook echt niet met vrienden willen, lijkt mij ook niks!

Ik doe overigens de culturele dingen niet omdat het verplicht is of bij de opvoeding hoort, ik doe dat omdat ik het zelf leuk vind...

Marianne.

Ja, plaatje is compleet En de supermarkten in Frankrijk, heerlijk. Na een paar keer ken je ze een beetje maar in het begin....je kan er verdwalen.

weet ik nog niet

Er is nog niet bekend wie er mee wil en kan en/of hoelang die kunnen. Twee jaar geleden gingen er ineens een paar kinderen extra mee (en die namen ook nog eens vrienden mee), dus dan moet er een extra plek betaald worden en zijn er meer eters. Waar we heen gaan als we gaan weet ik ook nog niet, wel wordt het kamperen. Ik denk dat het een 850 euro per week incl. alles (dus ook eten en benzine) zou kunnen zijn. Voor 2 weken is dat het vakantie geld + wat normaal aan boodschappen gedaan wordt. Veel meer moet het ook niet worden.

MarSy

Gelukkig mag iedereen zelf bepalen hoe hij of zij op vakantie gaat. Maar als iemand klaagt over kinderen die moe zijn, spugen, jengelen, de benen nemen enzovoorts, dan is mijn advies: stel je verwachtingen en je bestemmingen af op dat het voor alle gezinsleden léuk mag zijn en neem je verlies als het eens minder goed uitpakt. Wat heb je eraan om iets te kiezen waar kinderen totaal niet in geïnteresseerd zijn? Om toch eens iets positiefs te zeggen over mijn ouders, is dat zij ook zo met de vakanties omgingen.

Van beide dochters heb ik twee totaal andere herinneringen aan de eerste dag aan het strand: de eerste zette het op een huilen, omdat ze al dat zand te overweldigend vond. Ik kon weer naar huis na een half uurtje proberen. De tweede zette het op een lopen, waardoor ik ogen op steeltjes moest hebben. Niet erg ontspannen inderdaad, maar dat weet je dan. Geen haar op mijn hoofd die dan toch een strandvakantie zou plannen, omdat wij dat leuk vinden en de kinderen zich daar maar bij aan moeten passen. (Daar moet ik sowieso niet aan denken )

Wij hebben nog nooit (man en ik) dagenlang aan de rand van een zwembad gezeten. Dat valt onder dezelfde categorie als strandvakantie. Ik ben twee keer met een vriendin en onze kinderen naar Centerparcs geweest en dat vond ik ook erg leuk, maar niet langer dan een paar dagen. Ik ga me dan aan van alles ergeren, ik ben gewoon niet zo goed in vakanties met andere mensen dan ons eigen gezin. Disneyland Parijs was met drie dagen meer dan genoeg. Met langere vakanties kozen we activiteiten die wij zelf leuk vonden, maar in de wetenschap dat de kinderen daar ook van zouden genieten. Het komt niet in me op om het níet zo te doen. Dus geen zalen vol schilderijen, maar huisjes kijken in Enkhuizen, of het Afrikamuseum, of het Bijbels museum (ook leuk als je niet gelovig bent). Orvelte was ook een succes, het Land van Bartje, dat werk. We zijn ook naar het Legermuseum geweest in Delft, ook een succes. We hebben een week vakantie doorgebracht in een boerderij (niet in bedrijf) in Groningen. Het was een van onze leukste vakanties. De verhuurders/bewoners hadden kinderen van dezelfde leeftijd, dus dat zat wel goed. Er hing een dartbord in de schuur, hoe simpel wil je het hebben. We zijn op de fiets naar Duitsland gegaan, dus ze konden vertellen dat ze in Duitsland waren geweest. We zijn naar een kabouter-attractie geweest, ook leuk.

We zijn één keer met het gezin uitgebreid naar het buitenland geweest en ik heb net zo lang gegoogeld tot ik iets had gevonden wat voor ons alle vier leuk leek. Dat werd Bled in Slovenië. Twee weken, om en om iets doen en bij de tent blijven. Bij de tent blijven gold vooral voor de dochters, wij gingen wandelen of iets bekijken.

Vakantie met kinderen is hard werken

En dan vooral kamperrvakanties met kinderen die nog niets zelf kunnen. Dat je mee moet als ze moeten plassen, dat je in je eentje moet koken, tafeldekjen en afwassen als de ander de kinderen bezig houdt.
Altijd wel gedaan, als ze dan in de slaapzakken lagen hadden wij nog een paar uurtjes tijd samen.
Nu met pubers is er iets meer hulp, alleen de samen tijd is bijna op. Ze scrabbelen gezellig mee en gaan gelijk met ons in de tent.

Uitstapjes die we makenzijn soms voor de kinderen maar soms ook voor ons. Tot 2 jaar geleden bleven ze nog niet alleen op de camping dus moesten ze mee naar Chenonceau, dan wel met de belofte dat zij het volgende uitstapje mochten kiezen. Zat ik in de hitte op de gammele stoeltjes op het terras van zo'n klimpark uren te lezen terwijl zij in de bomen hingen.

Ook als peuters/kleuters deden we dat al met ze. Gewoon mee naar de honingboerderij met Franse uitleg, volgende uitstapje is iets voor jou.

Altijd hele leuke vakanties gehad met mooie herinneringen
Ik ben blij dat ze nu groot zijn en dat dat harde werken niet meer hoeft. Maar ikdoe het zo opnieuw als ze weer klein zouden zijn.

Samen weg dat komt wel weer, nog een jaar of 5 schat ik. Zoniet en willen ze nog langer mee is het ook goed.

Jeetje

Wat erg dat sommigen liever met vrienden gaan dan met hun eigen kinderen.