moederverdriet (kleinkind in de couveuse)
Onze oudste dochter verwacht haar eerste kindje. Eind vorige week braken de vliezen (eerst niet onderkend) en ze ligt in een academisch ziekenhuis. Begin deze week was ze 24 weken zwanger.
Moeilijke beslissingen zijn genomen door de ouders, door hun tranen heen en in grote verbondenheid.
Het kindje leeft nog, maar nu zijn er weeën.
Het is zo ontzettend veel te klein, zo onrijp.
Vorige week, de nacht voordat ze in het ziekenhuis belandde, droomde ik over een catalogus met kleertjes voor kindjes die niet meer in leven zijn, met vermelding 30-33 cm. Ik zei tegen degene met wie ik dat blad bekeek: hoezo zouden kinderen die niet meer leven andere kleertjes aan moeten dan levende baby's? Rare droom he. En bij het ontwaken vertelde mijn man me dat dochter in het ziekenhuis was beland.
Ik maakte me al een paar weken zorgen over haar zwangerschap, ze had kwaaltjes die ik me totaal niet herinnerde van mijn eigen zwangere tijden.
Straks ga ik naar haar toe. Als de ontstekingswaarden laag zijn (ze waren vanochtend weer gedaald) krijgt ze opnieuw weeënremmers. Maar ja, waar moet je op hopen?
Dochter werkt al vele jaren bij mensen met een beperking en weet uit ervaring hoe verschillend de levens van deze mensen zijn in de praktijk; de zorg, de bezuinigingen, geluk en ongeluk.
Ik wilde dit even met jullie delen. De zorgen van moederschap (en de vreugde niet te vergeten!!) duren een leven lang.
klein en wat een voetafdruk laat ze zien! Ook hier wordt elke dag aan jullie allemaal gedacht.
Wat een wonder
Wat een geluk! En wat een zorgen nog steeds. Ik hoop zo ontzettend voor jullie allemaal dat ze bij jullie kan blijven.
Groet,
Hester
Jeetje, wat lees ik nu
Paar dagen off line geweest en dan lees ik dit hele verhaal.
Lieve Tonny, gefeliciteerd met jullie ieniemini-kleindochter. Wat fijn dat ze het zo goed doet, een goed begin is het halve werk. Hoop dat ze zo sterk blijft. Veel sterkte voor jou en je geliefden.
Gefeliciteerd
Hopelijk nog vele wonderlijke momenten te gaan met dit veel te kleine wondertje.
En sterkte gewenst met een emotionele tijd.
Tonny!
Momenteel maar te hooi en te gras hier, maar wat een nieuws! Mijn gedachten gaan uit naar jouw, je dochter en schoonzoon en je kleindochter. Bijzonder zijn jullie allemaal.
Ik lees dit ook net
maar inderdaad, wát een verhaal...
Gefeliciteerd met je prachtige, krachtige kleindochter!
Kom weer even om het hoekje kijken
om te zien of er toch nog nieuws is over ienieminimeisje. Ik hoop dat het goed gaat met haar en de mensen die van haar houden!
Aagje
Kom ook even kijken
Tonny ik kom ook even neuzen om te zien of er nog nieuws is. Weet dat er aan jullie gedacht wordt!
Alle goeds voor jullie allemaal, n@nny
één kaarsje op de weektaart 
Vandaag een week geleden kwam ze op de wereld, ons minimensje. Wat ben ik ontzettend trots op haar dappere ouders en op dit dappere kleine ukkie dat er geen weet van heeft hoeveel mensen aan haar denken en voor haar hopen en bidden op alle goeds.
Dochter is van het ziekenhuis overgestapt naar een kraamhotel, het is elke dag spannend of ze nog mag blijven samen met haar geliefde of dat ze weer naar huis gaan.
Ze kolft, dat gaat goed, ukkie krijgt moedermelk door haar sonde. En sinds gisteren mogen vader en moeder om de beurt tweemaal per dag een uur/anderhalf met hun kindje op de borst zitten. 'Dat is goed om het niveau van stresshormonen te verlagen' schreef dochter in de familieapp.
Bijzondere tijden. Gesprek met artsen geeft positief bericht, al blijft het van dag tot dag bekijken hoe hummeltje zich ontwikkelt.
Ik begin een beetje rustiger te worden in mijn hoofd, Man man wat een emoties, slopend.
Oooh Tonny, wat bijzonder
dat het positief blijft gaan! Zo'n klein kindje dat kan leven buiten het lichaam van de moeder, ik kan er met mijn verstand nauwelijks bij. Maar wat ongelofelijk fijn dat het kan en dat ienieminimeisje goed gaat. Ik begrijp dat de zorgen nog lang niet over zijn en de emoties ook niet, want het blijft kwetsbaar. Sterkte en ik hoop dat er naast de zorgen ook mogelijkheid is om te genieten van haar dappere aanwezigheid.
Kunnen je dochter en haar man niet naar een Ronaldmcdonaldhuis als ze niet meer in het kraamhotel kan blijven? Ze ligt toch in een academisch ziekenhuis? Lijkt me anders een akelig idee dat je iedere dag te horen kunt krijgen dat je niet meer in de buurt van je kindje kunt blijven.
Liefs, Aagje
Bijzonder.
Ook ik kijk iedere dag even om te kijken of er nieuws is over je kleindochter. Wat fijn om te lezen dat ze "het goed doet"!
en hoe is het je dochter zelf
Infectie echt weg? Jullie zijn hier ook in gedachten gebeden!
Mijk
eerste dipje
Kindje had onrustige nacht, spuugde. Maar is wel gegroeid
Ik was rustig toen dochter me haar zorgen deelde, maar op de terugreis bonkte mijn hart. Heb in het stiltecentrum een lichtje voor hen aangestoken.
Morgen moeten ze toch echt dat kraamzorghotel uit, waar ze zich vier nachtjes hebben 'ingevochten' toen dochter op dag zes het ziekenhuis uit moest. Dochter had wat ondertemp (?) bij de controle, het worden zware tijden. Gisteravond hebben schoonouders en ik het huis opgepoetst en de al ontvangen kaartjes opgehangen (jaja, ik ben 'nu-we-er-toch-zijn' ) als begin van een compleet nieuw bestaan, op zoek naar evenwicht.
Nu maar even de was in het machien
Veel sterkte
Dat ienieminikleindochter maar heel sterk mag worden.
Tonny
Aagje noemde het ook al: kunnen ze niet naar een Ronald McDonaldhuis? Bij alle kinderziekenhuis is er een. Ik ben zelf jarenlang bij zo'n Huis vrijwilliger geweest, heb veel ouders rondgeleid. (Zelfs van ouders online) Ook ouders die dacht dat het niets voor hun zou zijn waren altijd verrast over hoe het Huis was, functioneerde, en heel blij dat ze daar konden slapen. Ik gun het jouw dochter en schoonzoon ook zo om lekker dicht bij hun dochter te kunnen blijven in deze tijd.
En veel kracht voor je kleine kleindochter!
Camping?
Is er geen camping in de buurt van het ziekenhuis. En dan met de fiets op en neer? En alleen af en toe naar huis om wat spullen te vervangen?
ze wonen niet zover van de stad
ik denk dat het wel goed komt. De eerste weken iemand zoeken om samen mee te rijden/reizen als het nog te intens en te vermoeiend is.
Kamperen is in elk geval niks als je hygiënisch wilt kolven voor een couveusekindje En ze zijn niet zulke kampeerders ook volgens mij.
Maar AnneJ
Tonny's dochter is nog kraamvrouw!
Tonny, hartelijk gefeliciteerd met je kleine kleindochter. Ik hoop van harte dat het helemaal goed zal gaan en goed zal blijven.
kraamvrouw, tja
technisch gezien zeker ja.
Maar op dag 6 toen ze het ziekenhuis uit moest, had echt nooit iemand gevoeld hoe het was met haar baarmoederstand - dat doet een kraamverzorgster toch? Ja, wel bloed geprikt vanwege ontstekingswaarden en nieuwe antibiotica voorgeschreven, dat wel.
Er is een lactatiekundige geweest om te helpen het kolven op te starten.
Er is om de paar dagen een psycholoog langs geweest.
Maar de alledaagse zorg was wel van veel minder kwaliteit dan ik ooit van de kraamverzorgster gewend was. Geen beschuit met muisjes gezien. En ze vergaten het formulier waarop stond dat het kindje geboren was, zodat vader een heel eind verderop moest gaan aangeven (terwijl dat anders in het ziekenhuis had gekund)
Oh ja en ze kreeg halverwege een kamergenote die mentaal en fysiek alle ruimte opeiste. Privacy, ho maar.
Toen ze op dag 6 weg moest (ze lag nog steeds op 'zwangeren' omdat er op 'kraam' geen plek was, kan gebeuren) moest ze zelf stevig in actie om nog twee nachtjes kraamonderdak te krijgen. Bellen met de zorgverzekeraar enzo.
Nee, niet echt een kraamvrouwentijd uit de blaadjes. Zeeer voortijdig bevallen, een heel klein kindje in de couveuse, alle ongelooflijk complexe emoties daaromheen.
Ik had graag gezien dat dochter wat meer als kraamvrouw was behandeld. Maar goed, first things first, kindje is veilig geboren en de zorg op de afdeling waar kindje ligt is van hoge kwaliteit.
Dat 'iedereen' nu met vakantie gaat en mensen waaraan je in deze super spannende tijd net gehecht bent geraakt voor drie weken vertrekken, dat is nou eenmaal de tijd van het jaar. Daar kan niemand wat aan veranderen.
Volgens mij zou ik in jouw schoenen van de daken willen schreeuwen: zorg eens beter voor mijn kind!
Ik vind je heel reëel en stoer hoe je schrijft. Knap. Kan me voorstellen dat het echt wel lastig is voor je.
Sterkte
Tjonge Tonny
Ik heb het zoals altijd eind van het schookaar superdruk gehad en nu lees ik ineens jouw verhaal. Tranen schoten in de ogen toen ik las dat ze geboren was. Wat supermooi dat het allemaal nu zo goed gaat, ik zal voor haar bidden.
En dan noem ik haat gewoon ienieminimeisje 
En tijgeroog
Ja, ik herinner me goed jouw rondleiding door het RMD huis...
Ik hoop
dat het dipje van korte duur was en dat ienieminimeisje goed blijft gaan nu! Een kaarsje en een gebed voor haar en allen die van haar houden!
Liefs, Aagje
PS Wat ongelofelijk slecht zeg dat er niet beter voor je dochter gezorgd is Tonny. Geen controles. Dan kunnen er veel dingen urgenter zijn, maar goede kraamvrouwenzorg had ze echt moeten krijgen.
ook vandaag weer
een lading lichtjes om jullie Parel te omringen met warmte.
Geerke
Het was m'n eerste, en degene die me nog het meeste bijstaat.
Bijzonder meisje
Fijn dat haar levenslust het vooralsnog wint van alle hindernissen die haar vroege geboorte meebrengen. Ik hoop dat het ook goed gaat met haar moeder en haar vader. De zorg voor je dochter klinkt wel erg karig. Ik hoop dat er desondanks ook veel te genieten valt van je kleindochtertje!
Groet,
Jo Hanna
moeilijk....
Gisteren was ik even bij de pasgeboren ouders thuis. Ze waren druk bezig evenwicht te zoeken en moeder kolfde vol overgave. Aan de muur hingen kaartjes van zorg en gelukwens door elkaar.
Op een hoekje van de kast al wat cadeautjes.
Gisteravond was mijn man voor het eerst aanwezig bij het verzorgen van het ienieminimeisje. Hij kwam aangeslagen thuis. Moeilijk, hij is altijd degene die het vertrouwen diep in zijn hart draagt en ook uitstraalt - maar nu heeft hij het zwaar.
'ze moet van zo ver komen...'
Heb er vannacht erg over gedroomd. Het is zo onzeker allemaal.
Ach
Wat een zorgen. Wat een angst en onzekerheid. Ik hoop zo dat jullie ienieminimeisje van zo ver kan blijven komen. En voor jullie dochter en schoonzoon, dat ze staande blijven in alles wat hen overkomt.
Sterkte Tonny en gezin. Ik brand een kaarsje voor jullie allemaal!
Aagje
onzekerheid
Onzekerheid, spanning, verdriet en hoop, het is een achtbaan van gevoelens, een achtbaan van gebeurtenissen, sprongetjes vooruit, sprongetjes achteruit, de wanhoop dat je niets kunt doen; het moet heel zwaar voor jullie zijn. Zij als kersverse ouders, jullie als ouders en grootouders.
Virtuele knuffeltjes zijn steriel en daarom stuur ik ienieminimeisje een knuffeltje. Zet m op lief klein meisje!
Tonny en (schoon)familie, heel veel sterkte!
Ach
Wat heftig en moeilijk. Heel veel sterkte en warmte voor jullie allemaal. Ik steek vanavond weer een kaarsje aan voor dat lieve, kleine en o zo kwetsbare meisje
