Slaande ruzie met familie
hallo allemaal
Ik zit met een vreselijk groot probleem en verdriet en voelt tevens als verlies.
Wij zijn een familie met een hechte band.
Wij zijn altijd veel op vakantie geweest met elkaar en hebben altijd veel tijd met elkaar doorgebracht.
Sinds we een kleine hebben van 3 veranderde de band ook waardoor me ouders vaak met veel dingen bemoeide.
Voor hun was dat uit voorzorg maar vaak voor mij was het heel lastig om hun te begrijpen omdat ze een andere jeugd en tijd hebben beleefd.
We zijn vorige week op vakantie geweest en daar kregen mijn man en vader een discussie.
Het liep zo hoog op dat ze elkaar vernederde en me moeder erbij kwam zitten en riep als hij jou pakt maakt hij jou dood.mijn vader zei iets wat me man boos maakte omdat me moeder laatste tijd heel veel heeft geklaagd over mijn vader. En juist waar het om ging doet hij zelf.dus moeder klaagt bij kinderen en bij de ruzie komt ze juist voor me vader op.
Dat voelde voor me man als een dreigement.
Vervolgens staan ze beide op en gingen mijn moeder,zusje en ik hun 2 uitelkaar duwen.
Mijn man voelde zich bedreigt en dacht dat mijn vader ging slaan.
Mijn vader is zwaarlijvig en man 90 kilo.
Dus hij was bang dat hij geklapt gingen worden.
Uit reactie heeft hij dus me vader geslagen op zijn oor maar perongeluk zo hard dat hij op de grond is gevallen en even buiten westen is geweest. Wat ik heel erg vind ! Ik ben me kapot geschrokken !
Ik stond erbij en ik heb geschreeuwd waar dit op slaat en hoe dit kan.
Zo ongelooflijk!!
Later is me vader na ziekenhuis gegaan voor hechtingen.Een hele gedoe terwijl de vakantie net is begonnen.
Op het moment zijn me ouders nog op vakantie en zegt me vader dat hij er echt helemaal klaar mee is en nooit meer contact met hem wil.
Mijn man is ook nog boos maar zegt dat hij schuldig is en het in de toekomst goed zou willen maken maar mits er van beide kant word bekend.
Mijn ouders zeggen dat ze dit niet normaal vinden en verwachtten dat ik bij mijn man wegga.
Tuurlijk vind ik heel heel heel erg maar ik was voor deze vechtpartij wel heel gelukkig met hem.
Ik sta nu tussen een 2 strijd.
Ouders verwachtten dat ik bij hem weg ga uit respect omdat ik van ze de hou.
Maar niemand kan mij vertellen wat ik moet doen maar makkelijk is het niet als je een kleine hebt en koophuis.
En dat terwijl van de voren wel alles leuk was.
Heeft iemand dit ook eens meegemaakt ? Of hoe ga ik hiermee om ? Of wat moet ik doen ? Ik ben even helemaal in de war
Liefs
Het woord 'dysfunctioneel' dekt de lading ook wel goed, zou ik denken. Het maakt ook meteen duidelijk welke opdracht TO te wachten staat: hoe haar eigen leven en dat van haar kind zo in te richten dat er de minste schade kan uitgaan van haar familie en haar echtgenoot. Dat (het doorbreken van de cirkel/neerwaartse spiraal) is nogal een opgave, maar ik hoop van harte dat zij erin slaagt.
ik ben vandaag naar de mediator geweest met me man
Daarna moesten we beslissengen maken over hoe en wat
We zijn in gesprek gekomen en hij zei dat hij veel van me houd en echt fout zit
Ook wil hij hulp hebben / therapie
Iets wat ik al 8 jaar vraag van hem
Ook wilt hij voortaan zelf op de kleine gaan letten als ik ben werken
Zodat me ouders niet de verplichtingen hebben en het gewoon leuk blijft voor hun
Hij weet dat de band niet meer zal goed komen tussen hem en me ouders maar ik wel bereid om binnenkort te praten als alles een beetje is afgekoeld
Ook wilt hij alle kosten van ziekenhuis en alles van de vakantie van me ouders vergoeden
Ikzelf ben daar wel heel blij mee en bewijst wel dat hij er iets aan wilt doen
Ben alleen erg bang voor de reactie van me ouders
Ik weet dat ze hiervan zullen schrikken
Dus we zullen een tussenweg moeten zoeken met alles
Ben van mening dat als me relatie van te voren wel goed liep ( soms wel wat ups and downs) dat je hieraan kan werken
Weggaan met de klein en ergens anders gaan wonen is ook niet de oplossing
Ariz schreef op 27-09-2022 om 18:34:
ik ben vandaag naar de mediator geweest met me man
Daarna moesten we beslissengen maken over hoe en wat
We zijn in gesprek gekomen en hij zei dat hij veel van me houd en echt fout zit
Ook wil hij hulp hebben / therapie
Iets wat ik al 8 jaar vraag van hem
Ook wilt hij voortaan zelf op de kleine gaan letten als ik ben werken
Zodat me ouders niet de verplichtingen hebben en het gewoon leuk blijft voor hun
Hij weet dat de band niet meer zal goed komen tussen hem en me ouders maar ik wel bereid om binnenkort te praten als alles een beetje is afgekoeld
Ook wilt hij alle kosten van ziekenhuis en alles van de vakantie van me ouders vergoeden
Ikzelf ben daar wel heel blij mee en bewijst wel dat hij er iets aan wilt doen
Ben alleen erg bang voor de reactie van me ouders
Ik weet dat ze hiervan zullen schrikken
Dus we zullen een tussenweg moeten zoeken met alles
Ben van mening dat als me relatie van te voren wel goed liep ( soms wel wat ups and downs) dat je hieraan kan werken
Weggaan met de klein en ergens anders gaan wonen is ook niet de oplossing
Denk dat je moet leren loskomen van je ouders. Je hangt veel te veel aan wat jij vinden.
Als je in gesprek gaat met je ouders, is het misschien slim om een zus of broer die jouw standpunt begrijpt, te vragen erbij te zijn om te voorkomen dat je ouders je gaan ompraten. Advies; ga niet alleen. Als een broer of zus met je mee gaat, weten je ouders dat ze niet alleen jou maar ook die broer of zus in harnas jagen.
Broer of zus kan ook een tante zijn.
Bijtje82 schreef op 27-09-2022 om 19:35:
[..]
Denk dat je moet leren loskomen van je ouders. Je hangt veel te veel aan wat jij vinden.
Eens, maar dat gaat in stapjes. Wat steun vanuit de familie kan helpen.
Flanagan schreef op 27-09-2022 om 19:41:
[..]
Eens, maar dat gaat in stapjes. Wat steun vanuit de familie kan helpen.
Ja, maar die steun is er niet. Zij lijken juist richting een scheiding te pushen.
Bijtje82 schreef op 27-09-2022 om 19:35:
[..]
Denk dat je moet leren loskomen van je ouders. Je hangt veel te veel aan wat jij vinden.
Helemaal gelijk ! Toevallig is me zusje er morgen ook en ze zei dat ze achter me stond met me keuze
Ariz schreef op 27-09-2022 om 20:18:
[..]
Helemaal gelijk ! Toevallig is me zusje er morgen ook en ze zei dat ze achter me stond met me keuze
Dus je zus kan je mentaal bijstaan?
Flanagan schreef op 27-09-2022 om 20:37:
[..]
Dus je zus kan je mentaal bijstaan?
Ja ze zei welke keuze je ook maakt als je maar gelukkig bent
Ik vind het positief om te lezen dat je man nu wel inziet dat hij fouten heeft gemaakt en dat hij hulp nodig heeft. Wel jammer dat er een dreigement tot scheiding voor nodig was, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Ik vind het trouwens wel echt vreemd dat je vriend jullie zoon structureel naar je ouders bracht als hij zelf vrij was. Daar zou ik ook wat van vinden, zowel als moeder als wanneer ik grootouder zou zijn.
Jij bent volwassen. Je maakt zelf keuzes omtrent je relatie. Niet je ouders. Ze hebben jouw keuzes te accepteren. En ja, dat is lastig.
MamaE schreef op 27-09-2022 om 22:48:
Ik vind het positief om te lezen dat je man nu wel inziet dat hij fouten heeft gemaakt en dat hij hulp nodig heeft. Wel jammer dat er een dreigement tot scheiding voor nodig was, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Ik vind het trouwens wel echt vreemd dat je vriend jullie zoon structureel naar je ouders bracht als hij zelf vrij was. Daar zou ik ook wat van vinden, zowel als moeder als wanneer ik grootouder zou zijn.
Jij bent volwassen. Je maakt zelf keuzes omtrent je relatie. Niet je ouders. Ze hebben jouw keuzes te accepteren. En ja, dat is lastig.
Ja ik vind het ook positief dat hij zich laat helpen daarom heb ik hoop.
We brachten de kleine weg als we allebei moesten werken , dan hadden we niet vrij maar me vader denkt wel dat hij aan het niksen is .
Maar als je een eigen bedrijf hebt dan heb je wel je vrijheid om alles zelf in te delen
En het is inderdaad lastig om me eigen keuzes te maken
Want ze zijn er niet blij mee
Negeren me meer als ik daar ben
Maar met een eigen bedrijf ben je toch ook gewoon aan het werk? Hoezo zouden alle zzp'ers en mensen met een bedrijf heel de dag niks doen? Dat is toch geen vrij zijn?
Die pa van jou komt ook niet over als het toonbeeld van intelligentie zeg.
En nu negeren ze jou als je daar bent. Nu heb ik nogal negeerissues uit mijn jeugd, maar als mijn ouders mij gaan negeren, zou ik weggaan. Met mijn kind. Want ik wil haar niet meegeven dat dat een normale manier is van met mensen omgaan.
MamaE schreef op 28-09-2022 om 21:32:
Maar met een eigen bedrijf ben je toch ook gewoon aan het werk? Hoezo zouden alle zzp'ers en mensen met een bedrijf heel de dag niks doen? Dat is toch geen vrij zijn?
Die pa van jou komt ook niet over als het toonbeeld van intelligentie zeg.
En nu negeren ze jou als je daar bent. Nu heb ik nogal negeerissues uit mijn jeugd, maar als mijn ouders mij gaan negeren, zou ik weggaan. Met mijn kind. Want ik wil haar niet meegeven dat dat een normale manier is van met mensen omgaan.
Ja met eigen bedrijf plan je zelf alles in.
Dus hij is overal en nergens eigenlijk.
Maar me man ging soms weleens tussendoor sporten en dat kon me vader niet hebben.
Want hij wou ook sporten ( waar slaat dit op)
En met dat negeren daar ben ik ook niet van.
Ik bleef daar maar op de bank zitten met de kleine om toch daar te zijn
Maar gezellig was het niet
Ze zeiden dat we aan het rouwen waren omdat ze bang zijn me te verliezen
Toen zei ik; als je nu zo’n houding aangeeft en mij negeert creëren we inderdaad afstand !
@Aziz, hoe voelde dat, wat merkte je bij jezelf toe je hen zo van repliek kon geven? Voelde dat bevrijdend? Houdt dat vast!
Flanagan schreef op 28-09-2022 om 22:13:
@Aziz, hoe voelde dat, wat merkte je bij jezelf toe je hen zo van repliek kon geven? Voelde dat bevrijdend? Houdt dat vast!
Ik voelde me eigenlijk voorschut staan en dat ik hun teleurstel.
Heel pijnlijk , maar helaas is dat me gevoel
