Baan!
Ha. Sinds gisteren weet ik zeker dat ik volgend jaar natuurkunde docent ben. Niet op de school waar ik tot nu toe heb rondegelopen, die vonden mij het te riskant mij aan te nemen met mijn weinige werkervaring.
Nou, ze waren de enigen met bedenkingen so far. Ik heb een druk gespreks-schema deze week. Het eerste aanbod van een andere school is binnen, ze belden me gisteren binnen 2 uur nadat het sollicitatiegesprek was afgelopen wildenthousiast op. Ze moeten nog wel een paar dagen wachten op een definitieve 'ja', want de komende 4 dagen wordt het me duidelijk of er nog 1 of 2 aanbiedingen bijkomen. Wat een luxe!
Ingrid
Kiki
Het is de stelligheid waarmee jij zogenaamde zekerheden poneert wat irriteert. Je bent niet gelijk een slachtoffer als je vier dagen werkt, alleenstaand of niet.===
Vervelend dat je je aan mijn manier van reageren stoort. Wat het tweede betreft heb ik al eerder aangegeven dat ik vier uur werken niet zielig vind. Ik werk zelf ook vier dagen en ik leef nog steeds. Maar ik denk toch wel, maar dat kan ik verkeerd hebben, dat met een goed inkomen er makkelijker een mouw te passen is aan de combinatie werk/kind.
Naar Liora toe maakte ik nog een grapje over die 'toer', maar het is natuurlijk maar net wat je een 'hele toer' vindt. Ik luister wel eens naar de gesprekken van jonge meiden, waarin het drama eraf spat en dan zucht ik eens en denk 'Later lach je erom.' Wat je ervaart als een 'hele toer' is denk ik ook weer afhankelijk van wat je al hebt meegemaakt.
En met je laatste opmerking ben ik het uiteraard alleen maar eens. Daar viel ik vooral over tegenover Tsjor.
Mea
Prima
Tsjor
Officieel heet mijn baan een parttime baan, maar als mijn inkomen weg zou vallen, zou dat net zo'n drama voor ons betekenen als wanneer het inkomen van mijn man zou wegvallen. Het is dus niet 'erbij', maar iets minder dan de helft van een gezamenlijk inkomen, waar het gezin afhankelijk van is.
Rode beuk
De arbeidsmarkt verandert inderdaad in rap tempo.
Wat jij aanduidt met 'mannen boven de 30', dat zijn de mannen die het nu nog mogelijk maken dat vrouwen in deeltijd baantjes kunnen doen die ze leuk vinden, waarbij het eigenlijk niet om het geld gaat en de inkomsten hooguit een welkome aanvulling zijn op het gezinsinkomen.
Hoe het zich zal gaan ontwikkelen is natuurlijk niet te voorspellen. Wel zie je een paar contouren al aftekenen: de mannen boven de 30 zullen niet in die flexbaantjes stappen, met onzekere perspectieven. Zij zullen bepaalde sectoren gaan verlaten, zoals de onderwijssector (overigens is het daar al veel langer aan de gang, dat je aan het einde van het jaar ontslag krijg en dan begin van het jaar weer een bepaald aantal uren, ik ken het in elk geval zo vanaf de jaren '80 van de vorige eeuw; alleen bouwde je wel op, en waren de salarissen van voor de HOS-nota, dus ook met minder uren kon je een redelijk salaris verdienen). War die mannen naartoe gaan is nu nog niet te voorspellen. Omgekeerd: het aantal relaties waarin vrouw de veelverdiener is en mannen de thuis zorgen of vage situaties hebben zoals ZZP-er (zonder inkomsten) begint nu al toe te nemen. Het zal ervan afhangen of de technologische ontwikkelingen zodanig zijn dat daarmee nieuwe markten gecreëerd worden waarin mannen aan de slag kunnen gaan.
Er zal een toename komen van vrouwen op de arbeidsmarkt, dat is nu al aan de gang. De toegenomen arbeidsproductiviteit komt vooral voor rekening van vrouwen die (uit financiële noodzaak) uren zijn gaan werken. Zij gaan wel voor kleinere kontrakten, flexibiliteit etc.
Op een dag zullen zij beseffen dat hun verdiensten er wel degelijk toe doen en dan zal er, zeker met een te verwachten arbeidstekort, weer druk ontstaan op de salarissen, ik bedoel dat werknemers dan weer eisen zullen gaan stellen aan salarissen, die voldoende zijn om van te leven.
Ondertussen zijn er een paar groepen die in de knel komen: alleenstaande ouders die geen partner hebben om aanvullend inkomen te genereren; daar zie je al ontstaan dat mensen soms twee of drie baantjes hebben om rond te komen. Ik heb zelf drie werkgevers.
Jongeren die starten, flexbaantjes zijn mooi om binnen te komen op de arbeidsmarkt, maar leveren problemen op om je leven enige stabiele basis te geven. En natuurlijk voor huisvesting, sociale woningen zijn schaars, banken geven geen hypotheek bij flexbaantjes, studieschuld hangt nog om je nek etc. Twee jongen mensen die beiden op minimum werken verdienen teveel om in aanmerking te komen voor sociale woningbouw en te weinig om een huis te kopen.
Kortom: de arbeidsmarkt verandert en met die veranderingen wullenw e moeten meebewegen. Maar de rest van de samenleving (met name rond huisvesting, opleiding etc., maar ook scholen die van alles van ouders vragen) verandert nog niet mee.
Tsjor
Tsjor
Een vraag uit nieuwsgierigheid en belangstelling: jij hebt een goede opleiding gedaan. Ik zal in de afgelopen jaren vast wel ergens hebben kunnen lezen wat je gedaan hebt, maar dat weet ik nu even niet. Hoe kan het gebeuren dat iemand met een universitaire of hbo opleiding 3 banen nodig heeft om een acceptabel inkomen te kunnen verdienen?
Nu weet ik ook wel dat je niets aan die opleidingspapieren hebt als je op banen solliciteert waar die opleiding niet interessant is (bij ons zitten ook (ex-)studiebollen met werk wat voor mbo bedoeld is). Maar goed, zou je daar iets over willen vertellen?
Misverstand
Kaaskopje, ht is niet altijd zo dat je met een universitaire opleiding ook goed betaald werk hebt. Mijn sector is wat dat betreft niet royaal.
Indertijd was het een sector waar veel mogelijkheden lagen. Maar daar dendert dan de geschiedenis doorheen.
Mijn derde baantje heb ik niet echt nodig om van te leven, zou ook helemaal niet kunnen. Maar het is wel werk dat verband houdt met mijn oorspronkelijke studie, ambitie en liefde. En ik wilde het niet gratis doen als vrijwilliger. Dus ik ben er blij mee. De verdiensten gaan in het noodpotje. En als er weinig nood is geweest kan ik er iets leuks mee doen. Dit jaar heb ik het gebruikt bij het opknappen van de wonkamer. Woonkamer is mooi geworden.
Goed verdienen, dan kun je, in mijn generatie, beter beschikken over mannelijke geslachtsorganen. Mijn broer verdient goed. MEAO, vervolgens een baan wrin hij alles leerde van een vrouw (zonder kinderen), zij stond erop dat hij hetzelfde salaris ou krijgen als zij. Na een jaar vond de baas dat hij boven haar moest komens taan. Hij weigerde dat, ze waren maar met zijn tweeën en hij had alles van haar gelerd. Zij is toen vertrokken, later teruggekomen, maar door een ongeluk in de WAO beland. Hij kreeg een mannelijke sollicitant die meer wilde verdienen, daarop ging zijn salaris fors omhoog; vervolgens had hij de mogelijkheid om een andere baan te krijgen, daarop verhoogde de baas zijn salaris nog een keer (dat is dus bij haar niet gebeurd, toen zij weg wilde). Haar WAO is gekoppeld aan zijn salaris. Zij krijgt nu betaald (gedeeltelijk dan) alsof ze een man is, maar dan wel alleen maar doordat ze niet meer werkt.
In mijn sector worden vrouwen monddood gemaakt, letterlijk, onder curatele gesteld als ze hun mond open doen.
Geslacht zegt meer dan diploma's.
Tsjor
Tsjor
Bedankt voor je antwoord. Ik sluit me wel bij Beemer aan. Je oordeelt over het feit dat Ingrid voor haar eigen plezier een parttime baan gaat bezetten, terwijl er mogelijk anderen zijn die het niet voor de fun maar voor de huur moeten doen en dus misgrijpen omdat Ingrid de baan heeft gekregen. Jouw derde baan is éigenlijk ook voor de fun. Je bent er waarschijnlijk ingerold en dus is het mooi meegenomen dat je er nog voor betaald krijgt ook, maar het verschil tussen het een en het ander zie ik niet zo. Voor het maatschappelijk fatsoen had je ook kunnen voorstellen dat ze er iemand voor moesten aannemen die het geld harder nodig hadden dan jij. Dat je dat niet gedaan hebt vind ik heel begrijpelijk. Net als dat ik het begrijpelijk vind dat iemand gewoon van zijn eigen belangen uitgaat als het om werk gaat. Als een werkgever de gelegenheid biedt om voor een bepaald aantal uren te solliciteren, dan hoef je als werkzoekende/werkwillige daar je hoofd niet over te breken vind ik.
Iedereen
Kaaskopje, iedereen die dan meer uren werkt dan het minimumloon valt onder jouw verhaal. Je hebt helaas de portee van mijn reacties gemist.
Tsjor
Sector
Mijn studie is pastoraal theologie. Ik ben een katholieke pastoraal-theoloog. Studeerde in de jaren '70 (toen mijn ooms nog tegen mij zeiden: leuk zo'n studie, want dan kun je later de kinderen....). In de jaren '70 en '80 was er een nieuw elan in de katholieke kerk, er waarde een nieuwe geest rond, die veel nieuwe mogelijkheden bood, Prachtig vond ik het. Niet alleen het nieuwe, ook het herontdekken van wat er allemaal in de schatkist van de traditie zat. Schitterend. Achteraf is het een soort Praagse lente geweest. Ik heb er met plezier in gewerkt, o.a. als geestelijk verzorger in een ziekenhuis. Tot ik door allerlei oorzaken in de WAO terecht kwam.
Via een lange periode van opkrabbelen met o.a. baantjes in de productie uiteindelijk aan de slag gekund als NT2-ocent. Gelukkig ook fulltime, al vond iedereen het gek dat ik dat wilde. Maar de groepen werden kleiner, minder uren, tweede baan erbij. Nu onmogelijke werkuren, maar het perspectief is ronduit slecht. Ik verwacht dat het dit jaar in december allemaal afgelopen is. Ik ben er wel trots op dat ik me zo weer heb kunnen inzetten. Leuk werk. Wel aanbestedingsmarkt, dus de lagere prijzen waarvoor de gemeentes inkopen worden vooral verrekend met het salaris en de arbeidsomstandigheden van het personeel. En dan ben ik zelf niet eens het slechtste af. Dat zijn dus twe baantjes, een van de twee zou onvoldoende opleveren om van te leven.
Het derde baantje is dat ik met een zeer lage frequentie nog voorga in vieringen in een verpleeghuis. Ik geniet daar volop van. Als ik het niet zou doen zou een vrijwilliger het doen, voor niets.
Ook het NT2-onderwijs gaat nu naar vrijwilligers toe, in elk geval de regering geeft vooral nog geld uit aan organisaties die vrijwilligers gaan inzetten.
Ja, ik moet weer veranderen, weer een andere kant uit, ik weet nog steeds niet goed waarheen, al kijk ik wel overal rond. Veranderen, nieuwe dingen leren vind ik helemaal geweldig, dus daar zit het probleem niet in. Het probleem is wel: welke kant ga ik nu weer uit.
Alle tips zijn welkom. Ik wil wel graag fulltime werken, of minstens 32 uur, en fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden.
Tsjor
Tsjor
Blijkbaar heb ik je punt gemist. Zo te zien wordt ik niet wijzer gemaakt
Terug
Het zou teveel herhaling zijn. Misschien kun je het bericht van Mea Proefrok van enkele dagen geleden nog eens nalezen. Zij verwoordde het korter en duidelijker dan ik kon.
Tsjor
