Inkomen alleenstaande bijstandsmoeder versus werkende alleenstaande moeder
Regelmatig zijn er berichten dat bijstandsmoeders het zo ontzettend slecht hebben op financieel vlak. Ook bij ons een ex die roept geen geld te hebben en nu maar eens even alles goed uitgezocht.
Wat er uit is gekomen vonden wij best heel schokkend. Een alleenstaande moeder die de hele week werkt voor haar geld en dus van huis is, krijgt onder aan de streep maar een paar honderd euro meer dan een bijstandsmoeder.
En zij mag niet naar de voedselbank, krijgt geen gratis kleding ofeen bijdrage van de gemeente voor ziektekostenverzekering et cetera.
Ik ken ook een alleenstaande moeder in de bijstand, die ook nog eens geen alimentatie ontvangt en zij komt met 4 kids wel rond. Zij gaf aan rond de 2000,- per maand te ontvangen aan uitkering + toeslagen (geen kinderopvang) exclusief de kinderbijslag.
Als ze die erbij rekent, € 1.100,= dan komt ze uit op op € 3.100,= per maand. Ja zegt zij, het is natuurlijk geen vetpot, maar als je gewoon goed met je geld omgaat dan kun je er prima van leven. Ik ga ieder jaar met de kinderen twee weken op vakantie met ouders alleen, gewoon door te sparen. En nee, ik koop geen nieuwe fietsen of dure telefoons of wat dan ook. 2e hands is ook prima. Marktplaats is echt een uitkomst. En zolang ik kan sparen is er dus geen vuiltje aan de lucht. Ik begrijp ook niet waarom zoveel vrouwen zo zielig doen, ja je moet wat beter opletten maar het kan wel.
Gek dat zij dus zo kan leven en dat anderen roepen dat ze in de problemen komen omdat ze zo weinig hebben en nooit iets leuks kunnen doen met de kinderen.
Zou het niet zo kunnen zijn dat veel mensen in de bijstand gewoon niet goed met geld om kunnen gaan?
Carola
Je kunt toch gewoon weigeren om die vakantie te boeken?
Dat probeer je in ieder geval "to practice what you preach".
Gr Angela
@ Amsterdamse
Wat jij ervaart als klaaggezang dat ervaar ik als een weergave van de werkelijkheid.
Een wereldje dat voor vele forum leden onbekend terrein is en als een kijkje in haar leventje bedoelt is.
Ik woon zelf al ruim 19 jaar 5 hoog achter. Ik heb het prima naar mijn zin in mijn paradijsje dat twee jaar geleden een gigantische renovatie heeft ondergaan. Helaas hebben niet al mijn buren de financiële en/of fysieke middelen om hun woning op te knappen terwijl er juist door de renovatie veel beschadigingen zijn ontstaan aan o.a. muren en kozijnen.
Een woning die goed in de verf zit etc. of eentje die aan het verpauperen is maakt voor de geestelijke gezondheid van de persoon die er moet wonen een groot verschil.
En door gebrek aan geld en een slechte gezondheid kom je in een vicieuze cirkel.
@ Carola
Verder ben ik het wel eens met eerdere posts: WEES dankbaar voor wat je wel hebt EN WAT WIJ MET Z'N ALLEN voor niet-werkenden betalen.
Mag ik een teiltje. Niet voor de dankbaarheid maar voor de GEBIEDENDE WIJS en het woordje WIJ, waarmee je dus indirect wijst naar die anderen......
Wees jij dankbaar dat je in goede gezondheid verkeerd. Dat je (partner) de afgelopen crisis niet bent ontslagen en opeens met hypotheek zat die je niet meer af kon lossen.
Misschien dat jouw schoonvader in zijn gemeente niet meer achter zijn broek wordt gezeten vanwege zijn leeftijd. Maar ik kan je verzekeren dat (gedeeltelijk) gezonde bijstandsgerechtigden wel degelijk verplicht zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen.
Je schoonvader boft maar met zo'n schoondochter die ZIJN uitkering betaalt.
Niet onbekend
Het wereldje van de bijstand, of de wia is mij helemaal niet onbekend. Je zal mij ook nooit horen zeggen dat het uitzuigers oid zijn, of dat het lekker makkelijk is.
Ik vind wel dat mensen met een uitkeringen blij mogen zijn dat er zo'n vangnet is. Ik ben dat ook, want dat is er ook voor mij, als het nodig is.
En eigenlijk vind ik het woord dankbaar ook verschrikkelijk. Ik heb het wel gebruikt in een eerdere posting. Er zit zo'n onderdanige klank aan, van ontvanger en gever. En dat hoeft van mij helemaal niet, je hebt er recht op.
Tussen 'blij mee zijn' en 'dankbaar' zit voor mij een verschil in nuance.
Klaagzang, zo komt het zeker over. Ik zei het al eerder: het kan altijd beter en het kan altijd slechter.
@Angela: daar heb je zeker een punt. Het is alleen zo dat je familiebanden niet op de spits wilt drijven en dat maakt het zo moeilijk. Het gaat niet om 'een vakantie boeken', maar om 'een factuur betalen' (voor een vakantiehuis.
@Brandweervrouw, Jo en bijstandsmoeder:
Sinds wanneer zit er negativiteit en onderdanigheid in het woord dankbaar? Ik ben voor zoveel dingen dankbaar en ervaar dit helemaal niet zodanig. Iedereen is toch dankbaar veel dingen in zijn of haar leven (mag ik hopen) dus ja bijstandsgerechtigden mogen dankbaar zijn dat wij het hier in Nederland zo goed voor ze hebben geregeld. Niemand hoeft hier armoe te lijden. Iedereen heeft een dank boven z'n hoofd, eten en medische zorg. Het kan ook heel anders..
Overigens is schoonvader heel dankbaar, die vindt het wel prima zo.
Vangnet
Het is fijn dat er een vangnet is voor als je om wat voor reden dan ook geen inkomen hebt. Ik vind dat we dit allemaal moeten koesteren en dat niet alleen de bijstandgerechtigden daar dankbaar voor hoeven te zijn. Als werkende kun je dankbaar zijn dat je (nog) geen gebruik hebt hoeven te maken van dit laatste vangnet. Je hebt dit echt niet altijd zelf voor het zeggen.
Vila
ben je geswitcht van Carola naar Vila? Dat is niet de bedoeling binnen één topic.
Dankbaarheid is een mooi iets, maar ik vind het akelig als de ene volwassen mens tegen de andere zegt dat een beetje dankbaarheid eigenlijk wel zo netjes was geweest. Natuurlijk zijn er situaties waarin je weleens van de ene volwassen mens tegen de andere zegt 'nou je mag wel wat blijer of dankbaarder zijn', maar Bijstand is geen gunst het is een recht.
"dus ja bijstandsgerechtigden mogen dankbaar zijn dat wij het hier in Nederland zo goed voor ze hebben geregeld. "
Nu maak je het wel wat bont. Hoezo mogen bijstandsgerechtigden dankbaar zijn dat 'wij' het hier in Nederland zo goed voor 'ze' hebben geregeld? Was je erbij? Ik krijg hier echt jeuk van. Uit ervaring kan ik zeggen dat je van een redelijk riante positie binnen een paar jaar in de bijstand kunt zitten. Dat is niet een specialiteit die alleen sloebers uit de onderkant van de samenleving overkomt. En uiteraard is het dan érg fijn dat de Staat daar een vangnet voor heeft, dat is ook wel zo sociaal in een modern westers land, maar daar hoef je je medeburgers niet dankbaar voor te zijn. Die vervullen alleen maar hun plicht tot het betalen van premie, loon- en inkomstenbelasting. De héle bevolking, zelfs al kinderen die met een zakcentje naar de winkel mogen, betaalt BTW. Dat gaat ook naar de staatskas, waar mensen die niet (kunnen) werken een uitkering uit betaald krijgen. Er is dus geen wij en ze, de een betaalt meer dan de ander, maar het wordt door iedereen opgehoest.
Ik heb een gewetensvraag: als we geen premie hoefden te betalen voor allerlei sociale voorzieningen, zou je dan vrijwillig geld afdragen voor mensen in de bijstand?
Caroline/Vila
Mag ik een teiltje. Niet voor de dankbaarheid maar voor de GEBIEDENDE WIJS en het woordje WIJ, waarmee je dus indirect wijst naar die anderen......
Kun je eigenlijk wel lezen!
Er staat NIET voor het woordje dankbaarheid.......
Ik ben dankbaar dat ik in dit land mag wonen.
Een land met goede sociale voorzieningen.
Maar ik ga ook niet naar jou wijzen dat JIJ dankbaar moet zijn wanneer ik mijn zorgpremies elke maand betaal, geen gebruik maak van medische voorzieningen, en jouw kind(eren) op mijn kosten een beugel draagt.
Fraudeurs heb je in alle lage van de bevolking. Ook bij de werkenden. Bijvoorbeeld directeuren die met bedrijfsgeld privé zaken bekostigen.
Hopelijk voor jou blijf jij jouw status behouden. Zo niet dan zal je van heel hoog vallen. En ik verzeker je dat dat heel erg pijnlijk voor je zal zijn. Dus nogmaals WEES dankbaar voor je gezondheid, voor je werkende partner en voor je eigen baan. Wees dankbaar dat ook jij in dit land mag wonen.
bijstand
Wat aanmatigend wordt er gereageerd op mensen met een bijstandsuitkering. Ik heb gelukkig zelf nooit in de bijstand gezeten, wij werken alle twee. Dat is een luxe positie dat besef ik goed. Ik hoop ook dat dit zo kan blijven. Ik ben blij met het systeem in Nederland, solidair aan elkaar. Natuurlijk moeten mensen die er misbruik van maken worden aangepakt. Maar de controle cultuur die er nu om heen zit vind ik verschrikkelijk. (sociale recherche, inleveren van bankafschriften, bang moeten zijn dat de uitkeringsinstantie fouten maakt en dat jij moet terug betalen.)
Helaas zijn er altijd mensen die proberen te frauderen. Ik weet dat er een paar jaar geleden bij ons werd ingebroken, een kennis zei: "a je moet veel meer opgeven bij de verzekering dan dat er gestolen is." Of het heel normaal is. Ik vond dat ook walgelijk. Er zijn experimenten met een basisinkomen. Ik ben benieuwd of dat er ooit komt. Zeker een interessante ontwikkeling. En dan alle toeslagen etc eruit knikkeren. Daar gaat het ook zo vaak mis.
Zou dat wat zijn?
basisinkomen, aangevuld met een plicht om elke week een aantal uren onbetaald werk te doen (omdat de betaling ervan al in het basisinkomen zit)?
Ik ben trots op het systeem, waarmee we ervoor kunnen zorgen dat iedereen een dak boven het hoofd heeft, eten en drinken, water en electriciteit, onderwijs en gezondheidszorg.
Ik werk (gelukkig) dagelijks met mensen die van een uitkering leven, uitkering en klagen over geen geld lijkt wel bij elkaar te horen. Maar ik probeer hen ook te waarschuwen: als je werkt, en je bruto-inkomen stijgt, ga er dan niet van uit dat daarna de hemel op je hoofd valt. In eerste instantie zul je voor de basisvoorzieningen meer zelf moeten gaan betalen.
Ik voer ook bijna dagelijks gesprekken over belasting betalen. Mensen die uit een land komen met een regime waarvoor ze gevlucht zijn zijn echt niet van plan om geld aan de regering te betalen. Ik probeer ze te laten inzien dat het een (uitkering) bij het ander (belasting betalen) hoort. Hier geef je niet je geld uit aan je familie, maar via de overheid aan iedereen die het nodig heeft. Ongeacht wat voor afkomst, reden, relaties dan ook. het gaat me niet om dankbaarheid, maar wel om het besef hoe zo'n systeem werkt, en daar mag iedereen dan vervolgens zijn of haar politieke mening over geven.
Ondertussen is de rek er bij de middeninkomens wel bijna uit en zitten de lagere inkomens aan de grond. Dat is een groot probleem. Zeker als daar boven een klasse ontstaat die zich aan alles onttrekt, die afspraken kan maken met de belastingdienst, huizenprijzen opdrijft zonder dat ze er zelf gaan wonen, maar wel bij de overheid op de stoep staat als het allemaal tegenzit. Met een overheid die wel belastingen int, maar steeds vaker stelt dat burgers zelf de problemen moeten oplossen.
Ik hoop dat de solidariteitsgedachte die onder het sociale zekerheidssysteem zit weer hernieuwd terugkomt. En dat dat zal zijn gebaseerd op trots en solidariteit van de mensen die ermee te maken hebben, de middeninkomens, de lagere inkomens en de mensen met een uitkering.
Tsjor
Verantwoording geven
Ik heb ooit iets van een half jaar ww gehad. Stapelgek werd ik van het voortdurend moeten 'bewijzen' dat ik echt mijn best deed om werk te vinden. Die voortdurende controle, dat gevoel dat je steeds moet bewijzen dat je de boel niet flest... Brrr. Ik was zo blij dat ik weer gewoon een baan had!
Dus ja, ik begrijp Bijstandsmoeder wel. Het gaat niet zozeer om wie er nou het meeste geld te besteden heeft en in die zin het "zieligst" is. Maar om het gevoel dat je alles wat doet moet verantwoorden. Ik zou daar echt slecht tegen kunnen volgens mij.
Omslaan
Ik zat in een behoorlijk riante positie. Mijn ex-man had een riant inkomen en ik een hele tijd ook. Ruim een half jaar nadat ik voor het laatst had gewerkt (we hadden er samen voor gekozen dat ik mij eerst zou toeleggen op mijn studie) vertrok meneer om zijn geluk met iemand anders te beproeven. Gevolg: geen inkomen meer voor mij. Mijn ex-partner heeft nog 2 maanden geld overgemaakt aan mij om eten van te kopen. Daarna stopte dat ook.
Kortom ik heb in het hogere segment gezeten en ben uiteindelijk (tijdelijk) in de bijstand terecht gekomen.
Het gras is niet groener aan de andere kant en als dat wel het geval is, dan komt het omdat er zoveel shit ligt.
Als ik dit hele draadje zo lees, dan wordt ik steeds meer voorstander van een basisinkomen. TS heeft dan namelijk wel de vrijheid om af en toe wat bij te verdienen, een relatie aan te gaan enzovoort.
Dat er controle is op de bijstand vind ik begrijpelijk, daar zitten nu eenmaal regels aan vast. Zoals de schoonvader van een van de posters. Dat is natuurlijk niet echt logisch. Als hij zoveel erbij kan werken, waarom kan dat niet wit? Waarom betaalt hij daar niet gewoon belasting over? Helaas is dat wel iets dat ons huidige systeem in de hand werkt.
Ik heb ook een tijdje WW gehad en buiten 1 sollicitatie per week (4 per maand) was er geen controle. Die sollicitatie mocht ook een netwerkgesprek zijn, inschrijven bij een werving en selectiebureau, etc. Op mijn verzoek heb ik een gesprek gehad met een consulent, over de mogelijkheden om voor mezelf te beginnen.
N@nny, ik herken echt helemaal niet wat je zegt.
Amsterdamse
Het is alweer bijna 30 jaar geleden, dus misschien waren die regels zelfs nog soepeler dan bij jou. Het gaat mij ook niet om de daadwerkelijke hoeveelheid controle, maar om het gevóel dat het oproept. Dat je iemand moet bewijzen dat je je best doet. Dat je niet alleen maar uit je neus zit te eten. Dat je je uitkering rechtmatig "verdiend" hebt, en de boel niet bedriegt. Ik denk dat ik daar gewoon heel slecht tegen kan 
En daarom was het zo heerlijk om weer een baan te hebben.
n@nny
Je bedoelt zoals je dagelijks op je werk je uren verantwoord dat je aantoont dat je inderdaad die uren die je baas je uitbetaald hebt gewerkt?
O nee dat heet vrijheid.....dat kan niet op tegen eens per maand een gesprek en papieren verzamelen op!
Dees
en zelfs een uren verantwoording hoeft bij veel werkgevers niet.
Ik heb bij geen van mijn werkgevers ooit een uren verantwoording hoeven afleggen. Alleen toen ik uitzendkracht was, maar ja, toen was mijn verantwoording ook het tekenen van de briefjes inclusief die van mijzelf. Daarvoor kwam de manager niet naar ons gebouw.
vesta
Heb jij mazzel gehad, ik heb geen werkgever gehad zonder urenverantwoordig. Bij de supermarkt werd keurig netjes bijgehouden wanneer ik binnen kwam en weg ging en pauze nam. Op kantoor moet ik zelf uren registreren en dat wordt al dan niet goedgekeurd.
Ik geloof dat in de gemiddelde fabriek tegenwoordig nog steeds uren worden geklokt.
Uren
Bij commerciële bedrijven is het gebruikelijk om je uren bijhouden, die worden namelijk doorberekend aan de klant, bv reclamebureaus, advocaten ed. En in de thuiszorg ook.
Groen gras
Het lijkt me soms best lekker om een overzichtelijk leven te hebben. Niet werkend, dus geen wekker om 7 uur, goedkoop huurhuisje, huurtoeslag, tijd zat om budgetboodschappen te doen, beetje aanklooien in huis.
urenverantwoording
Ik ben al jaren gewend om mijn uren te verantwoorden, dat vind ik echt geen vergelijking met je verantwoorden voor een (bijstand) uitkering. Hoewel ik een gruwelijke hekel heb aan die administratie, doe ik dat tijdens werktijd en heeft dat direct met werk te maken.
Nogmaals ik heb nooit geen bijstandsuitkering gehad, maar ik ken wel die verantwoording. Vreselijk, inderdaad het idee dat je voortdurend moet bewijzen dat je de uitkering echt nodig hebt. Ik vind dit geen vergelijking met de urenverantwoording op je werk. Dit komt veel dichter in je persoonlijke leven. Als je een vriend krijgt opletten dat hij niet te vaak bij je slaapt, want dan zou je kunnen samenwonen. Ik zou echt niet met iemand met een bijstandsuitkering willen ruilen.
Passiebloem, het ging over de ww, en de verantwoording die je zou moeten afleggen. Nou, die is echt minimaal. Eén keer per week een sollicitatieactiviteit (of 4x in de maand), dat digitaal doorgeven en verder niks.
En de mensen die ik ken in de wia + bijstand, die ervaren de verantwoording veel minder erg dan mensen hier posten. Je moet je inkomsten en vrijwilligerswerk doorgeven, als die veranderen. Of als de gezinssituatie wijzigt. Dat lijkt me logisch, want op iemands blauwe ogen vertrouwen vind ik een slechte zaak. Je hoeft niet je uitgaven door te geven.
Ik vermoed dat er een groot deel gevoel bijkomt. Net als wel of niet wakker liggen van niet weggewerkte buizen of geluid van de buren.
Basisinkomen
Het basisinkomen vind ik trouwens een heel interessant idee. Dat dan weer wel.
Ik vermoed dat dat veel vrijheid, creativiteit en ondernemerschap oplevert.
Mijn man heeft in de WW gezeten en ik vond de controle ook redelijk minimaal. Hij moest inderdaad doorgeven welke solicitatie activiteiten hij deed. Uiteraard was hij druk met solliciteren in die periode dus dat leverde geen moeilijkheden op. Dat je dat moet bijhouden en doorgeven lijkt me ook vrij logisch. Ik vind dat verder helemaal niet zo zwaar.
In de bijstand moet je meer gegevens doorgeven maar dat lijkt me ook logisch. Je leeft op kosten van de staat en dus is een bepaalde monitoring onvermijdelijk. Zeker omdat er ook mensen zijn die er misbruik van maken. En de goeden moeten dan weer onder de kwaden lijden.
Basisinkomen
Basisinkomen is natuurlijk niet economisch haalbaar. Dat gaat heel veel geld kosten en dus zullen de belastingen om hoog moeten. Dat schaadt de concurrentiepositie van Nederland op de internationale markt. Prijzen zullen ook flink stijgen.
Bovendien is het basisinkomen voor mensen die nu in de bijstand zitten helemaal niet zo'n goed plan want de kans is groot dat je dan komt te zitten onder het bedrag wat je nu met alle toeslagen samen krijgt. Zeker als alleenstaande (moeder/vader_ zal je niet beter af zijn, eerder slechter.
controle
Ik persoonlijk heb het om de zoveel tijd inleveren van bankafschriften niet als vervelend ervaren. Eerlijk gezegd ben ik wel voorstander van strenge controle om fraude te reduceren. Maar eerlijk is eerlijk, ik werkte mijn uren zoals overeengekomen. Dus meer dan af en toe mijn financiën overleggen was het niet. Om de stroom van maandbriefjes tegen te gaan hoefden mensen die niet werkten ook hun briefje niet in te leveren. Terwijl ik dat wel moest doen.
Maar waar ik nog wel een nasmaak van in mijn mond kan krijgen is dat er bij mij op mijn vrije dag s'ochtends om 8 uur twee personen van de Sociale Dienst voor de deur stonden. Ik dacht dat het een algemene huis controle was. Ik heb ze met enthousiasme binnen gelaten, want van mij mogen ze bij iedere uitkeringsgerechtigde steekproeven nemen of er geen veranderingen zijn. Want ook ik ben mij ervan bewust dat niet iedereen de waarheid verteld.
Maar wat bleek, iemand had mij er bij gelapt!!! Ik zou samen wonen of in ieder geval vaak een kerel over de vloer hebben. Ik viel steil achter over. Ik had niet eens een vriend, ook niet in het verleden. Die melding hield wel in dat ze in alle slaapkamers, badkamer, kasten en koelkast wilden inkijken. Uiteraard was de melding anoniem.
Jaren later kwam ik een oud bewoner van mijn flat tegen die belangstellend vroeg hoe het met mijn vriend was? Mijn vriend??? Bedoel je die kale met 2 kleine meisjes? Die man was de partner van mijn nicht en ik paste geregeld, onbetaald, op hun kinderen.
ja precies Jo
Dit soort voorbeelden. Vreselijk toch? Dat gaat veel verder dan dat ik mijn urenadministratie bij moet houden. Wat een wantrouwen....Ik ken veel meer van dit soort voorbeelden. Of wat dacht je van een uitkeringsinstantie die een fout maakt. Misschien een tientje per maand. Die fout wordt in de loop van de jaren niet hersteld, tot een of andere afdeling ontdekt dat je al jaren net te veel bijstand ontvangt. En dan kun je alles terug betalen... Ja maar de fout lag toch bij de uitkeringsinstantie? Helaas kan zo zijn, maar de wet is dat je alles terug betaald.
Ik heb het te vaak gezien.
Basisinkomen schijnt niet perse te duur te zijn. Heel de uitkeringsindustrie kost ook heel veel geld. Maar we hebben nog een hele calvinistische inslag. Hard werken is goed voor de mens. En als je misschien liever iets anders zou doen, dan deug je niet en moet je aan het werk. Let wel ik werk bijna 20 jaar en ik zou zelf niet anders willen. Maar ik ben zeker nieuwsgierig en hoopvol wat een basisinkomen ons zou brengen.
@ Passiebloem
Ook dat ik mij overkomen.
Na het beëindigen van de bijstand kreeg in een afrekening van ca. € 92,- Ik gebeld waarom dat was. Ik kreeg immers de laatste 1,5 jaar dat ik in de bijstand was maar € 7,- per maand. Moest ik bezwaar aan tekenen, want mijn casemanager gaf aan dat er een fout was gemaakt. Hafijn, ik bezwaar aan getekend. Kreeg ik een beschikking van € 924,- toegestuurd. Destijds mijn hele maandsalaris.
En waarom? Omdat bij mijn gemeente ze niet aan achteraf verrekening deden van je inkomen. En omdat ik 10 jaar daarvoor halverwege de maand januari 16 uur per week was gaan werken, werd er 10 jaar later een hele maand 20 uur per week inkomen verrekend.
Ja mensen, u leest het goed. Ik heb er een advocaat op gezet. Maar die troela was niet capabel genoeg om een rechtszaak tegen de gemeente te beginnen. Mede door haar en maar nog meer door de slapeloze nachten vanwege een "schuld" van € 924,- heb ik geschikt met de gemeente voor € 92,-. Ik had zelf in Excel berekend hoeveel ik in al die jaren te veel had gehad en dat was ca. € 230,-.
Als ze mij in 1x een bedrag hadden voorgeschoteld van die ca. € 230,- met een juiste berekening dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest en had ik dat uiteraard betaald. Hoewel ook daar de gemeente geen recht meer toe had voor terugvordering. Want alles draait om het niet toepassen van de "Zes-maanden jurisprudentie". Dit houdt kortgezegd in dat de gemeente binnen 6 maanden je inkomsten moet verrekenen met je uitkering.
Maar omdat de gemeente geen goede administratie bijhoudt doen ze maar wat natte vinger werk. Maar je hoeft geen hoge wiskunde te kunnen om in 1 oogopslag te kunnen zien dat er geen r**t van klopt. En het erge hiervan vind ik dat zij met hun juridische adviseurs mij klem hebben gezet door mij akkoord te laten gaan met € 92,-. Want wat ik niet wist is dat hierdoor de bezwarencommissie praktisch al mijn klachten ongegrond moest verklaren. En de gemeente gewoon door kon blijven gaan zonder de toepassing van de
Zes-maanden jurisprudentie en na mij nog vele anderen het slachtoffer zijn geworden van hun foute beleid.
P.s. het was notabene mijn eigen casemanager die mij had getipt over de Zes-maanden jurisprudentie.
Ik snap helemaal niets van je verhaal 
Passiebloem
"Basisinkomen schijnt niet perse te duur te zijn"
Er zijn al diverse draadjes over het basisinkomen geweest op dit forum. Daarin wordt uitgerekend dat het basis inkomen gigantisch duur is. Tenzij je een heel laag basisinkomen doet, maar dan hebben heel veel mensen opeens een heel serieus probleem. En dan heb je toch nog die dure uitkerings industrie nodig om dat op te lossen.
En dat basisinkomen
Wat ik ook nog steeds niet begrijp: uitgangspunt is de uitkeringsinstanties terug te brengen naar één. Want- zo is de redenatie- al die toeslagen en regelingen uitkeren, dat ambtenarenapparaat, kost veel geld. Maar ik ben er nog steeds niet achter wat er 'eerlijk' is aan evenveel geld uitkeren aan iemand die gezond is en iemand die dat niet is. Stel, het basisinkomen wordt 1000 per maand pp en je bent alleenstaand en meervoudig gehandicapt. De theorie is dat -omdat we allemaal niet moéten werken er genoeg ruimte in de maatschappij is voor mantelzorg. Maar zou jij daar blind op willen moeten varen? Ikke niet
ceasar
#88 .
Caesar
Jo
Ik snap helemaal niets van je verhaal
Erg he? Als bijstandsgerechtigde kan je dit zomaar overkomen. En kun je moeten terug betalen.......Dus dan moet je je hier wel in verdiepen om te begrijpen hoe het werkt.