Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Asa Torell

Asa Torell

28-04-2010 om 20:54

Voors en tegens van trouwen

Nav. bovenstaand draadje over geld in relaties, waarin Tihama een mij onbekend voordeel van trouwen noemde (gezag geregeld voor de geboorte dus ook als moeder overlijdt bij de bevalling) vraag ik me af of er nog meer van dat soort voordelen en nadelen zijn waar niet iedereen meteen aan denkt.
Zelf ben ik niet getrouwd maar de laatste tijd denk ik erover om dat misschien wel te gaan doen. Dit om allerlei onbenullige redenen zoals graag 'man' willen zeggen wat ik tot voor kort altijd vreselijk vond, enthousiaste getrouwde vriendinnen, enz, kortom 'de geest krijgen'. Maar ik zou het echt alleen maar doen (althans voorstellen aan mijn vriend, die moet ook willen ) als ik denk dat het een verbetering of op zijn minst geen verslechtering oplevert op financieel en juridisch gebied.
Het zou zowiezo met huwelijkse voorwaarden zijn, dus het voordeel 'helft van mans spaargeld' valt in elk geval af. Wel kan ik naast het bovengenoemde gezagsargument nog bedenken, dat ik dan familie van man ben ofwel verantwoordelijk voor beslissingen over hem mocht dat nodig zijn. Van mijn schoonfamilie verwacht ik niks slechts wat dat betreft maar je weet maar nooit. Een nadeel lijkt me weer, dat uit elkaar gaan zo'n gedoe geeft met alimentatie en advocaten. Of is dat juist een voordeel, dat het dan duidelijker geregeld is?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Asa Torell

Asa Torell

28-04-2010 om 21:34

O ja

Ik vergeet natuurlijk nog het dagje vrij van school na 12,5 jaar .

Tihama

Tihama

28-04-2010 om 21:34

Buitenland

Als een van beide partners in het buitenland werkt, dan kan niet-getrouwd-zijn belemmeringen opwerpen voor visa, verblijfsvergunningen e.d.

Tihama

Tihama

Tihama

28-04-2010 om 21:35

Haha

Ja, kijk, DAT is nu een ECHT argument

Tihama

angel3

angel3

28-04-2010 om 21:44

Waarom niet?

ik vond later trouwen juist het toppunt van romantiek. En snap niet waarom je het alleen doet als het een juridisch voordeel oplevert.
Voor ons begon 'trouwen'iets te betekenen toen alle andere redenen afvielen (we hadden al kinderen, we hadden al een huis gekocht, we hoefden niet zo nodig, geen druk van familie, geen druk van het passende plaatje etc). DUS gingen we trouwen omdat er geen enkele (praktische) reden overbleef om het voor te doen dan alleen maar het JA tegen tegen elkaar, bij volle bewustzijn na een hele tijd samen. Ik vond dat het iets gebracht heeft in onze relatie. Een verdieping. Ja ik vond het bijzonder. Dus ik zou zeggen: doen....om die reden. De liefde!

De liefde

ik snap zelf niet zo goed waarom je moet trouwen als je toch al van elkaar houdt en voor elkaar gekozen hebt.

maar ik ben misschien gewoon niet romantisch genoeg om dat te begrijpen.

Vroeger, toen ik nog jong was, zeg een jar of 22 vond ik heel jong trouwen super, en dan met het idee dat je dat voor altijd zou doen. Vele scheidingen in mijn omgeving later merk ik dat ik er niet meer zo 'romantisch' in kan staan.

Ik vind de reden van Tihama bijvoorbeeld een hele goede. Er is een hele heeele kleine kans dat we ooooit nog naar het buitenland vertrekken en dan is getrouwd zijn zeker een pré.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-04-2010 om 00:58

In een keer klaar

Ik heb het nu even over trouwen in gemeenschap van goederen, maar dat zie ik ook als 'in een keer klaar'. De kinderen hoeven niet erkend te worden, het is duidelijk wie van wie erft, bij ziekte en overlijden is de eerst verantwoordelijke de echtgeno(o)t(e) en niet opeens de ouders oid. Bij samenwonen moeten daar allemaal afspraken over gemaakt worden en vastgelegd worden. Ik vind het dus ook gewoon makkelijk. Maar dat is mij te droog, het gaat naar mijn gevoel voor een heel groot deel uiteraard om de liefde. Met een huwelijk geef je een 'officieel' signaal af aan de buitenwereld dat je voor elkaar gekozen hebt. Ik heb het toch liever over 'mijn man', dan over 'mijn vriend'.
In mijn omgeving zijn uiteraard ook scheidingen geweest, maar het toeval wil dat het huwelijk van de meeste vrienden van ons net zo standvastig zijn als die van ons. Ik ben in dat opzicht dus niet pessimistisch gestemd.

Mamvantwee

Mamvantwee

29-04-2010 om 09:49

Symbool

Wij zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden, maar dat kun je ook in allerlei varianten doen hoor. Het klinkt een beetje alsof je dan een vast omschreven contract aangaat, maar je vult het juist zelf helemaal in. De enige voorwaarde die wij hebben opgenomen, is dat ik niet aansprakelijk wordt voor grote schulden uit het bedrijfje van mijn man - inmiddels is dat bedrijfje al lang opgehouden te bestaan, en is deze voorwaarde dus leeg geworden. Voor de rest hebben wij alle voorwaarden overgenomen die ook voor een huwelijk in gemeenschap van goederen gelden.

Maar goed, terug naar de vraag: ik vind trouwen een symbool, naar elkaar toe en naar de buitenwereld geef je aan dat je voor elkaar kiest. Als je ooit uit elkaar gaat, is dat sowieso een drama (met huis, kinderen, geld), of je nu getrouwd bent of niet.

groet, mamvantwee

Tinus_p

Tinus_p

29-04-2010 om 10:11

Zuur

[zuurmodus aan]
Het grote voordeel van trouwen is, dat er recht ontstaat op 12 jaar partneralimentatie.
[zuurmodus uit]
Nuchter: Dit is één van de merkwaardigste verschillen tussen wel en niet trouwen; de thuisblijfmoeder die ongehuwd samenwoont krijgt na een scheiding nulkommaniets; de TBM-er die is getrouwd heeft een tamelijk uitgebreid recht op PA.

Primavera

Primavera

29-04-2010 om 11:39

Tinus

Die al of geen partneralimentatie hoeft helemaal niet zuur te zijn als je er van te voren maar bij stilstaat. Kijk als je in het huwelijk of partnerschap op een gegeven moment SAMEN beslist dat het beter is dat de één thuis blijft, bijv om een zorgenkind meer zorg te bieden en de andere zich op de carrière richt omdat op die manier meer geld voor het gezin beschikbaar komt dan als ieder alle taken voor de helft zou doen dan vind ik het wel handig dat het al of geen alimentatie voor de thuisblijvende partner daarin meegewogen wordt. Ook bij expatgezinnen lijkt me het geen gekke regeling omdat één van de twee wellicht weinig carrière op heeft kunnen bouwen door iedere paar jaar weer te verkassen.
Groeten Primavera

Kaaskopje

Kaaskopje

29-04-2010 om 12:15

Automatisme van alimentatie

Nu is het dus zo dat de 'rijkste' ex het inkomen van de armste moet aanvullen met alimentatie met als argument dat de armste het leven van tijdens het huwelijk gelijkwaardig moet kunnen voortzetten. Ik ben het niet eens met dat automatisme. Ik zou ervoor zijn als partners alleen nog voor elkaar dienen te zorgen bij bijzondere situaties. Ziekte, handicap, eigen bedrijf... ik noem er maar een paar. Als duidelijk is dat het geen luxe was, maar noodzaak. Voor situaties waarin niets bijzonders aan de hand is vind ik partneralimentatie iets wat stamt uit de tijd waarin man werkte en vrouw ermee ophield na het huwelijk. Het werkt ook treitergedrag in de hand. Waarom moet de betalende partij krom liggen om het leven van de ex aangenaam te houden?

Sancy

Sancy

29-04-2010 om 13:52

Niet zuur tinus

"Het grote voordeel van trouwen is, dat er recht ontstaat op 12 jaar partneralimentatie", maar ietwat ongenuanceerd
*belerend toontje aan*
Echter slechts als het huwelijk meer dan vijf jaren geduurd heeft. Bij een huwelijksduur van minder dan vijf jaren en geen kinderen duurt de alimentatieverplichting even lang als de huwelijks periode.
*belerend toontje uit*

Asa Torell

Asa Torell

29-04-2010 om 20:44

Liefde

Een prima reden om te trouwen wat mij betreft, voor mensen die dat zo voelen, zoals een aantal vriendinnen van mij. Die hebben het trouwen ook als een hele opsteker ervaren waar ze nu al jaren op teren.
Ik geloof alleen niet dat dat voor mijzelf zo sterk geldt, of het vage 'misschien zou ik toch best willen' wat ik nu voel moet daarmee te maken hebben. Al heb ik meer het idee dat het me gewoon om het weergeven van een al bestaande situatie gaat. Maar dat gevoel is echt niet sterk genoeg om te trouwen als ik het idee heb dat het me in de problemen kan brengen. Vandaar hier deze vraag. Izars verhaal vind ik bijvoorbeeld weer geen reclame... (niet dat ik scheidingsplannen heb maar dat zeiden ze allemaal...).
In 1x geregeld gaat hier trouwens niet op: we hebben al twee erkenningen achter de rug (+ samenlevingscontract en testament), we moeten naar de notaris voor hv en er moeten uit het buitenland allerlei niet-getrouwd bewijzen worden achterhaald.
Het mee-naar-buitenland argument is trouwens een goeie maar daarvoor kan je altijd nog trouwen als het aan de orde is, want dat zie je vaak wel aankomen. Itt. sommige andere situaties zoals plotselinge handelingsonbekwaamheid van de echtgenoot.

Massi Nissa

Massi Nissa

29-04-2010 om 21:15

Tinus

Aangezien wij langer dan vijf jaar getrouwd zijn en een kind hebben even de volgende vraag: ik werk en verdien ongeveer twee keer zoveel als mijn man. Betekent dat dan ook dat ik bij een eventuele scheiding hem TWAALF JAAR (mede) moet onderhouden? Belachelijk.
Groetjes
Massi

Asa Torell

Asa Torell

29-04-2010 om 21:34

Alimentatie

Daarvan zou ik bij ons absoluut niet kunnen zeggen (en dat kan natuurlijk eigenlijk niemand) wie wie moet betalen, mocht het ooit misgaan. Op dit moment verdient man meer maar dat hoeft niet zo te blijven. Dus dat vind ik wel een lastig punt, op dat gebied is het een wilde gok.

Tinus_p

Tinus_p

30-04-2010 om 16:19

Belachelijk enzo

Mssi:
Aangezien wij langer dan vijf jaar getrouwd zijn en een kind hebben even de volgende vraag: ik werk en verdien ongeveer twee keer zoveel als mijn man. Betekent dat dan ook dat ik bij een eventuele scheiding hem TWAALF JAAR (mede) moet onderhouden?"
Ja. Dat is de logische consequentie van het systeem.

Massi:
"Belachelijk."
Waarom? Zou je het ook belachelijk vinden als de situatie omgekeerd was? Dus als hij twee keer zoveel verdiende?

Massi Nissa

Massi Nissa

30-04-2010 om 17:21

Tinus

Zou je het ook belachelijk vinden als de situatie omgekeerd was? Dus als hij twee keer zoveel verdiende?
Ja. Mankeert er iets aan mijn (of zijn) handen? Het is een achterlijk, ouderwets systeem. Nou ja, niet scheiden dus .
Groetjes
Massi

Tihama

Tihama

30-04-2010 om 17:40

Regelen?

Ik vind PA als er geen kinderen in het spel zijn sowieso een achterlijk systeem. In ons geval hebben we allebei een goede baan en zie ik geen enkele reden waarom de meest verdienende een deel zou moeten betalen. Maar wat ik probeerde te achterhalen is of je vast kunt leggen dat je het niet wil. Ik ontdekte wel dat alsje in de bijstand komt, de sociale dienst wel kan verhalen.
Maar stel nu dat je beiden gewoon een baan hebt en je hebt in je huwelijkse voorwaarden laten vastleggen dat er na het huwelijk géén PA-verplichting naar elkaar wilt? Is dat dan rechtsgeldig?

Tihama

amk

amk

30-04-2010 om 19:45

Anders

ik zie dat toch anders.

Wat je gezamelijk hebt opgebouwd moet over de beide exelieden verdeeld worden. De ene bijdrage aan het gezinsmanagement is niet beter of slechter als de ander. Zorg voor kinderen of huishouden is net zo goed als het hebben van taken buitenshuis.

Tihama

Tihama

30-04-2010 om 20:33

Taken

Ja, amk, als een van beiden een grotere taak levert aan het huishouden dan is dat best te verklaren.

Maar als je nu allebei 40 uur werkt, allebei gelijkwaardig aan het huishouden doet, de zorg voor de kinderen gelijk verdeelt. Dan hoeft er m.i. niets gecompenseerd te worden.

Fladder:
In jouw geval is het jouw keuze om het niet te willen en kan je ex daar blij mee zijn. Maar als jij het WEL zou willen, dan kan hij het niet weigeren.
Ik zoek dus naar de mogelijkheid om het juridisch zo af te timmeren dat je hierover geen discussie meer KUNT krijgen na de scheiding. Uitgezonderd het verhaalsrecht van de bijstand. Kan dat?

Tihama

Asa Torell

Asa Torell

30-04-2010 om 21:13

Tihama

En ik maar denken dat jij op dit gebied dus echt ALLES weet ! Ik zocht er daarnet even op en vond dat het wel zou kunnen:
http://www.gratisadviseurs.nl/question.php?id=20806
en
http://www.scheidingsmakelaar.nl/Partneralimentatie.html
Maar ook dat het juist niet kan:
http://www.kernkamp.nl/nl/diensten/familierecht/huwelijkse-voorwaarden-bij-echtscheiding/
Misschien moeten we de notaristelefoon maar eens bellen?
Overigens kan ik er niet zo erg mee zitten, maar ik ben dan ook niet getrouwd... en als ik dat wel zou doen, dan weet ik dat ik met open ogen dit risico aanga.

Asa Torell

Asa Torell

30-04-2010 om 21:40

Izar

Wat naar trouwens, dat je aan het scheiden bent, veel sterkte!

Kaaskopje

Kaaskopje

01-05-2010 om 00:16

Tihama

Waarom vind je PA alleen achterlijk als er geen kinderen in het spel zijn? Voor kinderen wordt zeer terecht alimentatie verlangd. Het lijkt mij de bedoeling dat het voor de kinderen vooral belangrijk is dat ze niet opeens van voetbal af hoeven omdat mamma het niet meer kan betalen en dat ze niet opeens in tweedehands kleren moeten lopen terwijl ze dat eerder nooit hoefden. Maar ik vind niet dat ex man (ik ga maar even van de man uit...) er persé voor moet zorgen dat zijn vroegere vrouw net als vroeger in de zomer naar Zuid Frankrijk kan gaan, of in hetzelfde huis kan blijven wonen, of geen werk hoeft te zoeken terwijl ze dat best kan.
Ik heb net de regels even doorgelezen en zag ook (ik wist het wel vaag) dat als rijkste ex weer een relatie krijgt hij méér aan zijn ex moet gaan betalen als het gezamenlijke inkomen van hem en zijn nieuwe liefde hoger wordt. Het komt er dus op neer dat de nieuwe vrouw mee moet betalen aan het in standhouden van de oude levenstandaard van haar voorgangster. Ik vind het idioot, echt waar.

amk

amk

01-05-2010 om 10:03

Tihama

als je beiden gelijkwaardig werkt / verdient etc hoeft er ook helemaal niet zo veel verdeeld te worden. Het grootste inkomens verschil tussen partners zit vooral in het aantal gewerkte uren. Meestal niet in salarisniveau. Relaties zijn grotendeels van het type soort zoek soort: gelijkwaardig opleidingsniveau, en daarmee verdiencapaciteit.

En ja je kunt vooraf bij je hv alimentatie afspraken maken die bij een scheiding dan ook rechtskracht hebben. Het wordt alleen anders op het moment dat de sociale dienst om de hoek komt kijken, want zij zullen wel verhalen. Maar je kunt alles altijd aanvechten, dus ook die hv. Ook allimentatie en omgang zijn geen rigide afspraken op het moment dat het 1x is vastgelegd. Je kunt blijven veranderen / eisen. Genoeg exelieden die jaren en jaren blijven procederen tegen elkaar.

Tihama

Tihama

01-05-2010 om 13:52

Kaaskopje

Als in een relatie is afgesproken dat moeder parttime werkt omdat de partners samen (!) vonden dat dit beter was voor de kinderen: Dan lijkt het mij heel redelijk dat er PA betaald wordt om ervoor te zorgen dat moeder NA de scheiding die zelfde zorg kan verlenen. In dat geval vind ik PA dus niet achterlijk. Doel lijkt mij dan om zo min mogelijk veranderingen ontstaan voor de kinderen. Ik vind het namelijk wel krom dat mannen, die het eerst hééél belangrijk vonden dat de kinderen niet op de opvang 'gedumpt' werden, dat na de scheiding opeens een 'prima opvang' vinden.
Over vakanties aan de Cote d'Azur heb ik het niet.

Maar ik heb inmiddels wel door dat het ontzettend moeilijk is om dit allemaal rechtvaardig en redelijk te regelen.

Tihama

amk

amk

02-05-2010 om 11:27

Tihama

het is vooral moeilijk omdat veel exelieden elkaar ineens niets meer willen gunnen.
Wij waren er binnen 2 sessies wel uit. En nu 3,5 jaar later is het nog steeds tot volle tevredenheid van beide partijen geregeld. Net gister weer zitten theeleuten met de huidige vrouw van mijn ex. Mocht mijn dochter wegbrengen.

Het is maar net hoe de exelieden met elkaar om wensen te gaan.

Kaaskopje

Kaaskopje

02-05-2010 om 17:45

Niet makkelijk (tihama)

Ik ben het met je eens hoor dat het allemaal niet zo simpel is. Misschien is mijn praat nu stoerder dan hoe het in de praktijk zou zijn. Vanuit mijn huidige niet door emotie gekleurde situatie vind ik niet dat het leven na een scheiding persé door middel van alimentatie net zo moet kunnen worden voortgezet. Dat hangt toch wel van meer factoren af. Ik heb bij bepaalde situaties een 'onrechtvaardigheidsgevoel' waarop ik baseer of PA terecht is of niet. Bijvoorbeeld: Situatie 1: Stel dat man verliefd is op een ander, daar mee samen wil wonen en om die reden het huwelijk opbreekt. Ja lekker is dat... Zorg er dan maar voor dat vrouw niet in een gat terecht komt. Terecht dus dat hij haar in ieder geval tot ze zichzelf kan redden moet ondersteunen met geld.
Situatie 2: stel dat een van de echtelieden een eind aan het huwelijk maakt omdat zij/hij zich niet meer gelukkig voelt, vind ik niet dat de ander 12 jaar moet betalen. Het is een weloverwogen beslissing, de consequenties zijn voor hem of haar. Ik zou het oneerlijk vinden als de ex moet betalen om na die beslissing haar of zijn levenspeil hoog te houden. Met kinderalimentatie zouden de kinderen zoveel mogelijk uit de wind gehouden kunnen worden. Die kinderen gedijen heus ook wel tussen tweedehands meubels.
Situatie 3: Stel dat vrouw het huwelijk verlaat omdat ze een nieuwe liefde heeft, maar ze blijft wel alleen wonen samen met de kinderen, dan zou ze wat mij betreft ook geen PA krijgen. Ze doet haar ex verdriet door het huwelijk te verlaten en hij moet haar nog betalen ook, dat voelt niet eerlijk.
Een collega van mij krijgt nog steeds PA, terwijl zij de scheiding wilde en hij niet. Ik vind het een lief mens, maar ik vind dat zo krom als een hoepel.

Primavera

Primavera

02-05-2010 om 18:54

Schuldvraag

Kaaskopje, jij wilt in wezen de schuldvraag van de scheiding weer invoeren en aan de hand daarvan de onschuldige PA laten krijgen en de schuldige PA laten betalen. Dat klinkt allemaal heel logisch, maar niet voor niks hebben ze dat laten varen.
Je krijgt dan allerlei kromme situaties, type de man (die eigenlijk wel zou willen scheiden, maar dat vanwege financieel opzicht nooit zou toegeven) bedriegt de andere voluit in het gezicht, vernedert haar en doet er alles aan om het leven van de 'onschuldige' partij zo onmogelijk mogelijk te maken zodat ze uiteindelijk weg zal gaan en de schuld officieel op zich zal nemen en als ze pech heeft nog PA aan hem moet betalen ook. En zo zijn er nog legio te bedenken waardoor de regeling over schuldvraag wat eerlijk bedoelt is uiteindelijk hardstikke oneerlijk uitpakt.
Groeten Primavera

Kaaskopje

Kaaskopje

02-05-2010 om 19:28

Dat is waar

Daar heb jij gelijk in.

Asa Torell

Asa Torell

04-05-2010 om 13:49

Alimentatie in hv

ik heb er over na lopen denken, maar ik geloof toch niet dat ik zou kiezen voor het afzien van partneralimentatie in de hv. Tenslotte kan de situatie flink veranderen tijdens het huwelijk, er kunnen altijd redenen zijn (ziekte ed, van ouders of kinderen) waarom je op een gegeven moment toch wel voor het kostwinnersmodel kiest.
Natuurlijk kun je dan zeggen, pech gehad en weer werk zoeken, en zo is mijn huidige ongetrouwde situatie ook. Maar om er nou expliciet moeite voor te doen om er van af te zien, dat voelt weer net wat anders.

Ik zou nu nooit meer trouwen

Ik ben ooit getrouwd omdat ik vreselijk verliefd was en omdat ik graag kinderen wilde en alles rond die kinderen dan automatisch geregeld was. Wel huwelijkse voorwaarden opgesteld. Het liep toch niet goed af. Toen wij - nog helemaal gelukkig - met baby gingen verhuizen vanuit mijn flat naar een gezamenlijk huis, moest man meetekenen voor de verkoop, ondanks dat de flat op mijn naam stond. Anders zou ik hem dakloos kunnen maken en dat mag niet van de wet, aldus de notaris. Wist ik niet van tevoren. Toen we uit elkaar gingen, hoefde ik geen partneralimentatie, ik verdien zelf wel geld. Ex moest wel kinderalimentatie betalen, maar heeft dat nooit gedaan. Beslag leggen heeft geen zin, hij zit diep in de schulden. Maar hij heeft wel ouderlijk gezag en heeft ooit in een dwarse bui geweigerd te tekenen voor bijschrijving van dochter in mijn paspoort toen dat moest worden verlengd, zodat ik niet naar het buitenland kon met haar. Gewoon om te zieken.
Amk, je kan wel zeggen 'hoe mensen met elkaar om willen gaan', maar als één niet wil, doe je er niks aan. Ik heb jaren op een advocatenkantoor gewerkt (om mijn scheiding af te betalen) en daar vaak gezien dat de ene ex de andere alles gunde en heel graag op goede voet wilde blijven staan voor de kinderen, terwijl de andere ex wraakzuchtig alle gemene truukjes uithaalde die hij/zij kon verzinnen. En dat ging vaak heel ver. Ik gun mijn ex ook het beste, hij gunt ons niks, nou, dan maar niet. Maar trouwen zou ik echt nooit meer doen.
Toen ex in de bijstand verdween (en er mankeert echt niks aan zijn handjes) kwam de gemeente even kijken of er bij mij nog wat te halen viel. En toen mijn oma overleed tijdens de scheiding en mij een som geld naliet kwam ex-schoonfamilie even kijken of er wat te halen viel. Gelukkig stond in zowel oma's testament als in mijn huwelijkse voorwaarden dat erfenissen voor de erfgenaam zelf waren. Ook even iets om bij na te denken als je aan trouwen denkt.
De hele scheiding heeft trouwens een jaar geduurd en heeft me een smak geld gekost waar ik nog jaren krom voor heb gelegen. Veel meer dan mijn oma's erfenis...
De advocaat waar ik werkte was om al die redenen nooit getrouwd, maar zijn partner/vriendin was wel de traditionele huisvrouw die voor de kindertjes zorgde. Als hij genoeg van haar had gekregen had hij haar zonder een stuiver op straat kunnen zetten (het huis was ook van hem, de auto ook). Nog even afgezien van de vraag of PA wenselijk is, ik had mezelf nooit in die positie gemanoevreerd.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.