Vrijdagmiddag borrel, geen behoefte

Kikki39 schreef op 06-09-2023 om 22:02:

12.30 zijn we uit.

Ja, er is zeker een angstcultuur. Waar het echt om draait durft niemand uit te spreken.

Dan zou ik wel serieus overwegen ergens anders te solliciteren. Sowieso is een plek waar je meermaals per jaar samen met je collega's staat te huilen geen stabiele of veilige werkplek. Tuurlijk kan het eens gebeuren, maar niet bij elke teambuilding of borrel.
Ik ga naar een borrel voor de gezelligheid. Huilen doe ik wel bij mijn man of bij de psycholoog.

Ook in VO gewerkt, daar werd door sommigen geborreld op vrijdag rond 16.00u (14.00u is erg vroeg? Ik had soms nog les tot 16.00u?). Nooit naar toe gegaan, ik wenste ze veel plezier en maakte of nakijkwerk af of zorgde dat ik voor de spits weg was. 

Met het team wel een weekendje weg georganiseerd, een extra lange teamdag, idee ontstaan in een lollige bui. Maar niet iedereen wilde mee uit het team en dat vond iedereen prima. Zij gingen dan bijvoorbeeld wel mee overdag naar de teamdag (dat was werktijd) maar op tijd weer naar huis. Daar is met geen woord over gerept en het had ook geen invloed op de binding met het team. 

MamaE schreef op 06-09-2023 om 22:11:

Ik zou ook geen weekend weg willen met mijn collega's. Of ja, in mijn twintiger jaren misschien nog wel, maar nu ik een gezin heb ga ik toch echt liever met mijn man en/of kind een weekendje weg dan met mijn collega's. En veruit de meeste collega's van mij denken er zo over.

Zou er nu ook niet meer aan moeten denken hahaha

Kikki39 schreef op 06-09-2023 om 22:06:

12.30 zijn we uit.

[..]

Hoe deed je dat dan dat verzinnen speldenprikken uitdelen. Kun je een voorbeeld geven?

Als de gespreksleider een onderwerp wilde aansnijden, dan verzon ik gewoon dat ik iets had meegemaakt of gezien of gehoord en dan kon zij weer zeggen dat het klopte wat ze zei omdat ik het ook zei. En dan had ik natuurlijk de grootste lol. 
of een kringgesprek waarin iedereen gevraagd werd naar nare seksuele ervaringen.meer vertrouwen in elkaar en begrip voor elkaar te krijgen als je dit soort dingen van elkaar wist. Toedeledokie, dat ga ik niet bespreken met anderen en dat hoef ik ook niet te weten van collega’s, tenzij ze het zelf aan me vertellen. Die dag was de gespreksleider een collega. Waarschijnlijk met iets te veel nieuwsgierigheid. Toen de eerste met vochtige ogen begon te stamelen en bijna iets wilde vertellen wat ze had meegemaakt heb ik stennis geschopt. Het gesprek werd vervolgens afgeblazen. 

Ik vermoed dat deze school alleen op vrijdag om 12.30 uitgaat, dat hoor je vziw wel vaker.
Kiki, wat doe je daar nog? Er is in het basisonderwijs toch een gierend lerarentekort? Voor hun tien anderen!

Hier op werk zijn er ook regelmatig niet verplichte activiteiten, sommige activiteiten geheel sociaal, sommige activiteiten deels met werk functie. Omdat het lastig/onmogelijk is een tijd te vinden waarop alle collega's kunnen (vanwege werkverplichtingen) zijn die activiteiten niet verplicht. Het is dus vrij makkelijk om ze over te slaan en dat is ook geen enkel probleem. Tegelijk valt het wel op als je nooit komt. Daar denken mensen ook wel wat van inderdaad. Ik vind het zelf ook niet zo vriendelijk en collegiaal als je nooit komt op activiteiten; zeker omdat sommige van die activiteiten ook wel deels werk gerelateerd zijn: bijvoorbeeld een gastspreker die iemand geregeld heeft. 

Ook hier vaak een borrel op de werkvloer na werktijd en het is altijd fijn om even bij te praten. Het verstevigd wel de banden onderling. Collega's die nooit ergens komen vallen er wel wat meer buiten (wat ze misschien zelf helemaal niet erg vinden.)

Ik had wel een collega die steeds klaagde dat ze nooit ergens van op de hoogte was en dat mensen haar niet vroegen voor projecten maar dat was zo iemand die altijd enorm verscholen was en nooit ergens kwam dus collega's dachten nooit aan haar.

Dus het kan wel in je eigen belang zijn om wat meer mee te doen met de sociale activiteiten.

Ik zou zelf gewoon 1x in de 4/5 weken gaan en de andere weken niet. Dan doe je toch leuk mee maar het kost niet zo veel tijd. Of je gaat wel  bijna wekelijks maar bijvoorbeeld maar een uurtje. Of je gaat helemaal nooit. Daar zullen collega's dan wel wat van denken maar dat hoef je natuurlijk je niet aan te trekken.

Annaniem2023 schreef op 06-09-2023 om 22:30:

maar goed, terug naar jou. Iedereen vindt hier wel zo’n beetje dat je niet verplicht bent naar de borrel te gaan.
ik ben het wel met decembermama eens. Vreemde tijd 14 uur iedere vrijdag borrel. Ik dacht dat docenten elke dag van 8 tot minstens 17 uur werkten om genoeg uren te maken om hun eindeloze vakanties in te halen. Hun werkdruk is dus blijkbaar minder erg dan ze ons voorspiegelen.

Wow, hou eens op zeg!! Er zijn voldoende uren waarin we extra werken, denk aan ouderenavonden en extra gesprekken. Om nu te concluderen dat het wel meevalt is wat kort door de bocht he.

Maar goed, die vrijdag borrel is er bij ons vanaf 15.30. Trouwens ook niet iedere week. Er zijn trouwens ook mensen die er nooit heengaan: ook prima. 

Ik ben zelf ook niet van de borrels/uitjes/gezelligheid met collega's buiten werktijd. Tijdens de lunch = prima. Maar vrije tijd = vrije tijd, die deel ik zelf in. Geen probleem hier, gelukkig.

@Kikki - kun je niet gewoon aangeven dat je vrijdagmiddag iets anders hebt, bv. sporten, iets met je kinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk etc. Of dat je dat wilt gaan doen. Dan zou je eventueel zo nu en dan wel kunnen aansluiten bij de borrel op je werk, maar gewoon niet elke week.

Overigens vind ik de dingen die je beschrijft over teambuilding, overleggen en huilen op het werk echt buiten proporties. Dus, naast je snor drukken op die borrels, zou ik misschien ook op zoek gaan naar een andere werkgever?

Suusepluus heeft zich vandaag aangemeld bij het forum en een oproep voor het invullen van haar enquete gedaan en overal snelle kleine berichtjes geplaatst.