Weer werken maar hoe/wat?
Ik ben sinds de geboorte van mijn zoon (net 11, hb en ADHD) werkloos. Door allerlei problemen belandde ik in de WAO; eerst voor 80-100%, nu ben ik voor 25-35% afgekeurd.
Omdat ik altijd parttime heb gewerkt bedraagt mijn WAO uitkering maar zo'n 320 euro en daarbovenop heb ik van het UWV een toeslag aangevuld tot het sociaal minimum voor een alleenstaande ouder.
Gelukkig heb ik recht op bijzondere bijstand en allerlei toeslagen/gemeentelijke vergoedingen.
Sinds vier jaar heb ik via het UWV verschillende reintegratietrajecten gevolgd die om verschillende redenen niet succesvol waren.
Het UWV liet mij de laatste anderhalf jaar gelukkig met rust omdat ik die rust ook echt nodig had vanwege lichamelijke en geestelijke overbelasting; met name het alleen zorgen voor een zorgenkind is een belasting.
Nu het redelijk goed met zoon gaat en hij op de middelbare school is wil ik toch eindelijk echt eens iets voor mezelf gaan doen; mezelf weer ontwikkelen, niet alleen maar "moederen" en gewoon weer een leven opbouwen. Daarnaast zou het natuurlijk fijn zijn om weer mijn eigen geld te verdienen en uiteindelijk liefst ook financieel ruimer te komen zitten.
Afijn, ik heb spontaan gesolliciteerd op een parttime functie in de buurt en tot mijn grote verrassing ben ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek volgende week.
Heel erg spannend! Nu heb ik vroeger al heel vaak gesolliciteerd en gesprekken voeren kan ik wel. Ik kan mijn "gatenkaas CV" goed verkopen dus daar ben ik niet bang voor.
Wat ik mij wel afvraag is wat ik wel en niet kan zeggen in het gesprek over mijn WAO, handicap en situatie. Ik wil en ben altijd zo eerlijk mogelijk geweest en dat wil ik nu ook zijn.
Ik heb nu eenmaal een kind wat mij nog wel nodig heeft om bijvoorbeeld naar school te vertrekken, naar de voetbalclub te gaan, naar bijles etc. Er is niemand anders die hem zou kunnen opvangen of zorgen dat hij op tijd met al zijn spullen ergens veilig aankomt.
Daarnaast zijn er afspraken zoals straks de maandelijkse afspraak met de orthodontist etc. Daarmee moet ik rekening houden wat betreft werkdagen en -tijden.
Belangrijkste nog, hoe gaat het er financieel uitzien. Met parttime werken zal ik niet veel verdienen. Dat maakt mij op het moment ook niets uit zolang ik maar wel mijn recht op bijzondere bijstand en andere vergoedingen hou. Dus dan kom je op 110% van het sociaal minimum uit oftewel maar ietsje meer dan ik nu maandelijks binnenkrijg.
Stel dat het loon wel boven die norm ligt kom in in de beruchte armoedeval terecht en ga ik er per saldo behoorlijk op achteruit omdat het recht op die vergoedingen en bijzondere bijstand wegvalt en dat is nogal wat. Ook iets als huurtoeslag zal dan fors lager zijn.
Om er dan echt financieel op vooruit te gaan zal ik bijna fulltime moeten gaan werken en dat zit er niet in. Dat kan ik niet en dat wil ik trouwens ook niet. Zeker niet nu maar ook in de toekomst denk ik niet. Soweiso zal ik, als ik aangenomen word, enorm moeten wennen aan weer werken, de deur uit zijn en het combineren van opvoeding en werk. Ik ben er toch bijna 12 jaar uit geweest...
Ik weet dat ik via het UWV eerst drie maanden op proefplaatsing zou kunnen. Ik hou dan gewoon mijn uitkering en de werkgever hoeft voor mij niets te betalen. Neemt hij mij aan, krijgt hij een subsidie vanwege het in dienst nemen van een WAO'er/arbeidsgehandicapte.
Ik ben gewoon super enthousiast; heb er zin in en wil die baan heel graag. Ik wil gewoon weer aan de slag. Ik zorg gewoon dat het mogelijk is met mijn zoon (ik weet nog niet hoe maar ik denk liever in oplossingen dan in problemen) en dat het financiele plaatje klopt. Maar ik zou heel graag wat tips, adviezen en feedback willen. Alvast bedankt
Duim duim duim duim
... duim duim duim duim...
Gesprek gehad
Zo, ik ben weer thuis. Gelukkig was ik ruim op tijd weggegaan want ik heb toch nog zo'n 10 minuten moeten lopen zoeken naar het juiste adres. Eenmaal aangekomen moest ik ruim een kwartier wachten (het was heel druk). Het gesprek was met een persoon. Het ging echt om een kennismakingsgesprek voor een eerste indruk dus binnen 10 minuutjes was het voorbij.
Waar ik begrepen had dat het om twee functies zou gaan (ik heb meteen op allebei gesolliciteerd) bleek het nu te gaan om een gecombineerde functie van liefst vier dagen oftewel 32 uur per week. De dagen zouden vast zijn, waaronder 2 dagen van 10.00-20.00.
Ik heb het idee dat het gesprek wel goed ging; het verliep soepeltjes. Maar het was erg kort. De mevrouw met wie ik het gesprek had zei dat ze heel veel reacties had gehad. Volgende week zijn er nog een heleboel andere kennismakingsgesprekken en de week erop krijg ik bericht of ik word uitgenodigd voor een tweede gesprek of dat het hierbij op houdt.
Ik heb een vaag gevoel dat het hierbij op houdt maar eigenlijk maakt het me niet zoveel uit; ik heb iets nieuws ondernomen en ik ben weer in de race! Ik voel me weer mens... Ik ga dus zeker door met solliciteren.
Morgen hebben we een gesprek met de voetbalclub. Sowieso nuttig om even een en ander helder te krijgen en te weten waar zoon staat.
Bedankt voor al jullie support en adviezen; zodra ik meer hoor laat ik dat natuurlijk weten!
Elisa
Je mag jezelf echt even een schouderklopje geven hoor
Ook al eindigt het hierbij, dan heb je toch de oefening van een sollcitatiegesprek gehad. Mijn advies is om nu wel actief te blijven solliciteren. Je zit nu in die 'flow'. Als je wacht zakt de moed misschien toch weer in je schoenen.
Goed dat je ook een afspraak met de voetbalclub hebt. Het kan maar duidelijk zijn allemaal, inderdaad.
Goed gedaan
en nu gewoon doorgaan!
Het zou me niets verbazen als het niet lukt om 32 uur bij één persoon neer te leggen met die werktijden. Tenminste niet bij iemand die ze echt willen hebben.
Tip
Je zou nog een mail kunnen sturen dat jij wel die twee dagen van 10-20 wil doen. Dan heb je een baan van 20 uur in 2 dagen. En heb je de andere dagen van de week je handen vrij.
10-20
ik zou juist denken dat een dag van 10-20 uur veel te heftig is mee te beginnen na 11 jaar niet kunnen werken. Al helemaal niet in combinatie met de zorg voor een kind thuis. Ik heb geen idee waarom die werkdagen zo lang moeten zijn, wat voor een werk je doet, maar het lijkt mij een flinke opgave. Ik denk echt dat het beter is om te beginnen met 4 of 5 keer 5 a 6 uur. Dat is ook veel beter te combineren met de zorg thuis.
Dit is niet de enige baan op de wereld. En wel heel fijn trouwens dat je hier zo'n goed gevoel van hebt gekregen. Dat geeft je moed, dus profiteer ervan!
10 uur
Twee dagen per week van 10.00-20.00 vind ik ook erg lange dagen en dat zou praktisch ook heel lastig zijn. Mijn buurvrouw vindt het prima als zoon zeg eens in de twee a drie weken zou komen eten als ik er niet zou zijn maar iedere week, laat staan twee keer in de week niet.
Maar geen man overboord hoor. Toen ik daar in de buurt liep zag ik wat andere bedrijven/instellingen die me wel interessant lijken en ik ga op hun websites kijken of ze vacatures hebben en ik kan altijd een open sollicitatie sturen uiteraard...
Goed bezig elisa!
Ik hoop dat je snel iets vindt!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Reactie
Ik kreeg net bericht dat ze helaas niet met mij doorgaan. Dat had ik al wel verwacht dus niet getreurd. Al met al toch een mooie opsteker en ik ga gewoon door!
Ik zou...
Ik zou vragen waarom niet, etc. Met die info kun je je straks beter voorbereiden maar je laat ook zien dat je gemotiveerd bent. En ik heb meer dan eens meegemaakt dat iemand twee maanden later toch werd gebeld...
Ja, zeker bellen!
En vooral goed doorvragen omdat je graag wil leren van deze ervaring, wil weten waar je aan moet werken, wat is ze opgevallen, etc etc etc. Heel veel vragen.
Dit wordt een gratis gesprekstraining met tips voor de volgende sollicitatie.
