Werk, verplichtingen...
er wordt volgende week bij mij op het werk een cursus aangeboden. Iedereen wordt geacht aanwezig te zijn. Maar... het is op een totaal onhandige tijd: 19.00 tot 21.00, bedtijd van de kinderen dus.
Dit heb ik met mijn leidingevende aangekaart. De reactie:
op je werk wordt er ook wel eens wat extra's van je verwacht, dit hoort erbij. Ik begrijp dat je het lastig vindt, maar ik vind dat je het moet kunnen regelen.
Vriend is (nog) niet in staat onze kinderen beiden op bed te leggen (3 jaar en 6 maand) kleinste heeft om 19.00 fles en oudste moet er om 19.30 in liggen. Ik moet dus iemand regelen om hem te helpen. En dat is niet zo makkelijk momenteel.
Leidinggevende zegt tussen neus en lip door dat ze vindt dat hij in staat zou moeten zijn dit zelf te doen... tja... ik moet zeggen dat ik het ook lastig vind met de kleintjes. En ik vind het ook maar wat dat ze dit zo stelt. (Los van dat ik graag de cursus zou willen doen, maar aub op een minder onmogelijk tijstip?!).
Wat vinden jullie?
Mijn werktijden zijn trouwens vast en gewoon overdag.
Groetjes lunamaya
Redenen
Ik ben het wel met Irma eens. ik vraag me ook af waar het knelpunt nu precies zit. Het probleem duidelijk krijgen is de eerste stap naar een oplossing immers. Alleen dat is niet echt duidelijk geworden verder en dat maakt het ook lastiger om praktische tips en oplossingen te verzinnen.
Maylise
Irma
...*zucht*
Hoe het ging...
voor diegenen die oprecht geïnteresseerd zijn een kort verslagje.
Vriend en ik hebben de afgelopen week het naar bed brengen van baby aan hem over gelaten. Ondanks wat protest en extra huilen ging dit veel beter dan we tot nu toe hadden meegemaakt.
doorgenomen hoe we de grootste knelpunten de baas konden worden, daarbij dankbaar gebruik gemaakt van een aantal tips. Tv heeft hij uiteindelijk wel ingezet en dit is ook nieuw voor ons!
Belangrijkste doorbraak voor ons is er meer relaxt mee om te gaan. Gaat het wat anders, dan is dat niet erg. Confronterend voor me dat we zo'n stelletje perfectionisten blijken te zijn dat we onszelf er helemaal mee in de weg blijken te zitten (echt niet alleen in dit opzicht).
De cursus niet bijzonder interessant, maar voor het teamgevoel goed er te zijn. Leidinggevende was oprecht verbaast dat ik er was, en heel blij. Ik ook, vriend ook. Er kan veel meer blijkt. Een kleine doorbraak in de ontdekkingstocht van het ouderschap 
Bedankt voor het meedenken en het inleven voor degenen die dat voor elkaar gekregen hebben 
Lunamaya, op weg naar meer vrijheid!!!
Mooi
Je bent niet de enige die soms een ingeslopen iets moet afleren. Wij hebben dat gehad met slapengaan rituelen van de oudste 2. En wat perfectionistisch betreft,.... verhaal over mijn schoonmoeder. Toen haar kinderen nog naar het consultatiebureau gingen kregen ze een voorbeeld van wat een baby/ peuter dagelijks moest eten. Daar stond oa op : om 15.00 een vers geperste sinaasappel. Resultaat was dat ze jarenlang niet meer op een hele dag weggingen want tja dat sinaasappeltje. Later heeft ze wel verzucht waarom ze niet gewoon een sinaasappel mee hadden genomen of eens een keer een pakje drinken. Waarom ze zo strak vastgehouden hadden aan adviezen en niet wat soepeler waren geweest.
Lunamaya
Dat is echt super! Jullie hebben ontdekt dat het ook anders kan, en nog gemakkelijker ook. Dat is pure winst. Ik begrijp heel goed hoe je samen in een bepaalde routine verzakt (ik denk dat er in de meeste gezinnen wel ingesleten gewoontes zijn waar je niet altijd blij mee bent) en ik vind het goed dat jullie bewust die cursus hebben aangegrepen om te zien of het niet ook anders kon.
Groetjes
Massi
Mooi
Goed dat jullie er wat relaxter mee kunnen omgaan! Kan me voorstellen dat het een goed gevoel geeft dat je ook eens wat anders kan doen 's avonds. Dat maakt het allemaal een stuk luchtiger.
Jippie!
Ben echt trots op jullie!
Ik merk nu zelf, nu ik wat meer ervaring krijg, dat ik routines beter los kan laten. Ik was net 3 dagen alleen met mijn 2 jongens, en dan doe ik dingen anders, en dat vinden ze ook leuk. Echt een vakantiegevoel! Meer tv (mogen een hele film zien, jee), korter met naar bed brengen (ik heb dan echt geen puf meer), en ze mochten zelfs een keer op de bank eten!
Maar volgende week, na de vakantie, komen alle routines gewoon weer terug. Anders zijn de vakanties ook niet leuk meer 
Goed hoor!
Wat fijn dat 't zo goed gaat!
Zoals ik al zei, ben ik nogal een perfectionistische controlfreak, dus ik weet hoe moeilijk het kan zijn om wat losser te worden. En om dingen helemaal zelf te doen, al heb ik daar al aardig wat routine in intussen.
Mijn zoontje is intussen bijna vier, maar we hebben bijvoorbeeld niet vaak een oppas, omdat hij dat eng vindt, maar ook omdat ik erg stress van krijg, haha! Dus we zijn nu bezig hem daar wat meer aan te laten wennen, zodat we wat vaker samen uit kunnen. Het blijft zoeken en meegroeien, dat ouderschap
Fijn zeg
en je hebt het gewoon zelf opgelost, dus er hoefde inderdaad helemaal geen extra naar-bed-breng-draadje aan te pas te komen.
Overigens vind ik dat het niet aan je leidinggevende is om opmerkingen te maken over je redenen om wel/niet te komen. Ook hiervoor geldt weer de fijne spreuk 'never apologize, never explain'.
Fijn
Fijn dat het zo goed gegaan is, en leuk dat je nog even wat laat weten.
Hopelijk kun je deze goede start gebruiken om een keer zelf iets leuks te gaan doen 's avonds, lekker gaan eten met een vriendin ofzo. Als je afentoe iets voor jezelf doet wordt het leven met kinderen een stuk leuker.
Wat ik nou mooi vind
Wat ik zo mooi vind om te lezen is, dat jullie ook verder naar jezelf kijken. Je geeft niet alleen aan dat het gelukt is, dat je zoon en dochter prima naar bed gebracht zijn etc. Maar je kijkt verder en leert ervan. Mooi!
En over snappen of niet snappen. Ik weet als geen ander hoe erg je tegen iets op kunt zien en hoeveel onbegrip dat kan opleveren. Niet altijd veroordelend bedoeld hoor, maar het kan voor sommigen heel raar overkomen als je erg opkijkt tegen iets, dat voor die ander juist zo makkelijk is. Toen ik na de geboorte van de tweede een keer boodschappen moest gaan doen, omdat de voorraad echt op leek, keek ik daar zo tegenop dat ik snel een bestelling bij Albert plaatste . En moet je me nu zien manoeuvreren door de supermarkt: een kar met jongste in/op/aan het zitje (afhankelijk van haar bui), de derde zit in de kar, de tweede loopt rond en de eerste staat meestal op het rekje voor de kratten. Alles en iedereen werkt mee en ik presteer het zelfs nog om de juiste boodschappen mee te krijgen.
Mijn ervaring is dat juist door naar jezelf te kijken en naar de knelpunten, je er je weg wel in weet te vinden. En doordat dingen toch wel lukken gaat het met het zelfvertrouwen ook beter.
Ik ben blij voor je dat het goed is gegaan Lunamaya!
Knap
Ik vind het knap dat jullie zo hebben durven loslaten en durven inzien dat jullie perfectionisme soms in de weg zit. Dat is ook het mooie van zo'n forum, dat je andere meningen hoort en over jezelf kunt gaan nadenken. Ik ken irl ook twee stellen die nogal perfectionistisch zijn ne niet durven loslaten, dan zeg je er toch niet snel wat van, maar het heeft er wel voor gezorgd dat de vriendschap ernstig verwaterd is.
Lunamaya
fijn dat het jullie is gelukt om het anders te doen dan normaal - buiten de lijntjes kleuren mag, kan en is ook leuk!
Wij gaan dit jaar een nieuwe uitdaging aan. Met onze 4 kids in het vliegtuig naar de zon! Zin in!