Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

fladder

fladder

29-08-2010 om 17:44

Ziektewet, hoe nu verder?

Ik ben sinds afgelopen winter 9 uur per week werkzaam als postbezorger, omdat ik wat extra geld plus "vastigheid" nodig had. Ik doe het werk graag, maar er zijn nu twee problemen.
1) ik heb een oude voetblessure teruggekregen waar ik een aantal jaar geleden aan ben geopereerd. Hiervoor heb ik me vorige week ziekgemeld omdat het opnieuw van kwaad tot erger gaat (google maar eens op Haglund).
2) mijn COPD speelt op. Ik heb extra beweging nodig, maar het is best een zware wijk (zeg maar: 5 km met bepakking, incl. de voortuinen in en uit lopen) en ik denk dat ik met dit werk toch iets te hoog heb gegrepen.

De voetblessure is getriggerd door het werk, maar de COPD was er al. Ik heb dit nooit gemeld omdat niemand ernaar heeft gevraagd (ook al kwam ik hijgend binnen bij de sollicitatie).
Ik heb me alleen ziek gemeld voor mijn voet, maar niet voor de COPD. Ik ga dit wel aan de arbo-arts melden waar ik al gauw heen moet zodat hij weet dat er eigenlijk twee zaken spelen: één (hopelijk) tijdelijke kwaal en een chronische.
Mijn baas zal voorlopig vervangend werk zoeken. Maar het is twijfelachtig of ik ooit weer kan postlopen, met name vanwege mijn longen (mogelijk ook vanwege de voet, het staat bekend als iets hardnekkigs en voor mij is het de derde keer).
Kan iemand mij nu officieel verwijten maken (immers, ik wist dat ik COPD had, maar... Ik wilde het zo graag proberen!!!) en kan dit (financiële) gevolgen voor me hebben?

Ik heb geen idee hoe dit werkt, ben al jaren eigen baas en een totale "noob" in loondienst dus graag jullie reacties. Al googlend kom ik in een woud van teksten terecht waar ik weinig wijzer van word


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Nasha 1st

Nasha 1st

29-08-2010 om 20:25

Mmmm

het kán inderdaad problemen geven, als je een aandoening verzwegen hebt die van invloed kan zijn op je werkzaamheden. (bijvoorbeeld, je hebt een zware hernia en je gaat voor sjouwwerk aan het werk....) Of dat hier het geval is zal, als het inderdaad problemen gaat geven, alleen een kantonrechter kunnen beoordelen....

Nasha

Nasha, ik zit hier slecht in, misschien weet jij meer: zijn er faciliteiten voor arbeidsgehandicapten (bestaat die term nog?) die geen WAO/WIA/ZW verleden hebben? Kan Fladderbaas niet geld uit een of ander potje krijgen voor het in dienst hebben van Fladder?

Groeten,

Temet
Fladder, beterschap!!

Nasha 1st

Nasha 1st

29-08-2010 om 21:46

Niet veel potjes

wel inderdaad als je uit een WIA o.i.d. komt. Daarbij is Fladder ook nog zzp-er, dat maakt het allemaal niet eenvoudiger...Ik denk niet dat fladderbaas daar, met terugwerkende kracht, nog een beroep op kan doen....van te voren had het misschien nog gekunt (hoewel dat zzp verhaal wel een complicerende factor is)

fladder

fladder

30-08-2010 om 00:04

Geen potjes, daar pies ik altijd naast

Ik ben een NUG-ger, een niet-uitkeringsgerechtigde. Dat betekent dat ik nergens geld voor krijg. Toevallig werk ik meer dan een half jaar voor TNT, dus op potje ziektegeld (of hoe heet dat) heb ik wel recht.

Ik heb een formulier moeten invullen (krijgt elke nieuwe medewerker) of ik recht heb op één of andere uitkering, zodat zij bij uitval een potje kunnen hebben. Nee, ik ben TBM geweest, daarna wat bijgescharreld, ook van mijn spaargeld geleefd de eerste jaren na mijn scheiding (vanwege de kinderen), geen premies of rechten opgebouwd. Dus ik ben een enorme NUGger.

Pfff, nou, je ziet, dat krijg je ervan als je flink wil zijn en elke baan pakt die je krijgen kan om te kijken of je het misschien toch redt...

Vervelend zeg!

Maar als ik jou was zou ik z.s.m. op zoek gaan naar een andere baan. Je hebt het geprobeerd, en dat is prijzenswaardig. Maar helaas is dit dus niet dé baan voor jou. Dat je COPD hebt zou ik in eerste instantie niet melden, dat kun je altijd later nog doen mocht dat dan nog van belang zijn.

Gr. Poezie.

Fladder

De reden dat ik het aan Nasha vroeg is dat ik laatst iets las over voorzieningen voor niet-werknemers. Een klok en klepel verhaal.

Het rare van dat formulier dat jij hebt ingevuld is trouwens dat ook mensen die geen recht hadden op een uitkering toch wel soms onder een potje vallen, dat geldt voor mensen die in het recente verleden voor WAO/WIA gekeurd zijn maar die uitkering toen niet kregen. Maar goed, dat gaat voor jou natuurlijk niet op want dat zijn werknemersverzekeringen en je bent geen werknemer(geweest).

Heb je een vast contract trouwens?

Wat betreft dat zoeken naar een andere baan, wat Poezie zegt: als die uitval heel lang blijft (en dat risico zit erin) dan kan het zijn dat de werkgever probeert je richting iets anders te dirigeren (reïntegratie in het tweede spoor heet dat, daar weet Nasha denk ik meer van). Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn.

Nou ja, nogmaals: beterschap gewenst. Postbezorgen met een klein scootmobieltje kan zeker niet? Dan zou dat misschien geregeld kunnen worden, ihkv de aangepaste werkplek.

Sterkte ermee (en met Dronten...)

Temet

Postbezorgen

Postbezorgen is echt heel zwaar werk. (Heb het zelf in het verleden ook een paar jaar gedaan.) Het ziet er allemaal wel relaxed uit, dat komt doordat je het best en snelst bezorgd als je in een bepaald ritme loopt. Daarnaast sjouw je vaak bulten reclame-materiaal mee, wat ook nog eens qua gewicht heel zwaar is.
Als je dat met een scootmobiel zou doen zou je veel te lang over je postwijk doen, en dat vindt TNT niet zo leuk.
Misschien dat sorteren wat voor je is? Alhoewel dat wel in een stoffige hal gebeurd, wat weer niet goed is voor je COPD. (Neem ik aan.)
Toch denk ik dat er genoeg andere banen voor je te vinden zijn, dan zou je daarnaast iedere dag een half uur of een uur kunnen wandelen voor je gezondheid.

Gr. Poezie.

Puck

Puck

30-08-2010 om 10:55

Pakketdienst of buitengebied

Fladder, is de pakketdienst of het buitengebied waar ze met auto's rijden niet een optie voor je?

cqcq

cqcq

30-08-2010 om 12:50

Aanstellingskeuring gehad?

volgens mij heb je vooral een probleem als je werkgever een aanstellingskeuring heeft laten uitvoeren en als je daar problemen hebt verzwegen. Zo niet, dan is het nu risico werkgever geworden volgens mij:

Artikel 629 burgerelijk wetboek, boek 7
1.Voor zover het loon niet meer bedraagt dan het bedrag, bedoeld in artikel 17, eerste lid, van de Wet financiering sociale verzekeringen, met betrekking tot een loontijdvak van een dag, behoudt de werknemer voor een tijdvak van 104 weken recht op 70% van het naar tijdruimte vastgestelde loon, maar de eerste 52 weken ten minste op het voor hem geldende wettelijke minimumloon, indien hij de bedongen arbeid niet heeft verricht omdat hij in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte, zwangerschap of bevalling daartoe verhinderd was.
2.Het in lid 1 bedoelde recht geldt voor een tijdvak van zes weken voor de werknemer die doorgaans op minder dan vier dagen per week uitsluitend of nagenoeg uitsluitend diensten verricht ten behoeve van het huishouden van de natuurlijke persoon tot wie hij in dienstbetrekking staat.
3.De werknemer heeft het in lid 1 bedoelde recht niet:
a. indien de ziekte door zijn opzet is veroorzaakt of het gevolg is van een gebrek waarover hij in het kader van een aanstellingskeuring valse informatie heeft verstrekt en daardoor de toetsing aan de voor de functie opgestelde belastbaarheidseisen niet juist kon worden uitgevoerd;

Nasha 1st

Nasha 1st

30-08-2010 om 20:27

Nog even navraag gedaan

Het kan dus inderdaad problemen geven, als je werkgever inderdaad vindt dat jij redelijkerwijs had kunnen weten dat je COPD het postbezorgen in de weg zou zitten. Veel hangt ook af in welk stadium jouw COPD zich bevindt. In het begin kan veel beweging bijvoorbeeld nog best wel gunstig voor je COPD zijn (mijn collega's partner heeft ook COPD en weet er dus aardig wat van). Zoals ik al zei, als het problemen gaat geven, kan alleen een kantonrechter hier een uitspraak over doen.

Verder heeft Temet gelijk, een werkgever en werknemer moeten er alles aan doen om zo snel mogelijk weer te reintegreren. In 1e instantie binnen het bedrijf, maar als daar echt niks anders is, extern (2e spoor inderdaad). Het hangt ook van je arbeidsovereenkomst af. Als je een tijdelijk dienstverband hebt wat bijna afloopt zal je werkgever ook niet heel hard lopen denk ik (dat contract eindigt ook tijdens ziekte namelijk....)

Als je nog vragen hebt raad ik je aan om met een afdeling Arbeidsjuridische Dienstverlening van het UWV WERKbedrijf te bellen (krijg je misschien wel een van mijn collega's )

fladder

fladder

30-08-2010 om 22:29

Reactie

Poezie, in mijn omstandigheden (er speelt meer) is het heel moeilijk werk te krijgen. Ik hoop echt dat ze iets vervangends hebben bij TNT, en ondertussen ben ik alweer op zoek. Gelukkig heb ik ook nog wat werk als zelfstandige. Maar ik baal dat ik vastigheid als doorbetalen in de vakantie dan kwijt ben.

Ik heb de papieren eens opgezocht. Ben tot eind januari 2011 in dienst. Uit de bijgevoegde papieren en regels maak ik op dat het op prijs wordt gesteld als ik actief contact hou met mijn baas. In die papieren staat ook dat het zwaar werk is, maar ik dacht: die paar uurtjes moet wel kunnen.
Ik ben niet met zuurstof en zo bezig, heb wel extra beweging nodig. En ik dacht e.e.a. mooi te kunnen combineren!
Nasha, fijn dat je nog even navraag hebt gedaan! Mijn baas kan me gewoon eind januari weer de deur wijzen. Jammer voor mij, maar het voorkomt eventuele problemen. Ik hoop natuurlijk op iets vervangends, maar betwijfel of het er is. Ik sta zeer zeker wel open voor vervangend werk. Dat mag ook een lichtere wijk zijn. Misschien met enkele aanpassingen. De laatste tijd bezorgde ik al stiekem per auto (auto ergens neerzetten, enkele blokken lopen, paar blokken verder rijden, even rusten en weer verder) maar ik zeg erbij dat dit ook een publiek geheim was. Officieel mag het niet, maar ik heb een vermoeden dat het wel zal worden toegestaan als die achillespees weer koest is.

Ik kan pas 30 september naar de specialist. Zal dat morgen ook doorbellen. En ik sta dus echt open voor arbo-arts, en vervangend werk. Als ik het niet probeer zal ik nooit weten of ik het kan Reintegratie: graag, kan me niet schelen in welk spoor Niemand kan me verwijten dat ik het maar aan zal laten sloffen en verder wel best vind, maar als dit helaas einde oefening betekent (als in: einde contract straks) dan berust ik daarin.

Temet, ik ben ooit eerder werknemer geweest, maar mijn contract werd niet verlengd toen ik zwanger was. Ik ben toen tbm geworden. Tja, vette pech Contract loopt tot eind januari volgend jaar. Een scootmobiel kan een optie zijn, maar waar laat ik mijn tassen? Nee, ik gooi ze wel in de auto, daardoor heb ik het toch alweer een langere tijd volgehouden! Enne: Dronten gaat zeker goedkomen

Poezie, inderdaad, het ritme is heel belangrijk met bezorgen. Ik had een bepaald ritme gekregen, en toen begon die voet te muiten. Waardoor ik uit mijn ritme raakte, wat ook weer effect had op de copd... Cirkeltje rond.

Er zijn vast genoeg banen, maar ik ben heel moeilijk op vaste tijden inzetbaar wegens beslommeringen rond de kinderen. Ook trekt jongste het niet goed als ik teveel weg ben. Het postbezorgen paste me als een handschoen wat dat betreft (betaalt alleen rot-slecht, maar goed, beter dan niks ).

Puck, indien mogelijk zou werk met de auto ook kunnen, maar ik merk dat in stadsverkeer mijn voet ook lelijk doet (gas-pootje ).

Cqcq: er werd me niks gevraagd. Terwijl ik altijd ergens hijgend binnen kom Ik heb geen valse informatie verstrekt (was ook niet mijn intentie). Het was eigenlijk een klucht: het eerste wat me werd gevraagd was, wanneer ik kon beginnen!

Ik heb gegokt, en verloren, denk ik. Maar ik geef me nog niet gewonnen Kom maar op met dat vervangende werk!
En misschien heeft het gewoon zo moeten zijn. Het werk is ondanks de fysieke inspanning verrukkelijk ontspannend, op het meditatieve af. Ik ken elk bloemetje, ieder struikje, elke hond en kat (vooral die oude hond die telkens met opgewekte verbijstering zag dat ik zomaar papier door de deur duwde, en die ninja-kat die onhoorbaar en onzichtbaar zat te wachten om de post uit de bus te grissen zodra ik het erin stopte, AUW! ), ken al verschillende mensen die een praatje met me hielden, heb leuke dingen meegemaakt in die maanden. Ik heb het ook heel hard nodig gehad om mijn hoofd leeg te kunnen maken na een aantal tropenjaren en mis het nu al. Maar misschien is het nu tijd voor een volgende stap, al dan niet via reïntegratie en vervangend werk...

(ja, ik denk ook aan Dronten...! )

Fladder

Gegokt en verloren... dat denk ik eigenlijk niet. Van verliezen zou sprake zijn geweest als je voor dit baantje iets had laten schieten wat achteraf beter was geweest, maar zo is het volgens mij niet gegaan. Je hebt het geprobeerd, het is te zwaar gebleken, da's jammer, maar het was het proberen waard. En je hebt er ook voordelen van (gehad). Ik neem trouwens aan dat je recht op WW(of ZW in plaats daarvan) hebt na afloop van je vaste contract.

En nu even uit het hoofd en misschien zit ik er naast, maar anders vergeet ik het allicht. Het kan zijn dat, zeker als je een ZW-uitkering moet aanvragen bij einde dienstverband (je gaat dan 'ziek uit dienst') je een idioot lage uitkering krijgt, heel veel lager dan je loon was. Dat heeft dan weer met de referteperiode te maken. Mocht zich dat voordoen dan heb je mogelijk recht op een aanvulling uit de Toeslagenwet (TW; de enige uitkering die daadwerkelijk eenvoudig is aan te vragen).

Ik roep dit nu maar vast omdat ik het anders misschien vergeet, en jij kan het ook vergeten, maar als zich tzt de situatie zou voordoen dat je een uitkering van UWV moet claimen (hoop het niet) en dat die belachelijk laag blijkt uit te vallen, dan denk je 'wacht even, had Temet daar toen niet iets over geroepen?' en dan meld je je maar weer even

Groeten,

Temet

fladder

fladder

31-08-2010 om 22:35

Temet, die toeslagen...

Goed dat je het zegt!
Ik heb nu (nog) geen cent uitkering (of valt ziektegeld daar wel onder?) en ik denk dat ik (in ieder geval af en toe) onder de grens zit met dit bedrag als ik puur naar inkomen kijk, zonder belastingtoeslagen. Maar zonder uitkering heb ik er toch geen recht op? Tellen ze de belastingtoeslagen, kinderalimentatie en kinderbijslag ook mee? Ik zie dat eigen vermogen niet meetelt.
Ik ben zo ontzettend blont wat dit betreft...

Nasha 1st

Nasha 1st

31-08-2010 om 23:17

Toeslagenwet

is wat anders, dat is een uitkering via UWV, aanvulling op je ziektewet. Dat komt dus pas als je uit dienst gaat bij deze werkgever en je zou nog ziek zijn.

Nu krijg je nog geld van je werkgever als het goed is. Ik weet niet hoeveel je verdient. Als alleenstaande moeder is het sociaal minimum 913,06 netto inclusief vakantiegeld. Daar is nog wel een toeslag op volgens mij vanuit de bijstand. als jouw inkomen daaronder zit zou je nog aanvullende bijstand kunnen aanvragen (via werk.nl, inschrijven en WWB aanvragen). Vermogen telt voor de bijstand dus wel mee, je mag 10.960 aan spaargeld hebben (en ook de spaarrekeningen van kinderen vallen daar onder). Ook je auto wordt als vermogen geteld. (ik dacht dat deze max 5000 waard mocht zijn, maar daar wil ik me niet op vastpinnen).

Hier kun je zien wat meetelt als inkomen: http://www.rechtopbijstand.nl/inhoud/index/pid/519

mirreke

mirreke

01-09-2010 om 12:38

Nasha, zelfstandige

is het niet zo dat allerlei uitkeringen ed. niet werken als je (ook) zelfstandige bent? Ik heb dit zelf vroeger ook meegemaakt. Je verdient onder het minimum, klein baantje erbij, maar omdat je zelfstandige bent heb je recht op niks.
Fladder, sterkte met alles!

Bestaansminimum

Iedereen heeft recht op een bestaansminimum. Dus netto zal het daar niet onder hoeven liggen, anders heb je toch wat gemist op het gebied van toeslagen.

Gr. Poezie.

fladder

fladder

01-09-2010 om 12:58

Het is gewoon heel lastig

Het is door de gezinssituatie en mijn gezondheid heel moeilijk (als in: onmogelijk) om passend werk te vinden. Dus scharrel ik wat bij met allerlei opdrachtjes. Dit wordt aangevuld met een gedeelte van het PGB dat ik als mantelzorger krijg en kinderalimentatie. Daarmee kom ik boven bijstandsniveau, maar blijf ik vaak rond of beneden het minimumniveau. Ik ben wel eens naar de gemeente geweest om e.e.a. te laten berekenen, maar mijn situatie is blijkbaar zo ingewikkeld dat ze daar niet eens aan begonnen en me bekeken alsof ik een lastig vliegje was. Heel naar.
Soms, zoals afgelopen week, denk ik wel eens: waar doe ik het nog voor, ik ben heel veel tijd kwijt voor weinig geld en als zelfstandige doe ik wel leuke klusjes, maar het brengt me nergens. Ik kan er beter mee stoppen, heb nu wel genoeg geknokt, en me de bijstand in laten glijden.
Maar dat is zo tegen mijn gevoel in! Ik heb nog 20 jaar te gaan op de arbeidsmarkt en om twintig jaar lang gecontroleerd te moeten worden om te zien of ik niet fraudeer, twintig jaar lang "de bijstandsmoeder" te moeten zijn (niet bepaald een gewaardeerde positie in de maatschappij), papieren rompslomp (die heb ik al genoeg)...
Ik heb het echt serieus geprobeerd. En ja, tot januari zit ik nog wel goed, maar het frustreert me enorm en maakt me eerlijk gezegd behoorlijk verdrietig om telkens maar weer buiten de boot te vallen, omdat lijf niet mee wil werken of omdat mijn gezin me hard nodig heeft...

Einde klaagzang. We gaan gewoon kijken hoe het gaat. Ik kan niet meer doen dan mijn best.

Fladder

Is er enig zicht op dat dat in de toekomst wel zou kunnen? (I.v.m. je kinderen, zullen ze ooit zelfstandig kunnen wonen enzo?)
Misschien is het voor jou dan een kwestie van uitzitten en in die tijd je voorbereiden op de toekomst waarin veel meer mogelijk is.

Gr. Poezie.

Nasha 1st

Nasha 1st

01-09-2010 om 13:31

Mirreke

in principe wel, maar onlangs heb ik een dagje bij de Soos meegelopen en eens wat vragen gesteld. Als iemand maar heel weinig in een eigen bedrijf werkt en er dus niet veel inkomsten zijn, kan er misschien toch gewoon een WWB aangevraagd worden. Bij zzp-ers is dat meestal een BBZ (Besluit Bijstandverlening Zelfstandigen), maar dat is een lening en moet je dus vaak terug betalen....

Tijgeroog

Tijgeroog

01-09-2010 om 13:37

Maar fladder

Ik heb niet eerder gereageerd, wel steeds meegelezen.
Je schrijft dat je het zo erg vindt om voor de komende 20 jaar de bijstand in te gaan. Dat snap ik helemaal. Maar het hoeft toch geen 20 jaar te zijn? Je hebt zo hard gevochten al die tijd, misschien geeft de bijstand jou nu juist wat meer ademruimte (letterlijk er figuurlijk ), om bij te kunnen komen, al je aandacht en energie op je kinderen (en jezelf!) te kunnen richten. Over een aantal jaar hebben die je minder nodig en dan kun je altijd bezien hoe je dan verder gaat.
En dan nog kun je er altijd wel wat freelance-opdrachten bij kunnen doen. Goed, dat wordt dan wel gekort op je bijstand, maar het levert je ook wat op: je zorgt dat je wat werkervaring houdt, het is misschien goed voor je eigenwaarde (ook naar de boze buitenwereld toe) en ik gok erop dat je het leuk vindt en het op die manier dus ook wat extra energie geeft. Maar de noodzaak en stress om genoeg werk te vinden ben je dan kwijt.

fladder

fladder

01-09-2010 om 14:12

Tijgeroog, stress

Vanwege mijn wisselende inkomen wordt het al gauw administratief onoverzichtelijk. Dat gegeven op zich geeft al stress als ik er alleen maar aan denk, moet ik bekennen. Is echt mijn zwakke plek...
Ik weet van andere mensen met bijstand dat het ook veel stress oplevert als er een sociale controleur voor de deur staat. Dat gebeurt niet elke dag, en het zijn heel correcte mensen, maar het is toch een inbreuk in je privacy. Elke maand weer met papieren komen, vragen beantwoorden, de angst dat je gekort wordt omdat je iets over het hoofd hebt gezien...

fladder

fladder

01-09-2010 om 14:18

Nasha

Met een lening ben ik nu niet geholpen. Ik leef zuinig (en kan dan nog best wel wat doen) en pas me aan, en zolang dat me lukt ga ik me niet in de schulden steken. Dan pas ik me liever nog wat verder aan

fladder

fladder

01-09-2010 om 14:25

Poezie

Ik denk dat ik nog zo'n (ruwe schatting) 10 jaar met de kinderen bezig ben. Dan ben ik inmiddels 55+. Ik denk dat je zelf wel een idee hebt hoe de arbeidsmarkt voor die groep is. Ja, iedereen kent wel een tante of een buurvrouw die op die leeftijd alsnog aan de bak is gekomen, maar dat is net zoiets als de rokende opa die 98 werd
Ik ben realistisch. Á la Lubbers geloof ik meer in een "nee, mits" dan in een "ja, tenzij." Ik laat de moed niet zakken, probeer optimistisch te blijven, maar tegelijkertijd ook realistisch (al zal dat door sommigen worden uitgelegd als "negatief", maar goed, dat is mijn probleem niet meer).

Het is één van de redenen waarom ik naar een goedkope woning in een goedkoper dorp ga. De toekomst ziet er voor mij gewoon niet gunstig uit, met mijn patchwork arbeidsverleden, beperkte inzetbaarheid en leeftijd. Zeg nooit "nooit" en misschien liggen de opdrachtgevers straks wel op hun knieën op mijn deurmat, ik heb nog een paar (onzekere) ijzertjes in het vuur, van die strohalmpjes
Maar wat mij gewoon heel erg frustreert is dat ik zo mijn best doe en toch telkens weer tegen tegenslag aanloop. Zoals nou die rotpoot die opspeelt. Vorig jaar ging het lekker met de opdrachten, maar jongste kind trok het niet. En zo sukkelen we door. En eerlijk gezegd word ik daar doodmoe van.

Ik denk ook niet dat het verstandig is om me te laten wegzakken in de bijstand tot de jongens de deur uit zijn, en daarna de draad weer oppakken. Vanwege mijn leeftijd, en ik wil toch tot die tijd graag iets om handen hebben

Maar fladder

Dit zijn nou toch juist de signalen die aangeven dat je het voor nu even moet laten rusten? En dat dit het moment is waarop je je leven voor jezelf even wat makkelijker moet nemen. Je kunt wel blíjven vechten totdat je er aan onderdoor gaat, maar wat heb je daar nou aan! Meid, wat kan jou die controles nou schelen, je hebt toch niets te verbergen.
En de toekomst zal uitwijzen hoe het verder zal gaan. Mijn ex-schoonmoeder kreeg op haar 55e de baan van haar leven. Zo zou het met jou ook kunnen gaan.

Gr. Poezie.

fladder

fladder

01-09-2010 om 16:36

Voorlopig weer even onder de pannen!

Ik heb vanaf morgen vervangend werk! Dat zal veel rustiger werk zijn, weliswaar niveau sociale werkplaats (baas stelde het aarzelend voor en was verrast door mijn gretigheid), maar ik ben er weer even uit, hoef mijn hand niet op te houden en het is fysiek veel minder zwaar!

En in januari zien we wel weer verder

Nasha 1st

Nasha 1st

01-09-2010 om 16:39

Fladder, dat is mooi...

Ik bedoelde ook dat die BBZ nu gewoon niet handig is, was meer ter uitleg aan mirreke Maar ik zie dat het voorlopig niet nodig is en na afloop van je contract heb je ws (als je niet mag blijven) recht op WW....

fladder

fladder

01-09-2010 om 16:40

Poezie

Bijstand heeft gewoon een enorm hoge drempel voor me. Ik moet toch een stuk onafhankelijkheid/zelfstandigheid inleveren. Veel administratierompslomp waar ik allergisch voor ben. En vooral het stigma. Luister en lees maar eens hoe men over mensen denkt die in de bijstand zitten. Heb de laatste jaren al genoeg bagger en vooroordelen over me heen gehad, heb geen zin in een nieuw stigma.
Maar goed, voorlopig ben ik weer even bezig, en tot nu toe red ik het alweer 5 jaar met ups en downs Dat had ik toen niet durven denken!

fladder

fladder

01-09-2010 om 16:41

Nasha

Precies, ik kan voorlopig weer even vooruit!

Je eer te na

Sorry Fladder, maar ik maak uit je woorden op dat het gewoon je eer te na is om in de bijstand te gaan zitten. En de vraag is of dat wel goed voor je is: je post hier op het forum al jaren over het feit dat je het zo zwaar hebt. Echter, iedere keer komen dezelfde thema's weer terug. Je hebt het over veel administratieve rompslomp, nou ik denk dat dat heel wat minder is dan de administratieve rompslomp van een freelancer. Daarnaast heb je het over het stigma wat zou rusten op het in de bijstand zittem. Daar zit wel wat in, maar dat zit toch voornamelijk in jouw hoofd. Als jij er geen last van wil hebben moet je dat zelf naast je neerleggen.

Gr. Poezie.

Nasha 1st

Nasha 1st

01-09-2010 om 17:37

Mensen in de bijstand

er zijn verschillende "soorten" mensen in de bijstand. Mensen die het "echt" nodig hebben en mensen die het lekker makkelijk vinden....Fladder, ik denk dat jij bij de 1e groep hoort. Ik kan me voorstellen dat het vervelend is, maar ik denk dat je de bijstand moet zien als een tijdelijk vangnet dat er nu eenmaal is. Ik geloof zeker dat jij je er weer uit weet te redden....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.