1e boze bui op het vo, maar het was mijn schuld....
zoon moet een aantal boeken op school hebben om daar zelfstandig te kunnen werken. Vanmorgen had hij dus zijn tas klaargezet. Terwijl hij hem optilt zie ik dat hij wel erg zwaar is, dus ik loop de boeken met hem door. Hij heeft er boeken in van vakken die niet op het rooster staan, dus ik geef aan, misschien kun je die thuislaten en morgen meenemen, als ze wel op het rooster staan. Dus dat gedaan....bleek dat ze in de zelfstandig werken tijd dus dat vak zouden behandelen, klassikaal. Wist zoon niet en dus boek niet bij zich....Hij boos toen hij er op aangesproken werd....Meteen een mail van de mentor....Heb uitgelegd dat het dus eigenlijk MIJN schuld was.....Zucht....het ging zo goed....
Kom op zeg
jouw schuld? Hij is nog steeds de persoon die er zo heftig mee omgaat.
En hij is de persoon die gemist heeft dat er klassikaal iets behandeld zou worden.
Probeer dit niet als een schuld te voelen. Kinderen met deze stoornissen maken het leven nu eenmaal met diepere dalen en hohgere hoogtepunten. Accepteer dat en reken het jezelf niet aan!
Flauw
Ik vind het erg flauw dat die mentor gelijk gaat mailen over een vergeten boekje, wiens schuld dat ook moge zijn. Is hij soms het enige kind dat ooit een boek is vergeten? Daar hoef jij niet voor door het stof, en je zoon ook niet. Even relativeren!
Ik heb overigens de helft van mijn schooltijd mijn boeken niet meegenomen. Scheelde een hoop gesjouw. 
Niet flauw, juist goed
Ik vind het juist heel zorgvuldig dat de mentor gelijk een mail stuurt. Dan weet jij ook wat er speelt. Niet ieder kind zal thuis altijd braaf opbiechten wat hij heeft gedaan/gezegd/gevoeld op school. Ik vind dat het bij zorgenkinderen ontzettend van belang is om dit soort situaties gelijk te signaleren en op te lossen voor je zoon. Anders speelt hetzelfde probleem de volgende keer weer, wordt de boosheid steeds groter en loopt het uit de hand. Onze ervaring is, dat dit uit de hand lopen echt met verbazingwekkende, duizelingwekkende snelheid kan gaan.
En dan zit je met de gebakken peren. Een voorval als dit is volgens mij helemaal wat je kan verwachten. Alle brugklassers lopen tegen dit soort zaken aan. Maar een zorgenkind brugklasser zal anders met zijn woede omgaan en zichzelf daardoor eerder onmogelijk maken op school.
Ik ben het wel met Koentje eens. Het woord 'schuld', vind ik erg zwaar. Het is een misverstand wat je zoon niet handig heeft opgelost. Daar kun je wat van leren en weer over naar de orde van de dag.
Tenminste.... Ik hoop dat ik dat zou kunnen doen. Het IS gewoon verschrikkelijk moeilijk, die eerste tijd op het VO. Sterkte!
Mmm
Tja, wellicht moet ik dit iets meer vanuit Zorgenkindperspectief bekijken. Toch vind ik relativeren op zijn plaats.
En ik hoop toch zeer zeker dat de toekomstige mentor van mijn zoon hem tegen die tijd eerst gewoon een waarschuwing geeft en niet gelijk mij gaat mailen. Ook een "zorgenkind" verdient een kans om er eerst zelf van te leren. Los van het feit dat Anna het boek eruit had gehaald natuurlijk.
Guinevere
Je legt die mail van die mentor nu heel negatief uit. Net alsof die man hem gestuurd heeft aan Anna met de boodschap: 'Hoor eens wat jouw kind op school heeft gedaan, doe er een wat aan, straf hem.' Maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn het kan ook betekenen: 'We hebben dit en dat met je zoon meegemaakt, het is zus en zo opgelost. We willen dat je dat weet, misschien begint hij er thuis nog over...' Zulke mails krijg ik ook regelmatig en ik vind dat heel erg behulpzaam. Soms doe ik er niets mee, soms kan ik ze gebruiken als een voorbeeld of insteek als zoon en ik een probleem willen oplossen.
Even wat meer uitleg
inderdaad, de mail van de mentor was puur ter info, niet om meteen een vingertje te wijzen. Ook was de toon meer op een manier van, het is nieuw, we snappen dat er eerst gewend moet worden enz...Dus niet negatief inderdaad. Ik heb het ook niet als vervelend ervaren.
Ik vond het alleen zo jammer dat de boze bui eigenlijk kwam omdat ik hem wilde helpen met die loodzware tas
Oke, omdat je zo aandringt:
eigen schuld, dikke bult!!!
Thnx
dat had ik nou ff nodig 
LOL....
nee, zonder gekheid, we moeten hier allemaal nog even wennen aan alle nieuwe dingen. Daarbij zit zoon in een speciale zorgklas vanwege zijn ADHD en allerlei gedragsproblemen. Het feit is nu eenmaal, als ik me er niet mee bemoeid had (zoon had keurig alles in zijn tas) was er dus niks aan de hand geweest....maar goed, het is allemaal goed opgelost, ook op school en vandaag was ook alles weer goed gegaan!
Yep
heb er nog een grapje over gemaakt....ik zei, oelewapper, je hebt nog nooit zo makkelijk iemand anders de schuld kunnen geven, namelijk mij! En dat was nog echt zo ook....Moest ie wel lachen, ja, inderdaad...
Nou mooi
hij heeft dus humor!!!
Oh, absoluut!!! enne...
even een opsteker, vandaag de 1e cijfers voor zoon: een 8 en een 7,7 voor techniek (isometrie-tekenen)!! Dat is een lekker begin toch?
