Add en ritalin

Isthar

Waarom denkt de onderzoeker dat hij HB kan zijn, is daar verder onderzoek naar gedaan? Dat lijkt me een betere zet dat een medicatie-proef, zeker vanwege de twijfel over ADD.
Over Ritalin: het "drukt" niets bij onze zoon. Het geeft 'm rust in het hoofd en daarom zien we nu veel meer van zijn eigen karakter, ipv alleen maar gestuiter. Zelfs als de medicatie is uitgewerkt. Hij is enorm vooruit gegaan sinds hij het gebruikt, nu precies 1 jaar. Bijwerkingen hier: geen. Met de gewone Ritalin wél iedere keer lastige rebounds.
Wat een lage dosering is verschilt per kind. Zoon begon met 2 keer 2,5 mg per dag (toen 6 jaar en 20 kilo).

Guinevere

We hebben hem laten onderzoeken op een ass., in combinatie met evt hb. Hieruit kwam geen ass., maar wel iets ADD-igs, en sterk onderpresterende hb. Het onderzoek had dus al als (2e)doel om hb te onderzoeken.
Met 'gewone ritalin' bedoel je de gewone dosering, of zit er ook nog verschil in soorten? (sorry, leek )
Hoeveel gebruikt je zoon nu? (zoon is 8 en ongeveer 24 kilo)

Mijn kind...

heeft nogal eens dorst en moet vaak plassen.

Nu zei iemand die er ook een beetje verstand van heeft om hem eens een beetje insuline te geven...

Eens kijken of dat helpt. Zou dat kwaad kunnen? Zou hij dan last hebben van bijwerkingen?

Misschien

niet zo duidelijk bovenstaand berichtje...

Maar een kind met suikerziekte moet eerst goed onderzocht worden voor er bepaald wordt wat hij gaat krijgen.

Een kind met ADD ga je ook niet zomaar wat ritalin geven tenzij hij voldoende onderzocht is en er reden is om aan te nemen dat hij zonder medicatie veel ongelukkiger wordt dan met.

Dat bedoel ik dus.
Medicijnen / ritalin geven is geen geintje!

Koentje

Dat vind ik nou een nare posting!
Ik doe mijn best om goed te inventariseren of dit mijn zoon kan helpen. Het is een ervaren! specialist die ADD-dingen aangegeven heeft. Zoon heeft van bepaalde dingen behoorlijk last. Je gaat nl ook niet zomaar een onderzoek laten verrichten naar ass. Ik moet ervoor, als ik het zou willen, nog naar een andere arts. Het lijkt me dat het zorgvuldig genoeg gebeurt. Niks 'zomaar, laten we het eens proberen'

Ok, nog een keer koentje

even iets genuanceerder: ik snap (en waardeer) je bezorgdheid. Ik las alleen vanuit mijn eigen situatie. En ik weet heel goed dat ritalin geen snoepje is wat je zo even gebruikt als je kind wat lastig is. Ik ben echt serieus bezig om te proberen zoon te helpen. En het advies komt niet van buurvrouw om de hoek, maar van een specialist.
Sorry dat ik je van een nare posting 'beschuldig' Je bedoeling was wel goed, maar het deed mij behoorlijk zeer dat mijn bedoelingen, nl goed voor zoon zorgen, even helemaal onderuit werden gehaald.

School

Misschien zijn jullie er al druk mee bezig hoor, maar ik zou eerst eens met school aan de slag gaan. Als hij niet uitgedaagd wordt op school, zich verveelt en gaat onderpresteren, kun je hem wel medicatie geven, maar dat is dan een druppel op een gloeiende plaat. Heeft hij een goede band met de leerkrachten? Wordt hij voldoende uitgedaagd? Wordt zijn persoonlijke leerlijn geobserveerd en in stand gehouden? Kun je met school goed communiceren?
Heb je al eens op het forum van HIQ.nl gekeken? Daar staat bij de rubriek kinderen en school heel veel informatie en ervaringen.
Verder is onze zoon sinds hij ritalin gebruikt wel heel erg opgeknapt, maar hij heeft wel meer moeite met zijn emoties. Die kan hij nu niet meer wegstoppen. En dat is soms erg confronterend voor hem.

Pippin

Ja, we zijn ook met school bezig (en ik ken het hiq-forum ook ) School ziet (een deel van) het probleem wel, maar kan er weinig mee. Mijn voorstel om hem de stof anders aan te bieden (het zgn top-down, al begin je maar met alleen het doel uit te leggen) werd meteen van tafel geveegd.
Hij krijgt voor rekenen wel aangepast werk, in een hogere groep, en daar gaat het prima, heeft ie het naar z'n zin, zit ook daar bij het top-groepje (en dat vak boeit hem ook) maar z'n andere toetsen in de klas zit hij met bijzonder ongeinteresseerde houding te maken. Is ontzettend snel afgeleid (hoort alles, ziet alles en bemoeit zich met alles) en is ook storend voor de anderen. (loopt erheen, wil iedereen helpen, kletst met iedereen)
De gedachte van onderzoeker, is eigenlijk dat hij zich wat beter zou kunnen concentreren met een lage dosering ritalin, waardoor hij ook zou laten zien wat hij kan, en dat maakt het voor de leerkrachten weer makkelijker om hem dan ook echt uitdagend werk aan te bieden. Want zij zien ook wel dat hij meer kan (en dat zagen ze al voordat wij ermee kwamen) maar hij 'wil gewoon niet' En dat kennen we;-S

kan me voorstellen dat je de manier waarop niet leuk vindt Isthar, maar ik bedoel maar te zeggen:
Mensen, hulpverleners gaan soms gewoon heel makkelijk over medicatie denken. Zonder dat er een degelijk en uitgebreid onderzoek is geweest vind ik gewoon dat je geen medicatie moet geven.

Mensen denken er vaak ineens heel anders over als het om een lichamelijke ziekte gaat, terwijl dat net zo serieus te nemen is. Vandaar dat ik het even op deze manier naar voren bracht.

Inge

Je moet dan vragen om Medikinet CR, niet de gewonen Medikinet. Ik zou het wel via de kinderarts spelen. Er zit gewoon methylfenidaat in, maar dan is het een capsule met 2 kleuren korreltjes. De ene kleur zal wel "snelle" zijn, de andere "langzame" met een laagje erom.
Zelf waren we eerst ook tevreden over de gewone Ritalin, maar sinds we DIT ontdekt hebben....wauw. Zoon is bíjna, bíjna een kind als de andere kinderen geworden. Boze buien zijn met de helft verminderd en de medicatie zijn we dus óók gaan verlagen. En geen gedoe meer met medicijnen op school bij het overblijven. 's Morgens 1 capsuletje en klaar.

Geen medicatie voor we zeker weten

Oudste spechtje (7, groep 3) leek ook ADD te hebben, maar vervolgonderzoek (van hele echte onderzoekers met een diploma hiervoor, jawel) wijst toch meer in de richting van heel zwaar onderpresteren in combinatie met blijven hangen in beelddenken.
Medicatie zou daar beslist niet gunstig bij uitpakken. Ik wil pas medicatie als ik heel, heel zeker weet dat dit passend is bij het 'ziektebeeld'.
Maar goed, daar gaan die boze buien en impulsieve neigingen vooralsnog niet van over, zeker niet zolang ze op school niet voldoende wordt uitgedaagd op haar manier - dus op inhoud.

Dank

voor de reacties!
Groene specht, je verhaal klinkt herkenbaar.
Ik wil ook liever geen medicatie. Ik zocht eigenlijk verhalen die me van het tegendeel konden overtuigen.
We gaan nu waarschijnlijk (eerst) een cogmed training proberen.