Adhd en geen medicatie willen
Vorige week is bij onze zoon ADHD vastgesteld. Hij piekt vooral in het impulsieve deel (wij noemen dat meestal spontaan 
). We zien wel dat hij hulp nodig heeft omdat hij zelf aangaf "een druk hoofd" te hebben. Hij is niet hyperactief en verder normaal "handelbaar". Na de diagnose was de volgende stap volgens de psycholoog een consult bij de arts voor medicatie. Maar wij willen graag eerst bekijken welke andere mogelijkheden er nog meer zijn. Heeft iemand hier ervaring mee?
Heb je hier iets aan?
Je eigen gevoel
Ik zou mijn eigen gevoel achterna gaan. Mijn zoontje met veel symptomen heeft geen medicatie, omdat wij vinden dat dit zijn gezondheid niet ten goede komt. Het gaat redelijk goed, hij leert omgaan met wat minder goed lukt en heeft een mooie poster op zijn kamer met pluspunten van ADHD, die hij uit zijn hoofd kent!
Medicatie is m.i. Een laatste redmiddel. Ik overweeg het pas als hij verslavingsgevoelig blijkt te zijn als hij in de pubertijd komt.
Succes
Verstuurd met de Ouders Online iPad app
Alle respect, lolo, maar
Medicijnen zijn juist bedoeld om je gezondheid te bevorderen. Bijwerkingen komen slechts sporadisch voor.
Het is altijd goed om te leren omgaan met je "beperkingen", begrijp me niet verkeerd. Met medicatie erbij gaat het in de meeste gevallen echter veel gemakkelijker, en dat komt het kind ten goede. ADHD-medicatie is wel waardevoller dan gebruik tegen "verslavingsgevoeligheid".
Mogelijk gaat het bij jullie zonder medicatie goed genoeg, dan is dat natuurlijk een prima optie, maar voor veel kinderen is de medicatie een verademing. Jammer om het dan als laatste redmiddel te zien.
M@mmie
ADHD-behandeling bestaat uit diverse zaken. Medicatie is daar slechts een van. Voor de rest is het een optie om de omgeving optimaal in te richten (weinig prikkels), je eigen verwachtingen en opvoeding aan te passen, therapie te geven aan het kind, alternatieve middelen te gebruiken.
Voor therapie kun je toch het beste bij je psycholoog informeren wat de mogelijkheden zijn. Voor de alternatieve middelen: dat zijn de bekende dingen zoals visolie (niet bewezen, zet liever 2 keer per week vette vis op het menu), valeriaan/hop (maakt kortdurend rustiger), cola (werkt stimulerend op de hersenen waardoor het juist rust geeft), verder geven wij zelf lecithine (zie ergens bovenaan of anders in het archief van deze rubriek, weet niet of het al gearchiveerd is). Echter, welke behandeling je ook kiest, het zal in het merendeel van de gevallen beter aanslaan in combinatie met medicatie. Zelfs al kies je voor een lage dosering.
Waarom van medicatie
Beste m@mmie,
uiteraard is de keuze wel of geen medicatie een heel persoonlijke.
Succes met je afweging! Het voelt best heftig om ritalin in een kind te stoppen. Wij hebben 4 jaar tegen het laten stellen van de diagnose aangehikt omdat ik geen medicatie wou voor mijn kind.
Voor ons waren drie zaken van belang bij de afweging om nu wel medicatie te geven:
- hoeveel negatieve reacties lokt het kind uit met zijn gedrag? Het valt niet mee om de hele dag door iedereen afgewezen, terechtgewezen en afgebekt te worden 
- hoe veel last heeft het kind op school van concentratiegebrek. Als je kind gaat achterlopen, is dat wel jammer en voor het kind zeer frustrerend
-hoeveel energie kost het het kind om al die impulsen te onderdrukken?
Voor ons was de tweede afweging doorslaggevend om kind aan de concerta te doen. Gedrag was nog wel onder controle.
Voor mijn man was de derde afweging de reden dat hij met concerta is begonnen. Het was voor hem altijd 200% inspanning voor 50% resultaat. Heel vermoeiend en heel demotiverend. Hij had echt wel met zijn beperkingen leren leven zoals iemand hierboven zei, maar ten koste van enorm veel energie en zelfcontrole. De ADHD'ers die ik ken zijn maar zelden echt spontaan. Wat wij zien als spontaan is eigenlijk gedrag dat aan hun zelfcontrole is ontsnapt. En dat gebeurt ze dan tig keer per dag...
Medicatie
Quin heeft het uitstekend verwoord. Je kan best wat verbetering krijgen dmv het aanpassen van de omgeving maar de oorzaak van de ADHD blijft bestaan. Dat wat er "mis" is in de hersenen neem je niet weg en zal hoe dan ook je kind belemmeren zichzelf te kunnen zijn zonder last van de drukte en overmatige prikkels in hemzelf. En zeker als het om school en leren gaat is dat doodzonde.
Medicatie werkt op datgene wat verstoord is in de hersenen. Het is niets meer of minder dan regulatie van het verstoorde. Net zoals insuline werkt bij diabetes.
Het is heel begrijpelijk dat ouders huiverig zijn om hun kind aan de medicatie te zetten maar het is ook niet nodig om paranoide te zijn omtrent het gebruik van ADHD medicatie en de evt. bijwerkingen.
Ik ken een aantal ouders die ook eerst hun kind absoluut geen ADHD medicatie wilden geven en het probeerden met therapie, regelmaat, structuur etc. Nadat we goede gesprekken hadden en zeker nadat ze zagen hoe goed mijn zoon het doet besloten ze toch om medicatie te proberen en stuk voor stuk zijn ze dolblij dat ze toch die stap hebben genomen en merken dat hun kinderen er zo op vooruit zijn gegaan. In het dagelijks functioneren maar zeker op school. Ze hebben hun kind weer terug zoals het in wezen was.
Dit verhaal gaat ook op voor mijn zus (nu 50) die 5 jaar geleden gediagnosticeerd werd met ADD. Van een leven vol mislukkingen, niet afgemaakte school en opleidingen is ze sinds ze een lage dosering Concerta slikt een nieuw leven begonnen en heeft ze zelfvertrouwen gekregen. Ze heeft eindelijk een opleiding kunnen afmaken, een relatie kunnen behouden en is nu zelfstandig ondernemer geworden. Terwijl zij eerst dacht (en iedereen om haar heen) dat ze gewoon lui was, geen doorzettingsvermogen had, altijd aan het dagdromen was en dom was.
Medicatie kan voor veel mensen het enige en laatste redmiddel zijn. Dus ik zou het niet bij voorbaat al afwijzen.
Bedankt
Fijn dat jullie even met me mee wilden denken. We gaan ons er eens goed in verdiepen wat alle mogelijkheden zijn. De IB-er van school had al wat documentatie voor ons en ook krijgen we nog een gesprekje met de psycholoog en de kinderarts. We hopen zo tot de juiste beslissing te komen waar wij en onze zoon ons goed bij voelen.
Mijn ervaring
Het is me even ontgaan hoe oud je zoon is, maar die van mij is nu bijna 6,5 jaar. Wij zijn ruim een jaar geleden begonnen met Retalin. In het begin was het perfect helaas na een paar maanden werd de werking minder was hij weer als vanouds druk enz. Toen kregen we als advies strattera weer in het begin geweldig rustig ging perfect zelfs, nou na drie mnd druk , boze buien ik wist niet meer wat ik met hem aan moest. Ik ben zelfs als moeder huilend weg gelopen. Ik kende mijn kind niet meer terug. De behandeld arts gebeld. Kreeg hij medicijnen voor de boze buien te onder drukken. Hij had blijkbaar heel veel last van de bijwerkingen van de strattera. Maar het probleem van die tabletten was hij kon niet meer naar de wc. Dus moesten we hem clisma's op gaan duwen. Hij werd depressief, kreeg angst aanvallen was bang dat mama dood ging, dat het huis in brabd vloog of zelfs dat het huis in storte. En je moet denken hij is 6 jaar. Ik ben gestopt met alle rommel. Ik doe het nu met homeopatie en de tijd zal het leren hoe dat uit pakt maar voor mijn mind geen rommmel meer in zijn lijf. HEb je al eens over neurofeedback gelezen word alleen weer eens niet vergoed door de verzekering, maar moet 70 to 75 % verbetering zijn bij ADHD patienten.
