Afwijkende leerstijl?

Belgische website

Ik kwam deze website tegen.

http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be/06_HB_op_school/leerstijlen/beelden_en_woorden.html

groetjes
hoofje

Hoofje

Dank je hoofje, die ga ik ook eens goed doornemen. HB is zoon niet maar ik zag in de gauwigheid dat het artikel ook spreekt over overprikkelde kinderen.

Magraat

Magraat, ook voor zoon is het positief blijven een erg groot probleem. Hier geen opgewekte, blije jongen meer. (zo was hij vroeger wel). Persoonlijk vind ik dat het allermoeilijkste.
De schrijver van dat boek bedoelde echter dat je als oúder positief, kalm en georganiseerd moet blijven en niet moet opgeven. Je kind kan het waarschijnlijk niet.
Zoon is door zijn psycholoog heel erg geholpen met dat negatieve. Maar het is nog steeds moeilijk.
Wij proberen maar zoveel mogelijk begrip te hebben voor hem. Voor hem is het echt een verschrikkelijke ramp als zijn lego kapot gaat. Het lijkt een klein dingetje, maar hij wordt er op dat moment totaal door overspoeld. Dus wij troosten hem dan, helpen hem dan te benoemen hoe rot hij het vindt en helpen hem om het allemaal weer in orde te maken. Later kunnen we er dan wel rustig met hem over praten.
Wij hebben ook heel veel gehad aan het boek Het explosieve kind van Greene.
Gaat het op school wel echt fijn jouw zoon? Aan onze zoon is heel erg te merken als hij op zijn tenen moet lopen, als hij op school overprikkeld is geraakt die bepaalde dag. Tegenwoordig hebben we na schooltijd een cool-down uurtje voor hem. (computeren :S) En ik moet zeggen dat hij daardoor de rest van de middag veel meer kan hebben.
Pippin

Computeren (beetje ot)

Computeren lijkt hier ook te helpen met het verbeteren van de concentratie, motoriek en bij het leren niet te snel boos te worden. Als het mislukt, dan speel je het level gewoon nog een keertje! En extra leuk is het als mama het ook een keer probeert en er helemaal niks van bakt!
In elk geval, het leert 'm dat fouten maken best mag.

Vraagje beloningssysteem in de klas

Ik lees in het Balans-artikel dat directe beloning bij "zulke" kinderen nóg belangrijker is dan voor andere kinderen. Dus ook op school. Maar wat voor een beloningssysteem zou zich daarvoor kunnen lenen? Voor een sticker gaat zoon echt niet meer warm lopen. En het lijkt me ook niet zo leuk voor de andere kinderen als hij steeds "iets" krijgt wat anderen niet krijgen.
Wat zou een geschikte beloning kunnen zijn?
Thuis werken we nu niet meer met een beloningssysteem, maar met een "straf"systeem: per dag heeft hij een uur computertijd, maar bij wangedrag (en er na een waarschuwing niet mee stoppen) gaat er een half uur vanaf. Dit blijkt enorm goed te werken bij hem, de meeste dagen mag hij zijn uur computeren behouden. Doordraaien doet hij bijna niet meer. Moet ik de school ook gaan betrekken in dit systeem? Ik zou 'm daar juist liever iets laten verdienen, dan slechte concentratie afstraffen.

Belonen

Omdat zoon nogal depressief is, werkt staffen hier totaal niet. De angst voor de straf, maakt al dat hij zich niet goed meer kán gedragen. Belonen werkt heel goed bij zoon. Het is alleen heel erg belangrijk dat de beloning niet een verkapte straf wordt voor zoon. Dat komt door zijn negatieve inslag. Als hij zijn beloning niet krijgt, voelt dat voor hem al snel als straf. We moeten er dus voor zorgen dat de drempel heel erg laag is, dat het bijna onvermijdelijk is dat hij beloont zal worden.
Op school is het daarom niet te doen. De leerkrachten waar wij mee te maken hebben (gehad), kunnen dit totaal niet. Ze snappen het niet, gebruiken beloning wel als strafmiddel en ze 'vergeten' regelmatig om de beloning uit te delen. Dat levert bij zoon dan veel ergernis en onrechtvaardigheid gevoel op. Ze zijn gewoon niet intelligent genoeg en kunnen er de energie en de motivatie niet voor opbrengen.
Dus,...
Nu is het zo dat wij zoon thuis belonen als hij zich op school goed gedraagt. Wij zijn namelijk wel consequent. De redenatie achter onze beloning is, dat het zoon heel erg veel moeite kost om 'gewoon' naar school te gaan en dat daar best wel wat tegenover mag staan.
Pippin

Wat ik vergeet.

De beste beloning is overigens:
Prijzen wanneer het goed gaat.
Benoemen wanneer je ziet dat het moeilijk is, maar het kind het toch probeert.
Laten merken dat je bereid bent het kind te helpen en iets extra's voor hem te doen.
En dan direct volgend op het gebeuren. Dit heeft meer effect dan allerlei stickers plakken of smilies sparen.
Pippin

Mijn ervaring

is dat directe beloning bij sommige kinderen heel motiverend kan werken. Wel moet er regelmatig beloond worden en het doel te overzien zijn.
Bijvoorbeeld belonen na elk vak. Heeft hij zijn werk af dan mag hij 5 minuten op de computer of andere activiteit naar keuze. Of bij elk goed gedaan vak een sticker op een kaartje, minimaal 5 stickers op een dag is aan het eind van de dag 15 minuten computeren of activiteit naar keuze. Of voor elk goed gedaan vak een sticker, 5 stickers is een voetbal plaatje kiezen, of voor een behaalde tafel, goed gemaakt dictee of ander behaald doel een kleine beloning in het vooruitzicht stellen (dit laatste zou ik minder snel doen omdat het vooral belangrijk is dat een kind zijn best doet, maar kan natuurlijk voor sommige kinderen wel motiverend werken). En zo kan je nog allerlei andere beloningssystemen bedenken.
Mijn ervaring is dat beloningen die over meerdere dagen zijn verspreid minder goed werken. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk dat de juf bij elk vak motiveert eventueel door de beloning in het vooruitzicht te stellen, Ook moet na elk vak besproken worden hoe het is gegaan, eventueel complimentje geven en daarnaast belonen met sticker en wijzen op het feit dat het heel goed gaat en hij de beloning vast gaat verdienen als hij zo door gaat.
Tevens is mijn ervaring dat andere kinderen geen moeite hebben met een dergelijk systeem voor bepaalde kinderen. Helemaal niet als de juf dit goed uitlegt bijvoorbeeld door te zeggen dat ... h.e.e.a nog een beetje moeilijk vindt en wij hem op deze manier gaan helpen, we dit ook bij hen doen mocht dit nodig zijn en de juf de andere kinderen ook iets leuks in het vooruitzicht stelt.
Wel moet ik er bij zeggen dat natuurlijk niet alle kinderen voor een dergelijk beloningssysteem gevoelig zijn.

Zon

Ik vraag me af, ken jij één leerkracht in het reguliere onderwijs die doet wat jij beschrijft? Die er de moeite voor neemt om één kind zo veel aandacht te geven bij elke opdracht? Ik kan me er bij ons op school geen enkele voor de geest halen die daar zin in zou hebben (en die er langer dan een week aan zou denken). Ze zullen ons als ouders voor gek verklaren als we erom vragen. Want 'we hebben het zo druk', 'het is zo'n lastige klas'.
Het zou zo mooi zijn als dat zou kunnen wat jij beschrijft.
Pippin

Mmmm

Misschien heb je gelijk, ik heb geen ervaring met het regulier onderwijs.
Ik hoop eigenlijk dat er leerkrachten zijn die dit wel kunnen en willen doen. Daarnaast lijkt het me ook in het belang van de klas en de leerkracht dat een kind met een 'handleiding' zo goed mogelijk functioneert. Als een beloningssysteem daarbij kan helpen is dat in het belang van iedereen. Uiteindelijk vraagt een kind met bijvoorbeeld adhd die aandacht toch wel. Het lijkt mij het beste om er dan maar voor te zorgen dat deze aandacht positief is i.p.v te wachten tot het negatieve aandacht gaat vragen.

Komt vanuit school

Bij ons heeft de leerkracht zelf verzocht om gecoacht te worden in het begeleiden van onze zoon. Dus de wil is zeker aanwezig. Ik verwacht overigens dat er uit het onderzoek allerlei vergelijkbare zaken zullen komen als hier in deze draad. Ik vraag graag vooraf naar ideeën van jullie, want dan kom ik altijd véél beter beslagen ten ijs bij de gesprekken op school! En dat geeft betere resultaten van deze gesprekken wat weer ten goede zal komen aan zoonlief.
Wat me wel stoort aan de school is dat ze maar blijven "fluisteren" over mogelijk ASS-kenmerken. Terwijl uit het onderzoek niets van dien aard is gebleken en wij daar ook niets van herkennen. Maar ze blíjven daar maar over doormekkeren. Een kind dat zich afsluit van de rest van de klas (als het druk is oid) betekent voor hen kennelijk dat ie ASS-kenmerken heeft. Daar word ik dus wel heel moe van, dat ze denken dat ze diagnostisch experts zijn...
Jammer dat het bij jouw school zo moeizaam loopt op dat vlak, Pippin. Juist tegenovergesteld aan mijn school lijkt het.

Guinevere

Hoi Guinevere, ja het is inderdaad frusterend.
Bij onze zoon blijft school overigens ook maar over ass praten. In een verslag stond dat ze hem 'raar' vonden. Zoon is nogal slim en kan dus nogal scherp uit de hoek komen. Zijn gevoel voor humor wordt door hen niet zo begrepen. En zoon sluit zich daarnaast ook af voor alle drukte in de klas. Hij zit eigenlijk heel veel in de hyperfocus op school. (gek he, dat hij zo moe is 's avonds ) Omdat hij (op school) niet voldoet aan het clichebeeld van een adhd-er die constant beweegt en druk is (tja, dát heeft hij afgeleerd) snappen ze het niet meer.
Zoons psycholoog vertelde dat leerkrachten de hele dag gewend zijn om anderen te vertellen hoe het zit en wat ze moeten doen. Ze kunnen het absoluut niet verwerken dat het mogelijk is dat iemand anders het misschien wel beter weet. En daar zit wel wat in.
Als ik jouw was, zou ik het beloningssysteem voor je zoon, niet met de juf alleen afspreken. Dan zit je volgend jaar weer in de problemen. De meeste leerkrachten dragen dat soort dingen erg slecht over. Ze willen de kinderen in augustus met een 'frisse blik' bekijken. (grrr) Dus ik zou het naar de intern begeleider tillen als ik jou was.
En misschien heeft de behandelaar van je zoon wel goede ideen over beloningsystemen?
Pippin

Overigens

"Ja, dat is het probleem als je kind niet het standaard-stuiterende-lastige ADHD-kind is...." zei ik. Natuurlijk bedoel ik dat laatste als cliché! Maar veel mensen denken dat dat het enig mogelijke beeld is bij AHDH.

Guinevere, pippin

Op school gaat het uitstekend met mijn zoon. Hij zit sinds twee jaar in het bijzonder onderwijs type 8 en wordt daar heel goed begeleid. Sinds dit jaar krijgt hij ook extra begeleiding op sociaal vak en voor het eerst maakt hij dus vriendjes.
Dat boek 'het explosieve kind' heb ik al. Gekocht naar aanleiding van een paar spectaculaire woedeuitbarstingen. Soms raakt hij echt volledig de controle kwijt, erg beangstigend. Maar het is me opgevallen dat hij dat ook kan heben als hij iets erg leuk vind. Dan kan hij zich ook niet meer beheersen.
Ik probeer natuurlijk kalm te blijven, leg hem ook telkens weer uit dat het niet erg is als iets een keertje niet lukt. Dat dat ook bij grote mensen nog zo is. En dat ik zelf ook de zenuwen krijg als iets niet lukt. Maar dat gooien niet helpt.
Ik vrees wel dat hij een hoop frustraties oploopt bij zijn vader waar hij de helft van de tijd woont. Zijn vader weigert te aanvaarden dat zoonjte iets anders mankeert dan luiheid en mijn lakse opvoeding. Dus dan komt zoon bij mij van 'later wil ik zoals papa worden, wanr die is erg slim'. Zijn vader wou ook niet dat hij naar het BO ging en laat dat ook merken aan het kind. Veegt zijn goede resultaten van tafel als onbelangrijk. En omdat papa druk is met nieuwe vrouw, nieuwe baby, nieuw huis loopt zoontje daar, vermoed ik, superbraaf te zijn uit angst dat papa hem 'niet meer wil'. Dus gebeurt het vaak dat ik hem na een week terugzie en dat hij dan gelijk ontploft. En ja, ik zit me een hele week te verheugen op ons weerzien en kan zoiets dan moeilijk hebben. Dus reageer ik te emotioneel en zijn we weer vertrokken. Het is moeilijk om je aanpak telkens weer te moeten opschorten voor een week. En helaas is elk overleg met mijn ex onmogelijk. Hij weigert gewoon te overwegen dat zijn kind extra hulp nodig heeft.

Magraat

Tjonge, dat lijkt mij lastig allemaal. Sterkte!
Pippin

Boek is binnen

Hoera, ik krijg net bericht dat het boek "ik denk in beelden, ..." binnen is bij de bieb. Dus dan ga ik me daar fijn op storten.
Magraat, wat is dat, bijzonder onderwijs type 8? Klinkt goed in elk geval. Hoewel ik toch hoop dat we onze zoon op regulier onderwijs "binnenboord" kunnen houden. Voorlopig boekt hij nog voldoende resultaten, dus dat scheelt. Mochten de resultaten echt gaan achterblijven bij zijn capaciteiten, en hebben we er dan alles al aan geprobeerd te doen, dan ga ik me nog eens achter de oren krabben.
Wel een vervelende situatie met je ex. Zeker bij een "zorgenkind" zou je het eens moeten zijn over de aanpak. Maar ja, als hij er niet eens van te overtuigen is dat er iets aan de hand is....

Type8

Type 8 onderwijs is bijzonder onderwijs voor normaal begaafde kinderen met een leerstoornis. Dus dingen als
AD(H)D, dyslexie, dyspraxie,... Maar ik geloof dat dit enkel in België bestaat.
Wat ex betreft. Door het week/week systeem waarin we zitten heb ik vaak het gevoel dat het dweilen met de kraan open is.
Ik probeer kind te ondersteunen, benadruk het belang van zijn goede schoolprestaties. Bij papa wordt zijn huiswerk niet opgevolgd en is er weinig aandacht voor zijn specifieke problemen.
En ik ben geneigd om dan te gaan overcompenseren als hij bij mij is, te proberen als perfect te doen. Wat me niet lukt en frusterend is voor mij. Er is geen rust.
Maar helaas heb ik geen voldoende redenen om de regeling aan te vechten. Dat kind in het nieuwe gezin van ex naar het tweede plan is verwezen, eerder bij de buurvrouw woont dan bij vader en zich zelf ook meer en meer aan de kent gezet voelt is vrees ik allemaal te subjectief. Dus modderen we verder.
Maar dat boek ga ik toch bij gelegenheid eens onder ex z'n neus duwen. De kans is klein dat hij het gaat lezen maar 't valt te proberen. Ik vond het echt heel verhelderend.

Boek uit

Nou, ik heb het boek gelezen van die kinderen die links- danwel rechtsdenkend zijn. Ik moet zeggen dat ik het wel een heel Amerikaans verhaal vond. Wel herkende ik het een en ander van de beschreven denk- en verwerkingswijze bij mijn zoon. Dat zijn goede dingen om rekening mee te houden. Vooral een eye-opener was het dat hij waarschijnlijk altijd moeite zal houden met het gewone "stampwerk". Maar dat daartegenover weer staat dat hij grootse concepten weer beter doorziet. Ik vond dat er wat weinig werkvormen werden aangereikt voor groep 3 kinderen. Daar zou ik nog wel meer over willen weten. Ik heb laatst bijvoorbeeld letters/woorden met hem zitten kleien omdat hij steeds de "b" en "d" maar om blijft draaien. Sinds die oefening gaat dat al veel beter!
Ik ga morgen maar eens in "Ouders en school" vragen of iemand daar ervaring mee heeft, dat lijkt me eerder een draadje voor die rubriek dan voor deze rubriek.