Alleen op school, hulp?
Zoon in groep 7, ass en hb, staat steeds vaker alleen op school. We kregen er niet goed zicht op, nu ik zelf vaker mee met uitstapjes ben gegaan ben ik toch wel geschrokken. Zoon is een kind dat heel veel behoefte eraan heeft doelgericht bezig te zijn. Dus als het een activiteit betreft die hem aan het werk zet, gaat het redelijk goed. Zomaar een stuk lopen gaat dus niet goed, er gebeurt hem te weinig en zomaar wat kletsen gaat hem dus lastig af. Daarbij is hij vreselijk onzeker en voelt hij zich niet echt veilig genoeg op school denken we.
Thuis merken we dit niet, in kleine groepjes functioneert hij prima en heeft hij juist heel veel behoefte aan contact. Thuis praat hij dus juist ook altijd heel veel (geen éénrichtingsverkeer) en het liefst spreekt hij veel af. Maar vooral met een vriendje dat niet in zijn klas zit. (maar heeft altijd veel afgesproken, één op één gaat prima) Hij funcioneert dus vooral niet goed in de grote groep. Waarbij we dus vrezen dat hij wel wil maar niet kan/durft.
Nu ga ik me toch wel zorgen maken over de middelbare school. Pauzes zullen uiteraard minder doelgericht ingevuld worden. Mijn beeld vd middelbare school is dat er vooral gehangen wordt in de pauzes, net iets dat hij dus niet kan. (hij zegt het verschrikkelijk te vinden, maar denk dat hij het ook niet kan)
Ik vraag me af of we hier iets mee kunnen en wat. Hij heeft een rugzak, waarvan we niet het idee hebben dat het hem zoveel oplevert. Geen pgb, thuis zijn er echt geen problemen dus dat lukt ook niet. We hebben ook geen hv, insteek was dat een rugzak op school zou helpen en voor thuis hebben we geen hulpvraag. Ook geen financiele ruimte helaas momenteel om
particulier hulp in te schakelen.
We willen ook niet zomaar iets starten; als het niet werkt, denk ik, zoon kennende, dat het wel kan schaden en zijn zelfvertrouwen juist verkleinen. Hij krijgt al 'hulp' via school en gaat naar een verrijkingsklas waar veel sociaal-emotionele begeleiding geboden wordt. Ik wil hem ook niet overladen met hulp. Maar ergens zegt iets me toch dat er hulp mogelijk moet zijn, en dat zoon beter moet kunnen. (we zien dat het een heel ander kind is als hij zich veilig voelt) Wie herkent hier iets van of heeft tips?
Uitzoeken
Handig is als je vooraf je goed informeert over scholen voor voortgezet onderwijs. De open dagen zijn in de steden net geweest dat is jammer. Ik ben met zoon al in groep 7 begonnen met het bezoeken van mogelijke scholen. Wat bij ons hielp was een zo klein en overzichtelijk mogelijke school waar men elkaar kent en de leerkrachten de kinderen kennen.
Veel scholen hebben een dagje meelopen voor de basisschoolkinderen. Dan kan je zoon zich vast orienteren. Neem een vraag concreet door met je zoon. Wat kun je in de pauze in deze school doen? De kantine kan te druk zijn maar mijn dochter zit graag op de gang. Als ze geen gezelschap heeft dan leest ze een boek voor Nederlands waar ze een werkstuk en een spreekbeurt voor moet maken of maakt vast wat huiswerk of leert voor een toets in de middag. Sommige kinderen spelen met hun blackberry maar dat heeft mijn dochter niet.
Mijn dochter had geen aansluiting op de basisschool en ik vond het ook gewoon zielig zoals ze vaak aan de kant stond. Op het voortgezet heeft ze ineens een paar aardige meisjes in de klas! Onverwachte meevallers. Andere kinderen betrekken haar bij een wandeling in het park of een bezoekje aan de AH.
Dochter is wel weer met haar emotieschriftje begonnen, dat neemt ze mee naar school om tekeningen en verhaaltjes te maken over mensen en zaken die emoties bij haar opwekken. De eerste 14 dagen ben ik mee geweest naar school en door erbij te zijn kun je kind helpen zelf na te denken over oplossingen op school voor situaties en deze zonodig in de agenda te zetten.
Soms zijn er projecten waarin een kind begeleiding kan krijgen voor de overgang naar de middelbare school. Dat kun je vragen bij de gemeente of bij je school.
Soms kan een sterkamp helpen als je kind door de intake komt. En verder helpt het als het op andere fronten zoals thuis goed gaat en er leuke hobbies zijn als paardrijden of muziek maken. Of leuke logeerpartijtjes bij familie met neefjes en nichtjes.
Gewoon samen
Je kunt er gewoon een project van maken met je zoon en samen op pad gaan. Niet te zorgelijk. En vooral je zoon zelf laten nadenken en vragen stellen en daar op in gaan. Voor alle kinderen is de overgang naar de middelbare school moeilijk en helpen ouders daarbij. Jij helpt gewoon wat meer. Zodat het veilig en voorspelbaar blijft voor je zoon.
Mijn zoon is enorm gegroeid op de middelbare school en zelfverzekerd. Heeft daarvoor wel begeleiding gehad in een autismeklas. Dochter doet het zonder maar heeft weer een bijzondere mentor en aardige klasgenoten. Zoek de steunpunten op en help je zoon die zoeken. Wie is de concierge, of iemand bij de administratie, die een probleem kan helpen oplossen. Wie is de mentor en wat kan die voor zoon betekenen. Lees mee en leef mee.
Kort
Met het uitzoeken van de school kun je ook opletten hoe lang de pauzes zijn. Mijn zoon (brugklas) heeft vaak niet eens zijn brood op. Dan moeten ze eerst van lokaal naar kluisje lopen, brood pakken en naar de kantine lopen en gaan eten. Er blijft dus echt geen tijd over om te hangen. In de onderbouw hebben ze geen tussenuren, als er een les uitvalt wordt die of overgenomen of er wordt geschoven zodat het vrije uur aan het begin of eind van de dag valt. In de bovenbouw ontkom je er niet aan om tussenuren te hebben omdat niet iedereen dezelfde vakken volgt.
Hier helemaal goed gekomen
Ik heb een zoon (Asperger + HB + jonge leerling)die op de basisschool nooit enig contact heeft gehad met medeleerlingen. Vooral de pauze's vond ik te triest om te zien. Dat zag ik dan als ik bv. met een ander kind naar de dokter was geweest en toevallig in zijn pauze het schoolplein opreed. Hij stond altijd alleen. Volgens mij heeft hij z'n hele basisschool carriere nauwelijks gesproken.Op een geven ogenblik kwam er iemand op het idee om hem een stripboek mee naar buiten te geven. Sindsdien stond hij al lezend op het schoolplein. Hij heeft echter geen onplezierige tijd gehad op de basisschool.
Ik was ook doodsbenauwd voor de brugklas. 1 Kind uit zijn klas ging de zelfde richting doen (2 talig VWO), best aardige jongen, maar hij had er niks mee. Ook begon het brugklas jaar met een kamp met alle 8 brugklassen in tenten. Het kamp was niet echt een succes, maar hij bleek al wel 1 jongen gevonden te hebben met een beetje aansluiting.
De pauze's waren in de 1e tijd afwisselend alleen en afwisselend bij een groep-min of meer ook alleen-zitten. Zelf vond hij het wel prima geloof ik, de overgang was al heftig genoeg, maar vooral de meisjes uit zijn klas vonden het zo zielig. Dat hoorde ik dan weer van die ouders op een klassen avond.
In de loop van het jaar is die jongen waar mee hij op het kamp contact kreeg een vriend geworden, vrij snel kwam daar nr. 2 bij. In jaar 2 werden de klassen iets omgegooid en kwam daar de 1e week jongen 3 bij. Nu zijn ze met z'n vieren een hechte groep en maken de grootste lol in de pauze's. Ook buiten school doen ze soms dingen samen.
Wat het voordeel van de richting van zoon is (2 talig VWO) is dat het een hele aparte richting is binnen de school. Geen kleine richting, want hij is groter dan regulier VWO. En het is een hele hechte richting. Staat ook helemaal los van het reguliere VWO. Alleen de klassieken talen hebben ze gemeenschappelijk.
De klassen blijven vanaf de brugklas t/m 3 bij elkaar met min of meer dezelfde leraren. In de brugklas hadden ze 3 TTO klassen en dat werden er in de 2e 2 klassen. In 1 klas gingen behoorlijk veel leerlingen van het TTO of VWO af en die klas hebben ze opgesplitst. Gelukkig klas van zoon niet. Daarnaast hebben ze besloten dat gymnasium en atheneum leerlingen door elkaar in de klas zitten. Het voordeel daarvan is dat als leerlingen met gymnasium stoppen in hun eigen klas blijven. 2 Van zijn vrienden zijn inderdaad na de brugklas met gym gestopt en gelukkig dus in zijn klas gebleven. Verder zie ik dat bij zo'n TTO richting het kinderen zijn die qua intresses heel dicht bij zoon liggen. Zo'n totaal andere populatie dan op de basisschool. Zelfs anders dan het reguliere VWO en wat ook fijn is: heel veel jonge kinderen, die nu in de 2e nog steeds 12 jaar zijn.
In April gaat zoon een week met school naar Engeland in een gastgezin. School zorgt er voor dat hun groepje van 4 in 1 gastgezin kan. Zo niet dan wordt het 2 om 2. Het groepje van zoon krijgt echt voorrang. Vorig jaar zijn ze al een dag naar Engeland geweest en dat ging ook goed.
Bij hem op school vallen er best vaak lessen uit. Ze proberen ze optevullen, maar soms lukt dat niet. Bij 2 tussenuren gaat zoon naar huis. In de brugklas ging zoon meestal huiswerk maken in de mediatheek. Het gros ging toen een film kijken elders op school. Nu doet hij daar soms aan mee. Ik zou het leuk vinden als zoon in die tussen uren dat hij naar huis komt 1 van die vrienden mee neemt, maar dat is, denk ik, weer net te veel gevraagd.
Ik heb wel vertrouwen in de komende jaren. Klas 4 zal wel weer een overgang worden. 1 Van zijn vrienden doet het helaas niet zo goed. Ik hoop maar dat hij het gaat redden. Ik zou het voor de vriendschap erg zonde vinden. Met de HAVO hebben ze nl. totaal geen contact.
Astrid
Wat mooi om te lezen!
Draadje
hieronder, van Quin: zit daar niet iets in voor jullie zoon? (ik weet niet of je het al gezien had).
Allemaal
Dank voor jullie reacties. Er zitten leuke en hoopvolle tips bij.
Ik vroeg me zelf vooral af in hoeverre het zinnig is er NU hulp op te zetten, zodat hij gewoon sterker kan vertrekken. En natuurlijk vind ik het nu ook vreselijk voor hem, zou willen dat de laatste 1,5 jaar beter zouden verlopen. Heb geen idee wat, speltherapie, of sova, zoiets. Het is vooral onzekerheid die hem parten speelt, hij stapt niet zo snel op iemand af. Hulpersonen inschakelen voor de middelbare heeft in die zin niet zoveel zin, hij zal zich wrs niet veilig genoeg voelen erop af te stappen. Wil ook graag alles zelf oplossen, waarmee hij het zichzelf moeilijk maakt.
Ja Astrid, je bericht is mooi en klinkt erg goed. Ook hoopvol voor zoon natuurlijk, ik gun hem ook zo wat vrienden op school.
Helaas zijn er hier geen kleine scholen te vinden. Dat maakt het wel lastig. Letten op duur pauzes is wel een goeie!
Judith, ik weet niet zo goed wat je bedoelt, zoon heeft iig geen moeite met zelfstandig werken. Of hebben zijn gebrekkige vaardigheden om contact te leggen ook te maken met executieve functies?
Misschien ligt daar idd iets in
"Judith, ik weet niet zo goed wat je bedoelt, zoon heeft iig geen moeite met zelfstandig werken. Of hebben zijn gebrekkige vaardigheden om contact te leggen ook te maken met executieve functies? "
Dat zou best eens kunnen of een deel van het antwoord in liggen. Misschien waard om eens kort in te verdiepen. Ik heb gemerkt bij mijn zoon dat executief en begrijpen dat er iets bestaat als wederkerigheid, ookal heb je daar geen mogelijkheid toe om te doen, ook een link met elkaar hebben. Als ik het moet uitleggen dan is het oorzaak-gevolg principe. In de tijd dat mijn zoon dat 'leerde' of 'ontdekte' had hij grote behoefte aan knikkerbanen bouwen (ook oorzaak en gevolg).
Snap ut
Ja, zoon is hier ook vaker gefascineerd door constructies vergelijkbaar met knikkerbanen. Gevoelsmatig snap ik de link, zal me daar iid eens in gaan verdiepen.
Maar denk dat zoon wederkerigheid heel goed begrijpt, en zich dus ook best bewust is van het effect van zijn gedrag op anderen (soms zelfs teveel) maar het gewoon niet kan toepassen, blokkeert dan. Hij is eigenlijk heel sterk in oorzaak-gevolg redenaties.
Maar bedankt, wellicht kan ik in deze hoek toch info verzamelen om hem te helpen.
