Altijd geluid
Hoe doen jullie dat, rustig blijven met altijd geluid om je heen? Mijn ASS zoon (of ADHD, vraag ik me soms af) maakt altijd en overal geluid, hard zingen, maar ook rare geluiden. Op vakantiedagen ben ik er echt helemaal klaar mee, zo rond etenstijd. Dan ben ik alleen thuis, nog kleuterzoon rondlopen die lekker mee gaat doen. Als het geen geluiden zijn dan is het wel praten. Ik kan een hele dag wel zeggen dat hij wat zachter moet doen etc., maar dat zijn alleen maar meer prikkels en hij kan er eigenlijk ook niets aan doen.
Maar ik word er wel gek van. Hoe doen jullie dat?
Heel graag tips!!
Kennis
Mijn kind doet dat om andere geluiden te kunnen overstemmen. Hij raakt prikkelbaar van sommige geluiden (een stofzuiger, een boor, een vrachtwagen, de sirene (dichtbij of ver weg) etc..) en overstemt ze dan met zijn eigen geluid. Van je eigen geluiden kan je niet overprikkeld raken. Dus ik laat hem. Als het mij te veel wordt, maken we een afspraak dat hij naar zijn kamer gaat. Of ik zet een muziek op wat hij prettig vindt, of de tv gaat aan (zeker rondom etenstijd, dan is hier ook de meeste onenigheid).
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Succes!
Heb je al geprobeerd...
Heb je al geprobeerd om hem een mp3 speler op te geven, zodat hij minder last heeft van omgevingsgeluiden?
Onze zoon deed dat altijd erg tijdens het computeren. Het geeft hier een enorme rust, dat we nu een goed koptelefoon bij de computer hebben (die in de woonkamer staat). Want hij moet iets horen om de omgeving te overstemmen. Hij hoort ook alles uit de omgeving. Dan ligt hij bijvoorbeeld in bed en dan zegt hij: 'Wat hoor ik nu toch voor een herrie?' En dan moet ik heel goed luisteren en dan hoor ik dat er drie huizen verder op een centrifuge staat te draaien. Heel bijzonder vind ik dat, maar het lijkt mij voor hem super irritant. Hij moet later maar op een hutje in de hei gaan wonen of zo.
Mp4
hebben wij ook, maar hij zegt altijd dat hij het niet op wil. En vervolgens gaat hij maar door, naar boven gaan werkt even, maar na 15 min. staat hij er weer. Op de een of andere manier wil hij altijd in mijn aura zijn, om het zomaar eens te zeggen en dus is het geluid voor mij ook altijd heel dichtbij. Ik kan het een tijd laten gaan, maar na een tijdje niet meer. Hij kijkt ook altijd naar mij of ik hem wel zie. Soms vind ik dat zo moeilijk. En ik weet wel dat hij er niets aan kan doen, maar ik ben juist iemand die erg geniet van stilte! Beetje moeilijke combi dus.
Soms vraag ik me echt af of die ASS diagnose wel klopt, en het toch niet een vorm van ADHD is (erg actief, erg ongeconcentreerd en niet impulsief).
Ken het
Hier een zoon met ADHD/PDD-NOS die altijd blijft kletsen. Gelukkig geen geluidjes, maar die mond staat nooit stil. Ik zie het niet als overstemmen van andere geluiden, want hij doet het ook als het lekker stil zou kunnen zijn. En ik merk dat hij zelf ook niet tot rust komt door dat constante geklets (en aandachtvragen). Dus ik heb er wel aan gewerkt dat hij af en toe 10 minuutjes zijn mond houdt. Natuurlijk lukt dat niet maar hij komt steeds dichter in de buurt. Als hij toch begint reageer ik alleen met "ssst". Ik hoop dat hij op deze manier ook de stilte gaat leren waarderen.
Ik kan er ook maar beperkt tegen trouwens, dus ik probeer hem ook te leren dat ik niet hoef te horen dat hij nu een blauw snoepje heeft en over 1 tel een groen snoepje, en kijk nu heb ik een paarse.
Koptelefoon bij de pc is wel een goed idee trouwens, jammer genoeg heeft dit oude laptopje daar geen uitgang voor.
En ADHD en PDD-NOS kunnen erg op elkaar lijken. Ik zie het hier als één ding dat toevallig onder 2 hoedjes valt.
Quin
ja, ik denk ook niet dat het altijd overstemmen is van andere geluiden, het is ook vaak overstemmen van eigen gedachten. Het is hier zo vaak rustig in huis, en toch veel geluid. En ook veel bewegingen van het (inmiddels lange) lijf. Ik vraag me wel eens af: "hoe lang blijft hij dit doen?"
Het is nu avond, broertje ligt op bed en zoon is nog aan het knutselen. Heerlijk rustig is hij dan!
Ik ben het wel met je eens dat ADHD en PDDNOS erg op elkaar kunnen lijken, alleen mijn zoon heeft officieel een Aspergerdiagnose. En dat kan ik toch heel regelmatig niet rijmen met zijn gedrag! En ik vraag ook wel eens aan hem of hij bepaalde sociale gebeurtenissen/situaties begrijpt. of de wereld niet verwarrend is of zo. Dat ziet hij zelf toch ook niet zo.
