Ambulante hulpverlening via jeugdzorg. iemand ervaring?
Heb ene tijdje terug Jeugdzorg ingeschakeld voor mijn oudste zoon. Hij vertoont toch wel problematisch gedrag, vooral thuis eigenlijk. Afijn, vragenformulier ingevuld, ook door zijn juf, langs geweest met zoon voor een screeningsgesprek. Ik heb het screeningsverslag gekregen, heb er een hoop aan moeten verbeteren, omdat er aantal dingen in stond die ik nooit gezegd had en veel dingen waren niet goed begrepen.
Ik wil eigenlijk dat mijn zoon verder onderzocht wordt, eventuele ontwikkelingsstoornis of iets anders uitsluiten. Jeugdzorg vindt dat niet nodig, vooral omdat hij op school geen problemen vertoont. Het feit dat hij op school zich erg slecht kan concentreren, erg wiebelig en onrustig is en vaak aan het dromen is, vinden ze kennelijk niet genoeg reden.
Hun voorstel is nu: ambulante hulpverlening. Komt dus een hulpverlener een uurtje per week bij ons thuis, gesprekken met mij en man over zoon en (ik neem aan) dat ze ook mijn zoon een beetje observeren.
Wie heeft hier ervaring mee? Aan de ene kant is het natuurlijk heel goed als ik tips en handvaten krijg hoe we met onze zoon en zijn buien en andere dingen om moeten gaan. Maar aan de andere kant: een uurtje per week? Is dat alles?
ik heb eigenlijk een beetje spijt dat ik jeugdzorg heb ingeschakeld en nieteen doorverwijzing van da ha heb gevraagd voor ene jeugdpsycholoog (kan ik natuurlijk altijd nog doen), maar had van een kennis goede verhalen over Jeugdzorg gehoord.
ik zelf vind het nog al tegenvallen, vooral omdat in een screeningsverslag zo veel fouten stonden.
Hulpverlening
sharon,
erg jammer te horen dat buro jeugdzorg jullie niet de hulpverlening biedt welke jullie hadden verwacht en dit omdat het op school "goed"gaat
Wellicht kun je je verhaal bij de GGZ of Stichting Mee kwijt. Of een onafhankelijk pyscholoog bellen.
Naar mijn idee is het best mogelijk je zoon te laten testen. En zou eerst nog even verder kijken, juist ook omdat jezelf aangeeft dat ambulante begeleiding ws niet de hulp is welke jullie zou kunnen helpen.
Dijota
Het is nog niet eens zo zeer dat we niks aan steun in de opvoeding zullen hebben (want daar komt ambulante hulpverlening op neer), dat zal ons wrs wel wat helpen, maar ik wil tegelijkertijd dat mijn zoon getest wordt.
Ik zal eens kijke wat GGZ en Stichting Mee kan doen, bedankt voor de tip.
Gedragsvragenlijsten
in de regio waar ik gewerkt heb startte de ambulante hulpverlening vaak met gedragsvragenlijsten die door de ouders, de school en vanaf 12 jaar ook door de jongere ingevuld moeten worden. Deze worden gescoord door een psycholoog of pedagoog. Als daartoe aanleiding is zal dan geadviseerd worden verder onderzoek te doen. Hulp begint zo licht mogelijk, dus ambulant in de thuissituatie en bij jonge kinderen is hulp via de ouders de meest aangewezen weg. Je hebt groot kans dat ook als er eerst onderzoek gedaan wordt, er ambulante hulp thuis ingezet wordt.
succes
Ggz
Ik heb gekeken op de site van GGZ en wat ik er uit kon opmaken is dat je daar alleen terecht kan met een doorverwijzing van Jeugdzorg. Dat schiet dus niet op.
Ik kan Juegdzorg nogmaals benaderen en vragen of ze mijn zoon willen doorverwijzen, maar ik krijg de indruk dat ze dat niet willen.
Ik ga kijken welke wegen ik het beste kan bewandelen.
Niet dat ik nou uit ben op een stempel voor mijn zoon, maar ik krijg echt de indruk dat Jeugdzorg niet goed gelusiterd heeft en de nadruk legt op de problemen die ik van minder belang vindt en geen aandacht geeft aan de in mijn ogen grotere problemen.
Incar
Dat hebben we dus al achter de rug, vragenlijsten ingevuld, door ouders en school, screeningsgesprek met kind er bij. Is later in het team met gedragsdeskundigen besproken.
Wat ik heb begrepen is dat er iemand thuis komt (1 uurin de week) en met ons de problemen doorneemt en ons verteld hoe we het beste met onze zoon kunnen omgaan.
Dus ik vraag me af wie daar ervaring mee heeft.
Wat ik heb begrepen is dat ze wel al meteen verder onderzoek kunnen doen, indien zij het nodig achten. Aangezien zijn het niet nodig vinden, houdt het op.
Huisarts
Sharon,
heb je de problemen aan je huisarts voorgelegd, als het goed is kan deze je ook naar de ggz verwijzen, of via een onafhankelijke pyscholoog.
Ik weet niet waar je woont maar kijk ook op de CCE site.
cce.nl deze kunnen je ondersteunen bij problemen.
sterkte
Dijota
Nee, ben nog niet bij de huisarts geweest. Dat ga ik nu wel doen. En ik zal op de CCE site kijken.
Dank je wel voor je tips.
En ik
En ik ben naar een zelfstandig werkende kinderarts/psych geweest met zoon. Ik kon ook met hem terecht in het ziekenhuis, via de huisarts. Vanwege de te verwachten doorlooptijd hebben we voor de zelfstandig werkende arts gekozen. BJZ hebben we later nog (zeer prettig) contact mee gehad, die hebben alle bevindingen van de concurrent onderkend. Al die diagnoses vallen en staan kennelijk vaak bij de persoon die je treft. Heb je geen klik, dan geeft ie je niet waar je naar op zoek bent.
Guinevere
Klopt, klik is belangrijk. Die was er niet. Ik vond haar vrij afstandelijk, kil en humorloos (niet dat we nou grappen moeten maken, maar misschien snap je wat ik bedoel). Ook vond ik dat ze niet goed luisterde en maar terug bleef komen op zaken die ik minder problematisch vond en zaken die ik belangrijk vond, werd geen aanacht aan besteed. Ze heeft ten onrechte de indruk gekregen dat er bij ons thuis geen structuur is en dat het gedrag van mijn zoon wordt veroorzaakt doordat wij hem niet aankunnen.
Een voorbeeld: ik heb aangegeven dat mijn man ik niet altijd op 1 lijn zitten, zij maakt ervan: ouders zitten nooit op 1 lijn. En zo zijn er meer voorbeelden. 1 van haar conclusies is dat de gezinssituatie instabiel is. Je kan van mij aannemen dat het verre van dat is!
Ik heb vandaag een brief gekregen van de instantie die voor de ambualnte hulpverlening zorgt. Dat gaat dus niet via Jeugdzorg, dat wist ik niet. Geeft wel aan hoe slecht de communicatie is.
Wat ik van hun website begrijp is dat deze hulpverlening bij hen er uit bestaat dat vooral de ouders begeleid worden in het opvoeden en dat eventueel de hulpverlener conctact opneemt met mensen in de wijk. Dat laatste: over mij lijk!
Ik ben er zo een 
Hoi, ik ben zo'n ambulante gezinswerker en wat mij opvalt aan je verhaal is dat er het een en ander wellicht niet duidelijk is geworden tijdens je gesprek met BJZ. Als het gaat om begeleiding in de vorm van IAG (intensieve ambulante gezinsbegeleiding) is het maar de vraag of het 'een uurtje per week' is. Klopt dat? Bij mijn organisatie is het namelijk, afhankelijk van de behoefte/vraag zo dat we eenmaal per week of tweemaal per week komen. (een bezoek duurt maximaal 2 uur, bij de meer intensieve variant kun je dus zo wel 4 uur per week hulp krijgen) Voor je een besluit neemt zou ik je adviseren nog wel wat extra informatie in te winnen over hoe de hulp vormgegeven wordt.
Daarnaast vind ik het opmerkelijk dat BJZ niet zou testen. Hier in de regio neemt BJZ in elk geval een aantal vragenlijsten af waaruit, door onafhankelijk uitgerekende scores, duidelijk moet worden of er reden is tot verdenking van een ontwikkelingsstoornis. Op het moment dat die verdenking er niet uit komt, en er niet voldoende symptomen zijn, is er toch geen reden om aan te nemen dat het toch zo is? Niet alvorens eerst een vorm van hulp te proberen die minder invasief is voor het kind en zich juist meer richt op het verstevingen van het pedagogisch klimaat in huis?
Sterkte ermee in elk geval, ik hoop dat je een vorm van hulp vindt die bij jullie past!
Groet Terpi
Terpi
Ten eerste: ik heb niks tegen ambulante hulpverleners hoor, moge dat duidelijk zijn!
Maar ik heb intussen begrepen dat deze hulpverleing in vele vorme komt. De hulp die ik krijg aangeboden is volgens mij voornamelijk opvoedondersteuning. Het is niet IAG wat ik krijg, althans die term heb ik niet voorbij zien komen: het is een ambulante hulpverlener van Stichting Jeugdformaat.
Er is een vragenlijst doorgenomen inderdaad, het is gegaan zoals jij het beschrijft. Maar nogmaals degene die ik heb gesproken luisterde niet goed. Ik heb bijvoorbeeld verteld dat mijn zoon heftige driftbuien kan hebben en daar focust zij zich op. Ik heb ook verteld dat hij hele grote problemen heeft met concentreren, zeer snel is afgeleid, dingen niet tot hem door te lijken dringen als je hem iets uitlegt, hij heel snel is overprikkeld, heel wiebelig is en onrustig. Dit zijn ook dingen die zijn juf signaleert en dat heeft ze ook aangegeven in het formulier dat zij moest invullen.
ik vind idt zelf wel reden tot nader onderzoek.
Wat ik dan heel opvallend is is dat die persoon van BJZ als kerndoelen heeft: mijn zoon begrenzen, hem minder driftig te laten reageren en hem beter te corrigeren.
heel mooi allemaal, is ook nodig, maar het feit dat hij nog al die nadere dingen heeft die ik boven heb genoemd wordt aan voorbij gegaan.
Ik gaf aan dat ik die driftbuien zie als een symptoom van iets en wat mij betreft is het niet het kernprobleem.
Ik zei ook dat hij op school zich erg slecht concentreert, soms bijv. zijn potlood laat vallen, voor zich uit gaat staren en niet meer weet wat hij aan het doen was. Oh, reageerde ze verbaasd, dat komt niet naar voren in de vragenlijst ingevuld door school.
Wel dus! En hier val ik over. Ik heb het idee dat de kern van het probleem met onze zoon niet tot haar doorgedrongen is.
Maar goed de tijd zal het leren. Wie weet is gezinshulp voldoende, maar ik betwijfel het.
Opvallend vond ik ook dat die vrouw van BJZ geen een keer heeft gevraagd hoe het met mijn andere kinderen ging.
Slecht luisteren
Nog een kenmerkend voorbeeld hoe slecht er geluisterd is:
ik vertelde dat ik mijn zoon nooit 2 of meer opdrachten tegelijk geef omdat hij dat niet kan, dat registeert vaak niet bij hem. Zij schrijft in haar verslag: moeder geeft zoon nooit een opdracht omdat hij dat toch weigert.
Zij heeft kennelijk in haar hoofd dat het grootste probleem is dat zoon dwars is en niet begrensd of opgevoed wordt en als gevolg daarvan vertaalt zij alles watr ze hoort in die richting zonder goed te luisteren waar het mij echt omgaat. Dat vind ik heel slecht.
Sharon
Als je het niet eens bent met de rapportage, dan zou je kunnen overwegen hier een aanvulling op te schrijven, waarin je jouw standpunt nog eens duidelijk maakt (zonder de rapportage op zich aan te vallen, dat wordt doorgaans niet zo gewaardeerd; enig gevoel voor diplomatie hierin is gewenst 
. Dus wel: "ik vertelde dat ik mijn zoon nooit 2 of meer opdrachten tegelijk geef omdat hij dat niet kan, dat registeert vaak niet bij hem." en niet: "Zij heeft kennelijk in haar hoofd dat het grootste probleem is dat zoon dwars is en niet begrensd of opgevoed wordt en als gevolg daarvan vertaalt zij alles watr ze hoort in die richting zonder goed te luisteren waar het mij echt omgaat."
Zorg dan dat het bij het dossier wordt gevoegd.
Reactie
Dat heb ik dus al gedaan. Ik heb schriftelijk gereageerd op haar verslag. Ik heb zelfs 5 kantjes volgetiept, heb het vriendelijk gedaan en haar als eerste bedankt voor het verslag enz enz en gezegd dat ik wat aanvullingen had en wat punten over zaken die wrs niet goed zijn overgekomen en wat fouten. Er stonden echt behoorlijk wat fouten in. Ik heb wel 5 keer uitgeroepen toen ik haar verslag las: hè, dat heb ik helemaal niet gezegd!
Ik heb daarna telefonisch contact gehad met haar nav van mijn reactie. Ze blijft bij haar standpunt.
Fladderbeestje
Klopt er is inderdaad iets met een termijn van x weken. Vrijdag als ik op mijn werk ben (heb het nu rustig daar dus dan kan het) ga ik maar weer iets op papier zetten.
Ze heeft overigens niet geweigerd die brief op te nemen. Volgens haar is het in het dossier opgenomen.
Ik baal eigenlijk behoorlijk dat ik BJZ heb ingeschakeld. Ik vrees dat als ik besluit andere wegen te bewandelen dat ik niet zo maar van hen af ben.
Nikus
Ja dat ga ik ook doen. Ik heb al een afspraak gemaakt met de huisarts.
Tja, ik weet ook niet waarom ik denk dat ik niet van BJZ afkom. Het is inderdaad vrijwillig.
