Bij psych geweest
met onze oudste van bijna 6. En het was een ramp 
We hadden afgelopen vrijdagmiddag de afspraak staan. Ze is meestal op vrijdag al niet op haar best, moe van de hele week school. Ik had haar van te voren gezegd wat we gingen doen en dat vond ze prima, we hadden erover gehad dat ze niet het babytoontje zou gebruiken wat ze normaal opzet als ze bij dokters komt en ook dat was prima. Wat ging er gebeuren, dat babytoontje. guhguhguh, behbehbeh is dan nog het meest normale wat er uitkomt. Ze kreeg stiften om te kleuren, kleurt ze me de halve tafel onder. Na een half uur corrigeren stiften afgepakt en flink gemoppert. dochter in tranen. kruipt over de grond en verstopt zich onder mijn stoel. Wil nniet meer antwoorden en iets normaals komt er niet meer uit. Zodra we in de auto zitten op weg naar huis gaat ze weer normaal praten en doet ze weer gewoon. Ach as vrijdag krijgen we een telefoontje van ze dus ik ben benieuwd wat ze voorstellen. Misschien wel een test naar ontwikkelingsachterstand ipv voorsprong 
Oh jee...
Misschien kunnen ze haar beter observeren in haar normale doen; thuis en op school. Wij hebben eens video home training gehad, met een camera aan de eettafel, maar zo kreeg de psych wel een heel goed beeld van wat er speelde.
Ze zal in ieder geval genoeg indruk gemaakt hebben om hulp te krijgen 
)) met haar theater! Sommige kinderen doen bij de psych ineens zo normaal dat je als moeder nog hard moet praten om te bewijzen dat ze thuis echt wel anders doet!
Suc6 ermee, groetjes, Tess
Ayla
Ik moest eerlijk gezegd wel even lachen om je berichtje. Onze jongste zoon is ook wel eens flink door het lint gegaan bij de psycholoog. Op dat moment voelde ik mij vreselijk opgelaten. Maar weet je, het is prima dat dit gebeurt. Je kind laat iets van zichzelf zien. Niet haar fijnste kant, maar je schrijft al dat ze dit vaker doet. Goed dat de psycholoog dit ook ziet. Het wordt natuurlijk vervelender als ze dit ook de volgende keren doet...
Tip: spreek met de psycholoog af wie - als je daar bent - kind aanspreekt op het gedrag. Doe jij dat of de psycholoog?
Ook gehad
De eerste keer dar zoon bij psychiater kwam deed hij niks anders als heeeel erg druk en overbeweeglijk doen, volgens mij hing hij op een gegeven moment zelfs ondersteboven op de bank. Vertoonde allerhande tics zelfs geloof ik. Nu was het niet helemaal onbekend, maar dit was echt zwaar overdreven. Toch een ongemakkelijke situatie voor hem denk ik. In de diagnose gingen ze gelukkig vooral erg af op de latere testen en op mijn verhalen over thuis. Hij was trouwens toen ook 6, en nu, bijna 9, ik hij aardig gekalmeerd en over het algemeen erg goed te doen! Groetjes, Marleen
Vervelend zeg
Dat het zo is gegaan. Kan me voorstellen dat je je behoorlijk opgelaten hebt gevoeld. Waarschijnlijk zal de psycholoog er wel doorheen geprikt hebben. Stelde de psych aan jou nog vragen? Over hoe Ayladochter normaal is etc.
Wel raar dat die psycholoog haar niet corrigeerde toen ze op de tafel kraste. Het lijkt mij dat dat zijn of haar taak is op dat moment. Ik zou het zeker geen half uur laten duren en had dan al lang zelf ingegrepen.
Ik ben wel heel benieuwd wat ze gaan zeggen nu. Waarschijnlijk zal het heel anders gaan als Ayladochter alleen is met de psych. Dan laat ze misschien wel haar normale gedrag zien.
Heb je achteraf nog aan Ayladochter gevraagd waarom ze toch haar babygedrag liet zien? Misschien voelde ze zich niet prettig bij de psych of zo en deed ze het daarom.
Oh ja en
Volgende keer lekker afspreken in het begin van de week, bij voorkeur onder schooltijd. Vrijdagmiddag is inderdaad heel verkeerd voor dit soort afspraken.
Ondertussen
Ondertussen gaat het allemaal niet echt lekker met ayladochter, vanochtend naar de huisarts geweest en op school met de juf gesproken. Ze is weer vaak moe en ongeconcentreerd, wil weer niet meer naar school en vind alles stom en saai. Daarnaast nog de lichamelijke klachten van buikpijn en hoofdpijn. Huisarts kon niets vinden, die verwees ons weer naar de kinderarts en die kan pas over 2 weken. Is het soms stress vroeg de huisarts. Daarna de juf, ze lijkt wel depressief, wil niets, doet niets en komt heel moe over, ook die vraagt zich af wat we met haar moeten. Krijgt ze thuis te veel indrukken, zijn we te veel met haar bezig, nou ook niet echt want ook thuis wil ze gewoon niets. Alleen buitenspelen, en dat laten we haar zoveel mogelijk doen, maar ja dan speelt ze veel met oudere kinderen. Jeugdjournaal, klokhuis, kijkt ze allemaal niet meer omdat ze buiten is. Als ze al niet buiten is dan verveelt ze zich. Ze gaat om half acht naar bed maar slaapt vaak pas tegen half tien. Ik ben zo blij als we eindelijk eens weten wat er met haar is
Zoon
Beste Ayla. Mijn zoon is bijna 5 en ik lees veel van wat je schrijft, omdat hij vergelijkbare problematiek heeft als jouw dochter. Sociaal met leeftijdsgenoten moeilijk, met ouderen veel beter. Van wat ik thuis van hem zie, kan hij leuk samenspelen, brengt soms ook wel iemand mee naar huis, op school is hij veel alleen. Kan lezen en maakt op en aftelsommen. School vermoedde hb, maar is doorgetoetst en bleek slechts een voorsprong te hebben van 6-9 maanden op zijn medekleuters. Ik denk zelf onderpresteren (hij laat op school echt helemaal niets zien, schrijft niet eens zijn naam), school denkt aan ASS (asperger deelde juf mij mee, alvorens er nog maar 1 vragenlijst was ingevuld). Ik heb hier zeer zeer zeer uitgebreid over nagedacht, maar herken er niets in. Ik ben bezig om via school e.e.a. te onderzoeken, maar ben er erg ontevreden over. Juf wil voor mijn gevoel steeds maar aantonen dat zij toch gelijk heeft en ik laat mijn kind niet iets aanpraten wat hij waarschijnlijk niet heeft. Dit geeft uiteraard spanning.
Voor jouw heb ik 1 tip: melatonine. Ik heb het op ool gelezen en geprobeerd, sindsdien is hij uitgerust en vertoont hij ook veel plezieriger gedrag. Mijn zoon sliep nooit voor 10-en nu om 18:30 tot de volgende ochtend, met 0,1mg dus bijna niks. Hij wordt blij wakker, gaat blij naar school. Na 17:00 wordt hij moe en wil niks meer, dan eten en naar bed. Hoppakee. Hij was gewoon erg moe en zo klinkt jouw dochter ook. Verder vind ik het van de juf van je dochter niet echt sympathiek om meteen te veronderstellen dat jij thuis dingen niet goed zou doen. School is voor sommigen gewoon belastend en in plaats van rust te nemen gaan sommige kinderen juist sensatie zoeken(of vervelen).
Nou succes. Gr. Wolf
Psych belde
De psych belde net, probleem is een beetje dat ze over 1,5 maand 6 wordt. Ze vinden het verstandiger te wachten met onderzoeken tot ze 6 is, de testen zijn blijkbaar beter en betrouwbaarder, dat doen we dus ook maar. Wel is afgesproken dat dochter voor die tijd wel al 1 of 2 speltherapiesessies krijgt zodat ze al eens kunnen kijken hoe ze op dingen reageert en haar misschien al wat kunnen helpen. Daar gaan we volgende week de eerste keer voor, hopelijk gedraagt ze zich dan iets beter
Rust
Misschien kun je zelf toch al een hoop, ongeacht wat er verder uit gaat komen. Misschien kun je haar als een kind met hb behandelen, want ongeacht of dat er uit komt lijkt de problematiek er iig op. Dat betekent ook dat je rekening kunt houden met een mogelijke (wat mij betreft haast onvermijdelijke, maar ben geen expert)discrepantie tussen cognitief en emotioneel niveau. De prikkels die ze cognitief prima aankan en wellicht zelfs opzoekt moet ze emotioneel ook maar allemaal kunnen handelen. Ze kijkt nu dan misschien geen jeugdjournaal maar dat wil niet zeggen dat het geen veelvoud aan input is die haar wakker houdt, idem met prikkels die ze opvangt van oudere kinderen etc.
Ik vond deze leeftijd bij zoon heel lastig, want die was ook een spons, las bijv ontzettend veel. Kon cognitief zoveel bevatten maar mijn insteek is wel een stuk bescherming geweest, het blijven toch kleine kinderen. (die je snel overschat door hun cognitief functioneren) Het kost je soms als ouder energie, maar de uitdaging was hier vooral prikkels zoeken die wel de behoefte aan cognitieve uitdaging bevredigen zonder emotioneel te belastend te zijn. En veel grenzen aangeven. En melatonine was hier ook een uitkomst.
