De realiteit

Dure begeleiders!

Ik krijg heel wat minder PGB en koop heel veel meer uren begeleiding in. Wat voor soort mensen huur je in??? Echt, je moet dit anders kunnen regelen.

Kun je...

Kun je ook samen met een ander kind dat slachtoffer is geworden van deze maatregelen een thuisklasje beginnen? Dan sla je 2 vliegen in 1 klap. Het is gezelliger en je kunt met zijn 2-en meer bekostigen dan alleen.
Verder zou ik mét mijn kind bij de wethouder van Onderwijs op de stoep gaan zitten.

Graag uitleg, want ik snap het niet

Ik vind de situatie heel rot voor, maar ik begrijp 1 ding niet. Ik heb een heel ruim PGB voor mijn zoon met Autisme, maar bij lange na niet zo'n hoge klasse als jij, maar ik kan met gemak 2 hele dagen ( =20 uur p/ week) uitgeven en dan houd ik nog een heleboel over.

Met klasse 9 moet je toch veel meer kunnen doen! Wat voor uurtarief geeft je die hulpverlener??? Heb je trouwens klasse 9 dagdelen of klasse 9 in uren begeleiding? Dat maakt natuurlijk wel uit. Klasse 9 in dagdelen is nl. niet veel. (€ 22.073,= p/ jaar). Als je uitbetaald wordt in dagdelen, dan snap ik dat weer niet.

Uitleg

Ik heb geen klasse 9, ik heb 9 dagdelen. Ik denk ook dat daar misschien wel een foutje zit.
Zo'n achterlijk hoog tarief heeft mijn begeleider niet, ze is pedagoge en factureert volgens de richtlijnen van de vereniging van pedagogen en onderwijzenden. Ze is goed met mijn zoon en hij komt bij haar tot iets. Een buurmeisjes o.i.d. bijvoorbeeld als oppas neerzetten gaat echt niet. Hij heeft heel veel individuele begeleiding nodig en door iemand met kennis van zaken. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat een school zegt dat hij niet in een reguliere groep kan. Dat maakt het wat lastiger dan zo maar iemand de tijd door laten brengen met je kind.

Stel dat iemand een uurtarief heeft van slechts euro 20 (is niet veel, er moet ook nog inkomstenbelasting over betaald worden). Op een werkdag van mij is het 10 uur begeleiding. 10 x 20 euro = 200 euro x 4 dagen = 800 euro per week. Dat zou gemiddeld in een maand euro 3600 zijn... Dat red ik al niet met het PGB. En geen mogelijkheid tussendoor dan nog wat te kunnen doen.

Clarisse

Ik denk even mee

Als jij inderdaad 9 dagdelen hebt is dat zeer weinig. Dan heb ik met mijn schoolgaande zoon veel meer. Logisch dat ik het dan wel zou redden.

Zou je het niet kunnen doen: 5 uur per dag school begeleiding met die pedagoge is 100,= per dag, is 400,= per week. 5 Uur school is gebruikelijk. En daarnaast neem je een goedkoper iemand als oppas voor de overige uren op die dag. Diegene komt dan die ander aflossen. Ik neem toch aan dat je kind niet 10 uur les krijgt per dag. Lijkt me erg veel. Die andere persoon geef je bv. 15,= per uur (liefst nog minder). Is 75,= per dag. Is 300,= per week. Kom je uit op 700,= totaal per week.

Ik neem aan dat je zelf 5 weken per jaar vrij bent. Kom je op 47 weken opvang per jaar. 47 x 700,= is 32.900. Dat bedrag is tussen PGB klasse 6 en 7 begeleiding in.
Misschien nog wat opvang minder nodig als je zoon ook nog eens een dag naar een bekende kan doen, in vakanties bv. Nog meer opvang dagen minder als je ook logeeropvang in vakanties aan vraagt. Dat moet je zo kunnen krijgen. 2 Etmalen per week of zo.

Weet je waarom je zo weinig hebt gekregen? Ik vind het in jouw geval wel erg weinig.

Hier

heb ik met de nieuwe indicatie 3 dagdelen gekregen. Daar kan ik bij lange na niet de hulp betalen die we gewend zijn want daar zat bij: tijdelijk verblijf. Heerlijk eerlijk als ik was: ik zette het in voor in de schoolvakanties. Weg tijdelijk verblijf. De realiteit is dat ik nu 1 dagdeel kan betalen per week en zelfs dan kom ik eigenlijk al te kort. Ik wou maar dat hij op een 'gewone' naschoolsche opvang kon dan had ik dit probleem niet, dus ik begrijp het wel. Ik heb hier ook ooit een draadje gestart met de vraag of de hulp dan zo enorm duur was maar het antwoord was dat het vrij gangbaar was. Dus helaas.

Jeetje, ook al zo weinig

Ik heb juist met de laatste indicatie (net ingegaan) meer tijdelijk verblijf gekregen. Heb nu 2 etmalen per week + groepsbegeleiding (had eerst alleen 2 etmalen). Van dat laatste weet ik geeneens waarvoor dat is. Gebruik het ook nog niet. Zoons klasse begeleiding is wel iets om laag, maar nog steeds ruim voldoende voor wat we willen. wij klagen echt niet. Wij kunnen gelukkig alles inzetten wat we willen. Alleen zoon (gaat puberen) vindt de hulpverlening stom en iets voor kleine kinderen. Da's nou weer lastig!

Waarom krijgen jullie allemaal hulp in dagdelen? Ik krijg gewoon in uren. Klinkt wel oneerlijk voor jullie.

School/ na school

9 dagdelen zijn ook de dagdelen dat kind naar school is. Je kan die uren uitbetalen aan iemand met diploma, maar bijv. psychologie-studenten kunnen ook. (zij hebben niet overdreven veel college weet ik toevallig). Bedenk dat dat alleen de dure uren zijn, ongeveer 5 uur per dag moet voldoende zijn, evt. op de woensdag en vrijdag maar drie uur. De andere uren is natuurlijk eigenlijk 'gewone' BSO, opvang die (bijna) iedere ouder moet betalen. Dat kan dus ook een stuk goedkoper, omdat er dan andere doelen zijn dan de schoolse leerdoelen. Die uren kunnen bijv. ingevuld worden door een meisje dat een spw-opleiding doet, een ervaren moeder met tijd over, er is vast wel iemand te vinden die voor maximaal 7,50 per uur wil opvangen. Zeker omdat het om veel uren gaat. Die uren betaal je uit van het overige pgb en een stukje zelf.
Ergens begrijp ik je paniek wel, maar daardoor zie je de mogelijkheden niet meer. Heb je niet iemand van MEE die je hierin begeleidt?

Uurloon

Heel leuk de suggestie om 7,50 uurloon te betalen. Maar je moet minimaal min.loon uitbetalen en dat is dus ruim 9 euro per uur bij een volwassene.

Mamarijke

Ik dacht dat het minimum uurloon volwassene geldt vanaf 23 jaar. Dus een student kan best voor minder dan 9 euro per uur. Vraag me nu alleen af hoe het zit met gastouder zijn, dan krijg je ook maar 4 euro per uur, per kind. Ook als je maar een kind opvangt.
Maar het belangrijkste van de suggestie blijft: maak flink onderscheid tussen dure schooluren en goedkope opvanguren.

Geen genoegen

Nou wacht even hoor: mijn zoon heeft gespecialiseerde hulp nodig door een gediplomeerde. Ik vind dat ik geen genoegen hoeft te nemen met een studente of stagiaire. Dat is een kromme redenering. Op school voor een klas met "normale" kinderen mogen toch ook geen studentes voor de klas staan, daar staat toch ook een gediplomeerde leerkracht? Een kind dat speciale aandacht en begeleiding nodig heeft moet begeleid worden door iemand die er voor geleerd heeft. Tuurlijk ben je niet de volle 10 uur op zo'n dag met schoolwerk bezig, maar juist omdat zijn gedrag zo vluchtig is neemt alles veel meer tijd in beslag.
Als ik eens oppas nodig heb, kan dat nooit zomaar een oppasje zijn uit de buurt o.i.d.

Niet mee eens

De meeste ouders van autistische kinderen hebben er niet voor doorgeleerd, toch doen ze het meestal prima. Ik ken genoeg mensen met een sph of andere relevante universitaire opleiding, die het gewoon niet in de vingers hebben. Boekenwijsheid, maar geen gevoel voor de praktijk. Een diploma zegt mij bijzonder weinig of iemand met mijn autistische kind kan omgaan.
Zo trof ik jaren geleden een heel jonge zwemleraar, die werkelijk alles voor elkaar kreeg bij mijn zoon. Hij had er niet voor doorgeleerd, wist niet eens wat autisme inhield en toch, een ongelofelijk goed duo samen. Ik huur hem dus al jaren in als begeleider.
Daarentegen heb ik een vriendin met een uitgebreide pedagogische studie, die het echt niet aanvoelt. Binnen de kortste keren is mijn zoon dan overprikkeld met alle gevolgen van dien.
Gespecialiseerde zorg hoeft geen dure gediplomeerde zorg te zijn. Kijk liever naar de mens. Echt Clarisse, natuurlijk heeft jouw kind zeer goede zorg nodig. Maar ook een oppasje uit de buurt kan toevallig heel goed zijn. Zo kan een van mijn dochters lezen en schrijven met kinderen die 'moeilijk' zijn. Natuurtalent. In groep 8 had ze een klasgenootje met MCDD-ODD, en zij kon het er uitstekend mee vinden, wist het kind altijd tot bedaren te brengen en had er lol in met dit kind heel veel samen te werken. De juf heeft het meermaals verzucht: zonder mijn dochter had ze het niet gered. Dat was vast enorm overdreven, maar feit is dat ze het kán. Als het jouw buurmeisje was, had je beslist een goede aan haar (behalve dan dat ze nog te jong is en nog niet zoveel kan en mag werken). Verkijk je niet op diploma's of leeftijd. Daarmee doe je jezelf en misschien ook je kind tekort.
Maar daarom kan je nog wel een bezwaar indienen, misschien helpt het. Reken er maar niet op. Blijf realistisch en kijk naar wat wél mogelijk is. Je situatie is ontzettend lastig, dat zal niemand ontkennen, maar het helpt het beste als je gaat roeien met de riemen die je hebt. Je hebt geen keuze. Nogmaals: heb je hulp van MEE? Lijkt me echt zeer zinvol.

Clarisse

bij de tweeling staat een lio-er voor de klas....leerkracht in opleiding dus....student....en ja, dat mag....dus waarom zou jij een volledig gediplomeerde + speciaal onderwijs gecertificeerde leerkracht moeten hebben voor 1 kind?

Aanvulling op anna

Anna: "...dus waarom zou jij een volledig gediplomeerde + speciaal onderwijs gecertificeerde leerkracht moeten hebben voor 1 kind?"
En dat ook nog eens voor 10 uur per dag.

Merkwaardig

zeg, zo'n rare reactie...
zonder te weten hoe de situatie daadwerkelijk is.

Clarisse

Clarisse

ik weet misschien niet hoe JOUW situatie is, maar wel hoe MIJN situatie is en is geweest en zelfs op de allerergste momenten die wij met zoon hebben gehad (en echt, die waren heeel erg), zou ik geen 10 uur een volledig gediplomeerde + speciaal onderwijsbevoegde leerkracht nodig hebben gehad....Maar goed, meis, je vraagt hier tips, hulp of iets dergelijks en die willen wij je geven. Kaatje heeft je al diverse (zeer goede en bruikbare) ideeen aan de hand gedaan en geloof me, ook die weet waar ze over praat (ook ik heb in het verleden heel veel aan haar gehad!).....doe er mee wat je wilt....T'is jouw geld...eh...budget....

Nog aanvulling

Clarisse, denk niet dat ik niet begrijp dat jouw situatie bijzonder en nijpend is....Juist omdat ik ook in die wereld zit begrijp ik het. Alleen, de indicerende instantie heeft daar geen boodschap aan. Regeltjes....En als jij zegt, ja, maar dat geld is te weinig, zeggen zij, dat is uw probleem....Toen ik aangaf dat het bedrag voor logeren wel krap is, zeiden zij, dan moet u goedkopere zoeken of minder vaak laten gaan....Gelukkig kan je dan nog een stuk begeleiding er bij doen en dan red je het wel....Het is zoeken en schipperen en Tips van anderen lezen en er je voordeel mee doen...

Sterkte....

Laatste opmerkingen

Toen mijn zoon thuis kwam te zitten, wist ik niet dat er een PGB bestond. Een tijdje later wel, en wat was ik toen blij dat we geld kregen (zomaar krégen) om begeleiding in te kopen. Een luxe. Het was wat passen en meten met het budget en uren, maar het werden zeer zinvolle uren.
Jouw uitgangspositie is anders. Je voelt je slachtoffer van de zorg/ systeem/ wetten en regeltjes in dit land. Die fase heb ik ongetwijfeld ook gehad, maar zolang je je slachtoffer voelt, ben je nauwelijks in staat constructief aan te pakken.
En nou word ik toch ff heel persoonlijk. En bedenk dat ik ieder woord intik met de beste intenties en om jou vooruit te helpen. Echt waar.
Weet je, we hebben veel te wensen, maar niks te willen. Wat jij wilt, telt gewoon niet. Het leven houdt daar geen rekening mee. Ergens lijkt het in deze maatschappij dat alles maakbaar is. Alle mogelijkheden open, je hoeft alleen maar af en toe te kiezen. Je kiest niet alleen je partner, beroep, auto en woonplaats, maar je kiest ook voor je geluk, voor kinderen, etc.
En dat vind ik zulke nonsens! Je hebt toch niks te kiezen, het gebeurt, of niet.
Soms voel ik me zo'n straalverwende peuter met een driftbui, spartelend op de vloer van een supermarkt, krijsend om snoep. Ik wil niet dat mijn kind autistisch is, heb ik vaak geroepen. Ik wil dat hij gewoon naar school gaat. Ik kan krijsen wat ik wil, al is het tien supermarkten bij elkaar, het gebeurt niet.
Ik wil nu niet dat het 2010 is. En zo heb ik nog wel meer dingen waar ik heel hard om krijsen kan. Spartelen heeft geen zin, het gebeurt. Wat ik wil is niet interessant, tenminste, niet wanneer het om leven gaat. Dat heb ik namelijk niet in de hand.
Dus moet ik toegeven, meebuigen, en binnen de mogelijkheden die ik heb en er zijn, er het beste van maken. Ieder uur opnieuw.

Nou ja, zoiets doe ik het, steeds opnieuw niet blijven hangen in wat ik wil, maar steeds opnieuw buigen naar de feiten...
en dan soms opeens, soms voel ik het, go with the flow, en dan lukt het even, dan wordt alles warmer en lichter...al is het leven anders dan ik wil...

Je kan blijven 'krijsen' en 'spartelen' over hoeveel PGB je meer wilt hebben. Je kan het systeem belachelijk vinden. (bedenk dan ff dat 15 jaar geleden het PGB pas werd ingevoerd) Maar wat schiet je daarmee op? Wat schiet je kind daarmee op?

De realiteit, zo heet je draadje. Richt je naar de realiteit en niet langer naar wat je zou willen. (en echt, het is in dit land nog niet slecht geregeld met die duizenden euro's PGB die je krijgt)

We willen je alleen maar helpen hoor!

Nee, ik ken je situatie niet. Kan alleen naar mijn eigen situatie kijken met een heel bewerkelijk kind.

Ik ben het met de anderen eens. Zoals ik al eerder aangaf moet je het waarschijnlijk doen met wat je nu krijgt voor je kind. Ik snap dat je het er niet mee eens bent, maar daar kom je nu niet ver mee. Soms moet je met minder genoegen nemen.

Ik ben dus ook van mening dat je echt niet 10 uur per dag een gediplomeerd iemand op je kind hoeft te zetten. Wat jij zegt over een buurmeisje vind ik weer echt andere uiterste, maar er is genoeg er tussen in.

Ik kan voor mijn agressieve autistische zoon van 11 ook geen buurmeisje gebruiken als oppas, maar een gediplomeerd iemand voor zuiver oppassen vind ik niet noodzakelijk. Ik wil iemand die mijn zoon begrijpt en die tegen hem opgewassen is. Dat vind ik voor oppassen belangrijker, dan afgestudeerd zijn. Voor specifieke dingen aanleren wil ik juist weer wel een gediplomeerd iemand.

Op deze site clarisse

kun je ook veel vragen stellen: http://pgbvg.write2me.nl/

en op deze site kun je begeleiders zoeken: http://www.zoekpgbzorg.nl/

Probeer in oplossingen te denken, niet in problemen. Bel MEE, bel PerSaldo. Zij kunnen je helpen met dit soort dingen.

Wijs advies

zie ik hier langskomen. Vooral van Kaatje, ze zit in dezelfde situatie. Probeer het niet als kritiek te zien, want zo is het niet, ook al kennen wij jou situatie niet.
Ik zit met 2 autistische kinderen, mijn eerste PGB dacht ik ook dat ik beter een deskundige met diplomas kon inhuren. Nou dat viel vies tegen. Ze had de diplomas wel, maar niet de feeling. Ze raakte snel overspannen want mijn zoon was haar te veel.
Nu heb ik 3 studenten, orthopedagogiek, pedagogiek en pabo. Alle drie zijn echt juweeltjes die ik niet zou kunnen missen. Want ze hebben een klik met de kinderen. Zoon maakt ze uit vaak voor allerlei hele lelijke woorden, maar dat betekend dat hij ze vertrouwd en veilig bij ze voelt. Zijn buien kunnen ze goed aan, eigenlijk veel beter dan ik Ze doen ook huiswerkbegeleiding met dochter en ze gaat hier door als een speer op school. Schoolse activitieten met zoon pikt ie niet van mij, maar wel van hun.
Echt waar, met een beetje feeling, geduld en doorzettingsvermogen kan een student soms veel verder komen dan een gediplomeerd iemand. Nog een voordeel, zoon wordt geregeld als casus gebruikt op de opleiding en daar komen soms wat hele interessante ideeen uit.
Nogmals we proberen je alleen te helpen, maar soms moet je bereid zijn om je blik te verruimen.

gr.Mari

Clarisse

ik hoop dat je je niet hebt laten afschrikken nu....

Jemig wat een onzin zeg

***Als ik eens oppas nodig heb, kan dat nooit zomaar een oppasje zijn uit de buurt o.i.d.***

Mijn buurvrouw paste op onze zeer zwaar meervoudig complex gehandicapte kind dat ook nog eens een fatale ziekte had en dat een kind van alledag was. GRATIS!!

Onze zoon met klasiek autisme werd heel goed begeleidt door mijn niuchtje, studente SPH (inmiddels afgestudeerd)

Sorry hoor maar ik vind dat je echt overdrijft. Geef jij eens aan waarom iemand zonder papieren niet p jou kind kan passen?

Kaatje

Ik ben het hartgrondig met je eens.

Ik roep altijd; Ik kan op mijn kop gaan staan tot ik blauw aanloop maar het wordt er niets anders van.
Conclusie, doe wat binnen je mogelijkheden ligt. En vaak is dat veel meer dan het doel waar je je op blindgestaard(t?) had.

Clarissa

Excuses, ik vloog wat uit de bocht. (hou het er maar op dat ik ongesteld ben .)

Clarisse, de échte realiteit

Je zoekt geen vervangende schoolmogelijkheden voor je kind, maar een medische kinderopvang.
Welk kind in Nederland van 8 jaar heeft in vredesnaam 10 uur les op een dag (zoals jij het ziet) ?
Een kind van 8 jaar heeft ongeveer 26 uur les per week, dat is dus de helft van die 10 uur die jij aanhaalt per dag.
Je moet wel reëel blijven. Je zoekt een vervangende vorm van onderwijs; dan moet je wel bij dat onderwijs blijven.
Die andere 5 uur van jouw werkdag is gewoon reguliere kinderopvang, waarvan je een gedeelte van de belastingdienst terug krijgt. Gewoon via een bso, medisch bso of een gastouder. Net zoals iedere andere ouder dat moet betalen voor zijn kind, ook voor "gezonde".
Ik vind je erg hebberig en verwend overkomen in de zorg die je verlangt voor je kind en vind persoonlijk dat JIJ een stapje terug moet doen ipv dat de anderen een stapje harder moeten lopen !
Jakiro
PS En voor de goede orde, ik heb een dochter van 13 met PDD-NOS en ADHD. Pas sinds sept. '09 een PGB voor klasse 2 (4 uur) en red het daarbuiten met zelf werken en heb het tot die tijd gered met reguliere school, reguliere kinderopvang en als ouder hard werken. Maar ook door realistisch te blijven....

Ik denk

dat Clarisse het hier voor gezien heeft gehouden....

Denk het ook

Wel jammer, want dit soort ideeën geeft juist de stoornissen van onze kinderen een slechte naam vind ik (hebben heeeeeeeeeel veel specifieke, dure zorg nodig en kosten de samenleving dus kapitalen) wat dus niet correct is.
En dat vind ik vele malen erger dan het stukje hieronder met het eelt verhaal waarin mensen die gewoon weinig of geen ervaring hebben en een beetje raaskallen.
Jakiro

Paniek

Ach, ik denk dat Clarisse gewoon in paniek was geschoten. En als je dan ook nog maar slechts iets meer krijgt dan je al kreeg toen je kind nog op school zat kan ik me voorstellen dat je het even helemaal niet meer ziet zitten.
Het kost moeite om de situatie dan opnieuw te gaan bezien en oplossend te gaan denken. Ik denk niet dat het helpt Clarisse aan te vallen. Misschien dat over een poosje de paniek wat gezakt is en ze wel wat heeft aan jullie opmerkingen.